Kolaboranci III Rzeszy

Historia Chaima Mordechaja Rumkowskiego, polskiego Żyda, przewodniczącego Judenratu w łódzkim gettcie. Podejmując współpracę z nazistami, wierzył, że uda mu się przekształcić getto w ostoję żydowskiej kultury, miejsce, gdzie jego współbracia będą prowadzić własne sklepy, fabryki i szkoły. W zamian za dostarczanie robotników do pracy, wynegocjował z Niemcami regularne transporty żywności do getta. W efekcie funkcjonowało ono dwa lata dłużej, niż hitlerowcy zakładali. Wielu Żydów zawdzięcza Rumkowskiemu życie. Inni z kolei nazywają go zdrajcą i kolaborantem. W 1944 roku razem z rodziną trafił on do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Nie udało mu się stamtąd wrócić.

Sylwetka Viktora Arajsa, dowódcy podporządkowanego nazistom komando, które latem 1942 roku w lasach niedaleko Rygi wymordowało tysiące mieszkańców tamtejszego getta. Historycy szacują, że jego oddział podczas drugiej wojny światowej pozbawił życia co najmniej 26 tysięcy osób. Arajs bardzo długo wymykał się wymiarowi sprawiedliwości. Przed sądem stanął dopiero w 1979 roku.

Sylwetka Vidkuna Quislinga, twórcy norweskiej partii nazistowskiej Nasjonal Samling. Bezwarunkowo popierał on plany podboju Europy przez Hitlera. Gdy wojska führera zaatakowały Norwegię w 1940 roku, Quisling namawiał rodaków do poddania się agresorowi, dostarczył także niemieckim dowódcom plany obronne kraju. Od 1942 r. był premierem całkowicie podporządkowanego Trzeciej Rzeszy rządu. Osobiście nadzorował egzekucje dysydentów i współpracował z nazistami przy deportacjach Żydów do obozów koncentracyjnych. Po kapitulacji Niemiec został aresztowany przez norweski ruch oporu, osądzony i skazany na śmierć. Wyrok wykonano 24 października 1945 r. w twierdzy Akershus w Oslo.

Sylwetka Ioannisa Rallisa, premiera podporządkowanego nazistom rządu Grecji w latach 1943-1944. Swoją decyzję o podjęciu współpracy z hitlerowcami polityk tłumaczył chęcią uchronienia ojczyzny przed wpływami komunistów, których uważał za znacznie większe zło. Zamiast jednak uratować Helladę, przyczynił się do deportacji i eksterminacji tysięcy greckich Żydów. Jego decyzje wpłynęły też na pogorszenie się i tak fatalnej sytuacji bytowej rodaków.

Grudzień 1917 roku. Finlandia uzyskuje niepodległość. Prawie 22 lata później na tereny tego kraju wkraczają żołnierze Armii Czerwonej. Rozpoczyna się wojna zimowa, która trwa do marca 1940 r. W jej wyniku Finlandia traci część ziem, zachowuje jednak niezależność. Mimo tego zagrożenie ze strony ZSRR nadal jest poważne. By pokonać komunistów, władze fińskie zawierają pakt z nazistami, a wielu Finów wstępuje w szeregi SS. Jednym z nich jest ceniony matematyk Rolf Nevanlinna.

Osiem miesięcy przed wybuchem drugiej wojny światowej w kilku miastach Wielkiej Brytanii dokonano zamachów na elektrownie. Zginęło 7 osób, a 96 zostało rannych. Do ataków przyznała się Irlandzka Armia Republikańska. Działalność tej organizacji przyciągnęła uwagę niemieckiego wywiadu. Podczas spotkań liderów IRA i przedstawicieli władz Trzeciej Rzeszy omawiano warunki współpracy wymierzonej w Wielką Brytanię i mającej ułatwić nazistom inwazję na Irlandię Północną. Po przegranej bitwie o Anglię Hitler odstąpił jednak od tych planów. Wkrótce angielskie i irlandzkie służby specjalne podjęły wspólne wysiłki w celu zneutralizowania wewnętrznego wroga. Do 1945 roku większość członków IRA trafiło do więzień lub zostało straconych.