FILMY o wartościach religijnych

Film o szczególnych walorach religijnych
na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Tytuł oryginalny:
Gatunek: Biograficzny, Dramat historyczny
Produkcja: ZSRR

Andriej Rublow (w tę rolę wcielił się rewelacyjny Anatoli Solonitsyn) był rosyjskim mnichem (świętym w Prawosławiu) i nade wszystko wybitnym twórcą ikon - artystą. Przyszło mu żyć na przełomie wieków XIV i XV, a więc w czasach niezwykle burzliwych i obfitujących w krwawe wydarzenia. Wraz z Rublowem będziemy świadkami walk pomiędzy książętami, najazdów tatarskich i pogańskich obrzędów. Oczywiście obrazy przeszłości nie pełnią wyłącznie funkcji historycznej w dziele Tarkowskiego. Przede wszystkim są punktem odniesienia dla duchowej i artystycznej ewolucji głównego bohatera. To jest oś wokół której rozwija się fabuła filmu. W jej orbicie znajdują się także losy innych mnichów: Kiryła (Ivan Lapikov) i Daniła (Nikolai Grinko).

══════════════════════
Film o szczególnych walorach religijnych
na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Tytuł oryginalny: La Vie et la passion de Jésus Christ
Gatunek: Biograficzny, Krótkometrażowy, Biblijny, Niemy
Produkcja: Francja

Filmik Zecca to chyba jeden z pierwszych obrazów przedstawiających życie Chrystusa. Jdnak jakże odmienny od tego, jakim ostatnio uraczyli nas twórcy "Pasji". Jezus przedstawiony w postaci kilkudziesięciu najbardziej charakterystycznych scen z jego życia, pokazuje nam w jak dużym stopniu ewolucja filmu wywodzi sie z teatru. Ten film świetnie obrazuje twierdzenie iz film zanim stał sie samodzielną sztuka wspołegzystował razem z teatrem. Scenografia budowana jest w filmie niemlaże wyłacznie w atelier, zas sama gra aktorska przywołuje na myśl jarmarczny teatr. Podobno film ten był w latach 50tych puszczany jeszcze w małych wiejsckih plebaniach jako forma rekolekcji. Na film ten należy spojrzec przez przyzmat całkowitych początków kina, a wówczas będzie on dla nas napewno ciekawym obrazem..

Film o szczególnych walorach religijnych
na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Tytuł oryginalny: La Passion de Jeanne d'Arc
Gatunek: Dramat historyczny, Niemy
Produkcja: Francja

Ostatni niemy film Carla Th. Dreyera to jeden z najbardziej znanych filmów w dziejach kina, często pomijany przy zestawieniach najlepszych filmów wszech czasów.

Historia kryjąca się za tym filmem jest równie ciekawa jak on sam. Wkrótce po ostatecznym montażu okazało się, że jedyna taśma z filmem spłonęła w pożarze. Z racji, że Dreyer nie mógł ponownie nakręcić filmu, zmontował go raz jeszcze tyle, że tym razem z materiału, który początkowo odrzucił. Aż do 1981 r. wierzono, że oryginał przepadł na zawsze. Wtedy to taśma w idealnym stanie została odnaleziona jakimś cudem w Oslo i od tego czasu możemy cieszyć się oryginalną wizją reżysera.

Praca nad scenariuszem zaczęła się w październiku 1926, i po półtora rocznej pracy film był gotowy.

Historyczny proces Joanny d'Arc trwał ponad rok. Dreyer skupia się na ostatnich 29 przesłuchaniach, które składają się na jedno długie. Akcja filmu ma miejsce 30 maja 1431, ostatniego dnia krótkiego życia Joanny, które zakończyła płonąc na stosie. Dreyer zachowuje zatem, jak w tragedii antycznej, jedność czasu, miejsca i akcji. To nie jedyne co łączy film z rzeczoną tragedią antyczną. Tak i tam, i tu mamy do czynienia z konfliktem tragicznym.

Joanna musi wybrać między wiarą w Boga, a własnym życiem. Każda decyzja prowadzi do zguby - śmierci lub potępienia.

Film znany jest ze swoich nowatorskich zdjęć, szczególnie charakterystyczne wydają się mistrzowskie zbliżenia twarzy bohaterów, oczywiście ze szczególnym uwzględnieniem tytułowej bohaterki. W czasach kiedy kręcono "Męczeństwo..." tego rodzaju zdjęcia były bardzo szokujące.

Obraz Dreyera został dobrze przyjęty, nie okazał się niestety komercyjnym sukcesem Jednak jego reputacja nadal rośnie, dziś dzieło duńskiego reżysera uznawane jest za kamień milowy w historii kinematografii.

CD 2
Film o szczególnych walorach religijnych
na Watykańskiej liście "ważnych i
wartościowych filmów fabularnych"
Tytuł oryginalny: Ordet
Gatunek: Dramat, Religijny
Produkcja: Dania

„Słowo” zostało nagrodzone Złotym Lwem na Festiwalu w Wenecji i jest to jedyny film Carla Theodora Dreyera, który osiągnął zarówno sukces artystyczny, jak i komercyjny.

Akcja rozgrywa się w rodzinie wiejskiego przywódcy grupy protestanckiej. Sam rozumie religię nieortodoksyjnie, uważa się jedynie za organizatora życia ideowego, sternika moralnego. Jeden z jego synów Mikkel, mąż pięknej Inger - mało, że nie przesadza…
Obraz określany jest przez historyków ekranowym aktem wiary chrześcijańskiej. „Słowo” to ostatni film w karierze duńskiego reżysera.

Gatunek: Dramat, Psychologiczny, Religijny
Produkcja: Francja, Szwecja, Wielka Brytania

Dla Aleksandra, pięćdziesięcioletniego intelektualisty - podobnie jak dla wielu bohaterów Dostojewskiego - największym wzorcem moralnym jest Jezus Chrystus. Gdy zatem zostaje ogłoszony alarm ostrzegający przed eksplozją atomową, Aleksander postanawia ofiarować się Bogu, aby w ten sposób oddalić apokaliptyczną wizję... Ostatni film zmarłego w 1986 roku reżysera, uważany za jego testament twórczy.
Powodem, który skłonił Tarkowskiego do stworzenia "Ofiarowania", była niemożność pogodzenia się z tym, że rozwój dzisiejszego świata dotyczy tylko i wyłącznie płaszczyzny materialnej, a tym samym nie ma nic wspólnego z rozwojem duchowości. Już w "Kompleksie Tołstoja" Tarkowski sygnalizował, że "nie można żyć, nie pozwalając na rozwój życia duchowego. Nawet osoba najbardziej prymitywna jest w stanie to zrozumieć lub przynajmniej odczuć. Człowiek zostaje pozbawiony racji bytu, gdyż jego świat zawęża się i traci swoją harmonię".
W tej perspektywie punktem wyjścia dla "Ofiarowania" staje się nie tyle poszukiwanie samej świętości, ile zapytanie o sens i efektywność poczynionej ofiary.