BBC Życie ssaków E05.Mięsożercy.avi
-
[LP, 1990] Sound from Greece -
1973 - Earth -
1975 - Heaven and Hell -
1995 - Voices -
1996 - Oceanic -
2001 - Mythodea -
2024 -
Anna K (Czechy) -
Bajaga i Instruktori -
Biala Flaga -
Brightman Sarah -
CD 70s -
Hymn -
jan kaczmarek -
Jan Kaczmarek - piosenki -
Jugosławia -
Kabát - Čert na Koze jel -
Kabát - Banditi di Praga -
Kabát - Colorado -
Kabát - Corrida -
Kabát - Děvky ty to znaj -
Kabát - Dole v Dole -
Kabát - Dole v Dole - Turné 2004 -
Kabát - Go Satane Go -
Kabat - Suma Sumarum - CD1 -
Kabat - Suma Sumarum - CD2 -
Kabát - Zemi plná trpaslíku -
Kod da Vinci -
Król Lew (expanded score) -
Król Lew OST -
KSU - Pod prąd -
Ladislav Vodička -
Ladislav Vodička Byl to Shane 1999 -
Ladislav Vodička Odjezd v 15.30 1975 -
Ladislav Vodička Řidič tvrdý chleba má 1993 -
Marillion 14-(2003) The best of Marillion -
Melodie z seriali Polskich -
Polska -
Rea Chris -
Rosja -
Skrzypek na dachu -
Skyfall -
Tańczący z Wilkami (expanded score) -
Tańczący z Wilkami OST -
Time [Expanded] -
Ukraina -
va golden love songs -
Vangelis - The Best Of -
Wichrowe Wzgórza (1992) -
Zwycięzcy Eurowizji
100 milionów lat temu na Ziemi królowały dinozaury. Kiedy jednak odpoczywały, swoją aktywność w lasach rozpoczynały ssaki polujące tylko nocą, żywiące się owadami. Zwierzęciem, które do dziś prowadzi taki tryb życia, jest ryjówka. 65 milionów lat temu dinozaury wyginęły, a ssaki zaczęły kolonizować nowe obszary: wodę i powietrze. Stopniowo zmieniły sposób odżywiania się i zwiększyły swoje rozmiary. Największe korzyści z tej ewolucyjnej zmiany osiągnęły zaś te ssaki, które wyspecjalizowały się w polowaniu na jeden, ale za to liczny gatunek owadów, np. mrówkojady, łuskowce, nietoperze.
Kolejny odcinek poświęcony jest stworzeniom żywiącym się roślinami oraz sposobom, w jakie flora broni się przed agresorami. Niektóre gatunki, by odstraszyć ssaki, posiadają twardą korę, ostre kolce, czy zgromadzoną w tkankach truciznę. Zwierzęta stosują najróżniejsze zabiegi, by dostać się do pożywienia i bezpiecznie je strawić. Jedne mają wielokomorowy żołądek, inne zaś specjalne organy, chroniące je przed działaniem zabójczych substancji. Południowoamerykańskie tapiry, po zjedzeniu toksycznego pokarmu, konsumują glinkę kaolinową o leczniczym działaniu. Żyrafom zaś kolce akacji nie przeszkadzają w posiłku, mają bowiem twardy język i wargi.
David Attenborough prezentuje ssaki, żyjące w różnych zakątkach świata. W Australii przygląda się zwyczajom kolczatek, należących do najstarszych gatunków zwierząt, oraz dziobaków, jedynych ssaków, które składają jaja. Na obszarach pustynnych tego kontynentu żyją torbacze: kangury i misie koala. Chłodniejsze miejsca lądu zamieszkują natomiast wombaty i mrówkożery workowate. W amazońskich lasach można spotkać zupełnie inne gatunki, między innymi japoki. W Afryce zaś najbardziej liczebną populacją są gnu.
Kolejny odcinek cyklu poświęcony jest gryzoniom, które są najliczniejszymi przedstawicielami ssaków. Rząd gryzoni obejmuje około 1600 gatunków. Ich zęby są niezwykle twarde, co pozwala im przegryzać dosłownie wszystko. Obok największej grupy liczącej blisko tysiąc trzysta gatunków myszy i szczurów, do gryzoni zaliczane są też szczuroskoczki pustynne. Stworzenia te przenoszą setki drobnych nasion w wypchanych torbach policzkowych. Z kolei świstaki nie poprzestają na pożeraniu nasion. Zjadają całe rośliny - także łodygi kwiatów i źdźbła trawy. Również bóbr żywi się różnymi częściami roślin, w tym korą i liśćmi. Niezwykle ostrymi zębami przednimi dysponuje też aguti, niewielki mieszkaniec wilgotnego lasu równikowego Panamy, który potrafi rozgryźć każdą łupinę.
Niektóre stworzenia potrafią przystosować się do rozmaitych warunków bytu. Należą do nich m.in. szopy, jenoty, szczury, lisy i niedźwiedzie. Wśród tych ostatnich na uwagę zasługuje potężny grizli. Mieszkaniec dalekiej północy nie może pozwolić sobie na jeden rodzaj pożywienia. Zimę przesypia, tracąc w tym czasie jedną trzecią masy ciała. Wiosną, wygłodzony i wycieńczony, zadowala się korzonkami i trawą. W maju poszerza swój jadłospis o świeże mięso, a dopiero latem nastaje błogi czas obfitości - łowy na łososie. Z kolei jesienią zajada się jagodami. Zgromadzone rezerwy tłuszczowe pozwolą mu przetrwać kolejną zimę. Szczur nie zna sztuki hibernacji i jest aktywny przez cały rok. Jego ulubione środowisko - kanały dużych miast - daje mu wszystko, co potrzebne do życia.
Wiele gatunków ssaków spędza większość życia na drzewach, ich przedstawiciele posiadają więc budowę ciała umożliwiającą wspinaczkę. Zwierzęta te posiadły umiejętności niezbędne w tym środowisku. W procesie ewolucji zostały u nich wykształcone odpowiednie kończyny, zyskały zdolność skakania i utrzymywania równowagi. Niektóre gatunki charakteryzują się nie tylko chwytnymi palcami i giętkim ogonem, lecz również innymi użytecznymi cechami. Góralki, za sprawą elastycznego kręgosłupa i specyficznych stóp, mogą szybko się przemieszczać. Natomiast koati, przy pomocy długich pazurów i ogonów, wchodzą na bardzo duże wysokości. Niekwestionowanymi mistrzami nadrzewnej wspinaczki są zaś gibony.
Praktycznie żadne zwierzę nie może żyć bez wody. Niemal wszystkie muszą schodzić do wodopojów, aby zaspokoić pragnienie, a większość ssaków potrafi pływać. Doskonałym przykładem są słonie - niektórzy naukowcy sądzą nawet, że przodkowie tego gatunku większość czasu spędzali w wodzie, a trąba pierwotnie pełniła funkcję rurki do oddychania. Jest też wiele gatunków, dla których woda stała się środowiskiem życia. Zwabiła je w głębiny obfitość pożywienia zarówno zwierzęcego, jak i roślinnego. Co jakiś czas rozmaite ssaki w trakcie swojej długiej historii zapuszczały się w nie w poszukiwaniu pożywienia. Najlepiej do życia w wodzie przystosowały się delfiny i inne walenie, w tym największe zwierzę, jakie kiedykolwiek żyło na naszej planecie - płetwal błękitny, dwa razy cięższy niż najpotężniejsze znane nam dinozaury.
Wszystkie małpy żyją w stadach i wiele czasu poświęcają na ustalanie hierarchii oraz wzajemnych relacji w grupie. Każdy gatunek ma jednak cechy charakterystyczne tylko dla siebie. Kapucynki posiadają niezwykłą zdolność wykorzystywania każdej okazji, aby zdobyć pokarm. Są ponadto bardzo sprytne i mają dobrą pamięć. Uakari zaś potrafią doskonale rozróżniać barwy. Wykorzystują tę umiejętność do określania pozycji członków stada, rozpoznając to po właściwym każdemu osobnikowi kolorze pyska. Wyjce natomiast mają rozwinięty narząd mowy - wydają najbardziej donośne dźwięki spośród wszystkich zwierząt.