Nie ma zmiłuj_by_adam_xyz.rmvb

maxtor / Filmy Polskie 2 / Nie ma zmiłuj_by_adam_xyz.rmvb

Download: Nie ma zmiłuj_by_adam_xyz.rmvb

Pobierz plik

325,41 MB

Czas trwania: 102 min

(2000) Na początku oglądamy wnętrze olbrzymiego supermarketu. Ciągnące się w nieskończoność rzędy półek zastawionych kolorowym towarem, a wszystko to okraszone suto barwnymi wywieszkami z powtarzającym się napisem "promocja". Wśród tej handlowej dżungli przemyka Piotr, jak się za chwilę dowiemy, główny bohater filmu. Jest jeszcze zwykłym klientem, który z butelką wina idzie do kasy. Piotr ma dwadzieścia kilka lat, mnóstwo ideałów, stary rower i lubi swoją pracę - jest nauczycielem. Niestety dyrekcja szkoły nie lubi jego i metod wychowawczych, które stosuje. I tak Piotr zasila grupę bezrobotnych. Na domiar złego w drodze ze szkoły wpada razem z rowerem pod samochód. Piotr jest potłuczony, rower ewidentnie nie nadaje się do niczego, a do tego kierowca luksusowego samochodu, który na niego najechał, zamiast przeprosić zaczyna wrzeszczeć. Mija kilka sekund i Piotr uświadamia sobie, że kierowcą jest jego dawny kolega ze studiów - Irek. W eleganckim garniturze i z drogim samochodem sprawia wrażenie króla życia. Irek zabiera Piotra ze sobą, opowiada mu o firmie i pracy, która pochłania go do reszty i daje możliwość otaczania się luksusem. Nonszalancki, swobodny, pełen energii Irek z kieszeniami wypełnionymi plikami banknotów imponuje bezrobotnemu nauczycielowi. Prosi więc kolegę, by załatwił mu pracę w Vin-Necie. I już wkrótce, po przejściu wyrafinowanej rozmowy kwalifikacyjnej, Piotr w granatowym garniturze i żółtym krawacie, wyposażony w służbowe auto, telefon komórkowy i kilka kartonów win na sprzedaż rusza na podbój świata. Szef, sympatyczny blondyn Grzegorz, na początek wbił mu do głowy kilka podstawowych zasad, którymi ma się kierować: "Klient i klientka to osoby święte. Czas pracy i wysiłek nie są limitowane. Musisz tylko osiągnąć cel. Teraz wszystko zależy od ciebie". Piotr jest w siódmym niebie. Rytm jego życia odmierza teraz pikający co pół godziny firmowy zegarek (właśnie tyle czasu ma na jedno spotkanie z klientem). Szybko udaje mu się zawrzeć kilka korzystnych kontraktów. Jest ceniony, chwalony, ma wspaniałych kolegów, poznaje cudowną dziewczynę. To, że rodzice byli zdruzgotani jego życiowym wyborem, wydaje mu się całkowicie nieważne. Są wspaniali kumple, odjazdowe imprezy firmowe, i duża kasa. Ale powoli Piotr zaczyna odkrywać prawdziwe oblicze Vin-Netu.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

maxtor

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Wrota Europy_by_adam_xyz.avi

(1999) W czasie zimy 1918 roku (właśnie wówczas toczy si ...

(1999) W czasie zimy 1918 roku (właśnie wówczas toczy się akcja) dobrowolnie wyruszają do położonego niemal na linii frontu szpitala polowego. Swój wybór traktują nie tylko jako spełnienie patriotycznego obowiązku, lecz także jako romantyczną przygodę. Siedemnastoletnia Zosia ma jeszcze dodatkową motywację. Liczy, że w sąsiedztwie frontu spotka swego brata Pawła. Kiedy dziewczęta przez skutą lodem rzekę docierają do lecznicy, szybko przekonują się o bardzo trudnych warunkach, w których przyjdzie im pracować. Już pierwszego dnia zostają wysłane do pobliskiego miasteczka po brakujące środki opatrunkowe. Korzystając z sytuacji Zosia gorączkowo szuka śladów bytności Pawła. Niestety, wskutek wzmagającego się z każdą minut, artyleryjskiego ostrzału siostry muszą wracać do szpitala. Rozpoczynają się paniczne przygotowania do ewakuacji. W saniach nie starcza miejsca dla wszystkich chorych, lecz mimo to naczelny lekarz postanawia ostatnią podwodą odesłać najmłodszy personel, czyli Zosię, Halę i Irenę. Te jednak podejmują brzemienną w skutki decyzję - zostaną na miejscu. Jeszcze nie wiedzą, że wraz z nadejściem bolszewików staną w obliczu być może najcięższej próby w całym swoim życiu.

Laureat_by_adam_xyz.avi

(1980) W domu profesora Borusiewicza trwają przygotowani ...

(1980) W domu profesora Borusiewicza trwają przygotowania do wielkiej uroczystości w związku z wręczeniem profesorowi wysokiego odznaczenia państwowego. Uroczystość ta ma być okazją do serdecznego spotkania całej rodziny. lstotnie, następują serdeczne wzajemne powitania schodzących się członków rodziny i toczą się przyjazne rozmowy. Jednakże z upływem godzin, gdy wszyscy zebrani czekają na profesora, który odbiera odznaczenie w ministerstwie - jak i w miarę spożywanych napojów alkoholowych dochodzi do odsłonięcia prawdziwego oblicza i intencji przybyłych gości. Dochodzi wreszcie do bijatyki i piekielnej awantury, która ujawnia wszystkie żale, pretensje, zawiści i kompleksy nabrzmiałe od lat w rodzinie i dotychczas szczelnie chowane pod maską rodzinnej serdeczności. Skłóceni goście rozjeżdżają się wszyscy, zanim profesor zdążył wrócić do domu. To kliniczne studium rozpadu rodziny kończy się obrazem pustego domu, w którym żona ogląda w telewizorze wywiad z profesorem i słyszy słowa męża: "Wszystko, co osiągnąłem, zawdzięczam mojej zgodnej i serdecznej rodzinie".

Nic nie stoi na przeszkodzie_by_adam_xyz.avi

(1980) "Temat zaczerpnąłem z własnych przeżyć" - powiedz ...

(1980) "Temat zaczerpnąłem z własnych przeżyć" - powiedział o genezie filmu "Nic nie stoi na przeszkodzie" Hubert Drapella. A ów temat to odpowiedzialność za drugiego człowieka i trudny wybór pomiędzy dobrem czyimś a własnym. Bohaterami są członkowie dwupokoleniowej rodziny. Matka opiekuje się starszą, schorowaną siostrą. Syn i synowa otrzymują bardzo atrakcyjną propozycję wyjazdu służbowego do Afryki. Niestety, wkrótce matka ulega wypadkowi. Na Jerzego i Zofię spada więc podwójny obowiązek. Muszą zaopiekować się dwiema niedołężnymi kobietami. Czy rzeczywiście muszą? Matka, nie chcąc łamać im kariery, daje dzieciom wolną rękę. Ciotka kategorycznie domaga się, by zostali. Przyjaciele Jerzego i Zosi doradzają korzystać z życiowej szansy, a chore zostawić samym sobie. Jaki wariant ostatecznie wybiorą młodzi? Zaletą filmu Drapelli jest nie tylko podjęcie intrygującego problemu moralnego, lecz także dobre aktorstwo. Antonina Gordon-Górecka, Irena Malkiewicz, Tadeusz Janczar i Magda Teresa Wójcik tworzą ciekawe kreacje ludzi, których życie stawia w sytuacji bez wyjścia. Każde z nich reaguje inaczej, każde ma swoje racje. Reżyser nie zaryzykował jednoznacznego opowiedzenia się po którejkolwiek ze stron. "Uważam, że najważniejsze jest nie rozwiązanie, lecz postawienie problemu" - mówił w jednym z popremierowych wywiadów.

Słodkie oczy_by_adam_xyz.avi

(1979) Zabawna, chwilami groteskowa historia niemłodego ...

(1979) Zabawna, chwilami groteskowa historia niemłodego już inżyniera, szczęśliwego małżonka i ojca dwóch córek, który dopiero co odniósł ogromny sukces zawodowy. Niestety, powodzenie w pracy inż. Krzysztof Kowal zawdzięcza nie tylko własnym zasługom, lecz także konformizmowi. Brak charakteru i umiejętności podjęcia męskiej decyzji obnaża przypadkowe zdarzenie. Inżynier pyta o drogę nieznajomą dziewczynę, wręcza jej wizytówkę i...od tej pory nie może się od Halinki Łobodowskiej uwolnić. Jak nietrudno się domyślić, wywołuje to poważne perturbacje w jego uporządkowanej egzystencji. Żona zarzuca mu niewierność. W biurze zostaje napiętnowany za nieobyczajność. A gdy całe dotychczasowe życie inżyniera leży w gruzach, dziewczyna postanawia wyjechać "do Paryża".

Darmozjad polski_by_adam_xyz.avi

(1997) Kilka epizodów z życia tytułowego bohatera filmu ...

(1997) Kilka epizodów z życia tytułowego bohatera filmu układa się w studium portretowe małomiasteczkowego społeczeństwa, stanowiąc szkic do obrazu polskiej prowincji. "Darmozjad polski" jest fabularyzowanym dokumentem etnograficznym, pozbawionym całkowicie akcji. Jej miejsce zajmuje obserwacja, świat oglądany jest z perspektywy człowieka chorego na paraliż telewizyjny, poszukującego w życiu odpowiedzi na kilka najprostszych pytań, na przykład: Która jest godzina ? Co będzie na obiad ? Skąd się wziąłem i kim jestem ? Fabuła została oparta na prostym schemacie: oto minął właśnie kolejny beznadziejny dzień, znowu jest tak, jak było wczoraj, a jutro będzie tak samo, jak dziś. "O Boże, jak tu jest strasznie nudno" - mówi jedna z bohaterek. I tak z dnia na dzień. Suchy zapis codzienności zostaje pozostawiony bez komentarza i wyciągania pospiesznych wniosków . . . "Film zaczyna się w momencie, kiedy bohater opuszcza dom wariatów i idzie na spacer po mieście. Odnajduje ruiny domu, w którym się kiedyś urodził. Dom jest właśnie rozbierany i bohater, jakby pod wpływem widoku tych ruin, zaczyna sobie przypominać różne fakty ze swojego życia. Zadaje sobie pytanie "kim jest?" W odpowiedzi przywołuje w pamięci obrazy z lat dzieciństwa, różne sytuacje, osoby" - streszczał fabułę "Darmozjada polskiego" Łukasz Wylężałek. Scenariusz filmu czekał na realizację 12 lat. Wreszcie, głównie dzięki inicjatywie Jerzego Kapuścińskiego, kierownika artystycznego II programu TVP, przedsięwzięcie ruszyło z martwego punktu. "Darmozjad polski" to jeden z najtańszych polskich filmów powstałych w latach dziewięćdziesiątych. Jego budżet wyniósł tyle, co dwóch teatrów telewizji. Znani aktorzy zgodzili się zagrać za groszowe stawki. W obsadzie dominują zresztą naturszczycy. Debiutantami są także: operator, scenograf, dźwiękowiec, kierownik produkcji, montażysta i jeszcze kilku innych, bez których żaden film nie mógłby powstać. Świat przedstawiony w filmie Wylężałka znajduje się na pograniczu jawy i snu.

Klucznik_by_adam_xyz.avi

(1979) Wiosna 1945. Mała wioska, której społeczność żyje ...

(1979) Wiosna 1945. Mała wioska, której społeczność żyje nadal według ustalonych od wieków praw. Wieść o reformie rolnej dotarła i tutaj, nowa władza ustanowiła już swoich przedstawicieli, jednak mieszkańcy nadal zachowują nieufność, czekają, co przyniesie jutro. Grunta dworskie nie zostały jeszcze podzielone, a w pałacu wciąż mieszka hrabia z siostrą i córką. Dawny klucznik Kazimierz nadal odnosi wieczorem klucze wygłaszając jak zawsze tę samą formułkę "posprawdzało się panie hrabio, pozamykało, stworzenie jeść dostało na całą noc...". Ale w obejściach dworskich nie ma już czego pilnować, wszystko zo-stało rozkradzione, w parku bawią się chłopskie dzieci do reszty rozbijając fontannę, a dworskie psy rozpuszczone i zdziczałe włóczą się razem z wiejskimi kundlami. Wszędzie panuje nieład, nietknięty pozostał tylko budynek, pałacowy, do którego nikt nie odważy się wejść dopóki "on" tam jest. Wszyscy wiedzą, że ciężko chory na serce hrabia lada dzień umrze. Kazimierz w obawie, że prawda mogłaby zabić chorego, od miesięcy zataja zmiany. Hrabia odbierając klucze pyta także o wiejskie nowinki. Kazimierz opowiada mu o dobrym urodzaju, o myszach, które rzekomo rozpleniły się w stodole, o omłotach. By wiadomości te brzmiały prawdopodobnie, klucznik żąda od syna sporządzania notatek, których Kazimierz uczy się na pamięć. Wkrótce jednak koncepty wyczerpują się, hrabia dowiaduje się ciągle o tym samym. Rodzina klucznika uważa, że okrutny pan nie zasługuje na litość, ale gdy do chaty przychodzi córka hrabiego, zapewniają ją, że Kazimierz nadal będzie stwarzał pozory pełnienia swoich funkcji. Wieś podejrzliwie patrzy na wizyty klucznika we dworze sądząc, że chce on w ten sposób zapewnić sobie najlepszą ziemię. Chłopi nie mogą jednak obyć się bez jego rad - brać czy też nie brać dworskiej ziemi? - czy jak rewolucja daje, to nie kradzione? A może mógłby on zapytać o to pana? Klucznik zbywa ich odpowiadając, że "zawsze sumienie trzeba mieć swoje i każdy za siebie niech sam odpowiada". Wyrazem tych niepokojów jest też wieczorna wizyta milicjantów w chacie Kazimierza. W karczmie przy wódce zbiera się wielu chłopów - siedzą z biało-czerwonymi opaskami przedstawiciele władzy, między stolikami snuje się zawsze pijany dawny partyzant Jasiek. Rozmawia się o ziemi, stary dziadek wspomina prawdziwą rewolucję w Rosji, kiedy to rżnęło się panów, stróż - dawny sługus dworski - tłumaczy, dlaczego zawsze musi być ktoś, kto donosi władzy. Rozmowy zakłóca awantura, którą wywołuje Jasiek. Zamroczony alkoholem wychodzi na pola i pada wmieszany w przechodzące stado baranów. Hrabia przeczuwa zbliżający się koniec.

Kung-Fu_by_adam_xyz.avi

(1979) Dramat psychologiczny, przedstawiający grupę młod ...

(1979) Dramat psychologiczny, przedstawiający grupę młodych ludzi, odnawiających łączące ich podczas studiów przyjacielskie więzy dla solidarnego przeciwdziałania niesprawiedliwościom życia społecznego, które spowodowały odsunięcie od pracy i bojkot przez prowincjonalne środowisko jednego z nich. Bohaterowie filmu w czasie studiów tworzyli grupę przyjaciół, która rozpadła się po wydarzeniach marcowych 1968 roku. Po latach przypadek sprawia, że znowu spotykają się, by pomóc jednemu z nich. Witek, inżynier elektronik, nie chce tolerować nadużyć i oszustw w jego zakładzie pracy. Ujawnia, że jeden z dyrektorów skopiował swoją pracę doktorską z angielskiego wydawnictwa. Zakładowa klika postanawia się go pozbyć. Witek zostaje wyrzucony z pracy, jego żona nauczycielka także jest szykanowana, kilkuletnia córka zostaje usunięta z przedszkola. Z pomocą przychodzą dawni koledzy ze studiów. Przyjaciel dziennikarz publikuje artykuł "Polowanie na inżyniera", który wywołuje popłoch w miasteczku. Drugi przyjaciel, wpływowy wiceprezes spółdzielni mieszkaniowej, w obronie Witka wykorzystuje swoje znajomości w prokuraturze. Efekty tych działań są nadspodziewnie dobre - Witek zostaje z powrotem przyjęty do pracy, otrzymuje awans.

Prymas. Trzy lata z tysiąca_by_adam_xyz.avi

(2000) Dzieło Teresy Kotlarczyk podzieliło krytykę, choć ...

(2000) Dzieło Teresy Kotlarczyk podzieliło krytykę, choć przeważały opinie przychylne, niekiedy wręcz entuzjastyczne. Podkreślano spójność stylistyczną, równowagę i umiar filmu, jego powściągliwość i skromność przy jednoczesnej sile dramatycznej. Duża w tym zasługa również scenarzysty, Jana Purzyckiego, który oparł scenariusz na "Zapiskach więziennych" samego kardynała Wyszyńskiego i bogatej dokumentacji. Nie znaczy to jednak, że "Prymas" jest wierną rekonstrukcją faktów historycznych. Nie ma np. dowodów, że komunistyczne władze rzeczywiście zamierzały wykorzystać sobowtóra do rozwiązania konfliktu z prymasem i Kościołem. Był to zabieg artystyczny, przydający filmowi emocjonalnej grozy, obrazujący metody, jakimi posługiwano się w walce ideologicznej. To także prawdziwy popis gry aktorskiej Andrzeja Seweryna, odtwórcy zarówno roli kardynała Wyszyńskiego, jak i jego sobowtóra Molendy. Udało mu się najtrudniejsze: z jednej strony odtworzył wizerunek charakteru i duchowości prymasa, z drugiej ukazał człowieka, który z małpią zręcznością naśladuje każdy jego gest i ton, ale nie dociera do prawdy duchowej i dlatego pozostaje tylko fałszywie brzmiącą marionetką.

Dom Sary_by_adam_xyz.avi

(1985) "Dom Sary" powstał na motywach opowiadania Stefan ...

(1985) "Dom Sary" powstał na motywach opowiadania Stefana Grabińskiego - międzywojennego pisarza, uznawanego za pioniera polskiej literatury fantastycznej. Bohaterką utworu Grabińskiego jest piękna i ponętna kobieta, która w rzeczywistości okazuje się groźnym monstrum, czyhającym na ciała swych kochanków. Sekunduje jej diaboliczny kamerdyner - łowca dusz uśmierconych przez swą towarzyszkę nieszczęśników. Opowiadanie Grabińskiego nawiązuje do biblijnej historii o Tobiaszu, Sarze i Asmodeuszu. Szczególnie dotyczy to postaci Tobiasza, który, dzięki m.in. wstrzemięźliwości seksualnej, zyskał siłę ducha zdolną przeciwstawić się wszelkim pokusom Złego. Odpowiednikiem Tobiasza w filmie Lecha jest Doktor. To właśnie on staje do walki z Sarą. Bardziej jednak niż ze zmysłową kobietą-demonem musi zmagać się z samym sobą. Sara bowiem przeraża go, ale i fascynuje. Być może warto za chwilę rozkoszy w jej ramionach zapłacić najwyższą cenę? Film Zygmunta Lecha powstał jako część cyklu telewizyjnego pt. "Opowieści niesamowite". Niepisanym prawem produkcji tego rodzaju jest mnogość efektów specjalnych, często szokujących makabrą. "Dom Sary" nie mógł pozostać od nich wolny. Nad rozpadem, a następnie zanikiem ciał ofiar głównej bohaterki pracowano kilkanaście miesięcy. Pożądany efekt siągnięto dzięki specjalnemu urządzeniu, zbudowanemu m.in. z baniek od mleka i systemu rurek ze sprężonym gorącym powietrzem. Mechanizm ten powodował, że kukła imitująca ofiarę Sary roztapiała się na galaretowatą substancję, a potem wyparowywała. Równie pieczołowicie pracowano nad maskami, przeobrażającymi urodziwą kobietę w odrażającego potwora. Wszakże nie makabryczne sceny są tym, co w filmie Lecha najciekawsze.

111 dni letargu_by_adam_xyz.avi

(1984) Przeżycia człowieka aresztowanego nocą w końcu 19 ...

(1984) Przeżycia człowieka aresztowanego nocą w końcu 1942 roku w czasie akcji wymierzonej przeciwko polskiej inteligencji. Siedział na Pawiaku dokładnie 111 dni w celi i w więziennym szpitalu.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin