Windwalker 1980

Jest to zupełnie unikalny film, ponieważ wszyscy bohaterowie są Indianami. Brak postaci białych nie powinien dziwić, gdyż Czejenowie nie mieli kontaktów z białymi w końcu XVIII wieku.
Chociaż brak nam pełnych danych o wszystkich aktorach, myślimy, że dużą część obsady stanowią Rdzenni Amerykanie, z oczywistym wyjątkiem Trevona Howarda, który jest niewątpliwą pomyłką obsadową jako tytułowy bohater, oraz Jamesa Remara w roli młodego Skrzydlatego Wiatru. Niemal wszystkie recenzje, jakie przeczytaliśmy, chwaliły film z wielu powodów, ale krytykowały za obsadzenie Howarda. Jego głos (w angielskiej narracji) zdubbingował James Remus, aby zniwelować brytyjski akcent. Wielu recenzentów pisało, że tę rolę powinien zagrać Rdzenny Amerykanin, taki jak Chief Dan George, co podniosłoby autentyczność filmu.
Fakt, że większość dialogów jest w języku Wron i Czejenów z angielskimi napisami, także czyni ten film niezwykłym i autentycznym. Angielski słyszany jest jedynie w retrospekcjach i w komentarzu Skrzydlatego wiatru.Głębokie wrażenie wywołują etnograficzne walory " Opowieści Skrzydlatego Wiatru " (poza faktem, że Czejenowie żyli prawdopodobnie w Montanie, natomiast film kręcono w Utah).
Otwierająca scena czejeńskiej wioski ukazuje tipi i ziemianki. Oba rodzaje domostw używane były przez Czejenów, chociaż w końcu XVIII stulecia zamieszkiwali raczej ziemne domy. Scena małżeńskiej propozycji we wspomnieniach Skrzydlatego wiatru jest względnie dokładna, aczkolwiek młodzieńcy zazwyczaj wysyłali z końmi posłańców, którzy w ich imieniu składali oświadczyny. Skradzione wrogom konie, dawane jako prezent ślubny, stanowią największy honor dla dziewczyny i jej rodziny. Pogrzeb Skrzydlatego Wiatru także jest dobrym przykładem opisu zwyczajów pogrzebowych Czejenów. Prawdziwa jest platforma ustawiona daleko poza obozem i ozdobiona rzeczami należącymi do zmarłego. Owinięte ciało przewożono przy pomocy, travois, które były podstawowym środkiem transportu w tamtym czasie. Czejenowie wierzyli, że po śmierci duch człowieka, tasoom, opuszcza ciało i wędruje do Heammawihio (miejsca, które dokładnie odpowiada filmowej Krainie Ludzi Nieba - Land of the Sky People), gdzie żyją wszyscy zmarli Czejenowie. Niczym niezwykłym było też zapadanie w stan letargu przed śmiercią, podczas czego odwiedzano wioski zamieszkałe przez rzeczywistych zmarłych. Ludzie Nieba odsyłali takich wybrańców na ziemię. Dzięki temu fabuła "Opowieści Skrzydlatego Wiatru", która nam wydaje się tak niezwykła, dla Czejenów nie była niczym nadzwyczajnym. Co wydaje się niezwykłe, to obraz Tashiny pośród chmur. Jeżeli ma to symbolizować Krainę Ludzi Nieba, to dlaczego jest tak podobne do wyobrażenia Nieba białego człowieka?
Całą rodzinę Skrzydlatego wiatru razem widzimy tylko latem. W miarę trwania filmu, gdy zaginiony bliźniak ma powrócić do rodziny, zima ustępuje, nadchodzi wiosna i Skrzydlaty Wiatr będzie mógł w spokoju umrzeć. Chociaż brak w tym filmie interakcji Indianie - biali, to obserwujemy konflikt między Wronami a Czejenami. Wrony opisano tutaj jako typowych " złych Indian ", którzy chcą jedynie kraść konie, zabijać wojowników, gwałcić kobiety i porywać dzieci. Jedyny pozytywny Wrona okazuje się być Czejenem! Chociaż Wrony faktycznie byli historycznymi wrogami Czejenów, ich okrucieństwo wydaje się być cechą, której nie przypisano Czejenom.
Uważamy, że jednym z najważniejszych aspektów jest sportretowanie Rdzennych Amerykanów jako ludzi z kochającymi rodzinami, oddanymi dziadkami, sprytnymi dziećmi, cierpiącymi wojownikami i odgrywającymi ważną rolę żonami. Faktycznie, w kulturze Czejenów kochający dziadek zawsze uczył dzieci i przekazywał im plemienną wiedzę i mitologię. W filmie dzieci są pełnokrwistymi postaciami, są ciekawskie, figlarne, próbują być dzielne. Jak wszystkie inne dzieci. Kombinacja etnograficznych walorów i opisu Indian jako normalnych ludzi z poczuciem humoru (głównie w roli starego Skrzydlatego Wiatru) przemawia zarówno do Rdzennych Amerykanów, jak i do białej widowni.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder