My Fair Lady 1964 wgrane napisy pl.rmvb

Andrey Kathleen van Heemstra Hepburn-Ruston na świat przyszła 4 maja 1929 roku w Brukseli, aczkolwiek nie była Belgijką. Jej matka była holenderską arystokratką, ojciec - Brytyjczykiem. Kiedy dziewczynka miała 10 lat, ojciec niespodziewanie porzucił rodzinę. Kilka lat mała spędziła w angielskiej szkole, gdzie na początku czuła się bardzo źle, ale po dłuższym czasie, kiedy jej ukochana mama Ella przeprowadziła się w jej okolice, dziewczynka, zwana teraz Audrey (było to wówczas bardzo popularne imię), przystosowała się do tej sytuacji. Od dziecka marzyła o karierze baletnicy i miała całkiem duży talent, ale była za wysoka (172 cm wzrostu) i miała za długie nogi. Zauważona najpierw przez fotografów, potem przez filmowców i znawców teatru, niespodziewanie została modelką i aktorką. W jednej z epizodycznych ról w "The Secret People" pisarka Colette dostrzegła jej niesamowity urok i zaproponowała jej tytułową rolę Gigi w adaptacji jej powieści na Broadwayu. Audrey wątpiła w swój talent, ale propozycję przyjęła. Spodobała się publiczności i stała się gwiazdą. Wówczas została wybrana do zagrania głównej roli w "Rzymskich wakacjach" Williama Wylera, gdzie partnerował jej Greogory Peck. Dzięki tej roli zdobyła swojego jedynego Oscara (spośród tych przyznawanych w regularnym konkursie), a za sprawą Pecka poznała Mela Ferrera, który potem został jej mężem, ale przedtem przeżyła kilkutygodniowy romans z przystojnym Williamem Holdenem. Kariera młodej aktorki rozwijała się. W 1954 roku przyjęła rolę Sabriny w komedii romatycznej o takim samym tytule, gdzie partnerowali jej właśnie Holden i Humphrey Bogart, który nie przepadał ani za Audrey, ani za Williamem. Rola ta przyniosła Hepburn drugą nominację do nagrody Akademii Filmowej. Potem Audrey pojawiła się m.in. w "Zabawnej buzi" z Fredem Astaire, "Miłości po południu", gdzie parterem Hepburn był Gary Cooper oraz "Wojnie i pokoju", w której pojawiła się w towarzystwie Henry'ego Fondy oraz swojego ówczesnego małżonka Mela Ferrera. Audrey dwukrotnie poroniła, m.in. po upadku z konia podczas kręcenia westernu "Bez przebaczenia" w reżyserii Johna Hustona. W 1959 pojawiła się w jednej z najlepszych swoich ról, siostry Luke w "Historii zakonnicy", która przyniosła trzecię nominację do Oscara i nagordę nowojorskiej krytyki. Audrey przyjęła rolę w filmie Blake Edwardsa "Śniadanie u Tiffany'ego", co z kolei zaowocowało czwartą nominacją do statuetki. Przed samym rozpoczęciem zdjęć do filmu Audrey urodziła swoje pierwsze dziecko, syna Seana. W małżeństwie Ferrerów nie układało się najlepiej. W 1964 na ekrany kin weszła "My Fair Lady", która otrzymała 12 nominacji do Oscara, ale Audrey w typowaniach pominięto. Wywołało to wiele skandali i wielu ludzi wypowiedziało z tego powodu sporo słów krytyki pod adresem Akademii. W 1967 zagrała w filmie "Doczekać zmroku", przyniósł on jej ostatnią w jej karierze, piątą nominację do Oscara. W 1968 roku po 14 latach małżeństwa Audrey i Mel rozwiedli się. Opiekę nad 8-letnim chłopcem przyznano Audrey. Przybita rozstaniem z Melem Audrey wyruszyła na rejs po wodach Morza Śródziemnego, gdzie poznała włoskiego psychiatrę Andreę Dotti, który liczył sobie 9 wiosen mniej niż Hepburn. Już w 1969 Audrey i Andrea pobrali się, a w lutym 1970 roku na świecie pojawił się Luca, drugie dziecko Audrey. Małżeństwo to jednak nie było zbyt łatwe do zniesienia i utrzymania. Audrey poświęciła dla męża swoją karierę, ale on nie uszanował jej miłości i, jak wielu Włochów, zdradzał Audrey podczas licznych wypadów do klubów nocnych. Audrey powróciła na ekrany dobrą rolą w sabym filmie "Robin i Marion", kontynuacji filmu z 1938 roku z Olivią de Havilland w jednej z głównych ról. Stwierdziła, że jej czas w filmie się zakończył. Życie u boku Andrei - też. W 1979 roku Audrey poznała Roba Woldersa, który poprzednio związany był z Merle Oberon, która była od niego 25 lat starsza, a która zmarła przed kilkoma miesiącami i której śmierć opłakiwał. Audrey i Roba połączyło coś bardziej o charakterze przyjaźni niż miłości i od tej pory byli ze sobą aż do jej śmierci. W 1982 Audrey otrzymała rozwód. W końcowym etapie swojego życia Audrey zajęła się pomocą dziecom - została działaczką UNICEF-u, co dało jej wielką satysfakcję i dało wyraz jej wielkiemu poświęceniu wobec drugiego człowieka. W 1992 Audrey poczuła się źle. Wykryto u niej raka jelita grubego. Wykonano operację, która rzekomo się powiodła. Ale Audrey niknęła w oczach. W 1992 święta Bożego Narodzenia spędziła w towarzystwie najbliższych i mimo cierpienia była szczęśliwa. Zmarła 20 stycznia 1993, otoczona najblższymi. Pogrzeb odprawiono w kościele protestanckim w Tolochenaz, a mszy przewodniczył ten sam pastor, który udzielał ślubu jej i Ferrerowi oraz ochrzcił Seana. Legendarna Audrey Hepburn zakończyła swój żywot mając niespełna 64 lata.
1951: Monte Carlo Baby jako Linda Farrel
1951: One Wild Oat jako Recepcjonistka w hotelu
1951: Śmiech w raju (Laughter in Paradise) jako Dziewczyna z papierosem
1951: Szajka z Lawendowego Wzgórza (The Lavender Hill Mob) jako Chiquita
1951: Opowieści młodych żon (Young Wives' Tale) jako Eve Lester
1952: Jedziemy do Monte Carlo (Nous irons à Monte Carlo) jako Melissa Walter
1952: Tajemniczy ludzie (The Secret People) jako Nora
1953: Rzymskie wakacje (Roman Holiday) jako Księżniczka Anna
1954: Sabrina jako Sabrina Fairchild
1956: Wojna i pokój (War and Peace) jako Natasha Rostov
1957: Miłość po południu (Love in the Afternoon) jako Ariane Chavasse
1957: Zabawna buzia (Funny Face) jako Jo Stockton
1959: Historia zakonnicy (The Nun's Story) jako Siostra Luke (Gabrielle van der Mal)
1959: Zielone domostwa (Green Mansions) jako Rima
1960: Nie do przebaczenia (The Unforgiven) jako Rachel Zachary
1961: Śniadanie u Tiffany'ego (Breakfast at Tiffany's) jako Holly Golightly (Lulamae Barnes)
1961: Niewiniątka (The Children's Hour) jako Karen Wright
1963: Szarada (Charade) jako Regina 'Reggie' Lampert
1964: Kiedy Paryż wrze (Paris − When It Sizzles) jako Gabrielle Simpson / Gaby
1964: My Fair Lady jako Eliza Doolittle
1966: Jak ukraść milion dolarów (How to Steal a Million) jako Nicole Bonnet
1967: Doczekać zmroku (Wait Until Dark) jako Susy Hendrix
1967: Dwoje na drodze (Two for the Road) jako Joanna Wallace
1976: Powrót Robin Hooda (Robin and Marian) jako Lady Marian
1979: Krwawa linia (Bloodline) jako Elizabeth Roffe
1981: Śmiechu warte (They All Laughed) jako Angela Niotes
1987: Love Among Thieves jako Baronowa Caroline DuLac
1989: Na zawsze (Always) jako Hap