Rachunek Szczęścia.avi

grappa25 / filmy dokumentalne II / Rachunek Szczęścia.avi

Download: Rachunek Szczęścia.avi

Pobierz plik

797,39 MB

Czas trwania: 73 min

kraj: Polska
reżyseria: Ireneusz Dobrowolski
rok produkcji: 2010
czas trwania: 1 godz. 25 min.

Bohaterką dokumentu Ireneusza Dobrowolskiego jest ocalała z obozu zagłady Auschwitz wybitna pianistka Stella Czajkowska, która po wojnie zamieszkała w Szwecji. Przez całe życie Stelli towarzyszył szczęśliwy przypadek. Jej losy są punktem wyjścia do refleksji nad rolą przypadku, szczęścia, zbiegów okoliczności w przebiegu zdarzeń, które determinują życie człowieka.

Stella Czajkowska urodziła się w 1924 roku w Polsce w rodzinie żydowskiej. Bohaterka wspomina dzieciństwo spędzone w Wolnym Mieście Gdańsku, gdzie uczęszczała do niemieckiego konserwatorium i polskiej szkoły. Stella Czajkowska opowiada, że zakochana wówczas w muzyce, nie dostrzegała rozwijającego się nazizmu. W czasie wojny wraz z rodziną trafiła do getta w Łodzi. W sierpniu 1944 roku po jego likwidacji została przetransportowana do Auschwitz. Prosto z rampy trafiła do komory gazowej. Prawdopodobnie chwilowy brak cyklonu B sprawił, że przeżyła. Po wyzwoleniu ukończyła aspiranturę w klasie fortepianu prof. Ekiera w warszawskim konserwatorium i wyjechała do Szwecji. W Goeteborgu Stella Czajkowska została profesorem uniwersytetu, a w całej Szwecji wygłaszała wykłady na temat Holokaustu, często połączone z recitalami. W jednym z takich spotkań uczestniczył Szwed Anders Hoegstroem, skazany później przez sąd w Krakowie za nakłanianie do kradzieży napisu “Arbeit macht frei” z obozu Auschwitz. Ten wątek jest także obecny w dokumencie.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

grappa25

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Poza strachem.avi

„Poza strachem” (ang. Leaving Fear Behind) to bezprecede ...

„Poza strachem” (ang. Leaving Fear Behind) to bezprecedensowy film, potajemnie wyprodukowany w Tybecie oraz wywieziony poza jego granice dosłownie kilka dni przed marcowymi zamieszkami. Jest 25-minutowym filmem dokumentalnym, stworzonym przez grupę śmiałych filmowców tybetańskich, który oddaje sentymenty Tybetu odnośnie rządów chińskich, wagi i symboliki igrzysk olimpijskich oraz powrotu Dalailamy. Zespół filmowców samouków ze wschodniego Tybetu – Dhondup Wangchen (rolnik) i jego przyjaciel Golog Jigme (mnich), potajemnie nagrali 35 godzin rozmów ze zwyczajnymi Tybetańczykami, nagrania zostały przekazane za granicę. Premiera filmu odbyła się w Pekinie tuż przed rozpoczęciem Igrzysk. Twórcy filmu zostali aresztowani w marcu, Dhodnup Wangchen wciąż przebywa w chińskim więzieniu. http://www.tybet.org.pl http://www.wolnytybet.info

Świat wg Monsanto.rmvb

rok produkcji: 2008 reżyser: Marie-Monique Robin kraj: F ...

