Unreal Tournament

Unreal Tournament – gra komputerowa FPS wyprodukowana przez Digital Extremes, wydana przez GT Interactive, a w Polsce przez LEM. Jest to gra sieciowa wieloosobowa. Jej bezpośrednim konkurentem był Quake III: Arena, który wbrew powszechnemu przekonaniu, został wydany nieco później (7 grudnia). UT zdobywała swoich fanów poprzez bardzo dobre boty oraz alternatywny tryb we wszystkich broniach. Producent wyposażył także grę w możliwość uruchomienia mutatorów, co wyposażało grę w nowe opcje.

Podobnie jak w przypadku Quake'a, organizowane są turnieje zmagań w Unreal Tournament, zarówno na szczeblu amatorskim, jak i bardziej profesjonalnym (patrz: sport elektroniczny). Odbywają się międzynarodowe rozgrywki, w których polscy gracze nadal osiągają znaczące sukcesy, m.in. trzykrotnie zdobyli złoty medal w trybie TDM w światowej lidze Clanbase NationsCup. Sukcesy te mają swoją przyczynę w fakcie, że polscy gracze UT tworzą szczególną społeczność hobbystów poświęcając wolny czas na organizowaniu licznych turniejów i spotkań LAN party oraz corocznych rozgrywek sieciowych tworzonych przez graczy i dla graczy.

Deathmatch (DM) to tryb rozgrywki w grach multiplayerowych znany przede wszystkim z gier FPS. Celem gry w trybie deathmatch jest zabicie (inaczej "sfragowanie", czyli zdobycie fraga) jak największej liczby przeciwników dopóki gra się nie zakończy, czyli nie zostanie osiągnięty limit czasu lub fragów. Zwycięzcą zostaje gracz, który w momencie końca gry zdobył największą ilość fragów.

W trybie team deathmatch, gracze są podzieleni na dwie lub więcej drużyn, mających osobny licznik fragów. Friendly fire (ogień sprzymierzeńców) może zadawać obrażenia lub nie - zależnie od ustawień. Jeżeli zadaje, to gracz, który zabił sprzymierzeńca (taka sytuacja to team kill) zazwyczaj zmniejsza swój wynik, a przez to wynik drużyny, o jeden punkt. Drużyna z największą ilością zdobytych fragów w momencie końca gry wygrywa.

Historia

Pierwszy deathmatch został rozegrany prawdopodobnie w 1983 roku przez Drewa Majora i Kyle'a Powella w grze Snipes. Termin "deathmatch" pierwszy raz został oficjalnie użyty przez Johna Romero w 1993 podczas zapowiedzi gry Doom, a później zdobył popularność dzięki serii gier Quake.

Assault (AS) jest drużynowym trybem rozgrywki w grach komputerowych znany przede wszystkim z gier FPS (np. Unreal Tournament). W tym trybie jedna drużyna ma w określonym czasie zdobyć lub zniszczyć określone miejsca na mapie, podczas gdy zadaniem przeciwników jest obrona tych miejsc. Jeśli atakująca drużyna wykona wszystkie zadania, następuje druga runda, w której następuje zamiana ról - drużyna która przed chwilą atakowała musi bronić mapy, zaś dotychczasowi obrońcy mają za cel zdobycie jej w krótszym czasie. Na niektórych mapach występują dodatkowo pojazdy i wieżyczki, często też broń stacjonarna, np. KaeMy

Capture the Flag (w skrócie CTF; z ang. - Zdobyć flagę) - jeden z typów gier wieloosobowych (multiplayer), obecnie spotykany prawie wyłącznie w grach komputerowych typu FPS, w rozgrywkach paintballowych i zabawach harcerskich. Gracze dzielą się na dwie (czasami więcej) drużyny (nawet po jednym zawodniku na drużynę, ale zazwyczaj jest ich więcej) i mają swoje bazy. W każdej bazie jest flaga. Drużyna zdobywa punkt wtedy, gdy zabierze flagę z bazy wroga i zaniesie ją do swojej bazy. Zazwyczaj należy donieść ją do swojej flagi, znajdującej się w wyznaczonym dla niej miejscu i nie można tego zrobić, jeśli flaga ta jest w posiadaniu przeciwnika bądź znajduje się gdzieś na planszy. Wygrywa drużyna, która zdobędzie określoną ilość punktów lub będzie miała więcej punktów po upływie czasu przeznaczonego na rozgrywkę.

