Noah Gordon - Diament Jerozolimski.djvu

Franz Kafka - Przemiana

Bohaterem tego utworu jest Gregor Samsa, który pewnego dnia budzi się przemieniony w dużego, potwornego robaka. Mimo wszystko, przerażony tym, że zaspał do pracy, chce żyć normalnie. Niestety, trud okazuje się daremny, gdyż nie jest nawet w stanie podnieść się z łóżka. Traci więc pracę; rodzina trzyma go zamkniętego w pokoju, dbając o to, aby nikt nie dowiedział się o tym wszystkim. Pod wpływem przeistoczenia tego bohatera zmienia się również jego rodzina. Jej członkowie są zmuszeni do tego, by wziąć na swoje barki trud zarabiania na życie, który dotychczas był im obcy, bowiem to Gregor pracował na całą rodzinę. Metamorfoza bohatera, która totalnie odizolowała go od świata, doprowadziła w końcu do jego śmierci ku uldze rodziny, która miała go już dość. Utwór można odczytać jako obraz naszych czasów, czasów alienacji człowieka, kiedy więzi międzyludzkie mają charakter rzeczowy, kiedy człowiek dla człowieka staje się przedmiotem, nie liczy się jako osoba. Opowiadanie jest również interpretowane jako protest przeciwko prowadzącemu do wyobcowania stylowi życia.

Moses Isegawa - Kroniki abisyńskie

"Kroniki abisyńskie" to debiut literacki autora, którego krytycy porównują do Márqueza, Rushdiego i Allende. Powieść jest barwną sagą rodzinną, która przenosi czytelnika w serce Afryki, do Ugandy lat 60., 70. i 80. — czasów wojen domowych, rządów despotycznych tyranów Obote i Amina, przewrotów politycznych i rzezi. Miejsce akcji nasuwa porównania z głośnym "Hebanem" Kapuścińskiego. Tytułowa Abisynia to „kraina otchłani". Główny bohater w kolejnych odsłonach poznaje nienawiść, okrucieństwo, smak zemsty, miłość i cierpienie — najpierw jako chłopiec we własnej rodzinie i wiosce, potem jako dojrzewający młodzieniec w katolickim seminarium, wreszcie jako dorosły mężczyzna w stolicy kraju Kampali. Stopniowo uczy się sztuki przetrwania. "Kroniki abisyńskie" to kipiąca emocjami powieść autobiograficzna. Autor porusza w niej wiele tematów, pisze m.in. o katolicyzmie, wierzeniach ludowych, inicjacji seksualnej, obrzezaniu, poligamii, AIDS, korupcji, samotnych kobietach wychowujących dzieci i mądrych starcach przepowiadających koniec świata. Oczami Mugeziego przyglądamy się bogactwu codziennego ugandyjskiego życia.

Sylvia Plath - Szklany klosz

Jedna z kultowych i najczęściej cenzurowanych książek XX w., żelazna pozycja literatury feministycznej, niezaprzeczalny evergreen dla kolejnych generacji wchodzących dorosłość. "Szklany klosz" jest uważany przez czytelników na całym świecie za ostatni akord w tragicznej biografii Sylvii Plath - miesiąc po premierze książki autorka popełniła samobójstwo. "Szklany klosz" ma niewątpliwie charakter autobiograficzny. Świat jaki ukazuje to, co w codziennym życiu skarykaturowane przez współczesność. Światem bohaterki jest Ameryka młodych, Ameryka chorych nerwowo, Ameryka wyrzuconych na margines.

Brian Dullaghan - Wykradzione aniołom

Był czwartek 16 września 1998 roku. Cannes na Riwierze Francuskiej jak zawsze wypełniały tłumy gości, gdy nagle pod jedną z luksusowych willi podjechały samochody policyjne. Po chwili z tonącego w zieleni domu wyprowadzono leciwego mężczyznę, poszukiwanego od maja tegoż roku. To był Licio Gelli, człowiek, którego biografia mogłaby z powodzeniem posłużyć do kilku sensacyjnych scenariuszy filmowych. Briana Dullaghana zainteresował bujny życiorys Gellego i umiejętnie wplótł go w swoją opowieść o Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej.

Erich Segal - Ostatni akord

Dawni kochankowie spotykają się ponownie. Przed osiemnastu laty jako młodzi lekarze wyjechali razem do Etiopii w ramach akcji pomocy Médecine Internationale. Ich namiętny romans zakończył się tragicznie. Kiedy postrzelony przez partyzantów Matthew, długo nie odzyskując przytomności, przebywał w szpitalu, Silvia zniknęła bez jakichkolwiek wyjaśnień...