jaskinie_lodowe_eisriesenwelt01s.jpg

znajomy59 / GALERIA-CUDA SWIATA / jaskinie_lodowe_eisriesenwelt01s.jpg

Download: jaskinie_lodowe_eisriesenwelt01s.jpg

Pobierz

6 KB

(130px x 150px)

Na południe od Salzburga, w masywie Tennen w Alpach Austriackich, na wysokości 1000 m nad dnem doliny znajduje się wejście do Eisriesenweltu (Świata Lodowych Olbrzymów) - systemu jaskiń o długości przynajmniej 40 km.

Pierwsza rzecz, jaka się rzuca w oczy po wejściu do jaskiń, to 30-metrowa ściana lodowa, górująca nad labiryntem pieczar i korytarzy. Cała ta baśniowa kraina wypełniona jest przepięknymi formami o pastelowych barwach. W przeciwieństwie do innych jakiń, które zbudowane są z wapienia, tutaj mamy do czynienia z rzeźbami lodowymi. Są to np. lodowe draperie, posągi, kaskady, iglice, kolumny i kwiaty.

Eisriesenwelt to największy system jaskiń w Austrii i prawdopodobnie największy na Ziemi system jaskiń stałe wypełnionych lodem. Temperatura wewnątrz przez cały rok nie przekracza 0°C, a przeciekająca przez szczeliny w sklepieniu woda natychmiast zamarza.

Jaskinie te powstały 2 miliony lat temu, kiedy klimat Europy był znacznie cieplejszy niż dzisiaj. Woda płynąca wśród wapiennych skał w długotrwałym procesie rozpuściła je, tworząc ten ogromny, skomplikowany świat podziemnych korytarzy i komór.

**********************************************************************

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

znajomy59

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

CUDA ŚWIATA
.
obrazek

Inne pliki do pobrania z tego chomika

candidplatz02.jpg

Candidplatz jest jedną ze stacji metra w Monachium i wła ...

Candidplatz jest jedną ze stacji metra w Monachium i właściwie nie byłoby w niej nic niezwykłego gdyby nie barwne ściany i kolumny mieniące się kolorami tęczy. Candidplatz leży na linii U1, która jest jedną z 6 linii monachijskiego metra (U-Bahn). Ma ona długość 12,2 kilometra i prowadzi od Olympia-Einkaufszentrum do Mangfallplatz. Część linii obejmującą tę barwną stację została otwarta w 1997 roku. Candidplatz bezpośrednio sąsiaduje z stacjami Kolumbusplatz oraz Wettersteinplatz. ****************************************************************************************************

sagrada_familia01.jpg

Kościół Świętej Rodziny (Sagrada Familia) jest wizytówką ...

Kościół Świętej Rodziny (Sagrada Familia) jest wizytówką Barcelony, jedną z najlepiej znanych świątyń chrześcijańskich, a także dziełem życia katalońskiego architekta Antoniego Gaudí. Budowę kościoła rozpoczęto w 1882 roku, a rok później prace powierzono Antonio Gaudiemu, który nadał świątyni własny styl. Architektoniczny styl Gaudiego uważano jednak za przebrzmiały, gdyż w Europie królował wtedy funkcjonalizm. W 1926 roku w wieku 74 lat architekt zmarł pozostawiając skończoną tylko północną elewację, chociaż ostatnie lata swego życia architekt spędził niemal na budowie. W 1936 wybuchła wojna domowa, a prace wstrzymano do roku 1952, kiedy to odtworzono część planów według oryginalnych rysunków. Jednakże Antonio Gaudi nigdy nie sporządził całkowitych planów budowli. Traktował on budowanie jako proces organiczny. Koncepcja rozwijała się wraz z postępem plac. Obecnie trwają intensywne prace nad ukończeniem świątyni, która w planach ma mieć trzy fasady przedstawiające narodziny Chrystusa (wschodnia), Mękę Pańską (zachodnia) oraz Zmartwychwstanie (południowa). Każda z fasad podzielona będzie na trzy części: wiary, nadziei i miłości oraz zwieńczona czterema wieżami. ****************************************************************************************************

czufut_kale01.jpg

W tym wykutym w skale mieście, jeszcze w latach siedemdz ...

W tym wykutym w skale mieście, jeszcze w latach siedemdziesiątych ub. wieku mieszkali ludzie. Dziś po wszystkich mieszkańcach i dawnej potędze zostało wspomnienie. Wykuwanie domów w miękkim kamieniu jest do dziś popularnym sposobem zdobywania własnych czterech kątów w cieplejszych stronach. Także na Krymie. Ma to swoje zalety. Latem jest chłodno, zimą ciepło, nie ma też ograniczeń przestrzennych. Ale są i wady; problemy z wodą, nieczystościami, prądem. Kiedyś (i w wielu miejscach dziś) wszakże tym się nie przejmowano. Prawdopodobnie w V wieku n.e. na pionowym grzbiecie skalnym powstała tam strażnica bizantyjska Fulli. Potem została zajęta przez Połowców, którzy nadali jej nazwę Kyrk Er i rozbudowali do potężnej twierdzy. Tak potężnej, że Mongołowie pod dowództwem Nogaja, by ją zdobyć w 1299 roku musieli używać machin oblężniczych. Czufut-Kale było druga stolicą Chanatu Krymskiego (pierwszą był Sołchat, dziś Stary Krym, wybrany przez samego Batu-Chana). Stąd rządzili chanowie Hadżi Gerej i Mengli Gerej. Po tych czasach pozostało kilka grobowców, m. in. mauzoleum Dżanike-Chanym, córki chana Tochtamysza, matki Hadżi Gereja. Nową stolicę, Bakczysaraj, założyli tuż obok, 2,5 kilometra od starej. I miasto znów zmieniło nazwę, na Czufut-Kale. Oznacza to twierdzę żydowską (çufut - Żyd, qale - twierdza). Dlaczego? Bo muzułmanie i chrześcijanie przenieśli się do Bakczysaraju, a w mieście pozostali Karaimi. To lud wyznający klasyczny judaizm, oparty na Torze (Starym Testamencie), zwłaszcza Pięcioksiągu Mojżesza, a zupełnie odrzucający późniejsze dodatki, w tym Talmud. Czufut-Kale pozostało karaimskim do dziś. Właśnie Karaimi (kilka rodzin) jako ostatni opuścili skalne miasto. Dziś prowadzą tam restaurację ze swoją kuchnią i oprowadzają turystów, nacisk kładąc na własny wkład w rozwój Krymu. Wykute w skale mieszkania mają wszystko: okna, drzwi, kuchnie, spiżarnie. Ba, można nawet spotkać kamienne tłocznie do wina. Mieszkania są często kilkukondygnacyjne. Ale są też budowle wzniesione na skale, a nie wykute w niej. To wspomniane mauzoleum, Wrota Wschodnie, kenesa (świątynia karaimska), meczet, oraz rezydencje ważniejszych mieszkańców. Ze skalnego miasta rozciąga się wspaniały widok na okoliczne kaniony. Pomiędzy Czufut-Kale a Bakczysarajem znajduje się jeszcze jedno wykute w skale miejsce, prawosławny Klasztor Uspienski. Zbudowali go mnisi bizantyjscy w VIII wieku. Monastyr istniał nieprzerwanie do 1921 roku. Odrodził się w latach osiemdziesiątych, podczas powolnego upadku ZSRR. ****************************************************************************************************

The Sage Gateshead.jpg

Budynek zachwyca nie tylko swoim wyglądem, ale także wła ...

Budynek zachwyca nie tylko swoim wyglądem, ale także własnościami akustycznymi sal znajdujących się wewnątrz. I nie tylko sal, bo nawet hol budynku został zaprojektowany tak, aby mogły się w nim odbywać występy. Całkowity koszt budowy obiektu wyniósł ponad 70 mln funtów. Głównym patronem budynku jest firma The Sage Group, która zasłużyła się na tyle, aby nadać budynkowi własną nazwę. Otwarcie The Sage Gateshead odbyło się w dniach 17-19 grudnia 2004 roku. Miało ono specyficzny charakter, gdyż nie zorganizowane uroczystej gali dla zaproszonych gości, lecz liczne koncerty, a wstęp na nie był bezpłatny. Budynek z zewnątrz wyróżnia się niezwykłą konstrukcją ze stali nierdzewnej oraz szkła. W środku znajdują się trzy sale: główna z 1700 miejscami, mniejsza z 400 miejscami oraz sala przeznaczona na próby. Pozostała cześć budynku została tak zaprojektowane, aby zapewnić znajdującym się w środku pomieszczeniom jak najlepsze własności akustyczne. W pierwszej sali istnieje nawet możliwość obniżania i podwyższania paneli sufitu tak żeby dostosować akustykę do konkretnego typu muzyki. W budynku znajduje się również Centrum Edukacji Muzycznej, gdzie mają miejsce różnego typu kursy, warsztaty czy lekcje gry na instrumentach. The Sage Gateshead jest otwarty dla publiczności nawet jeśli nie odbywają się w tym czasie żadne występy. Odwiedzający mogą przyglądać się trwającym próbom i warsztatom. ****************************************************************************************************

jezioro_turkusowe02s.jpg

Jezioro Turkusowe, zwane także jeziorem Szmaragdowym, zn ...

Jezioro Turkusowe, zwane także jeziorem Szmaragdowym, znajduje się na wyspie Wolin w pobliżu Wapnicy w gminie Międzyzdroje. Powstało ono w 1945 roku, wcześniej na jego miejscu była odkrywkowa kopalnia kredy. Do wyrobiska przesączyła się woda z podziemnej rzeki i zatopiła wszystko. Jezioro Turkusowe ma 20 m głębokości, ale nie jest dużych rozmiarów - 1,6 ha. Mieni się ono wszystkimi odcieniami błękitu i zieleni. Kolor wody to zasługa rozpuszczonych w niej związków wapnia, a także białego wapiennego dna. Jezioro Turkusowe otoczone jest licznymi wzniesieniami, porośniętymi lasem oraz śródziemnomorską roślinnością. Na jednym z tych wzniesień zwanym Piaskowa Góra znajduje się punkt widokowy. Niedaleko Jeziora Turkusowego rośnie także pomnikowy dąb, o imieniu Prastary, który ma 680 cm w obwodzie. **********************************************************************

krzywa_wieza_w_zabkowicach_slaskich02.jpg

Nie trzeba jechać do Pizy, aby na własne oczy zobaczyć k ...

Nie trzeba jechać do Pizy, aby na własne oczy zobaczyć krzywą wieżę. Wystarczy w tym celu przyjechać do Ząbkowic Śląskich. Właśnie tu znajduje się bowiem tego typu budowla, a jej odchylenie wynosi ponad dwa metry! Do dziś nie można dokładnie stwierdzić, kiedy powstała krzywa wieża ani w jakim celu ją zbudowano. Jedna z wersji głosi, że jest ona pozostałością dawnego zamku, który miał istnieć tu jeszcze przed lokacją miasta, o czym miałby świadczyć fakt, że najniższa część wieży zbudowana jest do wysokości około 10 metrów z kamienia. Część ceglana została przebudowana dopiero na przełomie XIV i XV wieku, równolegle z budową kościoła p.w. św. Anny. Dodatkowo dawne wejście do wieży jest położone na poziomie I piętra. Do wnętrza budowli pierwotnie można się było dostać jedynie po drabinie lub zewnętrznych schodkach. Pomieszczenie wewnątrz budowli, znajdujące się na poziomie przyziemia, dostępne tylko od góry mogło służyć jako loch głodowy. Obecnie loch głodowy jest w większości zasypany gruzem. Obecnie odchylenie wieży od pionu wynosi 2,14 m i nadal rośnie. Warto dodać, że podczas pomiarów dokonanych w 1977 stwierdzono, że odchylenie wynosi 1,98 m. Dziś krzywa wieża pełni funkcję punktu widokowego. W grudniu 2007 roku zakończył się gruntowny remont ścian zewnętrznych obiektu, dzięki czemu wieża odzyskała dawną świetność. **********************************************************************

zorze_polarne01s.jpg

Zorze polarne to oślepiające wstęgi, łuki, promienie alb ...

Zorze polarne to oślepiające wstęgi, łuki, promienie albo firanki w świetlne, migoczące na niebie w rejonach polarnych. Te z północy zwane są zorzą północną (aurora borelis), te z południa - zorzą południową (aurora australis). Nie wyjażniono do końca mechanizmu ich powstawania. Uważa się, że są rezultatem wychwytywania przez ziemskie pole magnetyczne drobnych cząsteczek energii, emitowanych przez Słońce. Mniej więcej co jedenaście lat Słońce wchodzi w fazę podwyższonej aktywności, wysyłając w przestrzeń kosmiczną duże ilości cząsteczek energii. Właśnie wtedy zorze są najwspanialsze. Światła miast i wysokie budynki na horyzońcie mogą utrudniąć obserwacje, najlepiej więc oglądać zorze polarne w miejscach położonych z dala od obszarów miejskich. W miejscowości Churchill w Kanadzie zorzę można ujrzeć przez średnio 300 nocy w roku, podczas gdy w amerykańskim stanie Floryda ukazuje się ona czterokrotnie. Zorze polarne występują najczęściej na wysokości 90-130 km nad powierzchnią ziemi, pojawiają się też jednak znacznie wyżej. W 1959 roku zmierzono zorzę północną na wysokości 160 km. Rozciągała się ona na przestrzeni ponad 4800 km. Zorze polarne znane są ludzkości od ponad 2 tys. lat. Były one w przeszłości przedmiotem wielu mitów. We wczesnym średniowieczu Wikingowie wierzyli, że zorze polarne to galopujący po przestworzach wojownicy. W Arktyce Eskimosi byli przekonani, że zorze zostały stworzone po to. by oświecać drogę zmarłym niedawno ludziom. **********************************************************************

krzywa_wieza_w_pizie01.jpg

Krzywa Wieża jest jedną z najbardziej znanych budowli na ...

Krzywa Wieża jest jedną z najbardziej znanych budowli na świecie. Znajduje się ona w niewielkim miasteczku w Toskanii, w środkowych Włoszech. W istocie wieża jest dzwonnicą katedralną i należy do kompleksu zabudowań w stylu romańskim na Campo dei Miracoli. Budowę wieży rozpoczęto w 1173 roku. Budowla wkrótce zaczęła odchylać się od pionu, ponieważ została ona usytuowana na podmokłym, gliniastym gruncie. Konstruktorzy wydłużając kolumny po jednej stronie wieży próbowali korygować przechylenie wieży. Budowę jednak przerwano do XIII wieku. W 1350 roku konstrukcja zyskała ostatnie piętro, w którym umieszczono dzwony. Budynek został zbudowany na planie okręgu i posiada osiem kondygnacji. Środkowe piętra otoczono są ażurowymi galeryjkami. Wysokość wieży wynosi około 55 metrów, a odchylenie od piono około 4,5 metra. W XIX wieku zaczęto podejmować pierwsze próby powstrzymania przechylania się wieży. Nie przyniosło to jednak pożądanego skutku. W 1990 roku wieża została zamknięta dla zwiedzających oraz powołano specjalny komitet, który miał wybrać najlepszy sposób zabezpieczenia wieży przed dalszym odchylaniem się. W 2001 roku wieża została ponownie otwarta dla turystów. Rocznie odwiedza ją około 10 milionów turystów z całego świata. ****************************************************************************************************

mainau02.jpg

Śmiało można powiedzieć, że jeden z najpiękniejszych ogr ...

Śmiało można powiedzieć, że jeden z najpiękniejszych ogrodów botanicznych świata na wyspie Mainau na jeziorze Bodeńskim to efekt wielkiej miłości. Gustaf Lennart Nicolaus Paul Bernadotte, książę Smälandu, następca tronu Szwecji, mając do wyboru koronę szwedzką i ślub z Karin Emmą Louisą Nissvandt wbrew woli króla Gustawa V, wybrał miłość. Został pozbawiony praw do korony, gdy w 1932 roku ożenił się. Pozbawiony także tytułu książęcego, przyjął nazwisko Lennart Bernadotte, osiadł na wyspie Mainau na Jeziorze Bodeńskim i uczynił z niej ogromną atrakcję turystyczną. Własnymi rękami sadził przeróżne rośliny z całego świata. Był nie tylko wspaniałym botanikiem i projektantem ogrodów, ale także wybitnym fotografikiem i organizatorem. To on zapoczątkował trwające do dziś spotkania laureatów Nagrody Nobla w nieodległym Lindau. Pod koniec życia przekazał zarząd nad wyspą rodzinie. Zmarł w 2004 roku w wieku 95 lat. Mainau jest niewielka, 44-hektarowa. Leży na Überlinger See, północno-zachodniej części j. Bodeńskiego. Do połowy XIX wieku należała do Zakonu Krzyżackiego (tego samego, z którym tyle wieków Polska walczyła). Potem wyspę nabył wielki książę Badenii Fryderyk I. To on zaczął zamieniać wyspę w ogród botaniczny, zakładając m. in. arboretum z sekwojami, mamutowcami, bambusami i cedrami atlaskimi oraz ogród różany. Dzięki wpływowi ogromnego jeziora, klimat jest łagodny i wilgotny, umożliwiający uprawę nawet subtropikalnych roślin bez osłon. W gruncie rosną więc pomarańcze, cytryny, granaty, śródziemnomorskie palmy itp. Oczopląsu można dostać w rosarium; ponad 1,2 tys. różnobarwnych odmian róż. Równie dużo jest tam odmian dalii. Mainau jest prawdopodobnie największym hodowcą tych roślin w świecie, a na pewno w Europie. Rośliny nie tylko tworzą barwne, ale także przestrzenne kompozycje. Na trawie siedzą ogromne kaczki z kwiatów, kwiatowy paw szeroko rozpościera ogon... W szklarniach, oprócz roślin tropikalnych, latają... motyle. To kolejna atrakcja wyspy. Siadają zwiedzającym na ramionach, głowach, pozwalają się fotografować... W centrum Mainau stoi barokowy pałac, zbudowany jeszcze przez Krzyżaków. Z wyższych punków na wyspie w pogodne dni widać ośnieżone szczyty odległych o kilkadziesiąt kilometrów Alp. Wyspę Mainau rokrocznie odwiedza ponad 1 milion turystów. Przypływają tu statkami (wyspa na własny mały port) z każdego z licznych przystani na jeziorze, m. in. Konstancji, Überlingen, Friedrichshafen, Meersbergu, Lindau, ale także austriackiej Bregencji i miejscowości po szwajcarskiej stronie jeziora. Można się tam także dostać przez most łączący Mainau z Konstancją. ****************************************************************************************************

krzywe_domy_amsterdamu01.jpg

W Pizie jest tylko jedna Krzywa Wieża. W Amsterdamie krz ...

W Pizie jest tylko jedna Krzywa Wieża. W Amsterdamie krzywych domów – setki. W centrum miasta odnosi się wrażenie, że albo to my jesteśmy pod wpływem jakiegoś środka odurzającego, albo to architekt był na haju. Bo wyglądające jak ciasno sprasowane wieże domy są krzywe. Jedne – jak ledwie trzymający się na nogach Falstaff – są pochylone do przodu. Inne kiwają się jak okręt na fali – na bok. Tak naprawdę to ani my, ani projektanci, ani murarze nie byliśmy otumanieni. Te domy naprawdę są krzywe. Są one efektem dwóch podstawowych cech mieszkańców Amsterdamu: chytrości i skąpstwa. Mieszkańcy miasta, bogacącego się na handlu, od końca XVI wieku z całym ówczesnym światem, byli na każdym kroku podskubywani przez magistrat, nakładający coraz to nowe podatki. I były tego efekty; w XVII wieku Amsterdam był najbogatszym miastem Europy. Ale tego bogactwa nie widać po budownictwie. Domy nie kapią od złota, jak choćby w Polsce. Nie ma gigantycznych pałaców. Same domy są niezbyt wielkie i skromne. W porównaniu z tymi, jakie sobie wystawiali mieszczanie nawet w Warszawie, były wręcz ubogie, choć zasobność kiesy tego drugiego stanowiła drobny ułamek pierwszego. Bo najzamożniejszym amsterdamskim kupcom wystarczało, że mają dom w reprezentacyjnym miejscu, gdzie mogli budować tylko najznamienitsi. Rada miejska uchwaliła bowiem, że działki budowlane nad kanałami Panów, Cesarskim i Książęcym, mogą nabywać wyłącznie najbogatsi mieszkańcy. A skoro wyznacznikiem pozycji społecznej jest sama lokalizacja, to po co trwonić pieniądze na ozdoby? Nic wiec dziwnego, że spora część bomów jest zdobiona – delikatnie mówiąc – z dużym umiarem. Domy są wąskie, bo rada ustaliła też maksymalne wymiary domów. Nie mogły być szersze niż 9 metrów i wyższe niż 60 m. Oczywiście nikt na grząskim terenie nie wznosił takich wież. Domy mają przeciętnie 3-5 zasadniczych kondygnacji, plus 1-3 kondygnacje na poddaszu. Ich wysokość w praktyce nie przekracza 20 metrów. ****************************************************************************************************

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin