IMG_0005(3).jpg

Świadkowie Jehowy raz do roku obchodzą uroczystość związaną z upamiętnieniem śmierci Jezusa Chrystusa. Jest to jedyne wydarzenie, którego pamiątkę Pan Jezus kazał obchodzić swym uczniom. Znane jest także jako Ostatnia Wieczerza lub Wieczerza Pańska (1 Kor. 11:20).
Świadkowie Jehowy obchodzą Pamiątkę po zachodzie słońca w dniu 14 Nisan według używanego w I wieku kalendarza żydowskiego. Dzień u Żydów zaczynał się o zachodzie słońca i trwał do następnego zachodu. Tak więc według kalendarza żydowskiego Jezus umarł w tym samym dniu, w którym ustanowił Pamiątkę. Miesiąc Nisan rozpoczynał się od pierwszego zachodu słońca po widzianym w Jerozolimie nowiu księżyca najbliższym wiosennemu zrównaniu dnia z nocą. Święto Pamiątki przypada 14 dni później. (Wobec tego data Pamiątki może się nie zgadzać z datą Paschy obchodzonej obecnie przez Żydów. Dlaczego? Początkiem miesiąca w ich kalendarzu jest astronomiczny nów księżyca, a nie nów księżyca widziany nad Jerozolimą, który może wypaść od 18 do 30 godzin później. Ponadto większość Żydów świętuje Paschę dnia 15, a nie 14 Nisan, jak zgodnie z nakazem Prawa Mojżeszowego obchodził ją Jezus).
Jak często i kiedy należy obchodzić Pamiątkę?
Jezus nie powiedział wyraźnie, jak często należy to czynić. Po prostu rzekł: „Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łuk. 22:19). Paweł napisał: „Ilekroć jecie ten chleb i pijecie ten kielich, obwieszczacie śmierć Pana, aż on przybędzie” (1 Kor. 11:26). Wyrażenie „ilekroć” wcale nie musi oznaczać powtarzania czegoś wiele razy w roku, może bowiem znaczyć, że robi się to rokrocznie przez wiele lat. Jak często ludzie obchodzą na przykład rocznicę ślubu albo pamiątkę jakiegoś ważnego wydarzenia w historii narodu? Raz na rok, w jego rocznicę. Byłoby to również zgodne z faktem, że Wieczerza Pańska została ustanowiona w dniu żydowskiej Paschy, dorocznej uroczystości, której chrześcijanie pochodzenia żydowskiego nie mieli już obchodzić.