Louis-Ferdinand Céline - Podróż do kresu nocy.djvu

Christopher Moore - Błazen

Christopher Moore kierował już ostrze swojego dowcipu na śmierć, zombie, samce alfa, anioły, kapłanki, a nawet Jezusa. Teraz zaś składa hołd jednej z najznaczniejszych postaci w historii kultury: Szekspirowi. Tytułowy błazen to sierota, wychowany przez zakonnice. został trefnisiem i zaufanym powiernikiem króla, który ma trzy piękne, a chwilami niebezpieczne córki. W zamku Leara na porządku dziennym są zdrady, intrygi i zabójstwa, a błazen i jego uczeń znajdują się w samym środku wydarzeń. Opowieść to sprośna a rubaszna, ohydne gwałty, morderstwa, okaleczenia, zdradę i klepanie po tyłku ukazująca. Wulgarności i bluźnierstw w księdze tej zawartych świat jeszcze nie widział, jako też podobnego nagromadzenia dziwnej gramatyki, bezokoliczników i okazjonalnej masturbacji. Drogi Czytelniku, gdyby Cię to turbowało, księgę tę z dala omijać radzimy, chociaż chcemy Cię jeno zabawić, afrontu nie czyniąc.

Charles Dickens - Tajemnica Edwina Drooda

Ostatnia powieść Charlesa Dickensa, która przeszła do legendy. Na początku 1870 roku Charles Dickens, ceniony przez krytykę i uwielbiany przez czytelników spełniony pisarz, decyduje się podjąć wyzwanie i… napisać kryminał. Powieść ukazuje się w odcinkach, lecz na zawsze pozostaje bez zakończenia… „Tajemnica Edwina Drooda” okazała się być jeszcze bardziej tajemnicza niż zamierzył to Dickens. Pisarz zmarł zanim dokończył powieść, a na przestrzeni lat pojawiło się wiele spekulacji dotyczących jej związków ze śmiercią autora. Książka doczekała się wielu interpretacji, alternatywnych zakończeń, spiskowych teorii i zaskakujących finałów. W tym wydaniu książki zamieszczone zostały trzy wersje możliwego zakończenia powieści i rozwiązania tajemnicy niespodziewanego zniknięcia młodego architekta, Edwina Drooda.

Fernando Pessoa - Księga niepokoju Bernarda Soaresa, pomocnika księgowego w Lizbonie

To, co mamy przed sobą, nie jest książką, lecz jej odwrotnością i zaprzeczeniem; jest książką potencjalną, książką w całkowitej ruinie, książką-marzeniem, książką-rozpaczą, antyksiążką, poza jakąkolwiek literaturą. To, co znajdujemy na tych stronach, to geniusz Pessoi w szczytowej formie. - Richard Zenith

Margaret Atwood - Oryks i Derkacz

Bohater opłakuje w samotności stratę ukochanej Oryks i najlepszego przyjaciela, Derkacza. Dlaczego świat się rozpadł, a przeżyły tylko zielonookie dzieci Derkacza? Żeby zrozumieć, musi udać się w podwójną podróż: we własną przeszłość oraz do supernowoczesnej kopuły, gdzie zrodziła się zagłada. Potrójny dramat nierówności społeczne, rozwój techniki genetycznej, zmiana klimatu musiał zaowocować apokalipsą.