Jezioro Łabędzie CD 1 (balletto classico).avi

Kleopatra23t / FILMY / Opera, operetka, musical / Jezioro Łabędzie CD 1 (balletto classico).avi

Download: Jezioro Łabędzie CD 1 (balletto classico).avi

Pobierz plik

698,78 MB

Czas trwania: 57 min

Reżyseria: Peter Mumford
Muzyka: Piotr Czajkowski
Choreografia: Matthew Bourne
Zdjęcia: Jeff Baynes
Montaż: Peter Mumford
Kostiumy i scenografia: Lez Brotherston
Makeup: Chris Redman
Wykonawcy: The New London Orchestra
Obsada: Adam Cooper (Łabędź / Nieznajomy), Scott Ambler (Książę), Fiona Chadwick (Królowa), Barry Atkinson (rzecznik prasowy), Emily Piercy (dziewczyna), Andrew Walkinshaw (młody Książę), Jacqui Anderson, Teresa Barker, Sarah Barron, Lee Boggess, Greig Cooke, Ross Cooper, Andrew Corbett, Saranne Curtis, Darren Ellis, Vicky Evans, Maxine Fone, Heather Habens, Floyd Hendricks, Phil Hill, Will Kemp, Stephan Kirkham, Mark Mitchell, Isabel Mortimer, Eddie Nixon, Pablo Pena, Simon Reglar, Alex Rose, Colin Ross-Waterson, Ian Wooller, William Yong
Ta nowa, dowcipna i zaskakująca produkcja przeniesiona w świat homoerotycznych marzeń została zaprojektowana, aby mówić do współczesnego odbiorcy, aby wzbudzić w nim ekscytacje, aby go wzruszać.
To piękna wariacja na dzieło Czajkowskiego, a dzięki oryginalności i mistyce potrafi zainteresować nawet osoby które nie przepadają za baletem. Ostatnia scena potrafi dogłębnie poruszyć…

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Kleopatra23t

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Jezioro Łabędzie.rmvb

Romeo et Juliette (spectacle comedie musicale) fr.txt

Rossini - Cyrulik sewilski.avi

Hrabia Almaviva usiłuje zdobyć serce pięknej Rozyny, wyc ...

Hrabia Almaviva usiłuje zdobyć serce pięknej Rozyny, wychowanicy doktora Bartola. Ten ostatni nie chce dziewczyny wypuścić ze swoich rąk. Sam ma wobec niej plany matrymonialne. Almaviva, by zyskać przychylność swojej wybranki, chwyta się różnych podstępów, w czym pomaga mu sprytny Figaro, sewilski cyrulik. Wynika z tego wiele zabawnych sytuacji.

Puccini - Madame Butterfly.avi

Amerykański sierżant Pinkerton zakochał się podczas urlo ...

Amerykański sierżant Pinkerton zakochał się podczas urlopu w gejszy Cho-Cho-San i chce się teraz z nią ożenić, ale ma to być małżeństwo, które będzie mógł w każdej chwili rozwiązać. Konsul Sharpless ostrzega go, wkazując na prawdziwą miłość dziewczyny, jednak na próżno. Na uroczystość ślubną przybywają krewni i przyjaciele Cho-Cho-San. Uroczystość już dobiega końca, gdy pojawia się wuj Butterfly, Bonzo, zarazem kapłan. Wyklina pannę młodą, która z miłości do obcego zdradziła religię przodków i przeszła na chrześcijaństwo. Pinkerton pociesza jednak żonę. Dzięki niemu staje się szczęśliwa i zapomina o swojej rodzinie. Pinkerton powrócił do ojczyzny. Cho-Cho-San, choć nie ma od trzech lat o nim wiadomości, czeka ufnie i cierpliwie. Obiecuje Suzuki, że pewnego dnia jej ukochany wróci i usłyszy jego głos wołający: „Butterfly!”. Odrzuca oświadczyny księcia Yamadori. Sharpless otrzymuje list od Pinkertona, z którego dowiaduje się o jego małżeństwie z Amerykanką i zamiarze odwiedzenia Japonii. Kiedy odczytuje tą treść Butterfly, zrozpaczona pada jak rażona piorunem. Pokazuje konsulowi syna, o którego istnieniu Sharpless nic nie wiedział. W tym momencie wystrzał artyleryjski z portu oznajmia, że przybył statek Pinkertona. Cho-Cho-San ciągle ma nadzieje, że jej mąż powróci do niej. Pospiesznie ozdabia dom kwiatami i czeka. Butterfly całą noc czeka na powrót Pinkertona. Na próżno. Kiedy wreszcie ów zbliża się w towarzystwie konsula do jej domu, pierwsza dostrzega go Suzuki. Chce już radośnie zawołać Cho-Cho-San, widzi jednak za nim obcą damę. Dowiaduje się, że jest ona żoną Pinkertona, która chciałaby adoptować dziecko Butterfly. Pinkerton nie ma odwagi powiedzieć Cho-Cho-San prawdy i dręczony wyrzutami sumienia odchodzi. Wtedy pojawia się Butterfly. Jest gotowa oddać dziecko jego ojcu. Sięga po odziedziczony sztylet, którym ten popełnił kiedyś na polecenie Mikada harakiri i jeszcze raz czyta wygrawerowane na nim słowa: „Niechaj umrze z honorem, kto nie może już godnie żyć” . W tym samym momencie przybiega Pinkerton krzycząc: „Butterfly!”, Cho-Cho-San nie zważa jednak na niego i popełnia harakiri. Spełnia się dana niegdyś obietnica, lecz w jakże odmiennych okolicznościach.

