Download: [Klasyczne albumy] Rush - 2112 Moving Pictures.avi
Kolejny odcinek cyklu dokumentalnego pt. "Klasyczne albumy", którego autorzy przedstawiają wydawnictwa, które zmieniły bieg historii muzyki popularnej. Tym razem analizowane są dwa albumy kanadyjskiej grupy rocka progresywnego Rush. Są to wydawnictwa zatytułowane "2112" (1976) oraz "Moving Pictures" (1981). Film zawiera wywiady z członkami zespołu i producentem obu płyt. Wszyscy oni wspominają proces tworzenia albumów, a także wpływ, jaki wywarły one na przebieg kariery zespołu.
Film dokumentalny z serii ukazującej kulisy powstawania najważniejszych albumów w dziejach muzyki rockowej. W tym odcinku historia powstania dwóch albumów kanadyjskiej grupy rockowej Rush.
Trio grające rock alternatywny i progresywny zostało założone w 1968 roku, pierwszą płytę wydało sześć lat później. W początkowym okresie Kanadyjczycy naśladowali muzykę innych znanych zespołów, głównie Led Zeppelin, z czasem wypracowali swoje oryginalne brzmienie, połączone z charakterystycznym wysokim i skrzeczącym wokalem Geddy'ego Lee.
Album o tajemniczo brzmiącym tytule „2112”, ukazał się w lutym 1976 roku i jest czwartym w dyskografii grupy. Płyta natychmiast stała się pozycją numer jeden w Kanadzie, zespół stał się także sławny poza granicami kraju. Na krążku znajduje się sześć utworów, pierwszym jest tytułowe „2112”, ponad dwudziestominutowa kompozycja podzielona na sześć mniejszych części, potem jeszcze pięć krótkich (żaden nie przekracza czterech minut) utworów utrzymanych w klimacie alternatywnego rocka.
Za najbardziej znany album Rush uważa się pochodzący z 1981 roku „Moving Pictures”, który jest niejako kontynuacją wydanego rok wcześniej „Permament Waves”. Ósmy krążek w dorobku kanadyjskiego zespołu charakteryzuje się już nieco innym brzmieniem, muzycy w dużo większej mierze korzystają z syntezatorów, odchodzą także od dłuższych form. „The Camera Eye” (piąty z siedmiu utworów na płycie „Moving Pictures”) był ostatnim rozbudowanym utworem Rush, trwającym dłużej niż dziesięć minut, ponadto opierał się on w większości na brzmieniu syntezatorów, czym wskazywał kierunek, w jakim zespół podąży w przyszłości.
Obie płyty zespół nagrał w następującym składzie (niezmienianym od 1974 roku): Geddy Lee (śpiew, gitara basowa, gitara elektryczna, gitara akustyczna, instrumenty klawiszowe, melotron), Alex Lifeson (gitara elektryczna, gitara akustyczna, mandolina, buzuki, wokal wspierający, instrumenty klawiszowe), Neil Peart (perkusja).