Ludmiła Jakubczak

Trudno o lepszą reklamę dla początkującej piosenkarki. Międzynarodowy festiwal, pracują kamery telewizyjne i filmowe. Artystka po brawurowym wykonaniu piosenki wychodzi do publiczności. Potem jeszcze raz. I jeszcze raz...
Z nerwów, a może z powodu nierówności podłogi, łamie obcasik. Niewygodnie chodzić, więc zdejmuje buciki i kłania się boso. To niecodzienne wydarzenie miało miejsce w hali Stoczni Gdańskiej. Był rok 1961 i trwał Międzynarodowy Festiwal Piosenki. Piosenkarka nazywała się Ludmiła Jakubczak a piosenka, która tak zachwyciła widzów nosiła tytuł "Alabama". Nagrodzono ją trzecim miejscem, a złamany obcas miał być proroctwem przyszłej kariery. Proroctwem niespełnionym. 5 listopada tego samego roku, prawie na przedmieściach Warszawy zginęła w roztrzaskanym samochodzie. Miała zaledwie 22 lata.
Urodziła się tuż przed II Wojną w Tokio, po dzieciństwie spędzonym na Ukrainie znalazła się w Warszawie. Tu budowała zręby przyszłej kariery. Tańca uczyła się w szkole baletowej, a śpiewu u legendarnej Wandy Wermińskiej. Była nie tylko urodziwa, ale także pracowita i utalentowana. Mimo młodego wieku dojrzale posługiwała się głosem. Jej jazzujące interpretacje takich piosenek jak "W zielonym zoo", "Do widzenia, Teddy" czy nagrodzonej "Alabamy", zdecydowanie wyróżniały się spośród produkcji polskiej estrady.
Musiała więc mieć świadomość swoich talentów, a może był w tym i udział profesor Wermińskiej, skoro jako dziewiętnastolatka zgłosiła się do konkursu organizowanego przez Polskie Radio. Tam dostrzegł ją przyszły mąż, wtedy już uznany kompozytor i właściciel bodaj pierwszych w Polsce organów Hammonda, Jerzy Abratowski. To on napisze wkrótce dwa największe przeboje Ludmiły Jakubczak -"Gdy mi ciebie zabraknie" i "Szeptem". On także podsunie jej pomysł nagrywania zagranicznych przebojów w polskich wersjach. Kunszt interpretacyjny piosenkarki sprawił, że wkrótce pisały dla niej takie tuzy jak Witold Lutosławski (co prawda pod pseudonimem), sam szef Redakcji Muzycznej Polskiego Radia, niezwykle wymagający, Władysław Szpilman i Jerzy Wasowski. To nobilitacja, która w połączeniu z uwielbieniem słuchaczy (czytelnicy Expresu Wieczornego uznali piosenkę "Gdy mi ciebie zabraknie" za największy przebój piętnastolecia powojennego) sprawił, że stała się jedną z pierwszoplanowych postaci polskiej piosenki przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.

Gdy mi ciebie zabraknie

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder