- 016 = KAPŁAŃSTWO

Święty Augustyn: Khalida
Odcinek 2/5
Tytuł oryginalny: Sant'Agostino
Gatunek: Biograficzny, Dramat historyczny
Produkcja: Niemcy, Polska, Włochy

Serial o życiu świetego Augustyna - jednego z ojców i doktorów Kościoła, początkowo niechętnego chrześcijaństwu poganina, po nawróceniu gorliwego wyznawcy Jezusa Chrystusa.
W mieście leżącym w północnej Afryce Tagaście przychodzi na świat Augustyn (Alessandro Preziosi). Jego matka Monika (Monica Guerritore) jest chrześcijanką a ojciec Patrycjusz (Cosimo Fusco) poganinem, który chętnie zagląda do kieliszka, mający pozamałżeńskie bliskie znajomości z innymi kobietami. Mimo kłopotów finansowych udaje się wysłać syna na studia prawnicze do Kartaginy. Tu zamieszkuje u bogatego znajomego Waleriusza (Johannes Brandrup). Otrzymuje od niego piękną służącą Khalidę (Serena Rossi), która niebawem zostaje jego kochanką. Staje się dobrym prawnikiem, który potrafi wybronić przed sądem ewidentnego przestępcę. Sukcesy Augustyna przerywa wiadomość o ciężkiej chorobie ojca. Wspólnie z Khalidą powraca do rodzinnego miasta.

Autorzy programu pokazują sytuację Polski za czasów księdza Jerzego Popiełuszki i przybliżają rolę duchownego w życiu rodaków oraz ich walce o wolność. Jego nauki przyciągały tłumy ludzi, którzy ignorowali zakazy władzy i przyjeżdżali z całej Polski do kościoła świętego Stanisława Kostki. Dzięki niemu w wielu Polakach obudziła się wiara w lepsze jutro i nadzieja na zbudowanie przyszłości na prawdzie oraz podstawowych prawach Bożych.

═══ ZWIASTUN ═══
Gatunek: Fabularyzowany dokument
Produkcja: Polska

Wzruszający, ciepły, momentami wywołujący uśmiech na twarzy widza. Taki jest najnowszy film ks. Jarosława Cieleckiego, opowiadający o początkach pracy duszpasterskiej ks. Karola Wojtyły.
Zdjęcia do filmu kręcone były w Krakowie i Mętkowie koło Chrzanowa, gdzie został zrekonstruowany niegowicki kościół, a także w Niegowici, Gdowie, Marszowicach, Nieznanowicach, Pierzchowie, Liplasie, Bilczycach i Kłaju. Występują w nim aktorzy zawodowi i amatorzy. Większość statystów pochodzi z parafii Niegowić. Role narratora pełni Eleonora Mardosz, której ojcem duchownym był ks. Karol. Sceny i wydarzenia w filmie oparte są na faktach. Stroje liturgiczne używane przez aktora odgrywającego główną rolę (Karol Dudek), są tymi, z których przyszły papież korzystał pełniąc tu w latach 1948-1949 swoją posługę.
- Mogłem zrobić film fabularny, ale chciałem w nim umieścić kobietę – świadka, która dzisiaj, ze względów zdrowotnych, nie mogła przyjść, ale kobiety, która przez prawie 50 lat codziennie uczestniczyła we Mszy Świętej, a długą drogę do kościoła pokonywała pieszo, kobiety, która po zakończeniu zdjęć mówiła do mnie „jak umrę, to pierwsze o co spytam Pana Boga, to czemu się tak daleko urodziłam od kościoła” – tłumaczył reżyser.

Gatunek: Dokumentalny

Film o życiu Ojca Pio od narodzin do beatyfikacji, oparty na materiałach archiwalnych. Pokazuje nam niezwykłego kapłana i stygmatyka, który wiódł życie wypełnione niewysłowionym cierpieniem i chwilami wielkiej radości czerpanej z bliskiego związku z Bogiem
Kapucyn, pierwszy stygmatyzowany kapłan w historii Kościoła, będzie prawdopodobnie uznany wkrótce za jednego z największych świętych naszego wieku. Przykładnie posłuszny, olbrzym wiary, pokorny w każdym doświadczeniu, cierpiał nieprzerwanie przez 50 lat, tak w swym ciele jak i w duchu, cierpienia Męki Chrystusa. Ponieważ nigdy nie odmawiał niczego Boskiemu Zbawicielowi, został obdarzony w zamian wspaniałymi i licznymi charyzmatami.

Gatunek: Dokumentalny

Ten pokorny zakonnik ze zgromadzenia kapucynów zadziwił świat swoim życiem oddanym bez reszty modlitwie i słuchaniu braci. Niezliczone rzesze ludzi przybywały do klasztoru w San Giovanni Rotondo, aby się z nim spotkać, i to pielgrzymowanie nie ustało nawet po jego śmierci.

Gatunek: Dokumentalny

Nagranie z ostatniej Mszy Świętej sprawowanej przez Ojca Pio 22 września 1968 roku.
Ostatnią Mszę św. w swoim życiu Ojciec Pio odprawił 22 września 1968 r. Obchodził wówczas 50. rocznicę stygmatyzacji. Do San Giovanni Rotondo przyjechało w tym czasie około 200 tysięcy wiernych na pierwszy międzynarodowy Kongres Grup Modlitwy.

Eucharystia była bardzo uroczysta, śpiewana, ku czci Najświętszej Maryi Panny. Ojciec Pio poruszał się wolno, część Mszy św. odprawił na siedząco. Wielokrotnie przerywał śpiew, zdarzało się, że o czymś zapominał. "(...) był nieobecny, tak jakby był w innym wymiarze" - wspominał po latach służący wówczas do Mszy św. ministrant. Po zakończeniu Mszy św. Ojciec Pio z trudem podniósł się z krzesła i nagle stracił równowagę. Z pewnością by upadł, gdyby nie podtrzymali go asystujący księża. Natychmiast przeniesiono go do celi.
W trakcie ostatniej Mszy św. Ojca Pio do ołtarza podeszły dwie dziewczynki w strojach komunijnych. Dziewczynki znalazły się tam za sprawą ich ciotki - rzymianki Marisy Liberati - duchowej córki Ojca Pio. Kobieta ta dwa razy w miesiącu przejeżdżała do San Giovanni Rotondo, aby się wyspowiadać. Jej marzeniem było, aby Ojciec Pio udzielił Pierwszej Komunii św. jej siostrzenicom. Zakonnik zgodził się, a dziewczynki przygotowały się do przyjęcia sakramentu. Jednak rodzice dziewcząt z różnych powodów odkładali ich wyjazd do San Giovanni Rotondo. Czas uciekał. W połowie września 1968 r. pani Liberati wybierała się na pielgrzymkę do Lourdes. W przeddzień wyjazdu miała sen, w którym Ojciec Pio nakazywał jej, by natychmiast przywiozła dziewczynki. Kobieta zrozumiała, że trzeba się spieszyć. Kupiła dziewczynkom białe stroje, zrezygnowała z pielgrzymki do Lourdes i pojechała do San Giovanni Rotondo. Ojciec Pio komunikował najpierw Łucję a potem Annę Fanoni. W ten sposób Anna zamknęła listę osób, które otrzymały Komunię św. z jego rąk. Tej nocy Ojciec Pio zmarł.Anna Fanoni jako ostatnia osoba przyjęła Komunię św. z rąk Ojca Pio.