z miłości 01.mp3
Katoliczka / Audiobooki katolickie / Z MIŁOŚCI - Św. Stanisław Kostka ( Kossak Zofia ) / z miłości 01.mp3
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
_BÓG OJCIEC Mówi do swoich dzieci -
►Dieta -
112 - Trzy słowa Życie Matki Teresy z Kalkuty -
Alkohole i drinki -
Audiobook-Biblia dla dzieci -
Bajki różne z Trwam -
Brat Ogień -
CD 1 -
CD 2 -
Ciasta -
co zrobiłby Jezus -
Dieta odchudzajaca -
Dieta rozdzielna -
diety i ćwiczenia -
Dla dzieci FILMY I PROGRAMY TELEWIZYJNE -
Dr Łukasz opowiada o Jezusie -
Historie Biblijne(1) -
Indeks Glikemiczny (IG) -
J-elita -
Księga Ksiąg (2011-2013) (muszkieterzy1234) -
Księga Ksiąg 1-39 -
Kuchnia -
Kulinarne, przepisy -
Miłość przychodzi powoli -
MOC ZWYCIĘSTWA EWANGELII (2020) -
Nick Vujicic -
Nowenna do Matki Bożej rozwiązującej węzły -
Nowenna Pompejańska -
Nowenna Pompejańska - różne wersje -
O Tajemnicach Różańcowych - rozważania -
osobowość 1 -
osobowość 2 -
osobowość 3 -
osobowość 4 -
osobowość 5 -
osobowość 6 -
Pieśni z modlitwami wstawienniczymi -
PISMO SWIĘTE DLA DZIECI -
Przypływ wiary (2019) -
Psalm św Józefa -
Rekolekcje 25-27.04.2021 Krosno -
Rekolekcje Adwentowe - ks Dominik Chmielewski -
Rodzinne puzle Kasia Sawicka -
rozaniec -
RÓŻANIEC DLA DZIECI -
SYNDROM POABORCYJNY -
Św. Teresa od Jezusa -
🟡 OPOWIEŚĆ WIGILIJNA -
🟡 Opowieść wigilijna (2001) -
🟡 Przypowieści Jezusa
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
....................................
W XVI wieku żył w Polsce chłopiec o imieniu Staszko. Był synem zamożnego kasztelana o dużych ambicjach. Niestety, chłopiec nie podzielał aspiracji ojca. Nie był taki jak jego brat Pawło, który bawił się spuszczając z łańcucha złego psa i nie przejmował się, gdy zagryzł on niewinne jagnię. Staszka nie interesowały przyjęcia, zarządzanie majątkiem, a już zupełnie nie mógł zrozumieć sposobu, w jaki jego ojciec i jego podwładni traktowali podległych im chłopów, praktycznie odmawiając im człowieczeństwa. Wolał pójść do lasu i tam rozmyślać o Bogu i życiu.
Mając 14 lat Staszko wyjechał z bratem do szkoły jezuitów do Wiednia. Tam Pawło nadal się bawił, grał w karty z kolegami i podrywał dziewczyny, a Staszko pogłębiał swoją wiarę. Brat i jego koledzy nazywali go „jezuitą”, „popem”. Ojciec widział pobożność syna i liczył na to, że zostanie on biskupem, przydając sławy rodowi. Jednak Staszko marzył o zakonie, a na zakon ojciec nie dałby zgody. Chłopak dusił się, żyjąc życiem, które nie było dla niego, z ludźmi, którzy go nie rozumieli. Wreszcie zrobił jedyną rzecz, jaką mógł zrobić. A gdy się na to zdecydował „tłumiąc szloch w piersiach, lecz wyprostowany, z podniesioną śmiało głową, ruszył Staszko Kostka, wolny nareszcie, swobodny, w świat daleki, szukać drogi, drogi swej duszy”*.
Wydawać by się mogło, że klasztor to więzienie, ale w książce Zofii Kossak stał się on synonimem wolności. To w klasztorze Stanisław Kostka odnalazł to, czego szukał całe życie. Czy mu to wystarczyło? Nie. Dążył do czegoś lepszego, piękniejszego. Był to naprawdę niezwykły człowiek i warto pogłębić naszą pobieżną wiedzę na jego temat.
Przy okazji można sobie przybliżyć obyczaje panujące w XVI w. na polskim dworze szlacheckim, wśród żaków i mieszczan wiedeńskich czy w zakonie jezuitów. Podobało mi się, że polscy studenci nie czuli się gorsi studiując za granicą. Pawło jest wykształcony, pewny siebie, zna łacinę i niemiecki i umie się odpowiednio zachować w każdej sytuacji. Staszko jest raczej nieśmiały, cichy, ale potrafi dążyć do upatrzonego celu i nie obawia się okazywać swojej głębokiej wiary.
Być może „Z miłości” nie jest książką wybitną, ale ja ją polubiłam i myślę, że wielu z Was też ją polubi.
₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
....................................
W XVI wieku żył w Polsce chłopiec o imieniu Staszko. Był synem zamożnego kasztelana o dużych ambicjach. Niestety, chłopiec nie podzielał aspiracji ojca. Nie był taki jak jego brat Pawło, który bawił się spuszczając z łańcucha złego psa i nie przejmował się, gdy zagryzł on niewinne jagnię. Staszka nie interesowały przyjęcia, zarządzanie majątkiem, a już zupełnie nie mógł zrozumieć sposobu, w jaki jego ojciec i jego podwładni traktowali podległych im chłopów, praktycznie odmawiając im człowieczeństwa. Wolał pójść do lasu i tam rozmyślać o Bogu i życiu.
Mając 14 lat Staszko wyjechał z bratem do szkoły jezuitów do Wiednia. Tam Pawło nadal się bawił, grał w karty z kolegami i podrywał dziewczyny, a Staszko pogłębiał swoją wiarę. Brat i jego koledzy nazywali go „jezuitą”, „popem”. Ojciec widział pobożność syna i liczył na to, że zostanie on biskupem, przydając sławy rodowi. Jednak Staszko marzył o zakonie, a na zakon ojciec nie dałby zgody. Chłopak dusił się, żyjąc życiem, które nie było dla niego, z ludźmi, którzy go nie rozumieli. Wreszcie zrobił jedyną rzecz, jaką mógł zrobić. A gdy się na to zdecydował „tłumiąc szloch w piersiach, lecz wyprostowany, z podniesioną śmiało głową, ruszył Staszko Kostka, wolny nareszcie, swobodny, w świat daleki, szukać drogi, drogi swej duszy”*.
Wydawać by się mogło, że klasztor to więzienie, ale w książce Zofii Kossak stał się on synonimem wolności. To w klasztorze Stanisław Kostka odnalazł to, czego szukał całe życie. Czy mu to wystarczyło? Nie. Dążył do czegoś lepszego, piękniejszego. Był to naprawdę niezwykły człowiek i warto pogłębić naszą pobieżną wiedzę na jego temat.
Przy okazji można sobie przybliżyć obyczaje panujące w XVI w. na polskim dworze szlacheckim, wśród żaków i mieszczan wiedeńskich czy w zakonie jezuitów. Podobało mi się, że polscy studenci nie czuli się gorsi studiując za granicą. Pawło jest wykształcony, pewny siebie, zna łacinę i niemiecki i umie się odpowiednio zachować w każdej sytuacji. Staszko jest raczej nieśmiały, cichy, ale potrafi dążyć do upatrzonego celu i nie obawia się okazywać swojej głębokiej wiary.
Być może „Z miłości” nie jest książką wybitną, ale ja ją polubiłam i myślę, że wielu z Was też ją polubi.