Bryll Ernest - Sztuka stosowana (1966).pdf

Ernest Bryll, ur. 1 III 1935, Warszawa, zm. 17 III 2024; poeta, prozaik, dramaturg, dziennikarz, krytyk filmowy, dyplomata, ambasador RP w Irlandii (1991-1995). Tłumacz z języka irlandzkiego, czeskiego i jidysz, autor tekstów piosenek (m.in. "Peggy Brown", "A te skrzydła połamane"). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, polskiego i irlandzkiego PEN Clubu, a także SEC (Society of European Culture).

W redakcji pism społ.-kult., m.in. 1959–60 „Współczesności”; 1975–78 dyr. Inst. Kultury Pol. w Londynie, 1991–95 ambasador RP w Irlandii; po okresie antyestetyzmu (zbiory wierszy Wigilie wariata 1958, Autoportret z bykiem 1960) podjął w twórczości problematykę historiozoficzno-polit.; mitologii nar. i martyrologii przeciwstawiał wzory realizmu polit. oraz plebejskiego arywizmu i witalności (zbiory wierszy Twarz nieodsłonięta 1963, Sztuka stosowana 1966, Mazowsze 1967, Piołunie piołunowy 1973, dramaty poet.-publicyst. Rzecz listopadowa, wyst. 1968, Kurdesz, wyst. 1969); dalsza twórczość jest obrazem postępującego w jednostce i społeczeństwie rozkładu podstawowych pojęć i wartości (zbiory wierszy Zwierzątko 1975, Ta rzeka 1977) oraz świadectwem poszukiwania utraconej tożsamości i więzi ze wspólnotą (zbiory Czasem spotykam siebie 1981, Adwent, Londyn 1986, Widziałem, jak odchodzą z nas ci ludzie dobrzy 1996, oratorium Kolęda-Nocka, wyst. 1980, dramat Wieczernik, wyst. 1985); utwory Brylla często są oparte na kontrastach estetycznych oraz zabiegach stylizatorskich: nawiązaniach do sarmackiego baroku, romantyzmu, a także folkloru (m.in. widowisko jasełkowe Po górach, po chmurach, wyst. 1968, wyd. 1969, śpiewogra Na szkle malowane 1970, wyst. tegoż roku pt. Janosik, czyli...); ponadto realist. proza o tematyce wiejskiej, przekłady z literatury czeskiej i irl.; 1965 i 1968 otrzymał Nagrodę im. S. Piętaka, 1970 — Nagrodę im. W. Pietrzaka.