Wisło moja.MP3

AnnaSuza / Piosenki zostaly choc lata minely / 1800 - / Wisło moja.MP3

Download: Wisło moja.MP3

Pobierz

2,65 MB

Stasiek Wielanek & Elżbieta Szaniewska - Wisło moja

Słowa: Ignacy Danielewski
Melodia ludowa

Data powstania 1862

Miejsce powstania twierdza Wisłoujście

Wisło moja

Wisło moja, Wisło stara,
Co tak smutno płyniesz?
Skąd tej wody nazbierałaś?
Mów, nim w morzu zginiesz.

Nazbierałam wody sinej
Na karpackich górach
I na Rusi, na kochanej
Tam w Krakusa murach.

Krakowianka łzą oblane
Rzuciła mi wianki,
Potem strumień łez męczeńskich
Wlały Warszawianki.

I tak płynę dniem i nocą,
Wkoło mnie tak smutnie;
Dawniej śpiewy brzmiały ciągle,
Dzisiaj tak okrutnie.

Spójrzyć w oczy zapłakane,
Na ręku kajdany,
Wszędy skargi, jęki ciężkie,
A na sercu rany.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

AnnaSuza

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Śpiew z mogiły.wma

Chór PR - Śpiew z mogiły słowa: Wincenty Pol muzyka: Fryderyk Chopin Pieśń Powstania Listopadowego Lecą liście z drzewa, Co wyrosło wolne; Znad mogiły śpiewa Jakieś ptaszę polne: Nie było, nie było Polsko, dobrze tobie! Wszystko się prześniło, A twe dzieci w grobie. Popalone sioła, Rozwalone miasta, A w polu dokoła Zawodzi niewiasta. Wszyscy poszli z domu, Wzięli z sobą kosy, Robić nie ma komu, W polu giną kłosy. Kiedy pod Warszawą Dziatwa się zbierała, Zdało się, że sławą Wyjdzie Polska cała. Bili zimę całą, Bili się przez lato, Lecz w jesieni zato I dziatwy nie stało. Skończyły się boje, Ale pusta praca, Bo w zagony swoje Nikt z braci nie wraca. Jednych ziemia gniecie, A inni w niewoli, A inni po świecie Bez chaty i roli. Ni pomocy z nieba, Ani z ludzkiej ręki, Pusto leży gleba, Darmo kwitną wdzięki. O, biedna kraino, Gdyby ci rodacy, Co za ciebie giną, Wzięli się do pracy. I po garstce ziemi Z ojczyzny zabrali, Już by dłońmi swymi Polskę usypali. Bo wybić się siłą Ani daj nam Boże - Gdy wrogów przybyło, A nikt nie pomoże.

Pieśń wojenna.wma

Ryszard Gruszczyński - Pieśń wojenna muzyka Stanisław Moniuszko słowa Józef Kościelski (1845-1911) Czy w radzie, czy w zwadzie, czy w swarnej gromadzie, W modlitwie, czy w bitwie, czy harcem w gonitwie, Rycerskie rzemiosło przed wszystkim rej wiedzie, Bo wszędy ten pierwszy, kto w boju na przedzie. Z potrzeby w potrzebę i z cwału w cwał, Ze szańca na szaniec, i z wału na wał! To rozkosz, to rozkosz jedyna, Rycerska przyczyna, rycerski to tan! Co rycerz to pan. Rycerska przyczyna, rycerski to tan! Co rycerz to pan. Gdy świta, powita na hełmie mym kita, Zdzwoni miecz w dłoni, gdy słucham rżeń koni, Poranna mię surma gotowym znajduje. O, nędzarz, kto takiej rozkoszy nie czuje. Z potrzeby w potrzebę i z cwału w cwał, Ze szańca na szaniec, i z wału na wał! To rozkosz, to rozkosz jedyna, Rycerska przyczyna, rycerski to tan! Co rycerz to pan. Rycerska przyczyna, rycerski to tan! Co rycerz to pan. Lew srogi, gdy wrogi podścieła pod nogi, Baranek, gdy wianek uplata dla branek, Wesoły przy uczcie, piosenkom życzliwy, To człowiek szczęśliwy, to rycerz prawdziwy. Z potrzeby w potrzebę i z cwału w cwał, Ze szańca na szaniec, i z wału na wał! To rozkosz, to rozkosz jedyna, Rycerska przyczyna, rycerski to tan! Co rycerz to pan. Rycerska przyczyna, rycerski to tan! Co rycerz to pan.

Pieśń konfederatów barskich.mp3

Jacek Kowalski - Pieśń konfederatów barskich słowa Juliusz Słowacki muzyka Andrzej Kurylewicz Pieśń pochodzi z dramatu pt. Ksiądz Marek, w którym Juliusz Słowacki wyraził całą wiarę konfederatów Melodia powstała w latach siedemdziesiątych XX w. na potrzeby inscenizacji dramatu. Nigdy z królami nie będziem w aliansach, Nigdy przed mocą nie ugniemy szyi, Bo u Chrystusa my na ordynansach, Słudzy Maryi! Więc choć się spęka świat i zadrży słońce, Chociaż się chmury i morza nasrożą, Choćby na smokach wojska latające, Nas nie zatrwożą. Bóg naszych ojców i dziś jest nad nami! Więc nie dopuści upaść żadnej klęsce. Wszak póki On był z naszymi ojcami, Byli zwycięzce! Więc nie wpadniemy w żadną wilczą jamę, Nie uklękniemy przed mocarzy władzą, Wiedzęc, że nawet grobowce nas same Bogu oddadzą. Ze skowronkami wstaliśmy do pracy I spać pójdziemy o wieczornej zorzy, Ale w grobowcach my jeszcze żołdacy I hufiec Boży. Bo kto zaufał Chrystusowi Panu I szedł na święte kraju werbowanie, Ten de profundis z ciemnego kurhanu Na trąbę wstanie. Bóg jest ucieczką i obroną naszą! Póki On z nami, całe piekła pękną! Ani ogniste smoki nas ustraszą Ani ulękną. Nie złamie nas głód ni żaden frasunek, Ani zhołdują żadne świata hołdy: Bo na Chrystusa mu poszli werbunek, Na Jego żołdy.

Nasz Chłopicki.mp3

Zespol Artystyczny Wojska Polskiego - Nasz Chłopicki muzyka Karol Kurpiński słowa: Jędrzej Słowaczyński 1830 Pieśń Powstania Listopadowego Pieśń wiąże się z postacią generała Józefa Chłopickiego (1771–1854), który był dowódcą powstania listopadowego. Tekst napisał publicysta i uczestnik wystąpienia rewolucyjnego – Jędrzej Słowaczyńsk Nasz Chłopicki wojak dzielny, śmiały, Powiedzie naszych zuchów w pole zwycięstw chwały! Huk armat, szczęk pałaszy Zaborców wnet odstraszy! Hej, bracia w imię Boże, Bóg nam dopomoże! Nieraz Polak walczył, płoszył, gromił, Ale na obce on się nigdy nie łakomił. Poniszczyć wrogów roty To polskich synów cnoty! Hej, bracia... Dalej, bracia, walczmy dzielnie, śmiało, Chłopicki skończy walkę dla narodu z chwałą. Tnie chwacko tęga kosa, Nią wrogom utrzem nosa! Hej, bracia... Hej, rodacy, dalej, hura, hura! Na dumnych wrogach naszych niechaj zadrży skóra! W pień wrogów wybijemy, Na miazgę, w proch zetrzemy! Hej, bracia...

Marsz żuawów.wma

Chór PR - Marek Kluza - Marsz żuawów słowa i muzyka Włodzimierz Wolski (muzyka przypisywana jest też Stanisławowi Moniuszce) pieśń Powstania Styczniowego Nie masz to wiary, jak w naszym znaku, na bakier fezy do góry wąsy, śmiech i manierek brzęk na biwaku, w marszu się idzie jak gdyby w pląsy, lecz gdy bój zawrze, to nie na żarty znak i karabin do ręki bierzem, a Polak w boju, kiedy uparty, stanie od razu starym żołnierzem, Marsz, marsz, żuawy, na bój na krwawy, święty, a prawy, marsz, żuawy, marsz! Kiedy rozsypiem się w tyraliery, zabawnie z bronią pełznąć jak krety, lecz lepszy ogień — gęsty a szczery, i lepszy rozkaz: marsz na bagnety! Bo to sam bagnet w ręku aż rośnie, tak wzrasta zapał w dzielnym ataku. Hura! i hura! huczy żałośnie, górą krzyż biały na czarnym znaku! Marsz, marsz... W śniegu i błocie mokre noclegi, choć się zasypia przy sosen szumie, w ogniu rzednieją diablo szeregi, chociaż się zaraz szlusować umie. A braciom ległym na polu chwały, mówimy: wkrótce nas zobaczycie, pierw za jednego z was pluton cały zbójów nam odda marne swe życie. Marsz, marsz... Po boju spoczniem na wsi czy w mieście, cóż to za słodka dla nas podzięka, gdy spojrzy mile oko niewieście, twarz zapłoniona błyśnie z okienka. Bo serce Polek, bo ich urodę żuaw czci z serca jak żołnierz prawy, i choćby za tę jedną nagrodę winien być pierwszy wśród boju wrzawy. Marsz, marsz... Nie lubim spierać się o czcze kwestie, ale na marne carskie dekrety, jakieś koncesje, jakieś amnestie, jedna odpowiedź: marsz na bagnety! By ta odpowiedź była dobitną, wystosowana zdrowo a celnie, niech ją żuawi najpierwsi wytną, bagnety nasze piszą czytelnie. Marsz, marsz... Słońce lśni jasno albo zza chmury, różne są losy nierównej wojny, żuaw ma zawsze uszy do góry, z bronią u boku zawsze spokojny. Kiedyśmy mogli z dłońmi gołymi oprzeć się dzikiej hordzie żołnierzy, to z bronią wyprzem ich z polskiej ziemi; nie do żuawów — kto w to nie wierzy. Marsz, marsz...

Marsz obozowy.mp3

Zespół artystyczny WP - Marsz obozowy Muzyka Karola Kurpińskiego Słowa Andrzeja Słowaczyńskiego 2 lutego 1831 Bracia, do bitwy nadszedł czas, trąbka do boju wzywa nas, do boju! Do boju! pośpieszmy wszyscy wraz! Zdradny sąsiad myśl natężył, jakby zniszczyć polskie plemię, wziął w opiekę, uciemiężył, rwał na części naszą ziemię. W mściwą dłoń chwyćmy broń, zniknie moc tyrana. Bij, śpiewaj o wolności, a przy nas wygrana! Każdy odważnie czoło staw, idźmy w obronie naszych praw, do boju! Do boju! Za świętość naszych spraw! Srodze przemoc nas gnębiła, podeptano nasze prawa, ojców naszych, nasza sława, pośmiewiskiem wrogów była. W mściwą dłoń...

Jak to na wojence ładnie.mp3

S. Wielanek & Kapela Warszawska - Jak to na wojence ładnie Słowa i muzyka: ps. Ernest Buława (Władysław Tarnowski) Piosenka Powstania Styczniowego Jak to na wojence ładnie – pieśń wojskowa z 1863 roku autorstwa polskiego poety i kompozytora Władysława Tarnowskiego. Uznawana jest za prekursorską pieśń żołnierską, która zapoczątkowała ułańską tradycję żurawiejek w polskiej kawalerii Geneza utworu nie jest do końca wyjaśniona. Według Wacława Borowego ma ona swoje korzenie w tradycjach lamentów żołnierskich Rzeczypospolitej Obojga Narodów i sięga co najmniej XVIII wieku A kto chce rozkoszy użyć, (bis) Musi iść w ułany służyć. (bis) Tam rozkoszy on użyje, (bis) Krwi jak wody się napije. (bis) Tam mu dadzą mundur nowy, (bis) A na mundur kij dębowy. (bis) Tam mu każą maszerować, (bis) Jeszcze lepiej niż tańcować. (bis) Jak to na wojence ładnie, (bis) Kiedy ułan z konia spadnie. (bis) Koledzy go nie żałują, (bis) Jeszcze końmi go stratują. (bis) Rotmistrz z listy go wymaże. (bis) Wachmistrz trumnę robić każe, (bis) A za jego młode lata, (bis) Grają trąbki tra ta ta ta. (bis) A za jego trudy, prace, (bis) Grały mu kule kartacze. (bis) A za jego trudy, lata, (bis) Dała ognia cała rota. (bis) A za jego walki, boje, (bis) Wystrzelą mu trzy naboje. (bis) A za jego trudów wiele, (bis) Ukołyszą go szrapnele. (bis) A już my go pochowali, (bis) Trzy razy mu ognia dali. (bis) "Requiescat" zaśpiewali (bis) I pikiety rozstawiali. (bis) Śpij kolego w ciemnym grobie, (bis) Niech się Polska przyśni tobie. (bis)

Jak to na wojence ładnie.mp3

Chor i Orkiestra Polskiego Radia - Jak to na wojence ładnie Słowa i muzyka: ps. Ernest Buława (Władysław Tarnowski) Piosenka Powstania Styczniowego Jak to na wojence ładnie – pieśń wojskowa z 1863 roku autorstwa polskiego poety i kompozytora Władysława Tarnowskiego. Uznawana jest za prekursorską pieśń żołnierską, która zapoczątkowała ułańską tradycję żurawiejek w polskiej kawalerii Geneza utworu nie jest do końca wyjaśniona. Według Wacława Borowego ma ona swoje korzenie w tradycjach lamentów żołnierskich Rzeczypospolitej Obojga Narodów i sięga co najmniej XVIII wieku Jak to na wojence ładnie, jak to na wojence ładnie, kiedy ułan z konia spadnie, kiedy ułan z konia spadnie. Koledzy go nie ratują, koledzy go nie ratują, jeszcze końmi potratują, jeszcze końmi potratują. Wachmistrz trumnę zrobić każe./bis Rotmistrz z listy go wymaże,/bis A za jego młode lata,/bis grają trąby tra ta ta ta../bis A za jego trudy, prace, grały mu kule, kartacze. A gdy już go pochowali, trzy razy mu ognia dali.

Idzie żołnierz.mp3

Jacek Kowalski- Idzie żołnierz autorzy nieznani "Pieśń o żołnierzu tułaczu" (inc. "Idzie żołnierz borem, lasem") – polska pieśń żołnierska, która zyskała dużą popularność szczególnie w XIX wieku. Składa się z ośmiozgłoskowców rymowanych parzyście. Jej tekst powstał na podstawie "Pieśni o kole rycerskim" z 1584 i "Dumy rycerskiej" (ok. 1597) Adama Czahrowskiego. W utworze można odnaleźć podobieństwo do staropolskich żołnierskich lamentów, które traktują o trudach żołnierskiego żywota. Od XIX wieku zaczęto ją kojarzyć z tradycją legionów. Ponizszy tekst to jedna z wersji tej piesni - nie do konca taka jak spiewa p.Kowalski Idzie żołnierz borem, lasem, Przymierając z głodu czasem. Suknia na nim nie blakuje(1), Wiatr dziurami przelatuje. Chociaż żołnierz obszarpany, Przecież ujdzie między pany. Trzeba by go obdarować, Soli jemu nie żałować. Wtenczas żołnierza szanują, Kiedy trwogę na się czują. Zapłać-że mu Jezu z nieba, Boć go pilna jest potrzeba. W kotły, bębny uderzyli, Na wojenkę zatrąbili. I ja też bym rad pojechać, Nie ma mi kto konia siodłać. Starsza siostra usłyszała, Konia bratu osiodłała. Młodsza miecz mu przypasała, Sama rzewnie zapłakała. Nie płacz, nie płacz siostro brata, Powrócę ja za trzy lata.

Hej tam na górze.mp3

Jacek Kowalski - Hej tam na górze Hej tam na górze Jadą rycerze! Stuk! Puk! W okieneczko, Otwórz, otwórz panieneczko Koniom wody daj! Ja nie mogą wstać, Koniom wody dać, Bo mi mama zakazała, Żebym z panem nie gadała Mamy się boję.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin