Tatami kontra krzesła.zip
-
_Kino VHS 80-90 -
█ Bumpinbaccas █(1) -
1977 -
1979 -
1980 -
1981 -
1982 -
1983 -
1984 -
1985 -
1986 -
1987 -
1988 -
1989 -
1990 -
1991 -
1992 -
1993 -
1995 -
1996 -
1997 -
1998 -
1999 -
200 Najlepszych Starych Filmów(1) -
Arab Porn(1) -
azjatki(9) -
Breast Milk -
ciekawe pdf -
Coock Hero Island 4 -
Douglas Murray -
FILM STEVEN SEAGAL -
Filmy dokumentalne 1908-1974 -
FILMY XXX OD LAT 18 -
filmy-2013-2014-2015 -
KONSTYTUCJA -
KSIĄŻKI - XIX I XX WIEK - DLA KONESERÓW -
MATURE -
mypus -
Niezwykla ksiazka z 1904 roku -
Nocne Cluby_Japonia -
podglądanie -
RealPlayer Downloads -
SUCHANOW Klementyna -
xxx -
XXX(3) -
xxxx -
XXXXX -
zachomikowane(1) -
衣 Owłosione(1) -
衣 Pissing
Magda Gacyk
Ścigając Steve'a JobsaHistorie Polaków w Dolinie Krzemowej
♦ MOBI
Mało kto wie, że legenda i potęga Doliny Krzemowej to również zasługa pracujących tam Polaków. Magda Gacyk opowiada o tym, pokazując naszych rodaków na tle krzemowej rzeczywistości, pełnej utalentowanych, często wręcz ekscentrycznych, wynalazców i autorów technologii najwyższej generacji. Mieszanki wizjonerów pochodzących z różnych miejsc świata. Polscy bohaterowie książki to ludzie obdarzeni silnym charakterem, wytrwałością, a przy tym utalentowani i świetnie wykształceni. Przybywali tu w różnych momentach polskiej emigracji, uciekając z ojczyzny lub poszukując nowych możliwości, z rodzinami lub samotnie. Silicon Valley dała im szansę. Dziś należą do elity intelektualnej Stanów Zjednoczonych. Zajmują się tym, czym oddycha Dolina Krzemowa: teleinformatyką, biotechnologią, energią odnawialną, produkcją specjalistycznego sprzętu dla przemysłu komputerowego i wojska, nowymi technologiami w dziedzinie medycyny. Są naukowcami, wynalazcami, menedżerami lub właścicielami firm. Wielu z nich współpracuje z przedsiębiorstwami w Polsce, wspomagając w ten sposób rozwój najnowszych technologii w pierwszej ojczyźnie.
Tiziano Terzani
W AzjiAzja zawsze była miłością i fascynacją Terzaniego. W połowie lat 60. pierwszy raz postawił stopę na tym kontynencie. Nauczył się chińskiego oraz japońskiego, a wkrótce porzucił ustabilizowane życie we Włoszech i osiedlił się z rodziną w Singapurze. Jako korespondent wojenny był wszędzie tam, gdzie na kontynencie rozgrywała się historia. Ryzykując życie, jeździł do krajów ogarniętych wojną, opisywał i komentował, nie unikając osobistego zaangażowania. Jego artykuły ukazywały się regularnie w prasie włoskiej i niemieckiej. Co tak urzekło przybysza z Zachodu w azjatyckiej rzeczywistości? \- Pojechałem tam w poszukiwaniu "innego", wszystkiego, czego nie znałem, w pogoni za ideałami - napisał. Azja stała się dla niego lustrem, w którym mogła przejrzeć się Europa. Ta klasyczna już książka przedstawia czytelnikowi kulisy wszystkich konfliktów zbrojnych, które rozegrały się w Azji w latach 1965-1997, ale także - co szczególnie cenne - pokazuje życie codzienne i pozwala zbliżyć się do zrozumienia jakże fascynującej odmienności kulturowej.
Richard Lloyd Parry
Ludzie, którzy jedzą ciemnośćPrawdziwa historia o dziewczynie, która zaginęła w Tokio i o złu, które ją pochłonęło
Tokio – miasto mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet Tokio, jakiego nie znacie – niezrozumiałe zwyczaje, męska przemoc i białe gejsze. Odwiedzić Tokio, najbardziej intrygujące miasto świata, to marzenie wielu z nas. Dwudziestojednoletnia Lucie także pragnęła takiej przygody. Japonia, o której niewiele wiedziała, wydawała się wspaniałym miejscem do życia, a praca hostessy – łatwa i przynosząca duże pieniądze. Pewnego dnia Lucie znika, a tajemniczy głos w słuchawce twierdzi, że wstąpiła do sekty. Jednak jej przyjaciele i rodzina nie mogą w to uwierzyć. Co tak naprawdę wydarzyło się w najbezpieczniejszej metropolii świata? „Ludzie, którzy jedzą ciemność” to hipnotyzujący reportaż napisany przez wieloletniego korespondenta londyńskiego „Timesa” w Japonii. Tokio z jego książki to miasto, które pochłania, jest trudne do zrozumienia dla Europejczyków i ukrywa przed nimi swoje bardzo mroczne strony. Razem z autorem poznajemy nocne życie tokijskiej dzielnicy czerwonych lampionów – Roppongi, w której białe dziewczyny zabawiają japońskich biznesmenów, a do klubów naganiają klientów Nigeryjczycy. Są narkotyki, jest seks, jest zbrodnia.
Tiziano Terzani
W Azji♦ MOBI
Azja zawsze była miłością i fascynacją Terzaniego. W połowie lat 60. pierwszy raz postawił stopę na tym kontynencie. Nauczył się chińskiego oraz japońskiego, a wkrótce porzucił ustabilizowane życie we Włoszech i osiedlił się z rodziną w Singapurze. Jako korespondent wojenny był wszędzie tam, gdzie na kontynencie rozgrywała się historia. Ryzykując życie, jeździł do krajów ogarniętych wojną, opisywał i komentował, nie unikając osobistego zaangażowania. Jego artykuły ukazywały się regularnie w prasie włoskiej i niemieckiej. Co tak urzekło przybysza z Zachodu w azjatyckiej rzeczywistości? \- Pojechałem tam w poszukiwaniu "innego", wszystkiego, czego nie znałem, w pogoni za ideałami - napisał. Azja stała się dla niego lustrem, w którym mogła przejrzeć się Europa. Ta klasyczna już książka przedstawia czytelnikowi kulisy wszystkich konfliktów zbrojnych, które rozegrały się w Azji w latach 1965-1997, ale także - co szczególnie cenne - pokazuje życie codzienne i pozwala zbliżyć się do zrozumienia jakże fascynującej odmienności kulturowej.
Magdalena Genow
BułgariaZłoto i rakija
Dlaczego rakii nie pije się na raz? Czy to prawda, że Bułgaria jest rajem dla archeologów i że przeciętny Bułgar lubi rozmawiać o ziołach? Dlaczego ostatni car Bułgarii wrócił do władzy? I w końcu, jak to się stało, że ten czarnomorski kraj zasłużył sobie na miano „Róży Europy”? Bułgaria kojarzy nam się przede wszystkim z wczasami w PRL-u. Na wakacjach w Złotych Piaskach popijano pomarańczowy schweppes, a na pamiątkę każdy pakował do torby koniak Słynczew Briag. Kwitł nie tylko handel wymienny, ale także nawiązywały się wieloletnie przyjaźnie. A jaka jest współczesna Bułgaria? Autorka przedstawia nieznane oblicze jednego z najciekawszych krajów Europy. Prowadzi nas mało uczęszczanymi szlakami, mierzy się z mitami, uwodzi znajomością miejsca i kultury. "Magdalena Genow pisze o Bułgarii w tak niezwykły sposób, że czyta się ją jednym tchem. Jej miłość do tego kraju to cudowna rekomendacja dla niezdecydowanych". Jarosław Kuźniar CEO goforworld.com "Pełna smaków, zapachów i wrażeń książka o Bułgarii i Bułgarach. Autorka ciepło i z nostalgią, bez cienia sentymentalizmu, pisze o kraju lat dziecinnych, zapamiętanych obrazach, wyprawach w różne rejony Bułgarii, babci, która odeszła, i tańczących niedźwiedziach. Bardzo polecam". Ałbena Grabowska autorka wielu powieści, w tym ekranizowanej sagi „Stulecie winnych” i non-fiction o Bułgarii „Tam, gdzie urodził się Orfeusz”
Tiziano Terzani
DuchyKorespondencje z Kambodży
Tiziano Terzani wielokrotnie przyjeżdżał do Kambodży między 1972 a 1994 rokiem. Losy tego małego państwa stały się dla niego symbolem postkolonialnej Azji, będącej przedmiotem rozgrywek między wielkimi mocarstwami. Pierwsze reportaże Terzani wysyłał z kraju rządzonego przez proamerykański rząd generała Lon Nola, uwikłanego w wojnę z Wietnamem, pogrążonego w chaosie. Podobnie jak jego mieszkańcy, z niepokojem, ale i z nadzieją oczekiwał nadejścia partyzanckich oddziałów komunistycznych. W kwietniu 1975 roku armia Czerwonych Khmerów zajęła Phnom Penh. Terzani, przebywajacy wówczas w Tajlandii, początkowo sceptycznie odnosił się do relacji uchodźców z Demokratycznej Kampuczy o systematycznej rzezi wrogów klasowych, uważając je za amerykańską prowokację. Ich słowa jednak się potwierdziły, a Terzani zrozumiał, że nastał koniec świata, który tak kochał. Jego książka to opowieść o zderzeniu azjatyckiej mentalności z krwawą rewolucją niesioną przez "duchy", czyli dawnych komunistycznych partyzantów, wracających z niebytu jako Czerwoni Khmerzy.
Peter Hessler
PogrzebanaŻycie, śmierć i rewolucja w Egipcie
ZIP ♦ MOBI, PDF
Co łączy profesora z Cambridge, prowadzącego wykopaliska w Egipcie, i niepiśmiennego śmieciarza? Całkiem sporo. Obaj na podstawie swoich znalezisk potrafią powiedzieć bardzo wiele o życiu i zwyczajach mieszkańców Egiptu. I okazuje się, że przez ostatnie kilka tysięcy lat ten kraj nie zmienił się wcale tak bardzo, jak można by się spodziewać. Peter Hessler, wieloletni korespondent „New Yorkera” w Chinach, w 2011 roku przeprowadza się z żoną i córkami do Kairu. Nie spodziewa się silnych emocji w tym leniwym mieście, tymczasem trafia w sam środek rewolucji. Żeby lepiej odnaleźć się w otaczającym go chaosie, uczy się języka i nawiązuje przyjaźnie – ze śmieciarzem Sajjidem i jego rodziną, ze sfrustrowanym egipską polityką lektorem arabskiego, z tłumaczem gejem, który boryka się z policyjnymi szykanami, i z drobnymi chińskimi przedsiębiorcami handlującymi damską bielizną (ich spojrzenie na Egipt ożywczo kontrastuje z obiegowymi opiniami formułowanymi na Zachodzie). To od nich, a nie od polityków, działaczy czy lokalnych przywódców, z którymi przeprowadza wywiady, dowiaduje się najwięcej i to oni będą w tym reportażu naszymi przewodnikami po arabskiej wiośnie i po kraju faraonów.