Gruszka w butelce.jpg

A-n-i-t-a / ✿ KUCHNIA - / OWOCE / Gruszka w butelce.jpg

Download: Gruszka w butelce.jpg

Pobierz

27 KB

(167px x 300px)

Jesteś w sklepie z dobrymi alkoholami i szukasz czegoś oryginalnego. Na pólkach stoją wódki, likiery i wina o rozmaitych barwach i różnej mocy, przyglądasz się po kolei etykietkom. Nagle twój wzrok przykuwa nie etykietka, lecz zawartość butelki. Cała gruszka, wraz z ogonkiem, pogrążona w przezroczystym płynie. Jak tam się dostała? Czyżby butelkę odlano wokół gruszki? To raczej niemożliwe, pomarszczyła by się od żaru.

Likier to tradycyjny napój, a butelka pochodzi z małego sadu na południu Francji. Gruszka zaś wyrosła w butelce.

Kiedy owoc mierzy już 2 cm, jest miesiąc maj, i nie ma skazy, ogrodnik czyści gruszkę i wsuwa ja do butelki. Umieszcza butelkę dnem do góry w siatce przyczepionej do znajdującej się powyżej gałęzi gruszka przy okazji, jest zabezpieczona przed ptakami i deszczem, spokojnie dojrzewa w swojej miniaturowe szklarni. We wrześniu ogrodnik ostrożnie odwiązuje butelkę i odrywa od gałęzi dojrzały owoc wraz z ogonkiem. Pozostało tylko umyć butelkę, wlać do niej przedestylowany, sfermentowany sok gruszkowy i voilla.
I tak mamy Edue de Vie de Porie z prawdziwa gruszka.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

A-n-i-t-a

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

a6.jpg

a1.JPG

a2.jpg

a3.jpg

a4.jpg

a5.jpg

Winogron6.jpg

Winorośl to jedna z najdłużej uprawianych przez człowiek ...

Winorośl to jedna z najdłużej uprawianych przez człowieka roślin. Historia jej sięga czwartego tysiąclecia przed naszą erą. Winogrona są tak smacznymi i wartościowymi owocami, że najchętniej zjada się je na surowo. Niemniej ich dodatek może uatrakcyjnić i wzbogacić w cenne składniki wiele potraw. Przysmak Dionizosa Według mitologii greckiej, na górze Nysa (co oznacza po grecku drzewo) Dionizos stworzył trunek zwany winem. Od Greków zakładania winnic nauczyli się Rzymianie. W Polsce pierwsze winnice powstawały w XII wieku przy klasztorach. Owoce były przeznaczone do wyrobu wina mszalnego. Olej z pestek winogron Pestki winogron służą także jako surowiec do wytłaczania oleju. Jest on bogaty w NNKT (niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe). Organizm człowieka nie potrafi sam syntetyzować tych kwasów, toteż muszą one być dostarczone wraz z pożywieniem. Jeśli podczas przygotowywania posiłków zastępuje się tłuszcz zwierzęcy olejami, powoduje to obniżenia „złego" cholesterolu LDL we krwi, a tym samym zmniejszenie ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej. Dlatego olej ten, który od niedawna pojawił się na naszym rynku, jest godny polecenia, zwłaszcza dla osób z organicznymi zaburzeniami gospodarki tłuszczowej. Zamiast słodyczy Jedząc winogrona, należy pamiętać, że należą one do owoców wysokokalorycznych (100g dostarcza około 70kcal) ze względu na dużą zawartość cukru (prawie 18%). Dlatego najlepiej jeść je zamiast słodyczy, słonych paluszków, zapiekanek czy innych tuczących przegryzek. 30dag winogron dostarcza tyle samo kalorii (210kcal), ile jeden balonik lub paczka chipsów (4dag).

Nakrycie stołu 9.jpg

Piękne nakrycie stołu to sztuka, co najmniej tak trudna, ...

Piękne nakrycie stołu to sztuka, co najmniej tak trudna, jak układanie kwiatów czy aranżacja wnętrz. Na wszystkie te okazje warto zadbać aby nasz stół wyglądał schludnie i zarazem pięknie. Piękne nakrycie stołu to prawdziwa sztuka, jednak nie taka trudna. Przy gustownie zastawionym stole nawet potrawy skromne i proste staja się wykwintne a mu czujemy sie przy nim dobrze i podwójnie rozkoszujemy się jedzeniem. Stół powinien być nakryty obrusem dostosowanym do wielkości stołu. Bardzo nieładnie wyglądają obrusy zbyt kuse lub zbyt długie. Najlepiej gdy obrus zwisa ze stołu około 30 cm. Nie trzeba chyba tu dodawać, ze obrus musi być czysty i idealnie wyprasowany. Na większe uroczystości zazwyczaj kładzie sie biały obrus, jednak na mniejszych przyjęciach bardzo efektownie prezentują się kolorowe. Pamiętaj tylko, żeby kolory talerzy, obrusa, a nawet potraw ładnie sie komponowały. Przede wszystkim zadbać o to aby wszyscy goscie i gospodarze mieli latwy dostęp do stołu z każdej strony. Pamiętajmy o tym, ze nieestetycznie nakryty stół i nieelegancki sposób podania zepsuje cały wysiłek gospodyni, która przygotowała smaczne i wystawne menu. I odwrotnie - elegancko nakryty stól, ładnie podane skromne potrawy i odpowiedni dobór napojów mogą dać doskonały efekt i zyskać uznanie gości.

Nakrycie stołu 5.jpg

O drugich śniadaniach i zakąskach przedobiednich. Rozma ...

O drugich śniadaniach i zakąskach przedobiednich. Rozmaitego rodzaju są drugie śniadania. Jeżeli panowie po czystej herbacie udają się w drogę lub na polowanie, w takim razie podają się starodawne polskie potrawy jak kiełbasa z kapusta lub sosem, zrazy, bigos, zrobiony z kapusty kwaszonej i różnych resztek pieczeni, zwierzyna, peklówka, szynka na gorąco, wędliny zimne, masło i ser jako dopełnienie śniadania. Przy takich syczących potrawach gorzka lub jaka korzenna wódka jest konieczną. Jeżeli obiad ma nastąpić za trzy godziny, gospodyni nie da wtedy tak ciężkiego śniadania, może podać jedną z tych potraw na gorąco i zimne zakąski jak np. wędliny, pasztety na zimno, sery rozmaite, podawane zawsze pod kloszem. Dawniej podawano przy śniadaniach konfitury w różnych gatunkach, ale że słodycze nie pobudzają apetytu i zły kontrast stanowią ze słonymi przysmakami, dlatego dziś podaje się konfitury jako deser przy końcu obiadu, kolacji lub na podwieczorek. Przy śniadaniach spotykamy je tylko przy wystawnych, gorących, tak zwanych, „dejeunés dinatoires,” przy których podaje się bulion lub barszcz w filiżankach, majonezy, polędwica, pasztety gorące, ryby, zwierzyna, a na deser w lecie owoce, w zimie konfitury. Śniadania takie bywają podawane o późniejszej godzinie, np. o 2 lub 3. Przed samem podaniem bulionu podaje się jeszcze małe przekąski, złożone z rozlicznych ale bardzo delikatnych i w małych ilościach podawanych słonych przysmaków, jak: kawior, sardynki, śledzie, pasztety w puszkach, kanapki, rzodkiewka itp., kilka gatunków wódek, masło, chleb i bułka zręcznie pokrajane. Przekąska stawia się zwykle na osobnym stoliku w jadalnym pokoju i gdy bulion na stole, przed zajęciem miejsca, każdy wybiera sobie, co mu do gustu przypada. Śniadania podaje się w następujący sposób: Na większą liczbę osób stół owalny lub długi, na mniejszą zawsze lepszy okrągły. W środku stołu zostawia się miejsce na gorące danie, po obu zaś stronach zimne, uważając zawsze na symetrię W jednym końcu stołu kilka flaszek ładnych z słodką i gorzką wódką obok pokrajany chleb w koszyku lub na talerzu, podłożony zręcznie serwetką, masło, sól, w lecie rzodkiewka, w zimie śledzie, osobno do nich widelce. Jeżeli śniadanie ma być naprędce tak zwane „a la fourchette”, wtedy małe talerze, noże, widelce i serwetki stawiają się po sześć razem w kilku miejscach, jeżeli zaś jest formalne, kładzie się całe nakrycie każdemu z osobna, ile jest osób; szklaneczki tylko do piwa lub wina, jeżeli jest wino postawić wokoło butelek. Po zaproszeniu gości do jadalnej sali, gdy po wódce zasiędą do zimnych wędlin i innych przekąsek, służba wnosi owo jedno gorące danie i stawia na środku stołu, stosownie do ilości osób, dwa lub jeden półmisek. Przy więcej eleganckich śniadaniach podaje się zamiast kiełbasy lub zrazów duży rostbef lub polędwice albo kotlety. Oprócz tego na stole stać powinno obok przekąsek jedno zimne danie, to jest auszpik lub majonez z ryb, czy drobiu, wreszcie rolada z prosięcia.

Pokrzywa2.jpg

Pierogi z pokrzywą i ornamentem Składniki: 300 g mąk ...

Pierogi z pokrzywą i ornamentem Składniki: 300 g mąki pszennej 200g mąki pszennej graham łyżeczka oleju woda 100g granulatu sojowego 2 ząbki czosnku 150g pokrzywy sól, pieprz Robienie: Granulat namoczyć we wrzątku. Pokrzywę umyć, sparzyć wrzątkiem (potem ten wrzątek można wypić, bo jest on przepyszną pokrzywową herbatką), odsączyć i posiekać. Wymieszać z granulatem i czosnkiem i doprawić. I to jest farsz. Z mąk, wody i oleju zagnieść ciasto na pierogi. Pojedyncze listki koniczyny, krwawnika lub pokrzywy sparzyć wrzątkiem przez chwilę, żeby zmiękły. Rozwałkować ciasto, wykrajać szklanką kółka, i wcześniej przygotowane listki przykładać do krążków i palcami mocno podociskać, żeby ładnie trzymały się ciasta. Lepić pierogi z dwóch kółek, wrzucać na osolony wrzatek, gotować kilka minut od wypłynięcia.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin