-
22852 -
55855 -
95569 -
16579
291685 plików
88733,22 GB
Antoni Pajdak urodził się 7 grudnia 1894 roku w Biskupicach, tu ukończył szkołę podstawową. Następnie uczył się w Szkole Męskiej w Wieliczce, a w Krakowie ukończył Gimnazjum św. Anny. Od czasów gimnazjalnych był członkiem PPS. W wieku 16 lat, pod pseudonimem „Antoni” wstąpił do Związku Walki Czynnej założonego przez emigrantów z Królestwa Kongresowego, a następnie do Związku Strzeleckiego. Tam ukończył szkołę oficerską. Jako dowódca plutonu wyruszył z Oleandrów na wojnę „wszystkich ludów”.
Lata 1917 – 1939
Na rozkaz Józefa Piłsudskiego w lipcu 1917 roku odmówił przysięgi na wierność Austrii i Niemcom. Za odmowę przysięgi, jako poddany austriacki został skierowany do szkoły oficerskiej rezerwy, a następnie wcielony do armii austriackiej i wysłany na front włoski. Do Polski wrócił w styczniu 1919 roku. Po powrocie do Krakowa rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracując jednocześnie w Wojskowej Fabryce Wozów. W lipcu 1920 roku zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego. W lipcu 1922 roku uzyskał tytuł doktorski. Od 1923 roku pełnił funkcje w administracji państwowej i samorządowej w Radomiu, Koninie, w Słupcy, Radomsku. W maju 1939 roku został wybrany wiceprezydentem Krakowa. Wybuch wojny przeszkodził w zatwierdzeniu jego nominacji.
Okres II. Wojny Światowej
Od początku okupacji niemieckiej w Krakowie włączył się w nurt prac związanych z organizacją konspiracji antyniemieckiej. Od 1942 roku stale przebywał w Warszawie, gdzie objął stanowisko zastępcy Delegata Rządu RP na Kraj. Brał czynny udział w Powstaniu Warszawskim. 27 marca 1945 roku wraz z innymi przedstawicielami Państwa Podziemnego został aresztowany wywieziony do Moskwy. Początkowo wszyscy aresztowani więzieni byli na Łubiance. Ze względu na niezłomna postawę został wyłączony z procesu „Szesnastu’
Represje
W 1945 roku, po odrębnym tajnym procesie został skazany na pięć lat więzienia. Od 1945 do 1949 roku więziony w Moskwie, po odbyciu kary został bezterminowo zesłany na Syberię do Krasnojarskiego Kraju, gdzie pracował jako drwal.Żona Antoniego Pajdaka – Janina została aresztowania 3 listopada 1947 roku w Krakowie. Według oficjalnej wersji 24 listopada popełniła samobójstwo wyskakując z więziennego okna. Córka – Wiesława została aresztowana 5 listopada 1947 roku i więziona do 1953. Antoni Pajdak wrócił do Polski 27 sierpnia 1955 roku, zamieszkał w Warszawie i tam włączył się w nurt życia politycznego i społecznego. Protestował przeciwko naruszeniu praworządności, domagał się rozszerzeniu swobód obywatelskich. Był jednym z założycieli Komitetu Obrony Robotników w 1976 roku i w roku następnym Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W czerwcu 1981 roku był honorowym członkiem Społecznego Komitetu Obchodów 25. Rocznicy Poznańskiego Czerwca.
Zasługi
Zmarł 20 marca 1988 roku. Został pochowany na Powązkach w Warszawie. Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, czterokrotnie Medalem Wojska Polskiego, Krzyżem Armii Krajowej oraz pośmiertnie przez prezydenta na uchodźstwie Kazimierza Sabbata Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Polonia Restituta oraz Pro Fide et Patriae. 23 września 2006 został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
- sortuj według:
-
0 -
3 -
1 -
0
4 plików
627,41 MB