Zwiastun.avi
-
[Audiobook] -
01. Sekcja M (Ch. Larsson) -
02. Brudna robota (Ch. Larsson) -
02. Sekcja M (Ch. Larsson) -
03. Kara cię nie ominie (Ch. Larsson) -
03. Sekcja M (Ch. Larsson) -
04. Z deszczu pod rynnę (Ch. Larsson) -
05. Wet za wet (Ch. Larsson) -
AUDIOKSIĄŻKA 30.08.2024 -
AUDIOKSIĄŻKA10.06.2024 -
BERLIN -
Bourne Sam - Panteon -
Bourne Sam - Rachunek zemsty -
Bourne Sam - Trzydzieści sześć dusz -
Ellison J.T. - Umarli nie kłamią -
Fairuz -
Furmaga Lesław - Upadek Nikodema Dyzmy -
Gorzka Mieczysław - Burza -
Gorzka Mieczysław - Nie Anioł -
Gorzka Mieczysław - Poszukiwacz zwłok -
Grisham John - Komora -
Habbeitak -
Immortal Songs -
Knoll Jessica - Odważne młode kobiety -
Kruk - Słuchowisko (A. Zielińska) -
Kucharczyk Grzegorz - Chrystofobia -
Lady & The Legend -
Larsson Karolina Anna - Skradziony pawian -
Lunar Ludwik - Tańcząc na prochach zmarłych -
Majewski Aleksander - Doktryna -
Maksymiuk Władysław - Cinkciarz -
Maska Mefisto (M. Wachowicz) -
Maux D'amour (Arabian Masters) -
Miszczuk Berenika Katarzyna - Drapieżna gra -
Miszczuk Katarzyna Berenika - Druga szansa -
Motyw (M. Wachowicz) -
okruszki -
Opiłka Maja - Czarny żałobnik -
Opiłka Maja - Kuglarz -
Orwell George - Jak wam się podoba -
Orwell George - Na dnie w Paryżu i Londynie -
PORTO -
Romantic Collection - Gold - CD-2 -
Romantic Melodies - France -
Romantic Melodies - Italia -
Sycylia -
też ciekawe ale inne -
The Very Best Of -
The Very Best Of Fairouz -
w częściach
"Buena Vista..." składa się z wypowiedzi muzyków, fragmentów ich dwóch znakomitych koncertów (w Amsterdamie i nowojorskiej Carnegie Hall) oraz obrazków (zbyt chyba migawkowych) pięknej ruiny, jaką stanowi współczesna Hawana. Najbardziej uderza w nim, to po pierwsze, kontrast między wiekiem wykonawców a energią, żywotnością, "sex appealem" ich muzyki. Poza tym - kompletna nieobecność polityki w ich wspomnieniowych relacjach. Choć byli ludźmi niekiedy ciężko doświadczonymi przez los i przez lata nie mogącymi się utrzymywać ze swojej muzyki (jeden z nich czyścił buty turystom, drugi dorabiał do emerytury w fabryce cygar, trzeciemu 10 lat temu rozleciał się fortepian itd.) zachowali godną pozazdroszczenia pogodę ducha. Film Wendersa stanowi świadectwo, że artystyczna pasja połączona z autentycznym talentem pozwalają przeżyć nawet komunizm. Warto popatrzeć nawet tylko na ich twarze: radość, że stało się niemożliwe, udziela się widzowi. Muy bueno, naprawdę, muy bueno.
(Paweł Mossakowski -Gazeta.pl)