Bozena-62

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Kobieta Bożena

widziany: 7.01.2019 20:46

12
14
8874
525

9461 plików
4,27 GB

Ukryj opis Rozwiń

Foldery

Bozena-62

◄►Demotywatory

◄►FOTOGRAFIA

	Jacek Koszalik
	Leszek Paradowski
	Tomasz Tomaszewski

◄►Galeria

◄►Kobieta zmyslową jest

kobieta -ładniejsza od kwiatów

◄►Kulinaria

◄►Kwiaciarnia

◄►Moja Suwalszczyzna i okolice Olecka-Mazury

	zdjęcia 1
	zdjęcia 2

◄►Moje prace

◄►Mowa miłości

◄►Obrazy-sentencj e

◄►Od przyjaciół(upomin ek)

◄►Poezja

◄►Romantyczna

	Miłosne wyznania
	Moich znajomych Chomiczków

Wiersze ks.Twardowskie go

◄►Tapety-afirmacj e dobra

◄►Widziane moim okiem

Ostatnio pobierane pliki

an5 (1).gif

D.jpg

Women_beauty_Photogirl_370374.jpg

_d3.png

02cf68c75d1d.png

love.png

ramka31.png

ramka65(1)(1).png

ram (10).png

_weselna.png

Poezja

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

202 KB
18 mar 13 20:15

Dokąd i w jaką stronę
Idę przemijam, płynę?
I słucham jak przez zasłonę,
Głosów co rosną w chór świata
I w jedną życia godzinę
I słucham wielkiego ich łkania
Gdy opadają przebrania,
Gdy stygną fałdy na latach;

Jak pokolenia przechodzą,
Stopy stawiają i domy,
Jak zapadają, jak wschodzą:
Iskry, zjawiska, fantomy.

I cały blask ich istnienia,
Kształt ręki, biodra i gniewu
Chmura gradowa spowija,
Ta chwila, w której przemijam,
Ta co mnie zrzuci ulewą
Trwoniąc w ogromnych przestrzeniach./Mieczysław Jastrun/:

z chomika Prawie_wszystko

139 KB
18 mar 13 20:15

y618(1).jpg

Aniele Boży Stróżu mój prowadzisz mnie za rękę. Znasz każdy uśmiech, każdy ból znasz wszystkie drogi kręte. Nie odchodź choćbyś myślał, że o Tobie zapominam że niby dobrze znałeś mnie a jestem całkiem inna. W cieniu swych skrzydeł ukryj mnie daj sercu łyk wytchnienia Bo jeszcze wiele trudnych chwil I wiele do zrobienia. A kiedy przyjdzie życia kres zamkniesz mi dłonią oczy. I duszę mą uniesiesz w dal do rozgwieżdżonych nocy. - Anna Zajączkowska

zachomikowany

247 KB
18 mar 13 20:15

Angels (10).jpg

Uczłowieczanie Anioła Stróża

Aniele Stróżu mój bo czyj?
Ty blisko bądź o każdej porze
Jak przyjdzie pić, to ze mną pij
Aż się na ludzi znów otworzę.

Jak trzeba walczyć, w mordę daj
Nim rozgrzeszenie da spowiednik
Za cały utracony raj
Za piekło naszych dni powszednich.

Jak zechcesz drwić, to ze mnie drwij
Bo to mej dumy nie uraża
Ale obiecaj proszę, że
Powstrzymasz się od wszelkich kazań.

Bo chyba dzisiaj Trójca Święta
Sprawami Nieba jest zajęta
I jakbyś bardzo się nie starał
To trudno w miejscach dwóch być na raz.

Jak trzeba płakać, nie szczędź łez
Które na świat wydają oczy
Bo w łzach tych prawda o nas jest
Którą się można zauroczyć.

Jak przyjdzie śmiać się, to się śmiej
I nie myśl co się zdarzy potem
Bo chyba tak jest znacznie lżej
Wnosić swe krzyże na Golgotę.

Jak trzeba kochać, kochaj tak,
Wśród pospolitych krętych dróg,
Że na to dziś przykładów brak
By ktoś tak kiedyś kochać mógł.

zachomikowany

17 KB
18 mar 13 20:15

oceanbreeze.jpg

Kazimierz Przerwa-Tetmajer- Kocham cię nocy cicha

Kocham cię, nocy cicha i bezgwiezdna,
i chwilę twoją, kiedy duszą tonę
w ocean myśli, bez obrzeża, bez dna -- --
kocham was, głębie myśli nieskończone,
kocham cię, ciszo chmurna i posępna,
ciebie, zastoju ciemności nade mną,
ciebie, pogrozo pustek z nieba zstępna,
i ciebie, głuszo nad powierzchnią ziemną.
Kocham was! Nigdzie sercem nie wołany,
zbyt dumny serce swe rzucać pod nogi,
samotny, w bezcel idący bez drogi,
kocham was! Wyście mi jako orkany
dla myśli mojej, co na kształt sokoła,
z szczytu lotnego zrywa się skrzydlata,
mocna i śmiała, w lot z mojego czoła
i w nieskończoność zatapia się świata.

z chomika Prawie_wszystko

33 KB
18 mar 13 20:15

2122787756.jpg

Ktoś przybiegł kiedyś zadyszany z Emaus
Pamiętają jak to było: z hukiem drzwi otworzył
Krzycząc – On był z nami
I poczuł że nie ma
Nic tu do powiedzenia
Przed drzwiami, przed chwilą
Rozumiał światło wszechświata całego
A oni – Bredzisz, czyżby tylko tyle
I czemu w karczmie i przy brudnym stole
Co tam jedliście, i co miał na myśli
Mówisz – tylko chleb kruszył i rozlewał wino?
Kto przybiegł kiedyś z Emaus wie jak inna
Jest mowa jego co widział słyszenie
Inne, tych co słuchają. Nie ma uwierzenia
Niby jak. Przygnał z gospody i szepce
W dzikim języku, nic nie wynika
Gada nie gada, może wcale nie chce
Powiedzieć mądrze, co było w Emaus?
Wołał i płakał – Nie ma zrozumienia
Może to jego wina. Zapluł się zadyszał
Posłaniec z Emaus. I nikt nie słyszy
Jak wali serce twoje
Różnie pójdzie życie
Jedni uwierzą, czasem nie, lub skrycie
Uwierzą
Ale wielki strach uwierzyć szczerze - Ernest Bryll

zachomikowany

124 KB
18 mar 13 20:15

26.jpg

Nie umiem być srebrnym aniołem –
ni gorejącym krzakiem –
tyle Zmartwychwstań już przeszło –
a serce mam byle jakie.

Tyle procesji z dzwonami –
tyle już Alleluja –
a moja świętość dziurawa
na ćwiartce włoska się buja.

Wiatr gra mi na kościach mych psalmy
jak na koślawej fujarce -
żeby choć papież spojrzał
na mnie - przez białe swe palce.

Żeby choć Matka Boska
przez chmur zabite wciąż deski –
uśmiech mi Swój zesłała
jak ptaszka we mgle niebieskiej.

I wiem, gdy łzę swoją trzymam
jak złoty kamyk z procy –
zrozumie mnie mały Baranek
z najcichszej Wielkiej Nocy.

Pyszczek położy na ręku
sumienia wywróci podszewkę –
serca mojego ocali
czerwoną chorągiewkę.
ks. Jan Twardowski

zachomikowany

115 KB
18 mar 13 20:15

21.jpg

Czekanie

Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem
o swym panu myśli
i rwie się do niego
na dwóch łapach czeka
pan dla niego podwórzem łąką lasem i
oczami za nim biegnie i tęskni ogonem
pocałuj go w łapę bo uczy jak na Boga czekać. (ks.J.Twardowski)

zachomikowany

143 KB
18 mar 13 20:15

Kim mi jesteś - gdzieś przede mną, lecz i we mnie. .. Twarzy jedyna, której w innych szukam bezwiedni e, aby się w niej odnaleźć... I wiem, że nienadare mnie.jpg

Poezja - Kim mi jesteś - gdzieś przede mną, lecz i we mnie... Twa...ie, aby się w niej odnaleźć... I wiem, że nienadaremnie.jpg

O Panie przebacz mej myśli, że nie dość jeszcze miłuje,
przebacz miłości mej, Panie, że tak strasznie przykuta do myśli,
że chłodnym myślom jak nurt, Ciebie odejmuje
i nie ogarnia płonącym ogniskiem.