Zabawa harcerska 'w chorągwie' (na wolnym powietrzu) przestrzega powyższych zasad. Pole gry dzielone jest na 2 połowy na których dominuje dana drużyna. Na swojej połowie przeciwnik w spotkaniu 1 na 1 jest łapiącym, by być łapiącym na połowie przeciwnika potrzebna jest przewaga ilościowa (co najmniej +1). Żadna drużyna nie ma prawa wkroczyć do własnej bazy - jej zadaniem jest jej obrona i zdobycie drugiej chorągwi - za wyjątkiem osoby niosącej flagę przeciwnika. Przejęcie flagi odbywa się poprzez wkroczenie osoby do bazy przeciwnika (gdzie jest 'nietykalna' do czasu jej opuszczenia), zabraniu flagi i docelowym przeniesieniu jej do rodzimej bazy z flagą drużyny. Odbicie polega na złapaniu (dotknięciu w obrębie swojej połowy) osoby uciekającej z flagą przez przeciwnika i odniesieniu flagi z powrotem do bazy. Dotknięcie przeciwnika przebywającego na naszej połowie powoduje jego 'śmierć'. Poległy może się 'odrodzić' i rozpocząć dalszą grę dopiero w swojej bazie.

W brutalną odmianę Capture the Flag grali także przedstawiciele niektórych formacji wojskowych i paramilitarnych, między innymi Hitlerjugend.

Przykłady gier komputerowych z trybem CTF

* Red Faction
* Day of Defeat
* Team Fortress Classic
* Team Fortress 2
* Soldier of Fortune
* Quake 2
* Quake 4
* Unreal Tournament
* Battlefield
* Quake III: Arena
* James Bond 007: Nightfire
* Call of Duty
* Soldat
* Liero
* Babo Violent 2
* Urban Terror
* Jazz Jackrabbit 2
* War Rock
* Star Wars Jedi Knight 3: Jedi Academy
* Vietcong

Deathmatch (DM) to tryb rozgrywki w grach multiplayerowych znany przede wszystkim z gier FPS. Celem gry w trybie deathmatch jest zabicie (inaczej "sfragowanie", czyli zdobycie fraga) jak największej liczby przeciwników dopóki gra się nie zakończy, czyli nie zostanie osiągnięty limit czasu lub fragów. Zwycięzcą zostaje gracz, który w momencie końca gry zdobył największą ilość fragów.

W trybie team deathmatch, gracze są podzieleni na dwie lub więcej drużyn, mających osobny licznik fragów. Friendly fire (ogień sprzymierzeńców) może zadawać obrażenia lub nie - zależnie od ustawień. Jeżeli zadaje, to gracz, który zabił sprzymierzeńca (taka sytuacja to team kill) zazwyczaj zmniejsza swój wynik, a przez to wynik drużyny, o jeden punkt. Drużyna z największą ilością zdobytych fragów w momencie końca gry wygrywa.

Historia

Pierwszy deathmatch został rozegrany prawdopodobnie w 1983 roku przez Drewa Majora i Kyle'a Powella w grze Snipes. Termin "deathmatch" pierwszy raz został oficjalnie użyty przez Johna Romero w 1993 podczas zapowiedzi gry Doom, a później zdobył popularność dzięki serii gier Quake.

Domination (DOM) – drużynowy tryb rozgrywki w grach komputerowych znany przede wszystkim z gier FPS (m.in. Unreal Tournament). W tym trybie rozgrywki każda drużyna ma za zadanie utrzymywać pod kontrolą określone miejsca na mapie oznaczone widocznymi symbolami. Punkty za każde z przejętych miejsc naliczane są w czasie. Aby "odbić" punkt przeciwnej drużynie należy przezeń przejść.

W dwóch kolejnych sequelach gry Unreal Tournament - UT2003 i UT2004 pojawiła się zmodyfikowana wersja trybu Domination o nazwie Double Domination (DDOM). Główną różnicą w zasadach pomiędzy starym Domination a nowym Double Domination jest sposób naliczania punktów. Za utrzymanie wszystkich punktów rozmieszczonych na mapie przez 10 sekund drużyna otrzymuje jeden duży punkt. Rozpoczyna się wówczas nowa runda, a punkty stają się ponownie neutralne.

Last Man Standing - tryb rozgrywki w grach komputerowych znany przede wszystkim z gatunku FPS-ów (np. Unreal Tournament). Ogólne zasady gry przypominają zwykły Deathmatch, lecz te dwa tryby różnią się kilkoma istotnymi szczegółami. Założenia gry:

* Na początku rundy wszyscy gracze otrzymują równą, wcześniej ustaloną liczbę żyć.
* Celem graczy jest eliminowanie przeciwników, jednocześnie starając się jak najmniej razy zginąć.
* Gdy gracz poniesie śmierć zbyt wiele razy, wyczerpując swój limit żyć, może co najwyżej biernie obserwować zmagania pozostałych przy życiu przeciwników. Będzie mógł powrócić do aktywnej gry dopiero po wyłonieniu zwycięzcy danej rundy.
* Zwycięzcą rundy zostaje gracz, który jako jedyny pozostanie żywy na polu walki, stąd też nazwa trybu.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder