07 zgłoś się s. 02 (1978)

07 zgłoś się s. 02 (1978)

Odcinki:
5. 24 godziny śledztwa
Porucznik Borewicz wyjaśnia sprawę zagadkowego zabójstwa młodej dziewczyny, która została zamordowana wieczorem zimową porą w drodze powrotnej z pracy do domu. Pierwsze podejrzenie pada na jej przyjaciela, Adama Fordona, oraz na jego opiekuna Łukasza Ulińskiego – byłego oficera, a obecnie instruktora jazdy konnej. Po żmudnym śledztwie okazuje się, że zabójcą jest zbiegły z więzienia Anatol Kapicki, który znał Fordona ze wspólnego pobytu w domu poprawczym i przybył do niego, żądając pomocy. Śledztwo zostaje skutecznie ukończone przez milicjantów w ciągu 24 godzin.

6. Złoty kielich z rubinami
Organa Milicji Obywatelskiej informowane są co pewien czas o wywożonych nielegalnie z Polski cennych dziełach sztuki i sprzedaży ich za granicą (m.in. w Amsterdamie). W związku z tym śledczy dokonują osobiście kontroli na przejściu granicznym w Chyżnem (granica z Czechosłowacją) osób jadących docelowo do Budapesztu, dokąd możliwy jest przerzut. Porucznik Borewicz otrzymuje polecenie wyjaśnienia kradzieży ze skarbca muzeum w Wielbarku renesansowego kielicha mszalnego (wykonanego ze złota, emalii, rubinów). Istnieje podejrzenie, że będzie on też wywieziony za granicę. Po żmudnym śledztwie, utrudnionym przez rzucenie podejrzenia o udział w przestępstwie na porucznika Zubka, najbliższego współpracownika porucznika Borewicza, udaje się złapać sprawczynię – Halinę Malicką, bratanicę profesora Malickiego – i odzyskać drogocenny kielich. Do schwytania dochodzi po brawurowej akcji na promie pasażerskim "Aallotar" płynącym na Morzu Bałtyckim.

7. Brudna sprawa
5 grudnia 1976 w zagadkowy sposób zostaje zamordowana młoda dziewczyna 25-letnia Ewa Grabik "Skarbona", prostytutka z półświatka. Nazajutrz w Mikołajki jej zwłoki odkrywa sąsiad Zenon Janicki. Podejrzenie pada na jej byłego narzeczonego Masłowicza, którego kolejne oświadczyny zostały odrzucone przez Ewę, jako że nie był zbyt majętny. Masłowicz odwiedził ją w ostatni wieczór, a następnie wyproszony przez nią, śledził ją przez cały wieczór przed morderstwem. Prawdziwym zabójcą okazał się syn sąsiadki, którego z ofiarą łączyły ciemne interesy. Wcześniej w wyniku jego zaniedbania utopiło się dziecko sąsiada Janickiego, oboje z Ewą zataili to i wychowywali córkę Ewy jako dziecko sąsiada. Kiedy Ewa Grabik zaczęła go szantażować, grożąc wyjawieniem sprawy – Sałaciński zgładził ją.

8. Dlaczego pan zabił moją mamę
16 maja 1978 znaleziono na nadmorskiej plaży w Orłowie (nad brzegiem poniżej klifu) znaleziono zwłoki nieznanej kobiety, której tożsamości, mimo parotygodniowych poszukiwań, nie udało się ustalić (informacja pisemna w kadrze odcinka). Tymczasem do kilku wielkich hoteli nadchodzą listy, pisane dziecięcą ręką – z pytaniem Dlaczego pan zabił moją mamę? (jeden z listów, który otrzymała przypadkowo tancerka Barbara Kałucka, jest nadany w Gdyni i zaadresowany: "Największy hotel w Gdańsku"). Z pomocą nauczycieli szkoły podstawowej i po porównaniu charakteru pisma okazuje się, że listy napisała Dorotka Kostrzewska. Matka Joanny utrzymuje, że jej córka wyjechała przed dwoma miesiącami do Łodzi, ona wychowuje zaś wnuczkę. Podczas rozmowy z Borewiczem dziecko nie wie dokładnie, co się stało – tylko tyle, że mama spieszyła się, zabrała wszystkie swoje rzeczy i wyjechała, przed wyjazdem płakała, a dziewczynką zajęła się babcia. Podejrzenie Borewicza budzi fakt, iż babcia dziewczynki nie jest przejęta utratą rodzonej córki. Śledczym udaje się ustalić zawarcie przez Kostrzewską znajomości z włoskim iluzjonistą, Ferettim. Idąc tym tropem, Borewicz rozpoznaje w kobiecie towarzyszącej Włochowi Joannę Kostrzewską. Zwrócił przy tym uwagę na fakt, że kobieta utyka na inną nogę niż poprzednio. Okazało się że Feretti uprzednio nieumyślnie zabił swą żonę, a Kostrzewska miała z nim wyjechać, korzystając z dokumentów ofiary.

9. Rozkład jazdy
W Płocku trwa koncert w restauracji Hotelu "Turystycznego" – 26-letnia piosenkarka z Torunia Barbara Drecka kończy utwór i wybiega z sali, za nią idzie Julian Dworczyk (ur. 1952). Zaraz po tym sprzątaczka odkrywa w pokoju hotelowym ciało zamordowanej Dreckiej oraz stojącego nad nią z nożem Dworczyka, który natychmiast ucieka, po czym kradnie samochód klienta stacji benzynowej. Jak się okazuje, Dworczyk uważał się za narzeczonego piosenkarki, jeździł za nią i awanturował się. Por. Guriasz po zatrzymaniu jest pewien, że to on dokonał morderstwa. Do Płocka przybywa por. Borewicz, który – jak się okazuje – poznał już Dworczyka w Warszawie, jako że ten miał już konflikt z prawem. Wyniki sekcji Dreckiej wskazują, że nóż, którym ją zabito, nie został wbity w ciało, lecz rzucony z odległości ok. 3 m. Śledczy docierają do osób znających Drecką i Dworczyka – m.in. Wojteczka "Szklane Oczko" oraz Ewy Rogulskiej, których wypytują. W międzyczasie na stacji Karsznice (Zduńska Wola) zamordowany został 39-letni Jan Skórnickie (pracownik kolei) takim samym nożem jak Drecka. Wynika stąd, że drugiego zabójstwa nie mógł dokonać Dworczyk przebywający już wówczas w areszcie. Milicja szuka motywu drugiego zabójstwa. Następnie zamordowana zostaje Ewa Rogulska – również rzuconym nożem. Szukając punktu zaczepienia, Borewicz wypytuje w cyrku o ludzi posiadających szczególne umiejętności mistrzowskich rzutów nożem w samo serce. Dzięki temu trafia na Jana Sulimę. Po bardzo trudnym i żmudnym śledztwie, analizie kartotek z przeszłości okazuje się, że dwie ofiary łączyło coś wspólnego: Drecka (dawniej Kolko) i Skórnicki w 1969 roku spowodowały nieumyślnie śmierć ciężarnej Zofii Sulimy – żony cyrkowego "mistrza nożowniczego". Dla żartów naszli ją przebrani w domu, a wywołany strach spowodował jej śmierć. Był jednak jeszcze trzeci towarzysz dwójki. Porucznik Borewicz sądzi więc, że "kat" przyjdzie do swej trzeciej ofiary. Przypuszczenie okazuje się słuszne, gdyż Sulima usiłuje zamordować ostatniego sprawcę śmierci swojej byłej małżonki. Podczas tej próby zostaje aresztowany.

Nie ma plików w tym folderze