Jalla jalla.avi

REWELACJA

W Bagdadzie nie rządzą Amerykanie. Zabarykadowani w strzeżonych bazach, oddali stolicę w ręce uzbrojonych bojówkarzy. Wielu funkcjonariuszy sił specjalnych irackiej policji ściśle współpracuje z bojówkami. Każdego dnia w kraju jest znajdowanych około stu zmasakrowanych ciał. To dzieło szyickich szwadronów śmierci, dokonujących w kraju czystek na tle wyznaniowym i etnicznym. Autorzy filmu przedstawiają wstrząsające przypadki tortur, gwałtów i masowych zabójstw popełnianych pod okiem irackich władz i Amerykanów. Zwycięstwo było szybkie i łatwe. Reżim upadł, runął pomnik dyktatora. Choć od tych wielokrotnie pokazywanych w telewizjach świata wydarzeń minęło zaledwie parę lat, w Bagdadzie nie rządzą już Amerykanie. Zabarykadowani w pilnie strzeżonych bazach oddali stolicę w ręce uzbrojonych po zęby bojówkarzy. Z okien bagdadzkiego hotelu angielskich dokumentalistów widać siedzibę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Większość Irakijczyków boi się tego miejsca. Tutejsi operatorzy telewizyjni nie chcą go filmować w obawie o swoje życie. To w tym ponurej sławy budynku mieści się kwatera sił specjalnych irackiej policji. Wielu funkcjonariuszy ściśle współpracuje z rozmaitymi bojówkami. Z ich pomocą miejscowe milicje porywają ludzi do swoich tajnych więzień, torturują, zabijają.

Dziura w sercu / Ett hål i mitt hjärta (2004)

produkcja: Szwecja, Dania gatunek: dramat, komedia reżyseria: Lukas Moodysson scenariusz: Lukas Moodysson zdjęcia: Malin Fornander

Opowieść o czwórce bohaterów, którzy w zatęchłej przestrzeni wynajmowanego w bloku mieszkania zajmują się kręceniem filmów pornograficznych. Rickard jest reżyserem, Geko i Tess jego ostatnimi gwiazdami, które z pasją filmuje w najróżniejszych pozach i konfiguracjach. Dopełnieniem trójki "filmowców" jest Eric, niepełnosprawny syn Rickarda, który ze swojego pokoju, poprzez uchylone drzwi, przypatruje się ekscesom ojca. Niestety, na nic się zdaje ucieczka Erica w autystyczną samotność, bowiem ściany umieją mówić, a często potęgować niemiłe doznania. Nic nie zagłuszy jęków Tess, nie stłumi głosu podnieconych mężczyzn. Cztery ściany pokoju nie staną się antidotum na samotność i głód emocjonalny, bo nic nie wskazuje na to, że między Rickardem i jego synem narodzi się jakiekolwiek, nawet kalekie, uczucie. Tym razem nie napiszę "POLECAM", bo to chory film, nie dla każdego i musi być wynikiem świadomego wyboru. Zamieściłem go, bo film jest mocno kontrowersyjny, ale pewnie znajdzie bardzo wąską grupę odbiorców.

Tylko razem / Tillsammans / Togheter (2000)

produkcja: Szwecja, Dania, Włochy gatunek: dramat, komedia reżyseria: Lukas Moodysson scenariusz: Lukas Moodysson zdjęcia: Ulf Brantas

Jest rok 1975. Göran i jego przyjaciele decydują się na eksperyment - postanawiają żyć razem pod jednym dachem. Dni upływają im na medytacji, rozmowach, piciu wina i uprawianiu wolnej miłości. Pewnego dnia do komuny przybywa siostra Görana. Zmęczona swoim małżeństwem, chce ułożyć sobie życie od nowa. Jednak życie w komunie, ze swobodnym stosunkiem do seksu, palenia trawki, jest bardzo różne od tego, do jakiego przywykła. Jej niespodziewane pojawienie się, powoduje zamęt wśród mieszkańców wspólnoty, odsłaniając ich skrywane dotąd fantazje i pragnienia. Bohaterowie Tylko razem, próbują pogodzić ze sobą życie rodzinne i pełną wolność, medytację i rewolucję, harmonię i bunt. Każdy z nich ma sto pomysłów na życie i wszystkie chciałby zrealizować, próbując jednocześnie odnaleźć swoje miejsce pośród przyjaciół i najbliższych. POLECAM