Lange Antoni - Dwie bajki (na podst. wyd. z 1910).pdf
mugracz / Dokumenty / Literatura / Lange Antoni / Lange Antoni - Dwie bajki (na podst. wyd. z 1910).pdf
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
[Dramaty] -
[Serie] -
Atelier Improwizacji -
Bellamy Edward -
Benedykt -
Bezpieczeństwo, wywiad, kontrwywiad -
czeski -
Dehnel Jacek -
Encyklopedia Kościelna (1873-1933) -
Fantastyczne pióra -
Fantazmaty -
Fleszarowa-Muskat Stanisława -
Flota Narodowa (1928-1930) -
Gautier Théophile -
Głowacki Maciej -
Goethe Johann Wolfgang -
Gomulicki Wiktor -
Goszczyński Seweryn -
Górski Konstanty -
Grimm Jacob i Wilhelm -
Grupa Wydawnicza Alpaka -
Hłasko Marek -
JaSkier -
Jókai Mór -
Konopnicka Maria -
Konwicki Tadeusz -
Kowerska Zofia -
Kozioł Urszula -
Lermina Jules -
Leśmian Bolesław -
Lipski Jan Józef -
Lot Polski -
Lubelska Biblioteka Staropolska. Series Nova -
Mendès Catulle -
Morcinek Gustaw -
Nieznaj Anna -
Perepeczko Andrzej -
Scenariusze filmowe 📽 -
Scott Sir Walter -
Sienkiewicz Henryk -
Słowniki -
Swift Jonathan -
Ścieżki wyobraźni -
Tripplin Teodor -
Ulanowski Tadeusz -
Wiśniowski Sygurd -
Zagórski Włodzimierz -
Zapomniane sny -
Żeleński Tadeusz -
Żeromski Stefan
Antoni Lange, pseud. Napierski, ur. 1861 lub 1863, Warszawa, zm. 17 III 1929, tamże, poeta, krytyk literacki, tłumacz.
1886–90 i 1909–12 w Paryżu; 1890 współredaktor warsz. „Życia”; związany z ugrupowaniami socjalist. (1907 więziony); w początkowej twórczości Langa obok nawiązań do tradycji romant. (poemat Pogrzeb Shelleya 1890) aktualna liryka społ.-polit. (zbiór Pierwszy dzień stworzenia 1907), następnie gł. nurtem jego twórczości stała się liryka symbol.-nastrojowa, z charakterystycznym dla Langa motywem urzeczenia śmiercią, pokrewna parnasizmowi (m.in. zbiory Poezje, cz. 1–2 1895–98, Rozmyślania 1906, XXVII sonetów 1914, Gdziekolwiek jesteś... w: Ostatni zbiór poezji t. 1–2 1931); poematy dram., powieści, opowiadania (m.in. fantastyczne W czwartym wymiarze 1912), studia lit. (Studia z literatury francuskiej 1897, Pochodnie w mroku 1927); przekłady gł. poezji fr. (Ch. Baudelaire’a Kwiaty grzechu 1894, z Z. Trzeszczkowską) i orientalnej, m.in. fragmenty Mahabharaty (Nal i Damajanti 1906) i poezje Dywan wschodni (1921); Poezje wybrane (1960).
1886–90 i 1909–12 w Paryżu; 1890 współredaktor warsz. „Życia”; związany z ugrupowaniami socjalist. (1907 więziony); w początkowej twórczości Langa obok nawiązań do tradycji romant. (poemat Pogrzeb Shelleya 1890) aktualna liryka społ.-polit. (zbiór Pierwszy dzień stworzenia 1907), następnie gł. nurtem jego twórczości stała się liryka symbol.-nastrojowa, z charakterystycznym dla Langa motywem urzeczenia śmiercią, pokrewna parnasizmowi (m.in. zbiory Poezje, cz. 1–2 1895–98, Rozmyślania 1906, XXVII sonetów 1914, Gdziekolwiek jesteś... w: Ostatni zbiór poezji t. 1–2 1931); poematy dram., powieści, opowiadania (m.in. fantastyczne W czwartym wymiarze 1912), studia lit. (Studia z literatury francuskiej 1897, Pochodnie w mroku 1927); przekłady gł. poezji fr. (Ch. Baudelaire’a Kwiaty grzechu 1894, z Z. Trzeszczkowską) i orientalnej, m.in. fragmenty Mahabharaty (Nal i Damajanti 1906) i poezje Dywan wschodni (1921); Poezje wybrane (1960).