PICT0417.JPG
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
`ANIMACJE` -
► Morskie -
25 -
Biżuteria złota -
Chełmno nad Nerem -
cyferki 2 -
cyferki 3 -
cyferki5 -
Czarownice -
Dekorowanie potraw -
Disney Channel -
Dokumenty -
Fort VII Poznań -
GIFY RELIGIJNE -
Gofry -
Gra w 1 pliku Off road drive 3 -
Icony na pulpit -
kolczyki -
Kotlety -
Kulinaria -
Majdanek -
Mięso mielone -
Miley Cyrus -
nowe kody -
Obozy Zagłady -
obrączki -
Oświęcim -
Oświęcim cd 1 -
Papużki -
PAWIE -
pierścionki -
pierścionki zaręczynowe -
Porady domowe -
porady-abc -
Racuchy -
Schabowe nie tylko kotlety -
Selena Gomez -
suknie ślubne cd 1 -
Sztutowo -
świąteczne -
Tapety-Kobieta -
Tęczowy -
Treblinka I i II -
Trzej Muszkieterowie 1948.LEKTOR -
Two Worlds II -
wiersze -
WIERSZYKI KOLOROWE -
Wygaszacze -
Zegary -
Znaki zodiaku
Obóz śmierci w Treblince umiejscowiono w północno-wschodniej części Generalnej Guberni. Obóz został założony w mało zaludnionej okolicy w pobliżu miejscowości Małkinia – Górna, będącej stacją węzłową na trasie kolejowej z Warszawy do Białegostoku oraz 4 km na północny zachód od wioski Treblinka I. przystanku kolejowego pod tą samą nazwą.
Karny Obóz Pracy – Treblinka I
Karny obóz pracy (niem. Arbeitslager) w Treblince powstał latem 1941 roku, po ataku Niemiec na Związek Radziecki (zob. Operacja Barbarossa) przy istniejącej tutaj odkrywkowej kopalni żwiru. Otoczony był ogrodzeniem z drutu kolczastego. W obozie osadzeni byli zarówno Polacy jak i Żydzi[1]. Kierowano tu "elementy kryminalne", a także ludność cywilną łapaną w odwecie za akcje zbrojne podziemia.
Obóz rozciągał się na 17 ha i był podzielony na dwie części: więźniarską i administracyjno-gospodarczą. Część więźniarska była dodatkowo podzielona wewnętrznie, w celu oddzielenia więźniarek, więźniów polskich i więźniów żydowskich. Nadzór nad więźniami pełniło 20 niemieckich SS-manów oraz około 100 strażników, po obozie szkoleniowym SS w Trawnikach. Komendantem obozu przez cały czas jego funkcjonowania był SS-Hauptsturmführer Theodor van Eupen, adwokat.
Obóz został zlikwidowany w lipcu 1944 r., w momencie zbliżania się Armii Czerwonej
Obóz zagłady – Treblinka II
Powstał późną wiosną 1942 roku, w ramach Einsatz Reinhard, obok istniejącego już karnego obozu pracy. Istniał do listopada 1943. Pod względem ilości ofiar był to drugi – po Birkenau – obóz zagłady Żydów
Hitlerowcy rozstrzeliwali więźniów w obozie i poza obozem. 23 lipca 1944 rozstrzelali ponad 500 więźniów żydowskich, a w pierwszych dniach sierpnia 1944 dwudziestu więźniów Polaków. Około połowy więźniów obozu Treblinka I zostało rozstrzelanych lub zmarło z wycieńczenie głodowego, chorób i tortur.
W lutym 2006 otwarto uroczyście pierwszą stałą ekspozycję w Muzeum Walki i Męczeństwa w Treblince, które jest oddziałem Muzeum Regionalnego w Siedlcach. Muzeum upamiętnia ofiary hitlerowskich mordów na ludności żydowskiej i polskiej.
Dla upamiętnienia obozu, w 1964 roku, w pobliżu masowych grobów więźniów Treblinki I wzniesiono pomnik z różowego piaskowca projektu Franciszka Strynkiewicza w kształcie kamiennego muru.
Miejsca po obozie zagłady Treblinka II i obozie pracy Treblinka I zostały uporządkowane w latach 1959-1963. W 1964 odsłonięto monumentalny pomnik wzniesiony ku czci ofiar. Pomnik składa się z tysięcy kamieni symbolizujących miejscowości, z których pochodziły ofiary.
Karny Obóz Pracy – Treblinka I
Karny obóz pracy (niem. Arbeitslager) w Treblince powstał latem 1941 roku, po ataku Niemiec na Związek Radziecki (zob. Operacja Barbarossa) przy istniejącej tutaj odkrywkowej kopalni żwiru. Otoczony był ogrodzeniem z drutu kolczastego. W obozie osadzeni byli zarówno Polacy jak i Żydzi[1]. Kierowano tu "elementy kryminalne", a także ludność cywilną łapaną w odwecie za akcje zbrojne podziemia.
Obóz rozciągał się na 17 ha i był podzielony na dwie części: więźniarską i administracyjno-gospodarczą. Część więźniarska była dodatkowo podzielona wewnętrznie, w celu oddzielenia więźniarek, więźniów polskich i więźniów żydowskich. Nadzór nad więźniami pełniło 20 niemieckich SS-manów oraz około 100 strażników, po obozie szkoleniowym SS w Trawnikach. Komendantem obozu przez cały czas jego funkcjonowania był SS-Hauptsturmführer Theodor van Eupen, adwokat.
Obóz został zlikwidowany w lipcu 1944 r., w momencie zbliżania się Armii Czerwonej
Obóz zagłady – Treblinka II
Powstał późną wiosną 1942 roku, w ramach Einsatz Reinhard, obok istniejącego już karnego obozu pracy. Istniał do listopada 1943. Pod względem ilości ofiar był to drugi – po Birkenau – obóz zagłady Żydów
Hitlerowcy rozstrzeliwali więźniów w obozie i poza obozem. 23 lipca 1944 rozstrzelali ponad 500 więźniów żydowskich, a w pierwszych dniach sierpnia 1944 dwudziestu więźniów Polaków. Około połowy więźniów obozu Treblinka I zostało rozstrzelanych lub zmarło z wycieńczenie głodowego, chorób i tortur.
W lutym 2006 otwarto uroczyście pierwszą stałą ekspozycję w Muzeum Walki i Męczeństwa w Treblince, które jest oddziałem Muzeum Regionalnego w Siedlcach. Muzeum upamiętnia ofiary hitlerowskich mordów na ludności żydowskiej i polskiej.
Dla upamiętnienia obozu, w 1964 roku, w pobliżu masowych grobów więźniów Treblinki I wzniesiono pomnik z różowego piaskowca projektu Franciszka Strynkiewicza w kształcie kamiennego muru.
Miejsca po obozie zagłady Treblinka II i obozie pracy Treblinka I zostały uporządkowane w latach 1959-1963. W 1964 odsłonięto monumentalny pomnik wzniesiony ku czci ofiar. Pomnik składa się z tysięcy kamieni symbolizujących miejscowości, z których pochodziły ofiary.
