Matka Boska Starobrzeska po renowacji w 2008 r.jpg

BOLEKBOLO / =======KULT MATKI BOZEJ======= / Matka Boska Starobrzeska po renowacji w 2008 r.jpg

Download: Matka Boska Starobrzeska po renowacji w 2008 r.jpg

Pobierz

52 KB

(600px x 450px)

'Chrześcijanie' przejmują kult wizerunków.
W dziele Encyclopedia Britannica wyjaśniono, że „w ciągu pierwszych trzech stuleci istnienia Kościoła chrześcijańskiego nie rozwinęła się żadna sztuka sakralna. Klemens Aleksandryjski krytykował (pogańską) sztukę religijną za to, że zachęca ludzi do wielbienia stworzenia zamiast Stwórcy”.Wspomniana encyklopedia podaje: „Mniej więcej w połowie III wieku w Kościele chrześcijańskim zaczęto tworzyć malowidła i je uznawać, choć nie bez ostrego sprzeciwu niektórych gmin. Dopiero gdy na początku IV stulecia Kościół chrześcijański został rzymską religią państwową z cesarzem Konstantynem na czele, w kościołach pojawiły się obrazy, które z czasem zadomowiły się na trwałe w życiu religijnym ludzi”.Powszechną praktyką wśród pogan, którzy w tamtym czasie nawracali się na chrześcijaństwo, był kult wizerunków imperatora. „Kult cesarza obejmował czczenie jego portretu, namalowanego na płótnie lub drewnie, a stąd był już tylko krok do oddawania czci obrazom religijnym” — wyjaśnia John Taylor w książce Icon Painting (Malarstwo ikonowe). I tak miejsce pogańskiego kultu obrazów zajął kult wizerunków Jezusa, Marii, aniołów i „świętych”. Najpierw zaczęto się nimi posługiwać w kościołach, a potem coraz częściej pojawiały się w domach.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

BOLEKBOLO

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

KULT BOGINI - MATKI ROZPRZESTRZENIA SIĘ.W Egipcie główną boginią była Izyda. Historyk H. G. Wells napisał o niej: „Przyciągała rzesze wyznawców. W świątyniach jej stały wizerunki przedstawiające ją jako Królowę [Królową] Niebios, z dzieciątkiem Horusem na ręku. Zapalano przed nią świece, składano jej dary wotywne” (Historia świata, tłum. J. Parandowskiego). Kult Izydy był niezwykle popularny w Egipcie. Rozprzestrzenił się również w rejonie Morza Śródziemnego, zwłaszcza w Grecji i Rzymie, i dotarł nawet do zachodniej i północnej Europy.
W Kanaanie i Fenicji kult bogini-matki ogniskował się na Asztoreth, czyli Asztarte, uważanej za żonę Baala. Podobnie jak Isztar, stanowiąca jej babiloński odpowiednik, była boginią płodności i wojny. W Egipcie znaleziono dawne inskrypcje, w których nazwano ją panią nieba i królową niebios. Izraelici musieli toczyć nieprzerwaną walkę ze zgubnym wpływem kultu tej bogini.
Na północnym zachodzie, w Anatolii, odpowiednikiem Isztar była Kybele, znana jako Wielka Macierz Bogów. Zwano ją również Wszechrodzicielką, Wszechżywicielką, Matką Wszystkich Błogosławionych. Z Anatolii kult Kybele dotarł najpierw do Grecji, a potem do Rzymu, gdzie przetrwał do naszej ery. Obejmował ekstatyczne tańce, samookaleczanie się kapłanów, kastrację kandydatów do stanu kapłańskiego, a także procesje, podczas których z wielkim przepychem obnoszono posąg bogini.
Grecy początkowo czcili Matkę-Ziemię, zwaną Gają. Ale w skład ich panteonu też weszły boginie podobne do Isztar, na przykład Afrodyta, bogini płodności i miłości; Atena, bogini wojny, oraz Demeter, bogini rolnictwa.
W Rzymie boginią miłości była Wenus, stanowiąc tym samym odpowiednik greckiej Afrodyty i babilońskiej Isztar. Jednakże Rzymianie czcili również Izydę, Kybele i Minerwę (grecka Atena), które w taki czy inny sposób były odbiciem Isztar, ich babilońskiego prototypu.
W Efezie była czczona bogini Artemida.
Przez tysiące lat kult bogini-matki najwyraźniej rywalizował z czystym wielbieniem wielkiego Stwórcy, Boga Jehowy. Czy w końcu zanikł? A może przetrwał do dziś? obrazek

Ciekawy jest fakt,że naukę uznającą Marię jako Matkę Bożą zatwierdzono w Efezie. „Sobór efeski zebrał się w roku 431 w bazylice pod wezwaniem Theotokos. Gdzie jak gdzie, ale w mieście słynącym z żarliwego kultu Artemidy, zwanej przez Rzymian Dianą, oraz z przechowywania jej posągu, który rzekomo spadł z nieba, w cieniu wielkiej świątyni poświęconej od roku 330 Wielkiej Matce (Magna Mater) i stanowiącej — jak głosi tradycja — chwilową rezydencję Marii, trudno było się spodziewać niezatwierdzenia tytułu ‚Bożej Rodzicielki’” (E. O. James, The Cult of the Mother-Goddess, Nowy Jork 1959, s. 207).

Inne pliki do pobrania z tego chomika

matka namalowana.jpg

W sprawie „niepokalanego poczęcia” New Catholic Encycl ...

W sprawie „niepokalanego poczęcia” New Catholic Encyclopedia zmuszona jest stwierdzić, że „Pismo Święte nie zawiera żadnej bezpośredniej wzmianki o poczęciu Marii” (tom 7, strona 378). W dziele tym dano jasno do zrozumienia, iż dowody historyczne świadczą przeciwko poglądowi, jakoby „niepokalane poczęcie” wchodziło już w skład tradycji ustnych przekazywanych przez apostołów. Doktryny tej nie nauczali nawet wcześniejsi „ojcowie” Kościoła. Czytamy: „Pierwsi Ojcowie Kościoła uważali Marię za świętą, ale nie za całkowicie bezgrzeszną. Orygenes i niektórzy z jego zwolenników przyznawali, że była niedoskonała, podobnie jak inni ludzie” (tom 7, strony 378, 379). Czy owi „Ojcowie Kościoła” byli w błędzie? Nie, z punktu widzenia Pisma Świętego mieli rację. Z Biblii wyraźnie wynika, że sama Maria uważała się za grzeszną. Prawo Mojżeszowe wymagało, żeby matka, gdy po urodzeniu syna skończą się dni jej oczyszczenia, złożyła „baranka rocznego na całopalenie i gołąbka albo synogarlicę za grzech”. W odniesieniu do niewiasty, która nie była w stanie ofiarować jagnięcia, Prawo orzekało: „Weźmie parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt, jedno na całopalenie, a drugie za grzech” (Kapł. 12:6-8, według katolickiego przekładu ks. J. Wujka). Gdyby Maria była bezgrzeszna, takim złożeniem ofiary za grzech wywołałaby mylne wrażenie. A jednak Biblia donosi, iż Józef i Maria przyszli, „żeby złożyć na ofiarę według tego, co powiedziane jest w Zakonie Pańskim, parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt” (Łuk. 2:24, Wk). Podporządkowawszy się przepisowi obowiązującemu grzesznych ludzi, Maria dała wyraz uznaniu swej niedoskonałości. Słowa wypowiedziane do Marii przez anioła Gabriela "Bądź pozdrowiona pełna łaski.Pan z Tobą"- (Łuk. 1:8,katolicka Biblia Tysiąclecia) oznaczają,że spotkał ją zaszczyt zostania matką Mesjasza. Termin grecki [kecharitomene] nie jest jednoznaczny.. Zgodnie z rzeczywistym sensem oryginału greckiego liczne współczesne tłumaczenia, nie wyłączając katolickich, odstępują od oddania wyrazu użytego przez Gabriela zwrotem „pełna łaski”. Na przykład w Nowym Przekładzie, który w ostatnich latach publikuje Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne w Warszawie, napisano : „łaską obdarzona”. A w uwadze marginesowej do Ewangelii według Łukasza 1:28, zamieszczonej w katolickiej Biblii Poznańskiej, czytamy: „Można go [kecharitomene] przetłumaczyć również przez: ‛która znalazłaś łaskę’ lub ‛łaską obdarzona’”. Ponadto The New American Bible używa formy: „Wielce uprzywilejowana córko”.

kult matki.jpg

Madonna1.jpg

Diane ( czyli Artemida) de Versailles.jpg

bizantyjska matrona.jpg

Matka Boska Ostrobramska w Wilnie.jpg

Obraz Matki Bożej Miłosiernej - Ostrobramskiej umieszcz ...

Obraz Matki Bożej Miłosiernej - Ostrobramskiej umieszczony został na bramie na początku XVII w. Wizerunek Madonny namalowany został na deskach dębowych techniką temperową na podkładzie klejowo-kredowym. Obraz posiada wymiary 200 x 165 cm. Obraz jest umieszony na ścianie zewnętrznej patrząc od strony miasta. Na przeciwległej ścianie znajduje się duże okno, z którego widać starówkę (w Panu Tadueszu brama zostaje obrócona). Nie jest znany autor obrazu. Niektórzy przypisują autorstwo Łukaszowi - artyście krakowskiemu, który namalował podobny obraz w 1624 roku dla kościoła Bożego Ciała w Krakowie. Według legendy posiada rysy Barbary Radziwiłłówny. Obecnie postać Maryi zakrywa błyszcząca złotem sukienka. Widoczna jest tylko wyrazista twarz i skrzyżowane na piersiach dłonie. Pod metalową sukienką Ostrobramska Pani ubrana jest w czerwoną tunikę z podwiniętymi rękawami. Szyja okryta jest szalem, a głowa białą chustą. Całą postać Maryi okrywa zielonkawo-błękitny płaszcz luźno zarzucony na głowę i ramiona. Tło obrazu ma odcień brązu. Obraz Matki Bożej Ostrobramskiej znajduje się w specjalnie wybudowanej kaplicy, znajdującej się w górnej części bramy. Pierwotnie powstaje kaplica drewniana wzniesiona przez oo. karmelitów w roku 1671, a w 1722 roku murowaną. W latach 1829-1830 dokonano restauracji kaplicy, a także w latach 1927-1932 oraz w 1993 r. przed wizytą Jana Pawła II.

Papież Jan Paweł II.jpg

Z Biblii - PSALM 115:3-8 "Nasz Bóg jest w niebiosach,ucz ...

Z Biblii - PSALM 115:3-8 "Nasz Bóg jest w niebiosach,uczynił wszystko co mu się podobało.Ich bożki są ze srebra i złota, dzieło rąk ziemskiego człowieka.MAJĄ USTA,LECZ NIE MÓWIĄ, MAJĄ OCZY LECZ NIE WIDZĄ, MAJĄ USZY LECZ NIE SŁYSZĄ, MAJĄ NOS LECZ NIE CZUJĄ ZAPACHU, RĘCE MAJĄ LECZ NIE DOTYKAJĄ, STOPY MAJĄ LECZ NIE CHODZĄ, GARDŁEM SWYM NIE WYDAJĄ DŹWIĘKU. Do nich staną się podobni ich twórcy -wszyscy którzy im ufają. "

Matka Boska Ostrobramska.jpg

Czy słuszne jest zanoszenie modlitw do Marii jako orędow ...

Czy słuszne jest zanoszenie modlitw do Marii jako orędowniczki? Jezus Chrystus powiedział: „Wy tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie”. Powiedział też: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie może przyjść do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Uczynię wam wszystko, o co tylko poprosicie w moje imię” (Mat. 6:9; Jana 14:6, 14, Romaniuk). Czy modlitwy kierowane do Ojca za pośrednictwem Jezusa Chrystusa są przyjmowane z takim samym zrozumieniem i współczuciem, jak modlitwy kierowane poprzez kobietę? Biblia mówi o Ojcu: „Jak ojciec lituje się nad swoimi dziećmi, tak Bóg ma litość nad bogobojnymi. Wie On bowiem, z czego jesteśmy stworzeni, nie zapomina, że jesteśmy prochem”. Jest On „Bogiem miłosiernym i łaskawym, cierpliwym, pełnym życzliwości i wierności” (Ps. 103:13, 14, Bp; Wyjścia 34:6, Bp). O Chrystusie zaś napisano: „Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla uzyskania pomocy w stosownej chwili” (Hebr. 4:15, 16, BT).

matka_boska_ostrobramska_1.jpg

Czy zbór chrześcijański w I wieku otaczał Marię szczegól ...

Czy zbór chrześcijański w I wieku otaczał Marię szczególną czcią? Apostoł Piotr ani razu nie wymienia jej w swych natchnionych pismach. Apostoł Paweł nie nazwał jej w swych natchnionych listach po imieniu; jedynie wspomniał o niej jako o „niewieście” (Gal. 4:4). Jaki przykład dał sam Jezus sposobem odnoszenia się do swej matki? Jana 2:3, 4 (Wujek 1962): „A gdy zabrakło wina [podczas uroczystości weselnej w Kanie], rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają. I rzecze jej Jezus: Co mnie i tobie [„Czego chcesz ode mnie”, Bp, Gryglewicz] niewiasto? Jeszcze nie przyszła godzina moja”. (Gdy Jezus był dzieckiem, podporządkowywał się matce i przybranemu ojcu. Teraz jednak, jako dorosły mężczyzna, uprzejmie, lecz stanowczo odmówił wykonania polecenia matki. Ta zaś pokornie przyjęła skorygowanie). Łuk. 11:27, 28 (Romaniuk): „A gdy On [Jezus] to jeszcze mówił, jakaś kobieta z tłumu zawołała donośnym głosem: Błogosławione łono, które Cię nosiło i piersi, któreś ssał. On zaś odpowiedział: Raczej ci są błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go”. (Była to niewątpliwie dogodna sposobność, żeby Jezus okazał matce szczególną cześć, gdyby to było stosowne. On jednak tego nie uczynił).

MatkaBoskaPiekarska-247x300.jpg

Kult bogini-matki istnieje do dziś. Dzieło zatytułowane ...

Kult bogini-matki istnieje do dziś. Dzieło zatytułowane Encyclopædia of Religion and Ethics cytuje biblistę W. M. Ramsaya, który dowodzi, że „cześć oddawana Dziewicy Marii w V wieku w Efezie była odnowioną formą starego pogańskiego kultu Dziewicy Matki” praktykowanego w Anatolii.Ślady te są zbyt liczne i dotyczą zbyt wielu szczegółów, by można je uznać za zbieg okoliczności. Trudno nie dostrzec podobieństwa między posągami Marii Dziewicy z dzieciątkiem, a statuetkami bogiń pogańskich, takich jak Izyda. Nawet tytuły nadawane Marii przypominają pogańskie boginie-matki. Do Isztar zwracano się słowami: „Święta Dziewico”, „Pani moja” oraz „miłosierna matko, która wysłuchujesz modlitwy”. Izyda i Asztarte nosiły miano „Królowej Niebios”. Kybele nazywano „Matką Wszystkich Błogosławionych”. Każde z tych określeń z drobnymi zmianami stosuje się również do Marii. Drugi sobór watykański udzielił poparcia kultowi „Błogosławionej Dziewicy”. Powszechnie wiadomo, że papież Jan Paweł II był jej żarliwie oddany. W licznych podróżach nigdy nie pomija sposobności odwiedzenia ośrodków kultu maryjnego, między innymi Częstochowy. Ale wielbienie Marii w Kościele katolickim nie jest jedynie zachowaną do naszych czasów formą kultu bogini-matki. Ciekawe, że sporo literatury na ten sam temat wydali zwolennicy feminizmu. Ich zdaniem kobiety są bardzo uciśnione w obecnym świecie zdominowanym przez napastliwych mężczyzn, a kult profeministyczny stanowi wyraz dążeń do mniej agresywnej rzeczywistości. Chyba też wierzą, że obecny świat byłby lepszy i spokojniejszy, gdyby więcej uwagi poświęcano sprawom kobiet. Jednakże kult bogini-matki nie zapewnił pokoju starożytnemu światu ani nie doprowadzi do niego obecnie. Ruch na rzecz wyzwolenia kobiet, choćby niektóre jego żądania są uzasadnione,nie zaprowadzi powszechnego pokoju. Oczekiwać tego należy od Boga, o którym Paweł głosił ateńczykom i efezjanom — od „Boga, który uczynił świat i wszystko, co na nim” (Dzieje Apostolskie 17:24; 19:11, 17, 20). Ten Bóg Wszechmocny nosi imię Jehowa. Obiecał On wspaniały nowy świat, w którym „ma zamieszkiwać sprawiedliwość”, i możemy być pewni, że dotrzyma swej obietnicy (2 Piotra 3:13).

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin