[Klasyczne albumy] The Band - The Band.avi

wowopoz / ◄●► Classic Albums (Klasyczne albumy) [1997-2011] PL ▨▨▨▨▨▨▨▨▨▨▨▨▨▨▨▨ / [Klasyczne albumy] The Band - The Band.avi

Download: [Klasyczne albumy] The Band - The Band.avi

Pobierz plik

484,97 MB

Czas trwania: 59 min

The Band to kanadyjska zespół grający bluesa, folk rocka i country rocka z domieszką psychodelicznego rocka. Powstał w 1958 roku jako grupa towarzysząca Ronniemu Hawkinsowi.
Przez pierwsze lata koncertowali w Ontario, potem w całej Ameryce Północnej wtapiając się w nowojorski pejzaż „podziemia artystycznego” lat 60. Przez kilka lat współpracowali z Bobem Dylanem, akompaniując mu podczas koncertów. W 1968 grupa zaczęła grać własną muzykę. Ich bogate instrumentalnie brzmienie było połączeniem folku i country, psychodelicznego rocka i bluesa. Wiele przebojów nagranych w latach 1968-1976 grane jest przez stacje radiowe do dziś i zaskakuje swą świeżością.

Wszyscy muzycy grupy byli bardzo sprawnymi instrumentalistami i doskonałymi wokalistami. Za lidera zespołu uważa się Richarda Manuela. Autorem znakomitej większości piosenek (zarówno tekstów jak i melodii) był Robbie Robertson. The Band wielokrotnie sięgali również po teksty Boba Dylana („When You Awake”, „I Shall be Released”, „Wheel's on Fire”), nadając tym samym jego twórczości nowej jakości i oryginalnej interpretacji.

Płyta zatytułowana po prostu „The Band” (zwana także „The Brown Album” - brązowy album) jest drugim studyjnym albumem kanadyjskiej grupy. Ukazała się 22 września 1969 roku. Zawiera dwanaście utworów (po sześć na każdej stronie w pierwszym wydaniu). Najbardziej popularną piosenką z tej płyty jest „The Night They Drove Old Dixie Down”, nawiązująca do wydarzeń z czasów Wojny Secesyjnej. W 2010 roku została, przez prestiżowy magazyn muzyczny Rolling Stone, umieszczona na 249. miejscu wśród piosenek wszechczasów.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

wowopoz

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

;Serial dokumentalny o kulisach powstawania albumów, które są uważane za najlepsze i najbardziej charakterystyczne dla znanego zespołu lub muzyka, lub które ilustrują pewien etap w historii muzyki.

Inne pliki do pobrania z tego chomika

[Klasyczne albumy] The Doors - Mr. Mojo Risin' The S....avi

Klasyczne albumy The Doors - Mr. Mojo Risin The Story Of L.A. Woman.avi

The Doors w swoim oryginalnym składzie z charyzmatycznym ...

The Doors w swoim oryginalnym składzie z charyzmatycznym wokalistą Jimem Morrisonem byli aktywni jedynie przez siedem lat. Wystarczyło to jednak do stworzenia nieprzemijającej, wyjątkowej muzyki. Grupa wzięła swój początek od przypadkowego spotkania dwóch studentów szkoły filmowej Uniwersytetu Kalifornijskiego, Jima Morrisona i Raya Manzarka, na plaży w Venice, części Los Angeles. Gdy Jim Morrison po raz pierwszy zaśpiewał „Moonlight Drive” Ray Manzarek, pianista o klasycznym profilu muzycznego wykształcenia, postanowił założyć zespół. Zaprosił do współpracy swoich dwóch przyjaciół - jazzowego gitarzystę, specjalizującego się we flamenco, Robby'ego Kriegera i jazzowego perkusistę, Johna Densmore'a. W ten sposób powstał zespół The Doors. Pierwsza płyta tego kwartetu ukazała się w 1967 roku i nazywała się po prostu „The Doors”. Okazała się wielkim sukcesem, zespół zdobył międzynarodową popularność i stał się jedną z wiodących grup muzycznych na świecie, aż do tragicznej śmierci Jima Morrisona 3 lipca 1971 roku. Na albumie „The Doors” znajduje się jedenaście utworów. Większość to krótkie piosenki, do których słowa pisał Jim Morrison, sam chętniej nazywający siebie poetą niż muzykiem. Wyjątkiem jest „Alabama Song (Whiskey Bar)”, gdzie wykorzystano twórczość niemieckiego poety Bertolda Brechta. Płytę kończy psychodeliczna ballada „The End”, jeden z najbardziej rozpoznawalnych utworów The Doors. Uwagę przykuwa bardzo osobisty tekst Morrisona, w którym znajdujemy odniesienia do kompleksu Edypa. Po śmierci wokalisty Ray Manzarek zapytany, dlaczego nie wykonuje utworu „The End” udzielił następującej odpowiedzi: „Nigdy już nie zagram «The End». Ten utwór należy tylko do Jima Morrisona.”

[Klasyczne albumy] Rush - 2112 Moving Pictures.avi

Kolejny odcinek cyklu dokumentalnego pt. "Klasyczne albu ...

Kolejny odcinek cyklu dokumentalnego pt. "Klasyczne albumy", którego autorzy przedstawiają wydawnictwa, które zmieniły bieg historii muzyki popularnej. Tym razem analizowane są dwa albumy kanadyjskiej grupy rocka progresywnego Rush. Są to wydawnictwa zatytułowane "2112" (1976) oraz "Moving Pictures" (1981). Film zawiera wywiady z członkami zespołu i producentem obu płyt. Wszyscy oni wspominają proces tworzenia albumów, a także wpływ, jaki wywarły one na przebieg kariery zespołu. Film dokumentalny z serii ukazującej kulisy powstawania najważniejszych albumów w dziejach muzyki rockowej. W tym odcinku historia powstania dwóch albumów kanadyjskiej grupy rockowej Rush. Trio grające rock alternatywny i progresywny zostało założone w 1968 roku, pierwszą płytę wydało sześć lat później. W początkowym okresie Kanadyjczycy naśladowali muzykę innych znanych zespołów, głównie Led Zeppelin, z czasem wypracowali swoje oryginalne brzmienie, połączone z charakterystycznym wysokim i skrzeczącym wokalem Geddy'ego Lee. Album o tajemniczo brzmiącym tytule „2112”, ukazał się w lutym 1976 roku i jest czwartym w dyskografii grupy. Płyta natychmiast stała się pozycją numer jeden w Kanadzie, zespół stał się także sławny poza granicami kraju. Na krążku znajduje się sześć utworów, pierwszym jest tytułowe „2112”, ponad dwudziestominutowa kompozycja podzielona na sześć mniejszych części, potem jeszcze pięć krótkich (żaden nie przekracza czterech minut) utworów utrzymanych w klimacie alternatywnego rocka. Za najbardziej znany album Rush uważa się pochodzący z 1981 roku „Moving Pictures”, który jest niejako kontynuacją wydanego rok wcześniej „Permament Waves”. Ósmy krążek w dorobku kanadyjskiego zespołu charakteryzuje się już nieco innym brzmieniem, muzycy w dużo większej mierze korzystają z syntezatorów, odchodzą także od dłuższych form. „The Camera Eye” (piąty z siedmiu utworów na płycie „Moving Pictures”) był ostatnim rozbudowanym utworem Rush, trwającym dłużej niż dziesięć minut, ponadto opierał się on w większości na brzmieniu syntezatorów, czym wskazywał kierunek, w jakim zespół podąży w przyszłości. Obie płyty zespół nagrał w następującym składzie (niezmienianym od 1974 roku): Geddy Lee (śpiew, gitara basowa, gitara elektryczna, gitara akustyczna, instrumenty klawiszowe, melotron), Alex Lifeson (gitara elektryczna, gitara akustyczna, mandolina, buzuki, wokal wspierający, instrumenty klawiszowe), Neil Peart (perkusja).

[Klasyczne albumy] Pink Floyd - The Dark Side of the Moon.avi

"Klasyczne albumy rocka - Pink Floyd - The Dark Side of ...

"Klasyczne albumy rocka - Pink Floyd - The Dark Side of the Moon" to dokument poświęcony historii powstania albumu "The Dark Side of the Moon" angielskiej grupy Pink Floyd, zawierająca wywiady z członkami zespołu: Davidem Gilmourem, Nickiem Masonem, Rogerem Watersem i Richardem Wrightem, a także z Alanem Parsonsem (inżynierem dźwięku) i Stormem Thorgersonem (grafikiem, projektantem okładki albumu).

[Klasyczne albumy] Deep Purple - Machine Head.avi

Dokument muzyczny o procesie powstawanie jednego z najba ...

Dokument muzyczny o procesie powstawanie jednego z najbardziej znanych albumów brytyjskiej grupy hard-rockowej Deep Purple pt. "Machine Head", z którego pochodzi m.in. słynne "Smoke on the Water". Film zawiera wypowiedzi wszystkich pięciu muzyków z oryginalnego składu (Ritchie Blackmore, Ian Gillan, Roger Glover, Jon Lord i Ian Paice), którzy wspominają, jak poszczególne utwory były komponowane, aranżowane i nagrywane. Ponadto w filmie pojawiają się materiały archiwalne z występów scenicznych i telewizyjnych zespołu. Film dokumentalny z serii „Klasyczne albumy rocka”, ukazujące kulisy powstawania najważniejszych albumów w dziejach muzyki rockowej. W tym odcinku zostanie zaprezentowany „Machine Head” - kultowy album grupy Deep Purple. Album zawiera siedem utworów, w tym największy przebój zespołu „Smoke on the Water”. Piosenka powstała pod wpływem wydarzeń z 1971 roku - na festiwalu muzycznym w Montreux w Szwajcarii podczas koncertu Franka Zappy zapaliło się kasyno położone nad jeziorem, w którym odbywał się koncert. Płyta ukazała się w marcu 1972 roku, materiał zarejestrowano pomiędzy 6 i 21 grudnia 1971 w hotelu Grand w Montreux w studiu zespołu The Rolling Stones. Deep Purple jest pionierem heavy–metalu i nowoczesnego hard rocka, ale niektórzy członkowie zespołu uważają, że ich muzyka nie daje się przyporządkować do żadnego z tych gatunków. Są również uważani za najgłośniejszy zespół świata. Swoje płyty sprzedali w ponad 100 milionach egzemplarzy. Według stacji VH1 znajdują się na 22 miejscu w rankingu największych zespołów hardrockowych.

[Klasyczne albumy] Elton John - Goodbye Yellow Brick Road.avi

Kulisy powstawania najważniejszych albumów rocka. Najbli ...

Kulisy powstawania najważniejszych albumów rocka. Najbliższy odcinek poświęcony jest słynnemu dziełu Eltona Johna z 1973 roku - „Goodbye Yellow Brick Road”. Wydany w 1973 roku „Goodbye Yellow Brick Road” jest siódmym z kolei studyjnym albumem Eltona Johna. Płyta była hitem w Wielkiej Brytanii (srebrna płyta) i w Stanach Zjednoczonych (platynowa płyta). Na krążku znajduje się 17 utworów, spośród których kilka stało się ponadczasowymi przebojami. Na czwartej pozycji znajduje się tytułowa kompozycja, na drugiej niezapomniany utwór „Candle in the Wind”. Pierwotnie był on dedykowany Marylin Monroe, ale w 1997 Elton John oraz Bernie Taupin przerobili go i zadedykowali zmarłej w wypadku księżnej Dianie. W wersji z 1997 roku stał się jednym z najpopularniejszych i najlepiej sprzedających się singli w dziejach muzyki rozrywkowej. W filmie zawarte są obszerne wywiady z Eltonem Johnem, współpracującymi z nim muzykami, dziennikarzami muzycznymi oraz innymi osobistościami ze świata muzyki. Wypowiedzi przeplatane są fragmentami występów Eltona Johna.

[Klasyczne albumy] Jimi Hendrix - Electric Ladyland.avi

Film dokumentalny z serii „Klasyczne albumy rocka”, któr ...

Film dokumentalny z serii „Klasyczne albumy rocka”, która ukazuje kulisy powstawania najważniejszych albumów w dziejach muzyki rockowej. Zapraszamy na odcinek opowiadający o płycie „Electric Ladyland”. Jimi Hendrix, a właściwie James Marshall Hendrix to amerykański gitarzysta, wokalista, kompozytor oraz autor tekstów. Powszechnie uważa się go za najwybitniejszego i najbardziej wpływowego gitarzystę w historii, jest jedną z najbardziej znanych postaci w historii muzyki rockowej. Mianem najwybitniejszego został uhonorowany w plebiscycie magazynu muzycznego „Rolling Stone” w 2003 roku. Po sukcesie w Europie zdobył popularność także w Stanach Zjednoczonych, dzięki występowi na festiwalu w Monterey w 1967 roku. Później był głównym artystą festiwalu Woodstock i festiwalu na wyspie Wight. Zmarł nagle dwa miesiące przed swoimi dwudziestymi ósmymi urodzinami. Śmierć była spowodowana zachłyśnięciem się wymiocinami i zatruciem barbituranami. W swojej krótkiej karierze Jimi Hendrix wydał tylko 4 albumy, zostawił natomiast po sobie wiele niewydanego materiału zawierającego nagrania studyjne i koncertowe, które ukazują się do dnia dzisiejszego. Współpracował z Mitchem Mitchelem oraz Noelem Reddingiem, razem tworzyli zespół „The Jimi Hendrix Experience” założony w 1966 roku w Londynie, rozwiązany po występie w Denver 29 czerwca 1969 roku. Reaktywowany w 1970 roku, kiedy basistę Noela Reddinga zastąpił Billy Cox. Zespół „The Jimi Hendrix Experience” został wybrany najlepszym trio rockowym wszech czasów w plebiscycie magazynu „Rolling Stone”. „Electric Ladyland” to trzeci i ostatni album grupy „The Jimi Hendrix Experience”, wydany w 1968 roku, oryginalnie na dwóch płytach. W 2003 roku został sklasyfikowany na 54. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”. Znajduje się na nim szesnaście utworów, głównymi muzykami byli Jimi Hendrix (wokal i gitara), Mitch Mitchel (perkusja) oraz Noel Redding (gitara basowa). Dodatkowo w nagraniach albumu uczestniczyło jeszcze ośmiu innych muzyków.

[Klasyczne albumy] Jay-Z - Reasonable Doubt.avi

Jay-Z to amerykański raper i biznesmen, jeden z najlepie ...

Jay-Z to amerykański raper i biznesmen, jeden z najlepiej zarabiających artystów oraz przedsiębiorców w Stanach Zjednoczonych, z majątkiem szacowanym na ponad pół miliarda dolarów. Według prognoz magazynu Forbes, w 2015 roku Jay-Z może znaleźć się na liście 400 najbogatszych osób w Stanach Zjednoczonych. Jego albumy rozeszły się w niemalże 50 milionach egzemplarzy, zaś sam artysta zdobył piętnaście nagród Grammy. Jay-Z jest współwłaścicielem The 40/40 Club i drużyny NBA Brooklyn Nets, a także kreatorem linii odzieżowej Rocawear. Poza tym jest jednym z trzech założycieli Roc-A-Fella Records oraz założycielem Roc Nation. Jako raper pobił rekord Elvisa Presleya i stał się artystą z największą liczbą albumów w historii, które zadebiutowały na szczycie Billboard 200. W 2008 roku Jay-Z poślubił Beyoncé Knowles. W 2010 roku Forbes umieścił rapera na 15. miejscu listy najbardziej wpływowych postaci show-biznesu, z rocznym zarobkiem w wysokości 63 milionów dolarów. 11 grudnia 2009 roku Jay-Z wyróżniony został na 10. miejscu najlepszych artystów dekady 2000-2009 według Billboardu. Poza tym uznany został za 5. najlepszego solowego artystę oraz 4. najlepszego rapera na listach sporządzanych przez ten sam magazyn. Dwa z albumów Jay-Z, „Reasonable Doubt” (1996) i „The Blueprint” (2001) na przestrzeni lat zyskały status klasyków gatunku. Oba zostały umieszczone przez magazyn Rolling Stone na liście 500 albumów wszech czasów, zajmując kolejno: 248. i 464. miejsce. „Reasonable Doubt” to pierwszy solowy album Jay-Z, który został wydany 25 czerwca 1996 roku w wytwórni Roc-A-Fella Records. Na płycie swoich głosów użyczyły takie osoby jak Notorious B. I. G. , Foxy Brown, Mary J. Blige, Memphis Bleek, Sauce Money. W 2003 album roku został sklasyfikowany na 248. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

[Klasyczne albumy] Elvis Presley.avi

Film dokumentalny z serii „Klasyczne albumy rocka” ukazu ...

Film dokumentalny z serii „Klasyczne albumy rocka” ukazujący kulisy powstawania pierwszej płyty legendy popkultury - Elvisa Presleya, która zmieniła oblicze muzyki rozrywkowej w Stanach Zjednoczonych. Elvis Presley to wiecznie żywa legenda. Jego pierwszy, nagrany w Nashville oraz w Nowym Jorku album „Elvis Presley” ukazał się w 1956 roku. Dodatkowy materiał muzyczny pochodził z sesji nagraniowej w Memphis. Dwudziestojednoletni piosenkarz zyskał ogromną popularność. Single „Blue Suede Shoes” oraz „Money Honey” zdominowały anteny radia i telewizji, a cała płyta przez rok utrzymywała się na pierwszym miejscu listy przebojów magazynu „Billboard”. W 2003 album znalazł się na 55. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”. Na płycie znajduje się dwanaście piosenek i żadna nie przekracza trzech minut. Komponowało je wielu muzyków. Współautorem „I Got a Woman” jest legenda jazzu Ray Charles. Płyta „Elvis Presley” była pierwszą w bogatym dorobku Króla Rock and Rolla. To dzięki niej Elvis stał się ikoną popkultury i symbolem seksu. Grywał w filmach, gościł w programach telewizyjnych, jeździł w liczne trasy koncertowe. Ogromna popularność i presja przytłoczyły artystę. Miał problemy z alkoholem i narkotykami. W wieku 42 lat został znaleziony martwy w toalecie swej posiadłości w Memphis. Po śmierci został pożegnany przez prezydenta Stanów Zjednoczonych - Jimmy'ego Cartera słowami: „Jego muzyka, jego osobowość zmieniły oblicze amerykańskiej kultury”.

[Klasyczne albumy] John Lennon - John Lennon Plastic ....avi

Klasyczne albumy John Lennon - John Lennon Plastic Ono Band.avi

Kulisy powstawania pierwszej solowej płyty Johna Lennona ...

Kulisy powstawania pierwszej solowej płyty Johna Lennona po rozpadzie zespołu The Beatles. John Lennon to jedna z największych legend w historii rocka. Razem z Paulem McCartneyem był liderem formacji The Beatles. Stworzyli niepowtarzalny artystyczny duet, na trwałe zapisując się w historii kultury XX wieku. Kres ich działalności nastąpił, gdy w 1970 roku Paul McCartney odszedł z zespołu, a John Lennon nagrał pierwszy solowy album. Lennon do pracy nad płytą zaprosił Phila Spectora, Ringo Starra, Klausa Voormana oraz Billy’ego Prestona. Sam zagrał wszystkie partie gitarowe i większość klawiszowych. Przed nagraniem odbył psychoterapię, która pozwoliła mu uporać się z problemami osobistymi. W efekcie tworzeniu „Plastic Ono Band” towarzyszyły silne emocje, które w dużym stopniu naznaczyły krążek. Muzyka jest bardzo prosta, nagrana bez skomplikowanych aranżacji, jak w „Mother”, gdzie większość partii wokalnych to głośny, wściekły krzyk. Poza wspomnieniami rodzinnymi na płycie znalazły się utwory o innej tematyce. W piosence „Working Class Hero” Lennon opowiada o społeczeństwie klasowym. Utwory „Love” czy „God” to wspomnienie wydarzeń związanych z zespołem The Beatles i jego wielką sławą. W sumie na debiutanckim solowym albumie Johna Lennona znalazło się jedenaście utworów. Po nim wydał jeszcze 6 solowych płyt. Ostatnią była „Double Fantasy”, której premiera miała miejsce 17 listopada 1980 roku. Trzy tygodnie później John Lennon został zastrzelony w bramie swego domu w Nowym Jorku.

[Klasyczne albumy] Meat Loaf - Bat Out Of Hell.avi

Dokument z serii „Klasyczne albumy rocka”, która ukazuje ...

Dokument z serii „Klasyczne albumy rocka”, która ukazuje jak powstawały najważniejsze płyty w dziejach rocka. Tym razem kulisy albumu „Bat Out Of Hell” Meat Loafa. Meat Loaf w wieku 19 lat przeprowadził się z rodzinnego Dallas do Los Angeles. Tam założył swoje pierwsze zespoły: „Popcorn Blizzard” (później „Meat Loaf Soul”) oraz „The Floatnig Circus”. Jego kariera nie rozwijała się jednak dynamicznie –musiał dorabiać jako parkingowy. Pierwsze sukcesy przyszły gdy zaczął występować w musicalach. W 1973 roku, po 7 latach spędzonych w Los Angeles przeniósł się do Nowego Jorku. Tam poznał autora tekstów Jima Steinmana, z którym dwa lata lat później podbił świat rocka. Dzięki roli „The Rocky Horror Picture Show” został zauważony przez wytwórnię Epic Records. W 1975 roku ukazała się płyta „Bat Out of Hell”, która podbiła listy przebojów na całym świecie i sprzedała się w milionach egzemplarzy. Mimo, że od wydania płyty minęło 30 lat, jej sprzedaż nadal utrzymuje się na poziomie 200 tys. egzemplarzy rocznie. W 1982 nagrał kolejną płytę – „Dead Ringer”. Dwa lata później ukazał się album „Bad Attitude”. Niestety nie spotkały się już z tak entuzjastycznym odbiorem. Na swój wielki powrót musiał czekać do 1993 roku, kiedy ukazała się płyta „Bat Out Of Hell II - Back Into Hell”. Jego ostatni album „Welcome To The Neighbourhood” ukazał się w 1995 roku. Jego pseudonim sceniczny, według obiegowej teorii, pochodzi z czasów szkolnych. Trener drużyny futbolowej, w której grał (lub według konkurencyjnej teorii - ojciec) miał go tak nazywać z powodu pokaźnej postury. Meat Loaf jest także aktorem – wystąpił w około 50 filmach i programach telewizyjnych, czasem jako on sam. Zagrał m.in. główną rolę w filmie „Roadie” z 1979 roku.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin