● ●FILMY-POLSKIE

Przygodowy

Film jest ekranizacją książki Ferenca Molarna, obecnej lektury szkolnej tłumaczonej na niemal wszystkie języki europejskie.
Boka wraz ze swoimi przyjaciółmi bronią swego placu zabaw przed natarciami wroga. Chłopcy są bardzo zgrani, ale Nemeczek, najmłodszy chłopiec bardzo od nich odstaje. Jest traktowany jak tchórz, dlatego zajmuje najgorsze miejsce w drużynie. Posądzony nawet o zdradę grupy, pokazuje, że tak naprawdę jest silny i zdolny do największych poświęceń. „Chłopcy z placu broni” to wzruszająca opowieść o przyjaźni, rywalizacji, ludzkich słabościach i tęsknotach.

Film "Mgła" opowiada m. in. o współdziałaniu rządów Polski i Rosji w czasie przygotowań do wizyty prezydenta w Katyniu; pokazuje, że zarówno polskiemu rządowi jak i władzom w Moskwie zależało na niedopuszczeniu Lecha Kaczyńskiego do udziału w ceremoniach rocznicowych. Ważny wątek filmu dotyczy wydarzeń wizyty premierów Putina i Tuska w Smoleńsku na miejscu tragedii. Bohaterowie filmu opisują znany dość szeroko fakt, że celowo opóźniano przyjazd Jarosława Kaczyńskiego na miejsce tragedii (poprzez opóźnianie wiozącego autobusu), by "nie psuł" spotkania obu szefów rządów. Film opisuje przejęcie władzy przez marszałka Komorowskiego, a także pogrzeb prezydenta. M. in. pokazuje fakt, że polskie władze rozpoczęły przyjmowanie kondolencji od zagranicznych polityków nie czekając na rodzinę zmarłego tragicznie prezydenta, która przebywała wówczas w krypcie.

Rok produkcji: 2005

...Są tacy ludzie, którzy zmieniają oblicze ziemi.
...Są takie wydarzenie, po których nic już nie jest takie jak przedtem.
...Są takie chwile, gdy cały świat wstrzymuje oddech, bo dotyka wielkiej tajemnicy: misterium życia, śmierci i zmartwychwstania.

Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21:37. Jego pogrzeb odbył się 8 kwietnia 2005 roku. Ciało Ojca Świętego złożono w Grotach Watykańskich w podziemiach Bazyliki św. Piotra.

Film nominowanego do Oscara reżysera, Marcela Łozińskiego, to prowokacyjny obraz nadwiślańskiego modelu demokracji, ironiczny i zarazem przerażający portret polskiej sceny politycznej. Łoziński przez trzy lata przyglądał się realizacji eksperymentu zorganizowanego przez znanego polskiego specjalistę od marketingu politycznego, Piotra Tymochowicza i mającego udowodnić, że każdego można doprowadzić na szczyty władzy.