-
51717 -
31449 -
347106 -
17311
472306 plików
10444,83 GB
Foldery
Ostatnio pobierane pliki
GAERTNER KATARZYNA / CZERWONO-CZARNI - Msza beatowa
tracks:
01. Introitus /Pieśń na wyjście(w/g Psalmu 92 opr. Kazimierz Grześkowiak) (11:28)
02. Kyrie / Panie zmiłuj się nad nami (2:19)
03. Gloria / Chwała na wysokości (3:28)
04. Graduale / Pieśń rozważania (w/g Psalmu 92 opr.Kazimierz Grześkowiak (3:08)
05. Credo / Wierzę w Boga Ojca (3:11)
06. Sanctus / Święty (0:48)
07. Agnus Dei / Baranku Boży (1:09)
08. Communio / Pieśń na Komunię (2:57)
09. Kolęda - Płonie gwiazda (tekst. Kazimierz Grześkowiak) (2:15)
PASTORAŁKI
10. Chwalcie imię Pana (tekst J.Kulmowa) (3:03)
11. Przyjaciele moi (tekst K.Łojan) (2:04)
12. Historia o Bożym Narodzeniu (tekst J.Kulmowa) (4:25)
Msza beatowa "Pan przyjacielem moim" – msza skomponowana w latach 60. XX wieku przez Katarzynę Gärtner, a nagrana na płytę przez grupę Czerwono-Czarni. W mszy beatowej po raz pierwszy w Polsce treści religijne przedstawiono w formie muzyki rozrywkowej, a dokładniej big beatu.
Geneza
Pierwszą na świecie mszą rockową wydaną na płycie była "Mass in F Minor" ("Msza w f-moll") nagrana w roku 1968 przez ówcześnie popularną, choć dziś zapomnianą, amerykańską hippisowską grupę The Electric Prunes. Fragment tego dzieła, "Kyrie Eleison", znalazł się w słynnym filmie Easy Rider (1969 r., reż. Dennis Hopper, w TVP pt. Swobodny jeździec)[2]. Cykl ów złożony z sześciu klasycznych części stałych katolickiej mszy św. jest tu śpiewany po łacinie i mormorando. Nie ma w literaturze żadnej wzmianki o wpływie "Mass in F Minor" na polską mszę beatową.
Korzenie mszy beatowej Katarzyny Gärtner sięgają 1965 roku. Wtedy grupa młodych muzyków z Podkowy Leśnej pod Warszawą przyjęła przekorną nazwę Trapiści i pod taką zadebiutowała 8 grudnia 1965 roku podczas mszy św. wieczornej. Początkowo repertuar kwartetu stanowiły wyłącznie utwory instrumentalne – od kompozycji mistrzów baroku po ówczesne przeboje rockowej grupy The Shadows, grane na elektrycznych gitarach podłączonych do jednego wzmacniacza. W 1967 roku namówiony przez Trapistów ks. proboszcz Leon Kantorski zwrócił się do Katarzyny Gärtner z propozycją napisania kilku utworów przeznaczonych do wykonywania podczas nabożeństw z udziałem zespołu. Bardzo pomocnym kompozytorce był Kazimierz Grześkowiak, który opracował teksty mszy beatowej.
Najważniejszym wykonawcą mszy beatowej był zespół Czerwono-Czarni, jego wersja została nagrana i wydana. Zespół nagrał płytę w składzie: Tadeusz Mróz (główne partie wokalne, gitary), Henryk Zomerski (gitara basowa), Klaudiusz Maga (instrumenty klawiszowe) i Ryszard Gromek (instrumenty perkusyjne)[3].
Czerwono-Czarni wzięli udział 14 stycznia 1968 w premierze dzieła w kościele w Podkowie Leśnej. Potem mszę beatową wykonywały tam różne mutacje personalne lokalnego zespołu Trapiści. Trapiści zaprezentowali też mszę beatową w Domu Prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego na Konferencji Episkopatu we wrześniu 1969, później byli z nią w Berlinie Zachodnim i Dortmundzie. Rolę Trapistów dostrzega też Jarosław Marchewka: "Dla nich właśnie Katarzyna Gärtner komponuje mszę "Pan Przyjacielem moim", która staje się wizytówką zespołu" [4]. Marchewka ujawnia też ciekawy fakt, że do zespołu po czasie dołącza perkusista Wojciech Szatkowski - prawdopodobnie chodzi tu o założyciela warszawskiej grupy rockowej Collage.
Historia
Pierwsza wersja mszy beatowej "Pan przyjacielem moim" powstawała od lipca 1967 do stycznia 1968 przy współpracy z Kazimierzem Grześkowiakiem, zaś na płycie znalazła się jej wersja ostateczna, dopracowana już po premierze.
O koncertowej premierze mszy beatowej pisze krytyk muzyczny Andrzej Wróblewski:
Odbywała się ona w małym ślicznym kościółku w Podkowie Leśnej pod Warszawą. Mszę Beatową napisała na zamówienie proboszcza ks. Leona Kantorskiego młoda, zdolna kompozytorka Katarzyna Gärtner do tekstów Kazimierza Grześkowiaka i Kazimierza Łojana. Tej mroźnej, styczniowej niedzieli kościół wypełnił się tłumem ludzi. Ci, którzy się nie zmieścili, czekali na dworze. Rozległ się dzwonek, wszedł ksiądz z ministrantem, za nim wbiegli czterej młodzi ludzie w smokingach, podłączyli gitary do przygotowanych wzmacniaczy, jeden stuknął podeszwą o posadzkę – raz, dwa, trzy, cztery – i o mury kościoła gruchnęła salwa dźwięków gitar elektrycznych zespołu „Czerwono-Czarni”. Płyta z Mszą Beatową stała się w krótkim czasie bestsellerem, a pieśń Introitu – Pan króluje w majestacie - przebojem nastolatków.
Treści literackie
Płyta Msza Beatowa "Pan przyjacielem moim" nagrana przez Czerwono-Czarnych, wydana przed końcem 1968 roku składa się z ośmiu części oraz dodatków – pastorałek z tekstami K. Łojana i J. Kulmowej.
Stanisław Dąbek charakteryzuje treści muzyczne mszy beatowej:
tracks:
01. Introitus /Pieśń na wyjście(w/g Psalmu 92 opr. Kazimierz Grześkowiak) (11:28)
02. Kyrie / Panie zmiłuj się nad nami (2:19)
03. Gloria / Chwała na wysokości (3:28)
04. Graduale / Pieśń rozważania (w/g Psalmu 92 opr.Kazimierz Grześkowiak (3:08)
05. Credo / Wierzę w Boga Ojca (3:11)
06. Sanctus / Święty (0:48)
07. Agnus Dei / Baranku Boży (1:09)
08. Communio / Pieśń na Komunię (2:57)
09. Kolęda - Płonie gwiazda (tekst. Kazimierz Grześkowiak) (2:15)
PASTORAŁKI
10. Chwalcie imię Pana (tekst J.Kulmowa) (3:03)
11. Przyjaciele moi (tekst K.Łojan) (2:04)
12. Historia o Bożym Narodzeniu (tekst J.Kulmowa) (4:25)
Geneza
Pierwszą na świecie mszą rockową wydaną na płycie była "Mass in F Minor" ("Msza w f-moll") nagrana w roku 1968 przez ówcześnie popularną, choć dziś zapomnianą, amerykańską hippisowską grupę The Electric Prunes. Fragment tego dzieła, "Kyrie Eleison", znalazł się w słynnym filmie Easy Rider (1969 r., reż. Dennis Hopper, w TVP pt. Swobodny jeździec)[2]. Cykl ów złożony z sześciu klasycznych części stałych katolickiej mszy św. jest tu śpiewany po łacinie i mormorando. Nie ma w literaturze żadnej wzmianki o wpływie "Mass in F Minor" na polską mszę beatową.
Korzenie mszy beatowej Katarzyny Gärtner sięgają 1965 roku. Wtedy grupa młodych muzyków z Podkowy Leśnej pod Warszawą przyjęła przekorną nazwę Trapiści i pod taką zadebiutowała 8 grudnia 1965 roku podczas mszy św. wieczornej. Początkowo repertuar kwartetu stanowiły wyłącznie utwory instrumentalne – od kompozycji mistrzów baroku po ówczesne przeboje rockowej grupy The Shadows, grane na elektrycznych gitarach podłączonych do jednego wzmacniacza. W 1967 roku namówiony przez Trapistów ks. proboszcz Leon Kantorski zwrócił się do Katarzyny Gärtner z propozycją napisania kilku utworów przeznaczonych do wykonywania podczas nabożeństw z udziałem zespołu. Bardzo pomocnym kompozytorce był Kazimierz Grześkowiak, który opracował teksty mszy beatowej.
Najważniejszym wykonawcą mszy beatowej był zespół Czerwono-Czarni, jego wersja została nagrana i wydana. Zespół nagrał płytę w składzie: Tadeusz Mróz (główne partie wokalne, gitary), Henryk Zomerski (gitara basowa), Klaudiusz Maga (instrumenty klawiszowe) i Ryszard Gromek (instrumenty perkusyjne)[3].
Czerwono-Czarni wzięli udział 14 stycznia 1968 w premierze dzieła w kościele w Podkowie Leśnej. Potem mszę beatową wykonywały tam różne mutacje personalne lokalnego zespołu Trapiści. Trapiści zaprezentowali też mszę beatową w Domu Prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego na Konferencji Episkopatu we wrześniu 1969, później byli z nią w Berlinie Zachodnim i Dortmundzie. Rolę Trapistów dostrzega też Jarosław Marchewka: "Dla nich właśnie Katarzyna Gärtner komponuje mszę "Pan Przyjacielem moim", która staje się wizytówką zespołu" [4]. Marchewka ujawnia też ciekawy fakt, że do zespołu po czasie dołącza perkusista Wojciech Szatkowski - prawdopodobnie chodzi tu o założyciela warszawskiej grupy rockowej Collage.
Historia
Pierwsza wersja mszy beatowej "Pan przyjacielem moim" powstawała od lipca 1967 do stycznia 1968 przy współpracy z Kazimierzem Grześkowiakiem, zaś na płycie znalazła się jej wersja ostateczna, dopracowana już po premierze.
O koncertowej premierze mszy beatowej pisze krytyk muzyczny Andrzej Wróblewski:
Odbywała się ona w małym ślicznym kościółku w Podkowie Leśnej pod Warszawą. Mszę Beatową napisała na zamówienie proboszcza ks. Leona Kantorskiego młoda, zdolna kompozytorka Katarzyna Gärtner do tekstów Kazimierza Grześkowiaka i Kazimierza Łojana. Tej mroźnej, styczniowej niedzieli kościół wypełnił się tłumem ludzi. Ci, którzy się nie zmieścili, czekali na dworze. Rozległ się dzwonek, wszedł ksiądz z ministrantem, za nim wbiegli czterej młodzi ludzie w smokingach, podłączyli gitary do przygotowanych wzmacniaczy, jeden stuknął podeszwą o posadzkę – raz, dwa, trzy, cztery – i o mury kościoła gruchnęła salwa dźwięków gitar elektrycznych zespołu „Czerwono-Czarni”. Płyta z Mszą Beatową stała się w krótkim czasie bestsellerem, a pieśń Introitu – Pan króluje w majestacie - przebojem nastolatków.
Treści literackie
Płyta Msza Beatowa "Pan przyjacielem moim" nagrana przez Czerwono-Czarnych, wydana przed końcem 1968 roku składa się z ośmiu części oraz dodatków – pastorałek z tekstami K. Łojana i J. Kulmowej.
Stanisław Dąbek charakteryzuje treści muzyczne mszy beatowej:
- sortuj według:
-
0 -
4 -
0 -
0
4 plików
116 KB
Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (24)
