IMG_0009.jpg
Swój stosunek do imienia Bożego wyraził też Jezus, gdy się modlił: „Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał”. A w powszechnie znanej Modlitwie Pańskiej powiedział: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje!” (Jana 17:26, BT; Mateusza 6:9, BT).
▪ Jezus posługiwał się imieniem Bożym oraz mówił o nim innym. W modlitwie do Boga rzekł: „Ujawniłem twoje imię ludziom, których mi dałeś ze świata”. Co ciekawe, samo imię Jezus znaczy „Jehowa jest wybawieniem” (Jana 17:6, 11, 12, 26).
▪ W Pismach Greckich występuje skrócona forma imienia Bożego. W Objawieniu 19:1, 3, 4, 6 imię to jest częścią słowa „Alleluja” („Halleluja”). Oznacza ono: „Wysławiajcie Jah!”. Jah to skrócona postać imienia Jehowa
Widać zatem, że Przekład Nowego Świata nie jest pierwszym tłumaczeniem, w którym przywrócono w Nowym Testamencie imię Boże. Komitet Przekładu Biblii Nowego Świata niczym sędzia rozpatrujący sprawę, w której nie ma naocznych świadków, pieczołowicie analizował dostępne dowody. Biorąc pod uwagę fakty, Komitet ten postanowił przywrócić imię Boże w przekładzie Chrześcijańskich Pism Greckich. Przyjrzyjmy się dwom ważnym powodom tej decyzji.
1) Chrześcijańskie Pisma Greckie są natchnionym przez Boga uzupełnieniem świętych Pism Hebrajskich. Dlatego w przekonaniu tłumaczy nagłe zniknięcie z tekstu imienia Jehowy naruszałoby integralność całej Biblii.
Dlaczego wniosek ten jest rozsądny? Mniej więcej w połowie I wieku n.e. uczeń Jakub oznajmił starszym w Jerozolimie: „Symeon wyczerpująco opowiedział, jak to Bóg po raz pierwszy zwrócił uwagę na narody, aby z nich wziąć lud dla swego imienia” (Dzieje 15:14). Czy twoim zdaniem wypowiedź Jakuba byłaby logiczna, gdyby w I wieku n.e. nikt nie znał lub nie używał imienia Bożego?
2) Gdy odnaleziono odpisy Septuaginty zawierające tetragram, a nie słowo Kýrios (Pan), dla tłumaczy stało się jasne, że w czasach Jezusa imię Boże występowało we wczesnych kopiach tego przekładu greckiego i oczywiście w tekstach hebrajskich.
Wygląda na to, że uwłaczająca Bogu tradycja usuwania świętego imienia z manuskryptów greckich rozwinęła się nieco później. Czy Jezus i apostołowie kultywowaliby taką tradycję? (Mateusza 15:6-9)