Ale przyjmij, Panie, ten podziw, który się w sercu zrywa,
jak zrywa się potok w swym źródle -
- znak, ze stamtąd przypłynie żar -
i nie odtrącaj, Panie, nawet tego chłodnego podziwu,
który nasycisz kiedyś kamieniem płonącym u warg -

I nie odtrącaj, Panie, mojego podziwu,
który jest niczym dla Ciebie, bo cały jesteś w Sobie,
ale dla mnie teraz jest wszystkim, strumieniem, co brzegi rozrywa,
nim oceanom niezmiernym tęsknotę swoją wypowie. (Karol Wojtyła)

z chomika thaddeo

34 KB
18 mar 13 20:15

Tej Twarzy nie zakryją niewiary zasłony... Nie spo sób zamknąć jej wymownych oczu...Dzięki niej bliżn i w człowieku będzie ocalony, a jakieś nic Kimś na wieczność może się poczuć.jpg

Poezja - Tej Twarzy nie zakryją niewiary zasłony... Nie sposób za...ocalony, a jakieś nic Kimś na wieczność może się poczuć.jpg

Ktoś się długo pochylał nade mną.
Cień nie ciążył na krawędziach brwi.
Jakby światło pełne zieleni,
jakby zieleń, lecz bez odcieni,
zieleń nie wysłowiona, oparta na kroplach krwi.

To nachylenie dobre, pełne chłodu zarazem i żaru,
które się we mnie osuwa, a pozostaje nade mną,
chociaż przemija opodal - lecz wtedy staje się wiarą i pełnią.

To nachylenie dobre, pełne chłodu zarazem i żaru,
taka milcząca wzajemność.

Zamknięty w takim uścisku - jakby muśnięcie po twarzy,
po którym zapada zdziwienie i cisza, cisza bez słowa,
która nic nie pojmuje, niczego nie równoważy -
w tej ciszy unoszę nad sobą nachylenie Boga. ( Karol Wojtyła)

z chomika thaddeo

82 KB
18 mar 13 20:15

Aniś sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem... Ani s am nie grasz symfonii życia ledwie rozpoczętej... Ty skrzypce trzymaj - Inny niech wodzi smykiem... I struny napinaj pod tę ludzko-anielską muzykę.jpg

Poezja - Aniś sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem... Ani sam ni...ykiem... I struny napinaj pod tę ludzko-anielską muzykę.jpg

Tuwim Julian

Zmęczony burz szaleństwem

Zmęczony burz szaleństwem, jak statek pijany,
Już niczego nie pragnę, jeno wielkiej ciszy
I kogoś, kto zrozumie mój żal nienazwany,
Kogoś, kto mą bezsłowną tęsknotę usłyszy;

Kogoś, kto jasną duszą życie mi przepoi,
Iżbym w spokoju Bożym wypoczął po męce,
Kogoś, kto rozszalałe serce uspokoi,
Kładąc na moje oczy miłosierne ręce.

Idę po szczęście swoje. Po ciszę. Do kogo?
Którędy? Ach, jak ślepiec! Zwyczajnie - przed siebie.
I wiem, że zawsze trafię, którą pójdę drogą,
Bo wszystkie moje drogi prowadzą do Ciebie.

z chomika thaddeo

55 KB
18 mar 13 20:15

Nie można znaleźć się tak nisko, by nie móc wzroki em sięgnąć wyżej. Do gwiazd wbrew pozorom jest wci ąż blisko temu, co jest w nas Bożą iskrą - a w mro ku jeszcze bliżej.jpg

Poezja - Nie można znaleźć się tak nisko, by nie móc wzrokiem si...mu, co jest w nas Bożą iskrą - a w mroku jeszcze bliżej.jpg

Już nie mów nic, już nie mów nic
Nie trzeba szeptu ani światła
Tu pozwól być, po prostu być
Niech cisza ściele się jak atłas
Niech palce rąk wygładzą mrok
Co pnie się wokół ciał samotnych
Niech nocy kwiat, pachnący wiatr
Przywróci czucie zmysłom głodnym

Tam jest samotna nasza wyspa
Tak czysta potajemna przystań
By odkryć ją nie trzeba mówić nic

Już nie mów nic, już nie mów nic
Nie pytaj dokąd ani po co
Tu pozwól być, po prostu być
Nie szukaj prawdy poza nocą
W mroku jest dość bezpiecznych miejsc
Z dala od gestów, min i przebrań
W mroku, na samym nocy dnie
Złota i srebra nie ma w naszych ciał katedrach

Bo noc jest dobra i przejrzysta
Jak kryształ, mroku głębia szklista
Do rana nie zmącona perłą mgły

Tam jest samotna nasza wyspa
Tak czysta potajemna przystań
By odkryć ją nie trzeba mówić nic
Nic

( sł.A.Ozga , śpiew-M.Bajor - Nie trzeba mówić nic)

z chomika thaddeo

42 KB
18 mar 13 20:15

Dobrze odwrócić się od swych twierdzy z piasku i s pojrzeć wprost ku wielkiej fali... I dojrzeć Tego, który swoją łaską od sztormu może w nas ocalić to , co odbiciem jest wiecznego blasku.jpg

Poezja - Dobrze odwrócić się od swych twierdzy z piasku i spojrz...może w nas ocalić to, co odbiciem jest wiecznego blasku.jpg

Co dzień, gdy przejdziesz próg, jest tyle dróg co w świat prowadzą
I znasz sto mądrych rad co drogę w świat wybierać radzą
I wciąż ktoś mówi ci, że właśnie w tym tkwi sprawy sedno
Byś mógł z tysiąca dróg wybrać tę jedną

Gdy tak zrządzi traf, że świata prawd nie zechcesz zmieniać
I gdy kark umiesz zgiąć, gdy siłą wziąć sposobu nie ma
Gdy w tym nie zgubisz się, nie zwiodą cię niełatwe cele
Wierz mi, na drodze tej osiągniesz wiele

Znajdziesz na tej jednej z dróg i kobiet śmiech i forsy huk
Choć by cię kląć świat cały miał, lecz w oczy nikt nie będzie śmiał
Chcesz łatwo żyć to śmiało idź, idź taką drogą

I nim nie raz, nie sto osiągniesz to mój przyjacielu
I nim przetarty szlak wybierzesz jak wybrało wielu
I nim w świat wejdziesz ten by podłóg cen pochlebstwem płacić
Choć raz, raz pomyśl czy czegoś nie tracisz

Bo przecież jest niejeden szlak, gdzie trudniej iść, lecz idąc tak nie musisz brnąć w pochlebstwa dym
I karku giąć przed byle kim
Rozważ tę myśl, a potem idź, idź swoją drogą (idź swoją drogą - W. Młynarski )

z chomika thaddeo

69 KB
18 mar 13 20:15

Mądrości w wychowaniu szkodzi przegadanie. Po pouc zeniu zapaść ma milczenie, bo cisza jest głosów zb ieraniem.jpg

Poezja - Mądrości w wychowaniu szkodzi przegadanie. Po pouczeniu ...iu zapaść ma milczenie, bo cisza jest głosów zbieraniem.jpg

Dokąd przed nią wciąż uciekasz?
I czemu myślisz,
Że to twój serdeczny wróg?
Ona, jak wierny pies,
Za progiem domu czeka,
Byś do niej wracał
Z najdalszych dróg.

Niekochana, niepotrzebna...
Tak łatwo może ją
Zastąpić byle kto.
Lecz kiedy lęk nie daje zasnąć,
Ona jedna,
Czuwa przy tobie w bezsenną noc.

To ona,
Siostra łagodna,
Twój Anioł Ciszy,
Twój cień,
Spokojna przystań
I odchłań...
Jest lustrem,
Źródłem i snem
To ona,
Twoja samotność,
Jej adres ty jeden znasz.
Zostanie z tobą
Do końca.
Jest wszystkim,
Wszystkim co masz.

W labiryncie tego świata,
W jego szaleństwie,
I okrutnych z nami grach,
Łatwo się zgubić,
Łatwo sprzedać diabłu duszę,
Za każdym rogiem
Czai się strach

Czego szukasz w zgiełku, w tłumie?
Kto cię wysłucha, poda rękę
W chwili złej?
Kto cię pocieszy, kto rozgrzeszy,
Kto zrozumie?
Tylko samotność.
Zaufaj jej.

To ona,
Bliższa niż myślisz,
Jej adres ty jeden znasz.
Zostanie z tobą
Do końca.
Jest wszystkim,
Wszystkim co masz.

To bez niej
Jesteś wędrowcem,
Co zgubił się w gąszczu dróg
Na końcu świata cię znajdzie,
Byś wrócić
Do siebie mógł.

To ona,
Twoja samotność,
Twój Anioł Ciszy,
Twój cień,
Spokojna przystań
I odchłań.
Jest lustrem,
Źródłem i snem. (Michał Bajor - "Dokąd przed nią uciekasz...)

z chomika thaddeo

58 KB
18 mar 13 20:15

Gdy świat stał się skałą, choć miał być gniazdem.. . I serce prawie ustało - słabe, jak każde...Dotyk a cię dłoń czuła i mocna jak Miłość, i szept za ni ą - Nic się nie skończyło.jpg

Poezja - Gdy świat stał się skałą, choć miał być gniazdem... I s...ocna jak Miłość, i szept za nią - Nic się nie skończyło.jpg

Był wokół sad, szczepiono drzewa.
Mieszko przechadzał się w cieniu i patrzył.
Nie widział ogrodnika,nie widział drzew,nie widział szczepów.

Myślał: nie skosztuję już tych owoców, gdy wzejdą.
Skosztuje syn, skosztują wnuki, prawnuki.
Czy sad obrodzi? jaki owoc uznają ludzie za dobry?

Nie lęka się ogrodnik nacinać kory. Wierzy drzewu:
życie będzie silniejsze od nacięć, na nowo wzbierze...

Na siebie patrzeć muszę jako na pień -
rozrasta się przeze mnie też ZRANIONE DRZEWO. (Karol Wojtyła )

z chomika thaddeo

80 KB
18 mar 13 20:15

To nienazwane męskie pragnienie - rzucić do nóg sw e istnienie Komuś, kto nazwał cię tym imieniem, w którym brzmi całe twe spełnienie.jpg

Poezja - To nienazwane męskie pragnienie - rzucić do nóg swe ist...ał cię tym imieniem, w którym brzmi całe twe spełnienie.jpg

Jakub odchodził z wolna, znał bowiem siłę wody
i wątłe golenie swych owiec,ktore z daleka wiódł.
Na próżno w strumieniu, nad którym stanęli on i trzody,
szukał jakiegoś miejsca,ktore by przejść mogli w bród.

A był to Jakub pasterz,który wśród potęg ziemi
nie czuł się nigdy obco.Tak w nich po prostu tkwił,
że masyw milczacej wiedzy wyrastał w nim bez natchnienia
i bywał myślom przytomnym, choć brakowało słów.

I nagle,gdy noc już zupełna stopniowo zgasiła oczy
owiec, a potem wielbładów, a potem dzieci i żon,
Jakub z masywem swej wiedzy pozostał zupełnie samotny,
lecz czuł, że ktoś go ogarnia i że nie ruszy sie stąd.

I ktoś - ten sam - tak samo otworzył jego swiadomośc do dna,
tak samo, a jednak inaczej niż dziecko, niż owca czy sprzęt;
jednakże tamtych nie zmiażdzył, nie zepchnął, tylko objął,
tak że wszystkie z Nim z lekka zadrżały, odsłaniając swój
wewnętrzny lęk.

I Jakub drzał w Nim również, bo nigdy rzeczywistość
nie rozstąpiła się przed nim tak nagle,
wiec zgiął sie pod jej ciężarem - i przez to ułatwił myślom
że mogły uchwycić w tym wszystkim najprostszą
równowagę. ( Karol Wojtyła )

z chomika thaddeo

96 KB
18 mar 13 20:15

Cała jesteś z pragnień, ale i z ran cała - jak dzi urawe naczynie... I choćbyś nawet z morza czerpała - wszystko przecieknie, w piach spłynie... A wyst arczyłaby ci kropla mała.jpg

Poezja - Cała jesteś z pragnień, ale i z ran cała - jak dziurawe ...knie, w piach spłynie... A wystarczyłaby ci kropla mała.jpg

Często cierpienie uczuć mierzy się słupkiem rtęci
podobnie jak ciepło powietrza lub ciał -
a przecież trzeba inaczej wykrywać ich wielkość...
(lecz ty zanadto jesteś osią swoich spraw)

Gdybyś zdołała pojąć, że osią tych spraw nie jesteś,
a Ten co nią jest,
też nie znajduje miłosci -
- gdybyś zdołała to pojąć.

Po cóż jest serce ludzkie?

Temperatura wszechswiata i serce ludzkie - i rtęć. (Karol Wojtyła )

z chomika thaddeo

Dodaj plik