agawaldi1

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

agnieszka

widziany: 21.08.2023 17:14

1413
2
107
5

1635 plików
24,76 GB

Ostatnio pobierane pliki

Kawaler De Lagardere.pdf

15-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

14-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

13-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

12-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

11-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

10-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

09-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

08-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

07-LEGENDA-O-7-DZIEWICY.mp3

Parrado Nando, Rause Vince

Galeria

Cud w Andach

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

12 KB
17 sty 11 14:56

Katastrofa lotu Fuerza Aérea Uruguaya 571 – wydarzyła się 13 października 1972. Samolot Fairchild FH-227, należący do Urugwajskich Sił Powietrznych i przenoszący na swym pokładzie drużynę rugbistów wraz z członkami ich rodzin rozbił się w Andach. Spośród pasażerów ci, którzy nie zginęli bezpośrednio wskutek zderzenia z górą, zmuszeni byli przeżyć 72 dni w bardzo ciężkich warunkach – na wysokości ponad 3600 metrów nad poziomem morza, w niskiej temperaturze i bez żywności.

32 KB
17 sty 11 14:54

Parrado i Canessa po uratowaniu.jpg

12 grudnia (prawie dwa miesiące po katastrofie), gdy nadejście wiosny umożliwiło wyprawienie się po pomoc, Parrado, Canessa i Vizintín rozpoczęli wspinaczke.

Wyprawa została wcześniej przygotowana. Najważniejszym punktem przygotowań było uszycie śpiwora, powstałego z połączenia różnych dostępnych kawałków materiału. Rozbitkowie dysponowali igłami i nićmi, które Carlos Páez Rodriguez znalazł w torebce swojej matki. Rodriguez nauczył pozostałych szycia, aby mogli pracować na zmianę i w ten sposób szybciej ukończyć śpiwór.

Trzeciego dnia Parrado osiągnął przed dwoma towarzyszami pierwszy szczyt i przekonał się, że przed nimi rozpościerają się kolejne szczyty. Wypatrzył też jednak wąską dolinę, która, jak mu się wydawało, stanowiła wyjście z gór. Podjęto decyzję o kontynuowaniu wyprawy we dwójkę – Vizintín został wysłany z powrotem do wraku samolotu, ponieważ członkowie wyprawy stwierdzili, że dla wszystkich nie wystarczy zapasów żywności.

Parrado i Canessa wspinali się jeszcze przez kilka dni, by w końcu dotrzeć do zauważonej wcześniej doliny, która okazała się być korytem rzeki Rio Azufre. Idąc wzdłuż rzeki przekroczyli linię wiecznego śniegu, stopniowo odnajdując coraz więcej śladów ludzkiej obecności. Dziewiątego dnia napotkali kilka krów, a wieczorem dostrzegli trzech pasterzy na koniach, którzy następnego dnia zabrali Parrado i Canessę do miejscowości Los Maitenes i sprowadzili pomoc.

22 grudnia z Santiago wyruszyła ekspedycja ratunkowa z dwoma śmigłowcami. Nando Parrado również poleciał w jednym ze śmigłowców, aby wskazać miejsce katastrofy. Z powodu złych warunków atmosferycznych, ekspedycja dotarła do celu dopiero po południu. Pozostali rozbitkowie dowiedzieli się już wcześniej z radia, że Parrado i Canessa znaleźli pomoc. Oba śmigłowce zdołały zabrać na pokład tylko połowę rozbitków, reszta musiała jeszcze raz przenocować we wraku i została uratowana dopiero następnego dnia. Wszyscy ocaleni trafili do szpitali w Santiago