Bogucki, Andrzej - A mnie jest szkoda lata.mp3

Andrzej Bogucki (ur. 11 listopada 1904 w Warszawie, zm. 29 lipca 1978 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy, śpiewak operetkowy, piosenkarz.

Ukończył Szkołę Podchorążych w Grudziądzu. Był zawodowym oficerem kawalerii (z woli swojego ojca), służył w 7 Pułku Ułanów w Mińsku Mazowieckim. Jednakże z powodów zdrowotnych zakończył służbę w 1929 roku. Od tego czasu poświęcił się aktorstwu.

Związany z Warszawą, choć był też aktorem teatrów innych miast. Od roku 1947 do końca życia mieszkał w stolicy. Pracował do swych ostatnich dni.

Najpopularniejsze piosenki
A mnie jest szkoda lata (muz. Adam Lewandowski, sł. Edward Schlechter)
A tu jest Warszawa (muz. Tadeusz Sygietyński, sł. A. Bartels)
Czerwony autobus (muz. Władysław Szpilman, sł. Kazimierz Winkler)
Czy ty wiesz, moja mała (muz. Walter Jurman, sł. E. Schlechter)
Dorotka (Moja Dorotka) (muz. Franciszka Leszczyńska, sł. Henryk Rostworowski)
Jak przygoda, to tylko w Warszawie (muz. T. Sygietyński, sł. Ludwik Starski)
Jest jedna jedyna (muz. Henryk Wars, sł. E. Schlechter)
Mnie się żadna tak nie podoba jak ty
Titina (muz. L. Denideroff, sł. Willy)
Trzej przyjaciele z boiska (muz. W. Szpilman, sł. A. MIędzyrzecki)
Warszawska piosenka (muz. F. Leszczyńska, sł. Roman Sadowski)

Udział w muzycznych programach telewizyjnych
Zaśpiewajmy to jeszcze raz
Co nam zostało z tych lat ........Jako piosenkarz zadebiutował w roku 1931 w teatrzyku Banda, w którym występował do 1932 roku. Posiadał bardzo charakterystyczny głos. To właśnie działalność piosenkarska przyniosła mu największą popularność.

Po 1945 roku przez wiele lat występował wraz z Chórem Czejanda, z którym nagrał wiele utworów. Spopularyzował znaną piosenkę Czerwony autobus, a także piosenki o stolicy: "Jak przygoda, to tylko w Warszawie", "Warszawska piosenka", "A tu jest Warszawa".

Wylansował też wiele przebojów lirycznych w radiu, takich jak: "Czy ty wiesz, moja mała", "Mnie się żadna tak nie podoba jak ty", "Jest jedna jedyna", "A mnie jest szkoda lata", "Dorotka".
Udział w muzycznych programach telewizyjnych
Zaśpiewajmy to jeszcze raz
Co nam zostało z tych lat
...Kabaret i rewia
Występował z powodzeniem w warszawskich kabaretach Wielka Rewia i Małe Qui Pro Quo.


Praca w Radiu [edytuj]
Był długoletnim pracownikiem Polskiego Radia. Przez wiele lat prowadził w nim audycje dla dzieci, m.in. Zabawa przy muzyce oraz Śpiewany piosenki.

Współpracował z radiowym Teatrem Wyobraźni (jako prezenter, piosenkarz i recytator, a także - popularyzator muzyki i literatury), a także z teatrzykiem Eterek.


Nagrody i odznaczenia
1959 - nagroda państwowa za działalność radiową
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość rewiową

Życie osobiste
Był synem Stanisława Boguckiego i Róży z domu Rapackiej (a wnukiem Wincentego Rapackiego, ojca).
Jego żoną była Janina Godlewska, piosenkarka.
Był siostrzeńcem Honoraty Leszczyńskiej i bratem ciotecznym Jerzego Leszczyńskiego.

Ciekawostki
Okres okupacji spędził we Lwowie i w Warszawie. Pomagał ukrywającemu się kompozytorowi Władysławowi Szpilmanowi.
Był nazywany "polskim Chevalierem".
Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 14-IV-22/24).

Pamięć o Andrzeju Boguckim
Jest wiele piosenek wykonywanych niegdyś przez Boguckiego, które są wciąż znane i wykonywane. Niektóre z nich wykorzystano w polskich filmach już po śmierci piosenkarza.

Piosenki śpiewane przez Boguckiego można usłyszeć również m.in. w wykonaniu takich artystów, jak: Andrzej Dąbrowski, Robert Janowski, Jan Kobuszewski, Bohdan Łazuka, Jerzy Połomski, Irena Santor, Krzysztof Tyniec, Marianna Wróblewska oraz Zespół Pieśni i Tańca "Mazowsze".