Atram56

 Boże mój ♡︎

 Dziś przychodzę do Ciebie z sercem pełnym wdzięczności. Dziękuję Ci za to, co dobre i jasne, ale także za to, co trudne – bo to właśnie dzięki temu uczę się, rosnę i staję się bardziej sobą. Dziękuję Ci za każdy poranek, w którym otwieram oczy i dostaję kolejną szansę, by żyć, kochać i próbować na nowo. Dziękuję za ludzi, których stawiasz na mojej drodze – tych, którzy mnie wspierają, i tych, którzy mnie uczą poprzez wyzwania. Dziękuję za każdy moment ciszy, w którym czuję Twoją obecność bliżej niż kiedykolwiek. Za te chwile, kiedy wątpię, a Ty prowadzisz mnie dalej , nawet kiedy ja sam nie mam siły iść . Dziękuję Ci, Boże, za oddech, który płynie we mnie bez mojej kontroli i za bicie serca, które przypomina mi, że moje życie jest Twoim darem. Za każdy promień światła, każdą łzę oczyszczenia i każdy uśmiech, który wraca do mnie niespodziewanie. I choć nie zawsze rozumiem Twoje drogi, ufam ,że wszystko co dla mnie przygotowałeś jest częścią  Twojego planu. Pozwól mi Boże zobaczyć więcej dobra, częściej zatrzymywać się przy tym, co ważne, i mocniej ufać tam, gdzie mój ludzki strach próbuje zasłaniać światło. Naucz mnie kochać świat tak, jak Ty mnie kochasz– bezwarunkowo.

☘︎✧ Miłość nie sprawia, że cierpisz. Ludzie, którzy jej nie znają – tak. Miłość nie łamie. Nie zawstydza. Nie karze milczeniem. Nie zostawia na czyjejś próżni. To nie ona cię bolała. To człowiek, który nie umiał kochać, nosił ją na ustach, a w sercu – chłód. To on ranił, a winę zrzucał na miłość. Bo łatwiej powiedzieć: „tak wyszło”, niż przyznać: „nie potrafiłem/am być dobry/a”. Miłość potrafi podnieść cię z kolan. Ale to nie była miłość, jeśli musiałaś/eś na tych kolanach błagać, by została.

Pamiętaj…

Miłość, ta prawdziwa – nie wbija paznokci w duszę. Nie zostawia ran, które ropieją latami. Nie zadaje bólu w imię „prawdy”, nie znika, gdy jest trudno. To nie ona bolała. To człowiek, który nie był gotów ją unieść.✧☘︎

Dzień dobry MARTUSIU ♡♡ ㅤ