Świątynia Artemidy.jpg

BOLEKBOLO / =======KULT MATKI BOZEJ======= / Świątynia Artemidy.jpg

Download: Świątynia Artemidy.jpg

Pobierz

17 KB

(300px x 225px)

Świątynia
Artemidy w Efezie (Artemizjon w Efezie) – dla starożytnych Greków jeden z siedmiu cudów świata. Znana pod nazwą Artemizjonu stanowiła największą ozdobę Efezu w Azji Mniejszej (obecnie Turcja).Była to świątynia o wymiarach 130 m na 69 m, zbudowana przez króla Lidii Krezusa około 560 p.n.e.[1] Najprawdopodobniej stanęła na miejscu wcześniejszej budowli zniszczonej podczas najazdu Kimmerów (zdaniem Pliniusza świątynia była dziewięć razy budowana i burzona). Jońska świątynia została zaprojektowana przez Chersifrona i Metagenesa z Knossos, przy współpracy Teodorosa z Samos. Do jej budowy użyto doskonałej jakości marmuru i cedru libańskiego.
W 356 p.n.e. świątynię spalił szewc Herostrates w nadziei, że ten występek unieśmiertelni jego imię. Świątynię chciał odbudować Aleksander Wielki. Mieszkańcy Efezu nie przyjęli jego warunku, jakim było umieszczenie w świątyni inskrypcji sławiących jego imię. Propozycja została odrzucona słowami: "Aleksandrze, nie wypada, żeby jeden bóg stawiał świątynię drugiemu bogu", bowiem wyznawcy Artemidy nie widzieli możliwości oddawania w jednej świątyni hołdu dwóm bogom. Aleksander, mimo iż nie przyjęto od niego pieniędzy na pokrycie kosztów odbudowy, zlecił swojemu architektowi, Dejnokratesowi, sporządzenie projektu świątyni. Koszt prac został sfinansowany ze składek mieszkańców Efezu i z kwot uzyskanych ze sprzedaży niektórych, niewykorzystanych przy odbudowie elementów spalonej świątyni. Odbudowa świątyni trwała od 334 p.n.e. do 260 p.n.e.. Budowla stanęła na fundamentach poprzedniej świątyni i miała identyczne z nią wymiary. Dodano nową krepidomę złożoną z 13 stopni. Przy odbudowie pracowali Skopas, który wykonał płaskorzeźby w dolnej części kolumn, Praksykles i Apelles.

Świątynia z IV wieku została zniszczona podczas najazdu Gotów w 262 i już nigdy jej nie odbudowano.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

BOLEKBOLO

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

KULT BOGINI - MATKI ROZPRZESTRZENIA SIĘ.W Egipcie główną boginią była Izyda. Historyk H. G. Wells napisał o niej: „Przyciągała rzesze wyznawców. W świątyniach jej stały wizerunki przedstawiające ją jako Królowę [Królową] Niebios, z dzieciątkiem Horusem na ręku. Zapalano przed nią świece, składano jej dary wotywne” (Historia świata, tłum. J. Parandowskiego). Kult Izydy był niezwykle popularny w Egipcie. Rozprzestrzenił się również w rejonie Morza Śródziemnego, zwłaszcza w Grecji i Rzymie, i dotarł nawet do zachodniej i północnej Europy.
W Kanaanie i Fenicji kult bogini-matki ogniskował się na Asztoreth, czyli Asztarte, uważanej za żonę Baala. Podobnie jak Isztar, stanowiąca jej babiloński odpowiednik, była boginią płodności i wojny. W Egipcie znaleziono dawne inskrypcje, w których nazwano ją panią nieba i królową niebios. Izraelici musieli toczyć nieprzerwaną walkę ze zgubnym wpływem kultu tej bogini.
Na północnym zachodzie, w Anatolii, odpowiednikiem Isztar była Kybele, znana jako Wielka Macierz Bogów. Zwano ją również Wszechrodzicielką, Wszechżywicielką, Matką Wszystkich Błogosławionych. Z Anatolii kult Kybele dotarł najpierw do Grecji, a potem do Rzymu, gdzie przetrwał do naszej ery. Obejmował ekstatyczne tańce, samookaleczanie się kapłanów, kastrację kandydatów do stanu kapłańskiego, a także procesje, podczas których z wielkim przepychem obnoszono posąg bogini.
Grecy początkowo czcili Matkę-Ziemię, zwaną Gają. Ale w skład ich panteonu też weszły boginie podobne do Isztar, na przykład Afrodyta, bogini płodności i miłości; Atena, bogini wojny, oraz Demeter, bogini rolnictwa.
W Rzymie boginią miłości była Wenus, stanowiąc tym samym odpowiednik greckiej Afrodyty i babilońskiej Isztar. Jednakże Rzymianie czcili również Izydę, Kybele i Minerwę (grecka Atena), które w taki czy inny sposób były odbiciem Isztar, ich babilońskiego prototypu.
W Efezie była czczona bogini Artemida.
Przez tysiące lat kult bogini-matki najwyraźniej rywalizował z czystym wielbieniem wielkiego Stwórcy, Boga Jehowy. Czy w końcu zanikł? A może przetrwał do dziś? obrazek

Ciekawy jest fakt,że naukę uznającą Marię jako Matkę Bożą zatwierdzono w Efezie. „Sobór efeski zebrał się w roku 431 w bazylice pod wezwaniem Theotokos. Gdzie jak gdzie, ale w mieście słynącym z żarliwego kultu Artemidy, zwanej przez Rzymian Dianą, oraz z przechowywania jej posągu, który rzekomo spadł z nieba, w cieniu wielkiej świątyni poświęconej od roku 330 Wielkiej Matce (Magna Mater) i stanowiącej — jak głosi tradycja — chwilową rezydencję Marii, trudno było się spodziewać niezatwierdzenia tytułu ‚Bożej Rodzicielki’” (E. O. James, The Cult of the Mother-Goddess, Nowy Jork 1959, s. 207).

Inne pliki do pobrania z tego chomika

ZAPRASZAM_PO_FREE_-_info_na_obrazku.jpg

matka namalowana.jpg

W sprawie „niepokalanego poczęcia” New Catholic Encycl ...

W sprawie „niepokalanego poczęcia” New Catholic Encyclopedia zmuszona jest stwierdzić, że „Pismo Święte nie zawiera żadnej bezpośredniej wzmianki o poczęciu Marii” (tom 7, strona 378). W dziele tym dano jasno do zrozumienia, iż dowody historyczne świadczą przeciwko poglądowi, jakoby „niepokalane poczęcie” wchodziło już w skład tradycji ustnych przekazywanych przez apostołów. Doktryny tej nie nauczali nawet wcześniejsi „ojcowie” Kościoła. Czytamy: „Pierwsi Ojcowie Kościoła uważali Marię za świętą, ale nie za całkowicie bezgrzeszną. Orygenes i niektórzy z jego zwolenników przyznawali, że była niedoskonała, podobnie jak inni ludzie” (tom 7, strony 378, 379). Czy owi „Ojcowie Kościoła” byli w błędzie? Nie, z punktu widzenia Pisma Świętego mieli rację. Z Biblii wyraźnie wynika, że sama Maria uważała się za grzeszną. Prawo Mojżeszowe wymagało, żeby matka, gdy po urodzeniu syna skończą się dni jej oczyszczenia, złożyła „baranka rocznego na całopalenie i gołąbka albo synogarlicę za grzech”. W odniesieniu do niewiasty, która nie była w stanie ofiarować jagnięcia, Prawo orzekało: „Weźmie parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt, jedno na całopalenie, a drugie za grzech” (Kapł. 12:6-8, według katolickiego przekładu ks. J. Wujka). Gdyby Maria była bezgrzeszna, takim złożeniem ofiary za grzech wywołałaby mylne wrażenie. A jednak Biblia donosi, iż Józef i Maria przyszli, „żeby złożyć na ofiarę według tego, co powiedziane jest w Zakonie Pańskim, parę synogarlic albo dwoje gołąbiąt” (Łuk. 2:24, Wk). Podporządkowawszy się przepisowi obowiązującemu grzesznych ludzi, Maria dała wyraz uznaniu swej niedoskonałości. Słowa wypowiedziane do Marii przez anioła Gabriela "Bądź pozdrowiona pełna łaski.Pan z Tobą"- (Łuk. 1:8,katolicka Biblia Tysiąclecia) oznaczają,że spotkał ją zaszczyt zostania matką Mesjasza. Termin grecki [kecharitomene] nie jest jednoznaczny.. Zgodnie z rzeczywistym sensem oryginału greckiego liczne współczesne tłumaczenia, nie wyłączając katolickich, odstępują od oddania wyrazu użytego przez Gabriela zwrotem „pełna łaski”. Na przykład w Nowym Przekładzie, który w ostatnich latach publikuje Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne w Warszawie, napisano : „łaską obdarzona”. A w uwadze marginesowej do Ewangelii według Łukasza 1:28, zamieszczonej w katolickiej Biblii Poznańskiej, czytamy: „Można go [kecharitomene] przetłumaczyć również przez: ‛która znalazłaś łaskę’ lub ‛łaską obdarzona’”. Ponadto The New American Bible używa formy: „Wielce uprzywilejowana córko”.

kult matki.jpg

Madonna1.jpg

Diane ( czyli Artemida) de Versailles.jpg

IMG.jpg

bizantyjska matrona.jpg

Matka Boska Ostrobramska w Wilnie.jpg

Obraz Matki Bożej Miłosiernej - Ostrobramskiej umieszcz ...

Obraz Matki Bożej Miłosiernej - Ostrobramskiej umieszczony został na bramie na początku XVII w. Wizerunek Madonny namalowany został na deskach dębowych techniką temperową na podkładzie klejowo-kredowym. Obraz posiada wymiary 200 x 165 cm. Obraz jest umieszony na ścianie zewnętrznej patrząc od strony miasta. Na przeciwległej ścianie znajduje się duże okno, z którego widać starówkę (w Panu Tadueszu brama zostaje obrócona). Nie jest znany autor obrazu. Niektórzy przypisują autorstwo Łukaszowi - artyście krakowskiemu, który namalował podobny obraz w 1624 roku dla kościoła Bożego Ciała w Krakowie. Według legendy posiada rysy Barbary Radziwiłłówny. Obecnie postać Maryi zakrywa błyszcząca złotem sukienka. Widoczna jest tylko wyrazista twarz i skrzyżowane na piersiach dłonie. Pod metalową sukienką Ostrobramska Pani ubrana jest w czerwoną tunikę z podwiniętymi rękawami. Szyja okryta jest szalem, a głowa białą chustą. Całą postać Maryi okrywa zielonkawo-błękitny płaszcz luźno zarzucony na głowę i ramiona. Tło obrazu ma odcień brązu. Obraz Matki Bożej Ostrobramskiej znajduje się w specjalnie wybudowanej kaplicy, znajdującej się w górnej części bramy. Pierwotnie powstaje kaplica drewniana wzniesiona przez oo. karmelitów w roku 1671, a w 1722 roku murowaną. W latach 1829-1830 dokonano restauracji kaplicy, a także w latach 1927-1932 oraz w 1993 r. przed wizytą Jana Pawła II.

Papież Jan Paweł II.jpg

Z Biblii - PSALM 115:3-8 "Nasz Bóg jest w niebiosach,ucz ...

Z Biblii - PSALM 115:3-8 "Nasz Bóg jest w niebiosach,uczynił wszystko co mu się podobało.Ich bożki są ze srebra i złota, dzieło rąk ziemskiego człowieka.MAJĄ USTA,LECZ NIE MÓWIĄ, MAJĄ OCZY LECZ NIE WIDZĄ, MAJĄ USZY LECZ NIE SŁYSZĄ, MAJĄ NOS LECZ NIE CZUJĄ ZAPACHU, RĘCE MAJĄ LECZ NIE DOTYKAJĄ, STOPY MAJĄ LECZ NIE CHODZĄ, GARDŁEM SWYM NIE WYDAJĄ DŹWIĘKU. Do nich staną się podobni ich twórcy -wszyscy którzy im ufają. "

Matka Boska Ostrobramska.jpg

Czy słuszne jest zanoszenie modlitw do Marii jako orędow ...

Czy słuszne jest zanoszenie modlitw do Marii jako orędowniczki? Jezus Chrystus powiedział: „Wy tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie”. Powiedział też: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie może przyjść do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Uczynię wam wszystko, o co tylko poprosicie w moje imię” (Mat. 6:9; Jana 14:6, 14, Romaniuk). Czy modlitwy kierowane do Ojca za pośrednictwem Jezusa Chrystusa są przyjmowane z takim samym zrozumieniem i współczuciem, jak modlitwy kierowane poprzez kobietę? Biblia mówi o Ojcu: „Jak ojciec lituje się nad swoimi dziećmi, tak Bóg ma litość nad bogobojnymi. Wie On bowiem, z czego jesteśmy stworzeni, nie zapomina, że jesteśmy prochem”. Jest On „Bogiem miłosiernym i łaskawym, cierpliwym, pełnym życzliwości i wierności” (Ps. 103:13, 14, Bp; Wyjścia 34:6, Bp). O Chrystusie zaś napisano: „Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla uzyskania pomocy w stosownej chwili” (Hebr. 4:15, 16, BT).

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin