13.Fort nad Athabaską.mp3

Sat-Okh, Yackta-Oya, Fort nad Athabaską
Wielkość całości: 186 MB
Czas: 14h 01m 16s
Bit rate: 32kbps
Zawartość uploadu: plik .mp3
Wersja językowa: polska
Czyta: Hanna Kinder-Kiss

OPIS:
Stanisław Supłatowicz, Sat-Okh (w języku shawnee Długie Pióro, ur. prawdopodobnie 15 kwietnia 1920 w Kanadzie, zm. 3 lipca 2003 w Gdańsku) - żołnierz AK, pisarz, gawędziarz, artysta.

Urodził się w osadzie Indian w dorzeczu rzeki Mackenzie w Kanadzie. Był synem polskiej uciekinierki z Syberii Stanisławy Supłatowicz, oraz wojennego wodza plemienia Szaunisów (Szawanezów) Leoo-Karko-Ono-Ma (Wysokiego Orła). Wychowywał się wśród Indian do 1936 roku. W 1937 roku przybył wraz z matką do Polski, gdzie zmuszony został do zmiany nazwiska na Stanisław Supłatowicz, matka w tworzonej wówczas metryce zmieniła część jego danych, w tym rok urodzenia i dane ojca, ukrywając jego indiańskie pochodzenie. Zamieszkał w Radomiu.

W czasie kampanii wrześniowej podjął naukę na tajnych kompletach, a po klęsce polskiej armii zaangażował się w działalność w SZP i ZWZ. W 1940 roku został aresztowany przez gestapo i skierowany do obozu koncentracyjnego w Auschwitz. W czasie transportu do obozu wyskoczył z wagonu bydlęcego i uciekł. W czasie ucieczki został ranny, ukrywał się następnie na wsi. Następnie został żołnierzem Armii Krajowej (pseud. Kozak), walczył w III batalionie 72 pułku piechoty AK w rejonie Częstochowy, w Okręgu AK "Jodła". Wielokrotnie ranny, za męstwo w walce odznaczony Krzyżem Walecznych.

Po wojnie za przynależność do AK został aresztowany i uwięziony. Po uwolnieniu przez wiele lat pływał jako marynarz na statkach Polskich Linii Oceanicznych, w tym na MS Batory. Osiadł na stałe w Gdańsku, założył rodzinę.

W 1958 roku zaczął pisać książki odnoszące się do swojej indiańskiej przeszłości, tłumaczone na wiele języków świata. W latach 70. uczestnik licznych spotkań autorskich i telewizyjnych programów dla młodzieży ("Teleranek", "Ekran z bratkiem"). Uważany za jednego z pionierów ruchu indianistów w Polsce, współtwórcę i czołową postać nieformalnego Polskiego Ruchu Przyjaciół Indian (PRPI). Zajmował się także wyrobem indiańskiego rękodzieła, malował, pisał też wspólnie z Yackta-Oya.

Zmarł 3 lipca 2003 roku w Szpitalu Marynarki Wojennej w Gdańsku, a 8 lipca został pochowany na cmentarzu "Srebrzysko".

Prywatne Muzeum Indian Ameryki Północnej im. Sat-Okha znajduje się w Wymysłowie niedaleko Tucholi k. Chojnic.

Jest to książka przygodowa opowiadająca o losach białych oraz Indian na dzikim zachodzie. Czasy, jakie obrazuje, to początki kolonizacji Ameryki. Ameryka była olbrzymim terytorium, gdzie pozyskuje się dla Europy futra. Istnieją tam gigantyczne faktorie i forty skupujące futra zwierząt od Indian. Pewien mężczyzna przybywa do fortu w głębi puszczy, aby pracować tam w magazynie skupującym futra. Indianom płaciło się za nie bronią, kulami i ozdobami, prawie zawsze ich oszukując lub wprowadzając lichwiarskie ceny.

Mężczyzna ten pracuje u znanego handlarza i wreszcie wkrada się w jego łaski na tyle, aby ten zdradził przed nim swój sekret. Mianowicie jego ludzie zabijają Indian, którzy dostarczają futra, aby im za nie nie płacić.