Giedroyc Jerzy - Autobiografia na cztery ręce (1999).pdf
mugracz / Dokumenty / Literatura / Giedroyc Jerzy / Giedroyc Jerzy - Autobiografia na cztery ręce (1999).pdf
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
[Dramaty] -
[Serie] -
Atelier Improwizacji -
Bellamy Edward -
Benedykt -
Bezpieczeństwo, wywiad, kontrwywiad -
czeski -
Dehnel Jacek -
Encyklopedia Kościelna (1873-1933) -
Fantastyczne pióra -
Fantazmaty -
Fleszarowa-Muskat Stanisława -
Flota Narodowa (1928-1930) -
Gautier Théophile -
Głowacki Maciej -
Goethe Johann Wolfgang -
Gomulicki Wiktor -
Goszczyński Seweryn -
Górski Konstanty -
Grimm Jacob i Wilhelm -
Grupa Wydawnicza Alpaka -
Hłasko Marek -
JaSkier -
Jókai Mór -
Konwicki Tadeusz -
Kowerska Zofia -
Kozioł Urszula -
Lermina Jules -
Leśmian Bolesław -
Lipski Jan Józef -
Lot Polski -
Lubelska Biblioteka Staropolska. Series Nova -
Mendès Catulle -
Morcinek Gustaw -
Mostowska Anna -
Nieznaj Anna -
Perepeczko Andrzej -
Scenariusze filmowe 📽 -
Scott Sir Walter -
Sienkiewicz Henryk -
Słowniki -
Swift Jonathan -
Ścieżki wyobraźni -
Tripplin Teodor -
Ulanowski Tadeusz -
Wiśniowski Sygurd -
Zagórski Włodzimierz -
Zapomniane sny -
Żeleński Tadeusz -
Żeromski Stefan
Giedroyc, Giedroyć, Jerzy, ur. 27 VII 1906, Mińsk Litewski, zm. 14 IX 2000, Maisons-Laffitte, redaktor, wydawca.
1928–39 urzędnik ministerialny, jednocześnie redaktor dwutygodnika „Bunt Młodych” przekształconego 1936 w tygodnik „Polityka”; reprezentował kierunek umiarkowanego poparcia dla polityki J. Piłsudskiego; w czasie II wojny światowej do 1941 w polskiej służbie dyplomatycznej w Rumunii; 1941–42 w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich na Bliskim Wschodzie; 1942–44 w II Korpusie Polskim wraz z J. Czapskim, wydawał dla wojska głównie dzieła polskich klasyków i prasę polską; twórca (1946) i dyrektor jednej z najbardziej zasłużonych polskich instytucji wydawniczych na emigracji, Instytutu Literackiego; 1947–2000 redaktor i wydawca miesięcznika „Kultura”, od 1953 inicjator i wydawca «Biblioteki Kultury», od 1962 wydawca kwartalnika „Zeszyty Historyczne”, poświęconego najnowszym dziejom Polski; Autobiografia na cztery ręce (1994).
.jpg&token=26752eda038bddaa6da4225f17868e0382279bc6)
1928–39 urzędnik ministerialny, jednocześnie redaktor dwutygodnika „Bunt Młodych” przekształconego 1936 w tygodnik „Polityka”; reprezentował kierunek umiarkowanego poparcia dla polityki J. Piłsudskiego; w czasie II wojny światowej do 1941 w polskiej służbie dyplomatycznej w Rumunii; 1941–42 w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich na Bliskim Wschodzie; 1942–44 w II Korpusie Polskim wraz z J. Czapskim, wydawał dla wojska głównie dzieła polskich klasyków i prasę polską; twórca (1946) i dyrektor jednej z najbardziej zasłużonych polskich instytucji wydawniczych na emigracji, Instytutu Literackiego; 1947–2000 redaktor i wydawca miesięcznika „Kultura”, od 1953 inicjator i wydawca «Biblioteki Kultury», od 1962 wydawca kwartalnika „Zeszyty Historyczne”, poświęconego najnowszym dziejom Polski; Autobiografia na cztery ręce (1994).