Mozart - Czarodziejski flet.avi

Libretto „Czarodziejskiego fletu” zostało napisane przez ...

Libretto „Czarodziejskiego fletu” zostało napisane przez Emanuela Schikaneder’a na podstawie baśni niemieckiego poety Ch.-M. Wielanda „Lulu czyli Flet czarodziejski”. Z inicjatywy Mozarta pierwotny wątek uległ jednak znacznemu pogłębieniu- wplotły się weń refleksje filozoficzne i motywy wolnomularskie (zarówno Mozart, jak i Schikaneder byli członkami loży masońskiej). Ciężkie próby, które muszą przejść bohaterowie, by stać się godnymi wtajemniczenia, czy noszony przez Sarastra „siedmiokrotny krąg słońca” to typowa symbolika wolnomularska. Według tejże symboliki postać Królowej Nocy na uosabiać ciemnotę i zabobon. „Mężczyzna i kobieta, kobieta i mężczyzna sięgają boskości”- sentencja ta wprawdzie śpiewana przez Paminę i Papagena, dotyczy jednak przede wszystkim Paminy i Tamina, którzy - jako pierwsza para zakochanych- dzięki pomyślnie zdanej próbie ognia i wody doznają wtajemniczenia. Jest to godne uwagi, ponieważ związek wolnomularski składał się wyłącznie z mężczyzn. Dla Mozarta próba miłości była ważniejsza, niż skostniała dogmatyka wolnomularstwa. Tajemnica „Czarodziejskiego fletu” polega na tym, że przemawia do ludzi w każdym wieku i do wszystkich warstw społecznych. Jest zarówno bajką dla dzieci, jak i dramatem o stanie świata dla intelektualistów.

Monteverdi - Orfeusz.avi

Akt 1 Orfeusz i Eurydyka świętują swój związaek małżeńs ...

Akt 1 Orfeusz i Eurydyka świętują swój związaek małżeński. Wokół nich zgromadzone są nimfy oraz pasterze, które okazują radość śpiewając i tańcząc. Orfeusz w towarzystwie Eurydyki, śpiewa do gwiazd, które są świadkiem jego szczęścia. Wszyscy kierują się w stronę świątyni, w otoczeniu chóru, który nawołuje ich aby nigdy nie poddali się zniechęceniu. Akt 2 Ofeusz wraca do swoich lasów i pól. Podczas gdy pasterze towarzyszą mu z radosnymi pieśniami, Orfeusz rozkoszuje się własnym szczęściem. Jednak nagle, słyszą łzy smutku Posłańca Silvia, który ogłosił starszny wypadek – Eurydyka została pogryziona przez węża podczas zbierania kwiatów i zmarła w ramionach swoich towarzyszy. Orfeusz wyraża swoją chęć zejścia do Hadesu w celu odzyskania żony. Chór opłakuje smutne przeznaczenie zakochanych. Akt 3 Orfeusz, w otoczeniu Nadziei, dociera do bram podziemia. Osamotniony, spotyka przewoźnika dusz zmarłych. Orfeusz próbuje wzbudzić w nim żal. Usypia suroewgo strażnika, śpiewając pieść w akompaniamencie liry. Następnie Orfeusz żegluje Styxem, podczas gdy chór dusz piekielnych komentuje w zdumieniu nadzwyczajne i odważne działania młodzieńca. Akt 4 Prosperina jest poruszona płaczem Orfeusza, który wędruje po piekielnym regionie, dlatego interweniuje w jego sprawie do swojego męża Plutona, błagając go o przywrócenie Eurydyki do życia. Orfeusz daje upust swojej radości. Jednak, w drodze powrotnej ogarnia go zwątpienie czy Eurydyka podąża za nim. Zatrzymuje się i zerka na żonę, łamiąc zakaz Plutona, przez co natychmiast ją ponownie traci. Chór i duchy komentują działania Orfeusza, który pokonawszy siły natury, został zniszczony przez własną słabość. Akt 5 Po powrocie do żywych, Orfeusz z żalem opłakuje swój los. Apollo słucha jego lamentu i wzruszony schodzi z niebios aby zabrać Orfeusza ze sobą, dając mu dar nieśmiertelności. Pośród gwiazd, Orfeusz będzie mógł kontemplować twarz ukochanej Eurydyki. Chór obserwuje że żal na ziemi może być zrównoważony szczęściem w niebie.

Bizet - Poławiacze pereł.avi

Nadir i Zurga są przyjaciółmi i zakochali się w tej same ...

Nadir i Zurga są przyjaciółmi i zakochali się w tej samej dziewczynie, która jest kapłanką. Obaj postanawiają zrezygnować z konkurowania o dziewczynę. Podczas połowu pereł przychodzi Lejla modlić się o spokojne morze i bezpieczne łowy. Po zakończonej pracy Nadir i kapłanka poddają się miłosnym uniesieniom. Nadirowi grozi za to śmierć. Lejla wraz z Zurgą opracowali plan ucieczki Nadira. Zurga podpala wieś. Ludzie ruszają do gaszenia pożaru, zaś Lejla z ukochanym uciekają łodzią. Sprawca pożaru zostaje wykryty i skazany przez Nurabada na śmierć.

Offenbach - Piękna Helena.avi

Parys, syn króla Priama, przybywa do Sparty, do arcykapł ...

Parys, syn króla Priama, przybywa do Sparty, do arcykapłana Kalchasa, z listem polecającym od bogini Wenus. Parys dał ongiś Wenerze złote jabłko przyznając jej nagrodę za piękność sądnie nad trzema najważniejszymi boginiami Olimpu: Junoną, Minerwą i Wenerą. Wenus obiecała mu za to miłość najpiękniejszej kobiety na Ziemi. Kobietą tą jest Helena, królowa Sparty, żona Menelaja. Parys przybył do Sparty przebrany za pasterza, aby zdobyć miłość Heleny. Kalchas ma mu to ułatwić. Helena wychodzi ze świątyni. Piękny młodzieniec wpadł jej zaraz w oko i okazuje mu duże zainteresowanie. Parys postanawia zdobyć królową swą inteligencją. Właśnie zbierają się królowie greccy, aby wziąć udział w konkursie na rozwiązanie zagadki. Parys zgaduje zagadkę i wygrywa konkurs, a uszczęśliwiona Helena wieńczy go na polecenie Menelaja. Teraz Parys odkrywa swe incognito, a cały świat już wie, że w sporze pomiędzy trzema boginiami koronował on Wenus na królową piękności. Menelaos zaprasza Parysa na kolację. Namówiony przez Parysa Kalchas każe swemu pomocnikowi puścić w ruch blaszany piorun i oświadcza, że wyrocznia nakazuje Menelajowi przez jego usta udać się dla dobra państwa natychmiast na Kretę. W akcie drugim Parys zakrada się do sypialni Heleny. Choć wie ona, że sama bogini Wenus obiecała ją Parysowi, uważa że nie wypada się nie bronić. Parys używa więc podstępu. Mówi mianowicie, że wszystko co się dzieje w tej chwili, jest tylko snem. To uspokaja zupełnie Helenę, jest bardzo zadowolona z takiego tłumaczenia i przestaje się opierać. Nie w porę jednak zjawia się Menelaos, który już zdążył powrócić do Sparty i przyłapuje zakochaną parę w sypialni. Menelaos robi wielką awanturę i zwołuje wszystkich królów i gości. Parys musi uciekać, tym razem nie udało mu się zdobyć pięknej Heleny. W ostatnim akcie Menelaos z Heleną przebywają nad morzem, wraz z innymi królami greckimi. Menelaos wypomina Helenie ostatni skandal z Parysem i para małżonków kłóci się zajadle. Agamemnon i Kalchas zarzucają Menelaosowi, że trzymając przy sobie Helenę, zamiast oddać ją Parysowi, naraził siebie i cały kraj na gniew bogini Wenus, która rozbija wszystkie spartańskie małżeństwa. Menelaos broniąc się odpowiada, że właśnie napisał list do wielkiego augura prosząc o litość, lada chwila też spodziewa się jego przybycia. I oto rzeczywiście widać zbliżającą się do brzegu galerę. Wychodzi z niej wielki augur i oznajmia, że Wenus przebaczy wszystkim Spartanom, jeżeli Helena odbędzie przejażdżkę na wyspę Cypr, wszyscy godzą się na to ochoczo, a sam Menelaos namawia żonę, aby udała się prędko na przejażdżkę. Helena czyni to bardzo chętnie, gdyż rozpoznała w wielkim augurze przebranego Parysa. W chwili, gdy barka odbija od brzegu, Parys zrzuca przebranie i wszyscy widzą, że wywiódł ich w pole. Menelaos pieni się ze złości. Kalchas jest bardzo zadowolony, bo grubo na tym interesie zarobił, Agamemnon zaś postanawia ogłosić mobilizację w celu przedsięwzięcia wojny trojańskiej.

Johann Strauss - Zemsta nietoperza.avi

Gabriel von Eisenstein jest znanym, również ze swojego t ...

Gabriel von Eisenstein jest znanym, również ze swojego temperamentu, wiedeńskim finansistą. Ma on trafić do aresztu za uderzenie poborcy podatkowego i obrazę sądu, tymczasem jego przyjaciel, Dr Falke organizuje wraz z młodym arystokratą – księciem Orlofskym bal. Jest to w rzeczywistości pretekst do ośmieszenia Eisensteina w ramach rewanżu za złośliwy żart swojego przyjaciela. Intryga polega na tym, że Falke wśród gości zaprasza w innych rolach domowników Eisensteina. Służąca będzie wytworną damą, żona pojawi się w masce i ma być przedstawiona jako węgierska księżna. Falkemu udaje się przekonać Eisensteina, by ten potajemnie wybrał się na bal, a w więzieniu stawił się rano. Niestety, do domu Eisensteina przybywa po aresztanta dyrektor więzienia Frank. Bierze on za pana domu śpiewaka Alfreda, który wykorzystując sytuację, znów próbuje zdobyć względy dawnej ukochanej. Alfred trafia do miejskiego aresztu, a Rosalinda może się szykować na bal. Tymczasem sam Eisenstein próbuje na przyjęciu uwieść niemal wszystkie damy, w tym Adelę i Rosalindę, zawiera na tym balu także serdeczną przyjaźń z dyrektorem więzienia, do którego ma trafić – obaj na przyjęciu są "francuskimi markizami" – Renardem i Chagrinem. Także Adela chce wykorzystać bal na swoją korzyść, próbuje znaleźć protektora, który wprowadzi ją do świata teatru, dlatego też nawet rozpoznana przez swojego pracodawcę z powodzeniem udaje oburzenie. Rosalinda, żona Eisensteina, zaś poznaje lepiej prawdziwą naturę swojego męża. Wszystko jednak wyjaśnia się rano, na końcu operetki.

Offenbach - Życie paryskie.avi

Na dworcu Saint Lazaire przyjaciele Bobinet i Gardefeu c ...

Na dworcu Saint Lazaire przyjaciele Bobinet i Gardefeu czekają na przyjazd panny Mételli, damy dość swobodnych obyczajów, dla której obaj stracili głowę. Panowie są trochę skłóceni, bo po raz kolejny okazuje się, że ulokowali uczucia w tej samej niewieście. Gdy na peron wjeżdża wreszcie pociąg z Trouville wysiada z niego obiekt westchnień w towarzystwie... trzeciego konkurenta, niejakiego Gontrana. Co gorsza, Métella zdaje się w ogóle nie poznawać Gardefeu’a i Bobineta. Upokorzenie godzi rywali, postanawiają nigdy więcej nie zajmować się aktoreczkami i tancerkami, a uwagę poświęcić damom z towarzystwa.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin