Dagfinn Gronoset - Anna z pustkowia.zip

Edgar Hilsenrath - Baśń o myśli ostatniej

Ubrana w formę wschodniej baśni powieść historyczna, osobliwe studium pierwszego w XX wieku holocaustu, którego ofiarą byli Ormianie. W roku 1915 władze tureckie zarządziły ostateczne rozwiązanie kwestii ormiańskiej masowe deportacje Ormian zamieszkujących wschodnie tereny Turcji. W wyniku tej operacji około 1/3 ludności Armenii Zachodniej straciło życie. Turcja nigdy nie przyznała się do tej zbrodni, twierdząc, że Ormianie zmarli na skutek epidemii, a na świecie pamięć o tym ludobójstwie żyła krótko. W 1939 roku nawiązał do niego Adolf Hitler, wydając rozkaz ataku na Polskę: Zabijajcie bez litości kobiety, starców i dzieci liczy się szybkość i okrucieństwo. Kto dziś pamięta o rzezi Ormian?

Angel Wagenstein - Pięcioksiąg Izaaka

Opowieść o żywocie Izaaka Jakuba Blumenfelda, który przeżył dwie wojny światowe, trzy obozy koncentracyjne i był obywatelem pięciu ojczyzn. "Pięcioksiąg Izaaka" jest opowieścią o niezwykłych losach dwóch Żydów – krawca i rabina z małego miasteczka w Galicji. Paradoksy i kaprysy historii XX wieku periodycznie zmieniały im ojczyzny, ideały narodowe i obozy koncentracyjne, żeby w końcu pozostawić ich w głębokiej zadumie nad sensem i bezsensem wojen. Tragiczna w swej wymowie opowieść o zderzeniu jednostki z absurdami wielkiej historii została opowiedziana z subtelnym ironicznym dystansem i okraszona typowym żydowskim humorem, który dla bohaterów staje się jedynym sposobem, by oswoić wszechobecną śmierć i zniszczenie, jakie towarzyszą im nieprzerwanie począwszy od okopów I wojny światowej, przez baraki Flossenbürga, aż po gułagi sowieckiej Kołymy.

György Spiró - Mesjasze

"Mesjasze" to oparta na autentycznych listach i wspomnieniach opowieść o emigracji polskiej lat 40. XIX wieku. György Spiró z pieczołowitością historyka odtwarza dzieje koła towiańczyków. Demitologizuje polskie legendy i odbrązawia część naszej historii. Jednocześnie z wizjonerską fantazją kreśli portrety duchowe Towiańskiego, Mickiewicza i Słowackiego. Ujęta w ceremonialnej stylistyce narracja miesza się z rozważaniami o roli religii w dziejach świata. Całość uzupełniają dociekania autora, jak to się stało, że wielcy poeci ulegli wpływowi wątpliwego proroka.