1972.PKF.27b-1972.rmvb

Polska Kronika Filmowa (PKF) – cotygodniowy magazyn filmowy, długości około 10 min., poprzedzający projekcję filmu w kinach.



Magazyn kontynuował przedwojenną tradycję Kroniki Filmowej PAT, powstał przy współudziale Wytwórni Filmowej „Czołówka”. Produkowany był raz w tygodniu w latach 1944-1995 i był swego rodzaju rejestrem bieżących wydarzeń; obok oficjalnych informacji rządowych znajdowały się w nim także – w zależności od sytuacji bieżącej – komentarze sportowe, publicystyka, relacje z wydarzeń kulturalnych, a nawet scenki rodzajowe.

Zazwyczaj w jednym dziesięciominutowym odcinku kroniki było kilka (około pięciu) różnych tematów, choć zdarzały się kroniki w całości poświęcone jednemu tematowi (np. świętu 1 maja). Od lat 70. Kronikę włączono również do ramówki Telewizji Polskiej i wyświetlano ją jako stały cotygodniowy punkt programu telewizyjnego.

W magazynie znajdowały się głównie materiały krajowe, pojawiały się jednak także zagraniczne. W czasach stalinizmu Kronika była narzędziem propagandy politycznej.

Pierwszym redaktorem kroniki był Jerzy Bossak (1910-1989), lektorem czytanych komentarzy do filmów był Andrzej Łapicki (ur. 1924), funkcję lektora pełnił do 1956 roku, później rolę tę pełnił Jerzy Rosołowski (1930-2001). Z kroniką współpracowali też: jako operator filmowy, materiałów krajowych Bogusław Lambach (1925-1988), Andrzej Munk (1920-1961). Kompozytorem sygnału Polskiej Kroniki Filmowej był Władysław Szpilman (1911-2000). Kronika powstawała w Wytwórni Filmów Dokumentalnych. Dnia 1 stycznia 1995 zaprzestano wyświetlania PKF w kinach, być może dlatego, że Kronika nie wytrzymała konkurencji z telewizją. Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych nadal jednak kręci filmy z wydarzeń bieżących i nadal je archiwizuje.