rok produkcji: 2008 reżyser: Marie-Monique Robin kraj: Francja, Kanada, Niemcy czas trwania: 110 min Wstrząsający film o największym potworze korporacyjnym, który stanowi śmiertelne zagrożenie nie tyko dla gatunku ludzkiego, ale dla wszelkiego życia na naszej planecie. Dokument jest podsumowaniem kilkuletniego dziennikarskiego śledztwa znanej francuskiej dziennikarki. W filmie znajdziemy m.in. informacje o historii potwora: od Polistyrenów, PCB, broni chemicznej: słynnego defoliantu “Agent Orange” i dioksyn, po wspaniałe wynalazki przemysłu żywnościowego jak DDT, Aspartam, czy krowi hormon wzrostu. Obecnie firma jest największym producentem nasion roślin transgenicznych (GMO) – czyli trujących mutantów, które według “niezależnych” badań sponsorowanych przez firmę są rzekomo jadalne i zdrowe. Korporacja słynie z gigantycznych przekrętów, kłamstw i korupcji najwyższych szczebli władzy oraz bezwzględnego egzekwowania kupionych przez siebie przepisów prawnych, do rujnowania życia zwykłych, drobnych farmerów. Pracuje też nad totalną destrukcją bio-różnorodności światowych upraw – w imię zysku i totalitarnej kontroli wszystkich ludzi. Firma owa jest dziś największym producentem broni biologicznej używanej przeciwko całej ludzkości. W niniejszym filmie padają nazwiska takie jak Donald Rumsfeld, czy George Bush senior – którzy z tym szkaradnym przedsiębiorstwem są silnie powiązani…Monsanto to firma produkująca nawozy i środki do zwalczania szkodników. Od jakiegoś czasu rozwija też biotechnologię. Twórcy filmu zastanawiają się nad tym, dlaczego działalność giganta budzi tak wiele protestów i głosów sprzeciwu. Postanawiają więc nieco dokładniej przyjrzeć się koncernowi. Niegdyś Monsanto pozostawała wiodącą firmą branży chemicznej. Zmory przeszłości wyłaniają się zaskakująco prędko spomiędzy stron internetowych i materiałów archiwalnych. „Nie możemy stracić ani dolara” – informowała poufna publikacja firmy w chwili, gdy okazało się, że część jej produktów nie przechodzi koniecznych badań ani testów. Przez wiele lat takie sprawy zamiatano pod dywan. Autorzy filmu wnikają głęboko w historię rozwoju firmy i dopatrują się źródeł jej sukcesu w doskonałym lobbingu i sile politycznego zaplecza. Dla przedsiębiorstwa manipulującego materiałem genetycznym kluczowymi okazały się zmiany w amerykańskim ustawodawstwie, umożliwiające wprowadzenie produktów Monsanto na rynek. Zupełnie jak w thrillerze z zaskakującym scenariuszem, wątki z historii korporacji są coraz bardziej szokujące: skandal z ignorowaniem badań, próby fałszowania ich wyników w Kanadzie, zatrucia pracowników, samobójstwa zależnych od Monsanto farmerów bawełny w Indiach, niekontrolowane rozprzestrzenianie się transgenicznej soi. Film Marie-Monique Robin to portret korporacyjnego molocha, bezwzględnymi metodami dążącego do kontroli światowej produkcji żywności. Strategię Monsanto dobrze parafrazuje jeden z bohaterów filmu, komentując zmiany w amerykańskim ustawodawstwie: „Dla Monsanto to nie było zwycięstwo, to było skuteczne przejęcie”.

Marsz wyzwolicieli.rmvb

Kolejny dokument w dorobku Grzegorza Brauna, kontynuacja ...

Kolejny dokument w dorobku Grzegorza Brauna, kontynuacja "Defilady zwycięzców". Inne spojrzenie na historię i przyczyny II Wojny Światowej, w której główną rolę gra Rosja Stalina jako sprawca i wyzwoliciel. Wiktor Suworow były oficer Rosyjskiego wywiadu GRU opowiada niewygodną dla dzisiejszej Rosji historię popartą archiwaliami i wywiadami. Autor dokumentu kontynuuje temat podjęty w "Defiladzie zwycięzców". Swoistą lekcję historii prowadzi Wiktor Suworow, historyk, były oficer GRU - radzieckiego wywiadu wojskowego. Zostały przedstawione w nowym świetle kulisy II wojny światowej, w rozpętaniu której nie mniejszy udział miał mieć Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. W zrealizowanym dwa lata później "Marszu wyzwolicieli" prezentowane tezy Suworowa ponownie zostały poddawane weryfikacji. Nawiązując do Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, którą zapoczątkował atak Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 r., autor szuka odpowiedzi na pytanie: jakie były prawdziwe przyczyny bezprecedensowej druzgocącej klęski wojsk radzieckich? Dokument obnaża prawdę o roli stalinowskiej Rosji, o Stalinie, który unicestwił miliony ludzi i doprowadził do wybuchu krwawej wojny, by w ten sposób objąć panowanie nad całym światem. Znamienne jest, że największa w historii koncentracja Armii Czerwonej została rozbita w przededniu "wyzwolicielskiego marszu na Zachód". W filmie nie zabraknie świadków historii pochodzących (jak w "Defiladzie zwycięzców") z okolic Brześcia n/Bugiem. Obrona twierdzy brzeskiej jest bowiem jedną z legend sowieckiej propagandy - jednym z kluczowych elementów mitu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Rozwiązanie zagadki 1941 roku może przynieść - za Suworowem - wyjaśnienie przyczyn obecności w brzeskiej twierdzy funkcjonariuszy 132 batalionu konwojowego NKWD (jednostki do działań za frontowych). Twórcy dokumentu wykorzystali fragment wystąpienia prezydenta Rosji, Dmitrija Miedwiediewa. W 2009 r. najwyższe władze Rosji zapowiedziały stanowczą walkę z rewizjonizmem w historii, a zwłaszcza ściganie wszelkich prób umniejszania wkładu Związku Radzieckiego w zwycięstwo nad faszyzmem. Ilustracją są archiwalia filmowe i ikonograficzne.

Berkeley, lata sześćdziesiąte.rmvb

Kraj: USA Reżyser: Mark Mitchell Rok produkcji: 1992 Cza ...

Kraj: USA Reżyser: Mark Mitchell Rok produkcji: 1992 Czas trwania: 117 minut Język: polski lektor Absolwenci Uniwersytetu w Berkeley opowiadają historię o tym, jak ich szkoła stała się w latach 60 terenem masowych prześladowań politycznych wobec tych ze studentów, którzy walczyli o prawo do wyrażania swoich poglądów, walkę o prawa czarnych oraz sprzeciw dla wojny w Wietnamie W tym filmie bezimienni ludzie są bohaterami stającymi za wszelką cenę w obronie tego, co wierzą. Wielu ludzi, którzy oglądają ten film nie ma pojęcia o tym, co przeszli studenci będący częścią tego ruchu, było to dalekie od ‘spaceru po parku’ – trudno wytłumaczyć to, jak bardzo poświęcili swoje rodziny, przyjaciół oraz upokorzenie, z jakim musieli się zmagać. Oto są wasi zapomniani bohaterowie Ameryki, uczcie się od nich i stańcie na wysokości zadania zanim będzie za późno.

Żiżek.rmvb

Reżyseria: Astra Taylor kraj: USA rok produkcji: 2005 cz ...

Reżyseria: Astra Taylor kraj: USA rok produkcji: 2005 czas trwania: 68 minut język: polski lektor Łatwiej jest nam pogodzić się z myślą, że świat wykończy wirus lub asteroid niż z tym, że kapitalizm przejdzie jakąś radykalną zmianę – twierdzi Slavoj Zizek, najsłynniejszy filozof ze Słowenii. Przez niektórych jest również nazywany akademicką gwiazdą rocka. Nieprzypadkowo. Zizek łączy, bowiem umiejętność dostrzegania anomalii rzeczywistości społecznej z darem wielkiej komunikatywności. Jego prelekcje i wykłady gromadzą tłumy. Zizek dziwi się temu twierdząc, że wynika to z głodu, jaki odczuwa dzisiejsza lewica. Lewicy potrzeba zaś lidera, który wytyczy jej szlak i wskaże kierunek. Tych poszukujących, którzy gotowi są paść na twarz przed swoim mistrzem, Zizek sprytnie odstrasza cytatami dzieł Lenina oraz portretem Józefa Stalina zawieszonym w mieszkaniu. “Moją największą obawą nie jest zostać zignorowanym, lecz zostać zaakceptowanym” – tłumaczy przekornie, wskazując na regały zapełnione jego własnymi dziełami wydanymi w kilkudziesięciu językach. Słoweniec jest uważany za największego komentatora dorobku francuskiego psychoanalityka i krytyka kultury Jacques’a Lacana.Jednym z celów pracy Zizka jest połączenie krytyki marksistowskiej z psychoanalizą. Wiele uwagi pisarz koncentruje na odkrywaniu metod, jakimi kapitalizm urabia zbiorową wyobraźnię. Niestrudzona reżyserka Astra Taylor nie odstępuje Zizka na krok. Natomiast myśliciel całkiem chętnie wciela się w rolę przewodnika po swym życiu. Poznajemy jego humory, neurotyczne lęki i nadpobudliwość, która nie pozwala mu milczeć na żaden temat. “Brakuje nam słów do wyrażenia braku wolności” – twierdzi w jednej z prac. Swym dotychczasowym działaniem w pełni potwierdza te słowa. Film jest poskładany z gorących dyskusji prowadzonych przez reżyserkę z Zizkiem (czy raczej jego monologów), spotkań z czytelnikami i studentami oraz z mikrosytuacji zebranych przez Astrę Taylor w trakcie pracy nad filmem. W rezultacie otrzymujemy bardzo wiele: filozof podejmuje się redefinicji psychoanalizy i jej zadań, dostarcza intrygujących pytań na temat kultury, zaś kultury konsumpcyjnej w szczególności. Jak mówi: Kultura wymaga, aby ją interpretować – tylko dzięki temu możemy się poruszać po jej najbardziej dwuznacznych obszarach.

Trupa z San Francisco.rmvb

kraj: Francja rok produkcji: 1999 reż. J.P. Ziren, Celin ...

kraj: Francja rok produkcji: 1999 reż. J.P. Ziren, Celine Deransart czas trwania: 55 min język: polski lektor Aktorzy z grupy pantomimicznej R.G. Davisa decydują, że ich sztuka powinna być bardziej rewolucyjna. Zakładają “The Diggers”, anarchistyczną grupę walczącą z tradycyjnym, politycznym dyskursem i wykorzystującą środki teatru guerilla. Ich bronią jest anonimowość. “The Diggers” było grupą anarchistyczną, działającą w latach 1966–68. Ich działalność była dość oryginalna i nie wliczała się ani do nurtu Nowej Lewicy, ani do aktywności hipisów. Działali w zdecentralizowany sposób. Każdy mógł być Diggersem, niektórzy byli nimi tylko przez jeden dzień, co świadczyło o braku biurokracji i swobodzie uczestniczenia w grupie. Jako „wspólnota anarchistyczna”, wspólnie realizowali idee wolności. Działali również jako teatr guerilli pod nazwą „San Francisco Mime Troupe”. Poprzez swoją sztukę i zaangażowanie w sprawy społeczne, dążyli do stworzenia nowego społeczeństwa, wolnego od pieniędzy i kapitalizmu. Rozdawali między innymi darmowe posiłki w Panhandle Golden Gate Park w Haight-Ashbury codziennie o godzinie 16:00 popołudniu. Żywili w ten sposób dziennie ponad 200 osób, które podobnie jak członkowie “The Diggers” byli wykluczeni z systemu kapitalistycznego. Aby zdobyć żywność, często uciekali się do kradzieży żywności z supermarketów. Grupa “The Diggers” organizowała również koncerty, oraz przedstawienia, które miały skłonić m.in. biznesmenów do zastanowienia się nad systemem oraz swoją rolą w życiu społecznym.Lata w których działali, oraz silne lewicowe idee obecne w politycznym oraz społecznym dyskursie, dawały im dodatkowy bodziec do radykalnych działań oraz wiarę w rewolucję społeczną. http://www.diggers.org/

Greece - Grudzień 2008 – potencjał rozszalałego nieba.avi

czas trwania: 28 minut język: polskie napisy Film nakrę ...

czas trwania: 28 minut język: polskie napisy Film nakręcony przez uczestników trwającej już 3 miesiące, choć uśmierconej przez media po kilku dniach, społecznej rewolty w Grecji. U podstaw jej wybuchu leżą przyczyny historyczne oraz nędza życia codziennego w późnym kapitalizmie: ekstremalna prywatyzacja majątku społecznego, brutalne cięcia socjalne, antyspołeczne reformy rządu fanatycznie realizującego neoliberalny dogmat: kapitał jest wszystkim, człowiek niczym. Prześladowania imigrantów, brutalność policji strzegącej niesprawiedliwego systemu, wreszcie zabójstwo nastolatka przez policjanta 6 grudnia 2008 roku wywołały falę gniewu. Według korporacyjnych mediów była to jedyna przyczyna dla której „znudzona” młodzież wyszła na ulice. Ale rewolucja społeczna dojrzewała w Grecji od dawna i wbrew medialno-rządowej propagandzie nie jest ona nieodpowiedzialnym kaprysem, ani niegroźnym epizodem. Nie można też redukować jej do młodzieżowych protestów przeciw konsumpcyjnemu stylowi życia, ponieważ jest to w równiej mierze ekonomiczna rewolta robotnicza. 28 minutowy dokument utrzymany w bojowej poetyce jest świadectwem dojrzewania i eksplozji buntu, który w swej ślepej i radosnej ekspresji odnajduje wreszcie pozytywną formę: projekt walki o lepszy świat.Więcej o rebelii w Grecji: http://cia.bzzz.net/rebelia_w_grecji http://cia.bzzz.net/rebelia_trwa http://cia.bzzz.net/rebelia_w_grecji_0

good copy bad copy.rmvb

Dokument “Good Copy Bad Copy” opowiada o prawie autorski ...

Dokument “Good Copy Bad Copy” opowiada o prawie autorskim w dobie internetu, gdzie nielegalna wymiana plików jest faktem, sprzedaż płyt CD spada na łeb i szyję, a najnowsze filmy można pobrać z sieci zanim ukażą się w kinach. Mówi o czasach, w których prawo nie nadąża za technologią, a wytwórnie filmowe i fonograficzne rozważają nowe modele dystrybucji. W czasach, gdy trzeba się zastanowić, czy prawo autorskie, które miało chronić artystów, nie obraca się przeciwko nim samym. Film dokumentalny o relacjach świata kultury i systemu praw autorskich w czasach internetu. Autorzy przeprowadzili wywiady z osobami z całego świata, prezentującymi różny punkt widzenia na kwestię praw autorskich. W filmie zobaczymy m.in. DJ Dangermouse, prof. Lawrence’a Lessiga z Uniwersytetu Stanforda, rosyjskiego sprzedawcę pirackich filmów, przedstawiciela Motion Picture Association of America, producenta filmów z Nigerii, DJ Girl Talk czy muzyków z brazylijskiej sceny tecno brega. Henrik Moltke jest niezależnym twórcą filmów dokumentalnych i dziennikarzem. Na studiach zaczął pisać teksty o technologii, sieciach i ludziach. Wkrótce rozpoczął stałą współpracę z duńskim programem radiowym Harddisken. Po uzyskaniu dyplomu na studiach dziennikarskich w Wielkiej Brytanii przerwał pisanie pracy z Teorii Kulturowej i został działaczem na rzecz wolnej kultury. Współpracownik duńskiej grupy artystów Superflex w projekcie “Free Beer”, współtwórca Creative Commons Dania. W ostatnich latach skupił się na produkcji dłuższych dokumentów radiowych oraz pełnometrażowego filmu “Good Copy, Bad Copy”.http://www.goodcopybadcopy.net

Antifascist attitude Russia.rmvb

Film dokumentalny nakręcony przez grupę artystyczną “Dzi ...

Film dokumentalny nakręcony przez grupę artystyczną “Dzieci Bakunina” z Rosji w hołdzie ludziom zamordowanym przez neonazistów. Na film składają się wywiady z uczestnikami ruchu antyfaszystowskiego z całej Rosji – zarówno z Antify jak i z organizacji podobnych do Polskiego “Nigdy Więcej”, filmy z demonstracji, akcji i koncertów. W filmie wypowiada się także Stanisław Markelow, prawnik, anarchista i obrońca praw człowieka zamordowany w 2009 roku. Sytuacja w Rosji jest o wiele trudniejsza niż na zachodzie. Tam ruchy faszystowskie stanowią siłę. Działanie grup nie ogranicza się do wyłażenia na ulice ze sztandarami w rocznicę jakiegoś wydarzenia i robienia marszu łysych chłopaków w zielonych koszulkach, jak to się dzieje w Polsce. Radykalni faszyści używają broni, dokonują morderstw. Władza sądownicza zbrodnie na tle narodowościowym albo ideologicznym traktuje jako akty chuligaństwa. Stan ten potęguje ponadto oficjalna propaganda państwa, mówiąca o patriotyzmie i dążeniu do budowy (a właściwie odnowy, po upadku ZSRR) imperium rosyjskiego.Antyfaszyzm jest odporny na ideologię nacjonalizmu i ksenofobii, dlatego przez władzę jest zwalczany. Osoby wypowiadające się przedstawiają historię ruchu. W 1996 r. faszyzm wdarł się na stadiony. 100% piłkarskich chuliganów było faszystami. Wtedy też powstawały zalążki ruchu antyfaszystowskiego. Uczestniczyli w nim i uczestniczą anarchiści, lewicowcy, liberałowie. Pod koniec XX w. formowały się załogi zwalczające faszystów na ulicach – sharpowcy, rashowcy, “paru śmiałych punków z ruchu anarchistycznego”. Jednak nie wytrzymał zbyt długo, bo było ich w Moskwie kilkunastu, a boneheadów 60 tysięcy. Wkrótce pojawił się trend antyfaszystowski w subkulturach. Liczba uczestników ruchu znacznie wzrosła. W dniu dzisiejszym jest już o wiele lepiej niż na początku, jednak ciągle jest to ruch niewielki w porównaniu do skrajnej prawicy, jednak odnosi namacalne zwycięstwa. Każdy ma różną definicję ruchu, koncepcję walki, “wizję społeczeństwa bez faszyzmu” lecz trzymają się razem i działają. To jest ważne. Organizacje antyfaszystowskie organizują koncerty, pokazy filmów, wydają gazety, ulotki, ogólnie zajmują się antyfaszystowską propagandą, która odnosi skutki – neonaziści nie czują się już pewnie. Ludzie zapytani na ulicy wiedzą co to jest Antifa. Działania te mają za zadanie przyciągnąć tą młodzież, której w wyniku braku edukacji społeczno-politycznej, kultury i wychowania w tolerancji, jedynymi wpływami ideologicznymi, mającymi na nich wpływ są starszy nazi-kolega i Putin przemawiający w telewizji… Więcej dowiecie się oglądając film. Zapraszam bo warto. Odwiedź stronę: http://www.antifaskins.fora.pl

Leila Chaled – terrorystka.rmvb

kraj: Szwecja rok produkcji: 2006 reżyseria: Lina Makbou ...

kraj: Szwecja rok produkcji: 2006 reżyseria: Lina Makboul scenariusz: Lina Makboul Jest jedno jej zdjęcie, które stało się symbolem palestyńskiej rewolucji. Szczupła dziewczyna w chuście trzyma karabin. Na palcu ma pierścień, w którym zamiast oczka jest mała kulka z pistoletu. Dziewczyna jest ładna, ale nie kokietuje, wąskie usta ma lekko zaciśnięte, w ogóle nie patrzy w obiektyw. To Leila Chaled, pierwsza na świecie kobieta, która porwała samolot. W latach 70. to zdjęcie wieszano obok portretów Che Guevary, którego zresztą stawiała sobie za wzór. – Szanowni państwo, proszę o uwagę i zapięcie pasów. Mówi do was nowy kapitan – usłyszeli jej głos pasażerowie boeinga 707 lecącego z Rzymu do Aten. – Samolot został przejęty przez komando Che Guevary należące do Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny? Kim była? Bojowniczką o wolność Palestyńczyków? Czy może niebezpieczną terrorystką, która nigdy nie poniosła zasłużonej kary? Te pytania stawia w swoim dokumencie Lina Makboul, młoda Palestynka wychowana w Szwecji, która jako dziecko bezgranicznie podziwiała Leilę.Samolot porwany przez Leilę w sierpniu 1969 r. wylądował w Syrii. Pozwoliła pasażerom opuścić pokład, a maszynę wysadziła w powietrze. Rok później spróbowała po raz drugi. Wcześniej musiała przejść kilka operacji plastycznych, bo jej zdjęcie znane było służbom lotniskowym na całym świecie. Razem z nikaraguańskim towarzyszem chcieli porwać samolot izraelskich linii El Al. Tym razem się nie udało. Mężczyzna został zastrzelony przez ochronę samolotu, a ona została aresztowana. - Niczego nie żałuję – mówi Leila, dziś starsza pani mieszkająca z mężem i dwójką synów w jordańskim Ammanie. – Porywaliśmy samoloty, ponieważ świat był głuchy na okrzyk rozpaczy dobywający się z palestyńskich namiotów.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin