matka_boska_ostrobramska_1.jpg

BOLEKBOLO / =======KULT MATKI BOZEJ======= / matka_boska_ostrobramska_1.jpg

Download: matka_boska_ostrobramska_1.jpg

Pobierz

36 KB

(307px x 394px)

Czy zbór chrześcijański w I wieku otaczał Marię szczególną czcią?
Apostoł Piotr ani razu nie wymienia jej w swych natchnionych pismach. Apostoł Paweł nie nazwał jej w swych natchnionych listach po imieniu; jedynie wspomniał o niej jako o „niewieście” (Gal. 4:4).
Jaki przykład dał sam Jezus sposobem odnoszenia się do swej matki?
Jana 2:3, 4 (Wujek 1962): „A gdy zabrakło wina [podczas uroczystości weselnej w Kanie], rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają. I rzecze jej Jezus: Co mnie i tobie [„Czego chcesz ode mnie”, Bp, Gryglewicz] niewiasto? Jeszcze nie przyszła godzina moja”. (Gdy Jezus był dzieckiem, podporządkowywał się matce i przybranemu ojcu. Teraz jednak, jako dorosły mężczyzna, uprzejmie, lecz stanowczo odmówił wykonania polecenia matki. Ta zaś pokornie przyjęła skorygowanie).
Łuk. 11:27, 28 (Romaniuk): „A gdy On [Jezus] to jeszcze mówił, jakaś kobieta z tłumu zawołała donośnym głosem: Błogosławione łono, które Cię nosiło i piersi, któreś ssał. On zaś odpowiedział: Raczej ci są błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go”. (Była to niewątpliwie dogodna sposobność, żeby Jezus okazał matce szczególną cześć, gdyby to było stosowne. On jednak tego nie uczynił).

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

BOLEKBOLO

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

KULT BOGINI - MATKI ROZPRZESTRZENIA SIĘ.W Egipcie główną boginią była Izyda. Historyk H. G. Wells napisał o niej: „Przyciągała rzesze wyznawców. W świątyniach jej stały wizerunki przedstawiające ją jako Królowę [Królową] Niebios, z dzieciątkiem Horusem na ręku. Zapalano przed nią świece, składano jej dary wotywne” (Historia świata, tłum. J. Parandowskiego). Kult Izydy był niezwykle popularny w Egipcie. Rozprzestrzenił się również w rejonie Morza Śródziemnego, zwłaszcza w Grecji i Rzymie, i dotarł nawet do zachodniej i północnej Europy.
W Kanaanie i Fenicji kult bogini-matki ogniskował się na Asztoreth, czyli Asztarte, uważanej za żonę Baala. Podobnie jak Isztar, stanowiąca jej babiloński odpowiednik, była boginią płodności i wojny. W Egipcie znaleziono dawne inskrypcje, w których nazwano ją panią nieba i królową niebios. Izraelici musieli toczyć nieprzerwaną walkę ze zgubnym wpływem kultu tej bogini.
Na północnym zachodzie, w Anatolii, odpowiednikiem Isztar była Kybele, znana jako Wielka Macierz Bogów. Zwano ją również Wszechrodzicielką, Wszechżywicielką, Matką Wszystkich Błogosławionych. Z Anatolii kult Kybele dotarł najpierw do Grecji, a potem do Rzymu, gdzie przetrwał do naszej ery. Obejmował ekstatyczne tańce, samookaleczanie się kapłanów, kastrację kandydatów do stanu kapłańskiego, a także procesje, podczas których z wielkim przepychem obnoszono posąg bogini.
Grecy początkowo czcili Matkę-Ziemię, zwaną Gają. Ale w skład ich panteonu też weszły boginie podobne do Isztar, na przykład Afrodyta, bogini płodności i miłości; Atena, bogini wojny, oraz Demeter, bogini rolnictwa.
W Rzymie boginią miłości była Wenus, stanowiąc tym samym odpowiednik greckiej Afrodyty i babilońskiej Isztar. Jednakże Rzymianie czcili również Izydę, Kybele i Minerwę (grecka Atena), które w taki czy inny sposób były odbiciem Isztar, ich babilońskiego prototypu.
W Efezie była czczona bogini Artemida.
Przez tysiące lat kult bogini-matki najwyraźniej rywalizował z czystym wielbieniem wielkiego Stwórcy, Boga Jehowy. Czy w końcu zanikł? A może przetrwał do dziś? obrazek

Ciekawy jest fakt,że naukę uznającą Marię jako Matkę Bożą zatwierdzono w Efezie. „Sobór efeski zebrał się w roku 431 w bazylice pod wezwaniem Theotokos. Gdzie jak gdzie, ale w mieście słynącym z żarliwego kultu Artemidy, zwanej przez Rzymian Dianą, oraz z przechowywania jej posągu, który rzekomo spadł z nieba, w cieniu wielkiej świątyni poświęconej od roku 330 Wielkiej Matce (Magna Mater) i stanowiącej — jak głosi tradycja — chwilową rezydencję Marii, trudno było się spodziewać niezatwierdzenia tytułu ‚Bożej Rodzicielki’” (E. O. James, The Cult of the Mother-Goddess, Nowy Jork 1959, s. 207).

Inne pliki do pobrania z tego chomika

kult matki.jpg

Madonna1.jpg

Diane ( czyli Artemida) de Versailles.jpg

IMG.jpg

bizantyjska matrona.jpg

Matka Boska - Madugorje.jpg

Czy Maria została poczęta przez swą matkę jako niepokal ...

Czy Maria została poczęta przez swą matkę jako niepokalana i wolna od grzechu pierworodnego? Na temat pochodzenia tego poglądu czytamy w New Catholic Encyclopedia (1967, t. 7, ss. 378-381): „Nauka o Niepokalanym Poczęciu nie jest wyraźnie sprecyzowana w Piśmie Świętym (...) Najstarsi Ojcowie Kościoła uważali Maryję za świętą, ale nie całkowicie bezgrzeszną. (...) Nie da się dokładnie określić, kiedy ten pogląd stał się artykułem wiary, wydaje się jednak, że został ogólnie przyjęty gdzieś w VIII lub IX stuleciu. (...) [W roku 1854 papież Pius IX sformułował dogmat], ‚według którego Przenajświętsza Dziewica Maryja była wolna od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego od chwili swego poczęcia’”. Dogmat ten potwierdzono na soborze watykańskim II (1962-1965) (Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje, Pallottinum, Poznań 1986, s. 157-166). W Biblii natomiast jest powiedziane: „Dlatego też jak przez jednego człowieka [Adama] grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli” (Rzym. 5:12, BT). Czy dotyczy to także Marii? Biblia mówi, że zgodnie z Prawem Mojżeszowym 40 dni po narodzeniu Jezusa Maria złożyła w świątyni jerozolimskiej dar ofiarny za grzech, by dostąpić oczyszczenia. Ona także odziedziczyła po Adamie grzech i niedoskonałość (Łuk. 2:22-24; Kapł. 12:1-8).

Matka Boska Ostrobramska w Wilnie.jpg

Obraz Matki Bożej Miłosiernej - Ostrobramskiej umieszcz ...

Obraz Matki Bożej Miłosiernej - Ostrobramskiej umieszczony został na bramie na początku XVII w. Wizerunek Madonny namalowany został na deskach dębowych techniką temperową na podkładzie klejowo-kredowym. Obraz posiada wymiary 200 x 165 cm. Obraz jest umieszony na ścianie zewnętrznej patrząc od strony miasta. Na przeciwległej ścianie znajduje się duże okno, z którego widać starówkę (w Panu Tadueszu brama zostaje obrócona). Nie jest znany autor obrazu. Niektórzy przypisują autorstwo Łukaszowi - artyście krakowskiemu, który namalował podobny obraz w 1624 roku dla kościoła Bożego Ciała w Krakowie. Według legendy posiada rysy Barbary Radziwiłłówny. Obecnie postać Maryi zakrywa błyszcząca złotem sukienka. Widoczna jest tylko wyrazista twarz i skrzyżowane na piersiach dłonie. Pod metalową sukienką Ostrobramska Pani ubrana jest w czerwoną tunikę z podwiniętymi rękawami. Szyja okryta jest szalem, a głowa białą chustą. Całą postać Maryi okrywa zielonkawo-błękitny płaszcz luźno zarzucony na głowę i ramiona. Tło obrazu ma odcień brązu. Obraz Matki Bożej Ostrobramskiej znajduje się w specjalnie wybudowanej kaplicy, znajdującej się w górnej części bramy. Pierwotnie powstaje kaplica drewniana wzniesiona przez oo. karmelitów w roku 1671, a w 1722 roku murowaną. W latach 1829-1830 dokonano restauracji kaplicy, a także w latach 1927-1932 oraz w 1993 r. przed wizytą Jana Pawła II.

matka_boska_ostrobramska_1.jpg

Czy zbór chrześcijański w I wieku otaczał Marię szczegól ...

Czy zbór chrześcijański w I wieku otaczał Marię szczególną czcią? Apostoł Piotr ani razu nie wymienia jej w swych natchnionych pismach. Apostoł Paweł nie nazwał jej w swych natchnionych listach po imieniu; jedynie wspomniał o niej jako o „niewieście” (Gal. 4:4). Jaki przykład dał sam Jezus sposobem odnoszenia się do swej matki? Jana 2:3, 4 (Wujek 1962): „A gdy zabrakło wina [podczas uroczystości weselnej w Kanie], rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają. I rzecze jej Jezus: Co mnie i tobie [„Czego chcesz ode mnie”, Bp, Gryglewicz] niewiasto? Jeszcze nie przyszła godzina moja”. (Gdy Jezus był dzieckiem, podporządkowywał się matce i przybranemu ojcu. Teraz jednak, jako dorosły mężczyzna, uprzejmie, lecz stanowczo odmówił wykonania polecenia matki. Ta zaś pokornie przyjęła skorygowanie). Łuk. 11:27, 28 (Romaniuk): „A gdy On [Jezus] to jeszcze mówił, jakaś kobieta z tłumu zawołała donośnym głosem: Błogosławione łono, które Cię nosiło i piersi, któreś ssał. On zaś odpowiedział: Raczej ci są błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go”. (Była to niewątpliwie dogodna sposobność, żeby Jezus okazał matce szczególną cześć, gdyby to było stosowne. On jednak tego nie uczynił).

22.jpg

Nimb (obłok),charakterystyczna otoczka głowy świętegoje ...

Nimb (obłok),charakterystyczna otoczka głowy świętegojest znanym atrybutem wszystkich świętych, pochodzi z czasów przedchrześcijańskich i spotyka się ją w sztuce inspirowanej przez wyobrażenia pogańskie.Na mozaikach i monetach.,z aureolą przedstawiono półbogów oraz takie bóstwa,jak Neptun,Jowisz,Bachus,a zwłaszcza Apollo (bóg słońca).W Nowej Encyklopedii Brytyjskiej napisano,że w sztuce hellenistycznej i rzymskiej bóg-słońce Helios oraz rzymscy cesarze często pojawiali się w świetlistej koronie.Z uwagi na pogańskie pochodzenie formy tej unikano w sztuce wczesnochrześcijańskiej,jednakże cesarze chrześcijańscy zgodzili się,żeby na ich oficjalnych portretach umieszczono zwykły,okrąg nimb.Od połowy IV stulecia także Chrystusa przedstawia się z owym atrybutem cesarskim (...) dopiero w VI wieku przyjął się zwyczaj otaczania aureolą,Maryi oraz innych świętych"(1976,Micropaedia,t.IV ,s.864)

Świątynia Artemidy.jpg

Świątynia Artemidy w Efezie (Artemizjon w Efezie) – d ...

Świątynia Artemidy w Efezie (Artemizjon w Efezie) – dla starożytnych Greków jeden z siedmiu cudów świata. Znana pod nazwą Artemizjonu stanowiła największą ozdobę Efezu w Azji Mniejszej (obecnie Turcja).Była to świątynia o wymiarach 130 m na 69 m, zbudowana przez króla Lidii Krezusa około 560 p.n.e.[1] Najprawdopodobniej stanęła na miejscu wcześniejszej budowli zniszczonej podczas najazdu Kimmerów (zdaniem Pliniusza świątynia była dziewięć razy budowana i burzona). Jońska świątynia została zaprojektowana przez Chersifrona i Metagenesa z Knossos, przy współpracy Teodorosa z Samos. Do jej budowy użyto doskonałej jakości marmuru i cedru libańskiego. W 356 p.n.e. świątynię spalił szewc Herostrates w nadziei, że ten występek unieśmiertelni jego imię. Świątynię chciał odbudować Aleksander Wielki. Mieszkańcy Efezu nie przyjęli jego warunku, jakim było umieszczenie w świątyni inskrypcji sławiących jego imię. Propozycja została odrzucona słowami: "Aleksandrze, nie wypada, żeby jeden bóg stawiał świątynię drugiemu bogu", bowiem wyznawcy Artemidy nie widzieli możliwości oddawania w jednej świątyni hołdu dwóm bogom. Aleksander, mimo iż nie przyjęto od niego pieniędzy na pokrycie kosztów odbudowy, zlecił swojemu architektowi, Dejnokratesowi, sporządzenie projektu świątyni. Koszt prac został sfinansowany ze składek mieszkańców Efezu i z kwot uzyskanych ze sprzedaży niektórych, niewykorzystanych przy odbudowie elementów spalonej świątyni. Odbudowa świątyni trwała od 334 p.n.e. do 260 p.n.e.. Budowla stanęła na fundamentach poprzedniej świątyni i miała identyczne z nią wymiary. Dodano nową krepidomę złożoną z 13 stopni. Przy odbudowie pracowali Skopas, który wykonał płaskorzeźby w dolnej części kolumn, Praksykles i Apelles. Świątynia z IV wieku została zniszczona podczas najazdu Gotów w 262 i już nigdy jej nie odbudowano.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin