fiordy_norwegii01s.jpg

znajomy59 / GALERIA-CUDA SWIATA / fiordy_norwegii01s.jpg

Download: fiordy_norwegii01s.jpg

Pobierz

5 KB

(200px x 125px)

W czasie ostatniego zlodowacenia Norwegia pokryta była potężnymi lodowcami. Te rzeki lodu przesuwały się z wolna w kierunku morza, żłobiąc w skale niezmiernie głębokie doliny o kształcie litery U.

10 tys. lat temu, gdy lody stajały, morze wypełniło doliny, które Norwedzy nazwali fiordami. Fiordy znajdują się również na obszarach Kanady, Nowej Zelandii i Chile, najwspanialsze jednak są w Norwegii.

Zachodnie wybrzeże Norwegii pocięte jest przez te długie, wąskie, zalane wodą kanały. Fiordy są urzekająco piękne, chociaż jednocześnie ponure, odludne i niebezpieczne.

**********************************************************************

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

znajomy59

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

CUDA ŚWIATA
.
obrazek

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Zeus Olimpijski.gif

Zeus Olimpijski Posąg Zeusa wykonany ok. 435-430 p.n.e ...

Zeus Olimpijski Posąg Zeusa wykonany ok. 435-430 p.n.e z kości słoniowej, złota i szlachetnych gatunków drewna przez legendarnego greckiego rzeźbiarza - Fidiasza, przy pomocy malarza Panajnosa i toreuty (rzemieślnika obrabiającego metale) Kolotesa. Posąg, który znajdował się w świątyni Zeusa w Olimpii, mierzył 13 m wysokości i przedstawiał boga siedzącego na tronie, z berłem w lewej dłoni i posążkiem Nike w prawej. Posąg nie dotrwał do naszych czasów. Istnieją dwie wersje, wyjaśniające jego zniszczenie. Pierwsza z nich mówi, że posąg spłonął w pożarze świątyni w Olimpii w 426 n.e. Zgodnie z drugą wcześniej trafił do pałacu cesarskiego w Konstantynopolu, gdzie spłonął w 475 n.e. **********************************************************************

Latarnia morska z wyspy Faros.gif

Latarnia morska z wyspy Faros Latarnia morska została z ...

Latarnia morska z wyspy Faros Latarnia morska została zbudowana w 279 p.n.e. przez architekta Sostratosa z Knidos. Budowę latarni zlecił Ptolemeusz II Filadelfos, dowódca armii Aleksandra Wielkiego, następnie namiestnik Egiptu, a po śmierci Aleksandra, od 305 p.n.e. niezależnym władca Egiptu oraz licznych ziem podbitych. Latarnia miała około 120-135 m wysokości i kształt graniastosłupa, na którym ustawiono graniastosłup sześcioboczny. Światło zapalone na szczycie, było wzmacniane metalowymi lustrami, dzięki czemu było je widać z odległości 30 km i wskazywało żeglarzom drogę do portu. Latarnię zniszczyły głównie trzęsienia ziemi, ostateczny jej szczątki runęły w XIV wieku n.e., w XV wieku na fundamentach latarni wzniesiono fort sułtana Qaitbaja, w którym dziś znajduje się Muzeum Morskie. **********************************************************************

Świątynia Artemidy w Efezie.JPG

Świątynia Artemidy w Efezie, wybudowana ok. 560 p.n.e. p ...

Świątynia Artemidy w Efezie, wybudowana ok. 560 p.n.e. przez Chersifrona z Knossos i jego syna Metagenesa. Świątynia, będąca największą budowlą sakralną w starożytnej Grecji została w całości zbudowana z marmuru. W kaplicy znajdował się posąg bogini Artemidy Efeskiej - wielopierśnej bogini-matki. W 356 p.n.e. (w noc narodzin Aleksandra III Wielkiego) świątynia została spalona przez Herostratosa, szewca z Efezu, który chciał w ten sposób zapewnić sobie sławę i przejść do historii, co zresztą mu się udało. W 323 p.n.e. odbudowano świątynię, wzorując się na starym planie (architekci Demetrios, Dejnokrates i Pajonios). Pozostałości odbudowanej świątyni odkryto podczas wykopalisk pod koniec XIX w. Fragmenty odnalezionych rzeźb, niegdyś zdobiących świątynię znajdują się, oczywiście, w British Museum, w Wielkiej Brytanii.W Grecji pozostawiono jedynie fragmenty kolumn, z których w miejscu, gdzie znajdowała się świątynia zbudowano jedną kolumnę... ****************************************************************************************************

egipt piramidy.jpg

Jedyny z siedmiu cudów świata starożytnego, który przetr ...

Jedyny z siedmiu cudów świata starożytnego, który przetrwał do naszych czasów, a zarazem największe budowle starożytności. Piramidy zbudowano w Gizie i w Egipcie, jako grobowce faraonów. Za najstarszą piramidę uważa się grobowiec króla Dżesera w Sakkarze wzniesiony w XXVII w. p.n.e. Następnie powstały grobowce króla Snofru (2613-2494 p.n.e.) piramida z Dahszur (m.in.: tzw. "piramida łamana" o wysokości 101 m i zmienionym kącie nachylenia ścian, początkowo pod kątem 54°, a od wysokości 49 m - 43°; piramida regularna o kształcie ostrosłupa). Następnie powstały najsłynniejsze piramidy i największe piramidy w Gizie (piramida Cheopsa o wysokości pierwotnej 146,58 m, długości boku podstawy 230,30 m oraz nachyleniu 51°50'; piramida Chefrena o wysokości 143,5 m, długości boku podstawy 215,5 m i kącie nachylenia 53°10' oraz piramida Mykerinosa - o wysokości 67 m, długości boku podstawy 108 m i nachyleniu 51°). W piramidach umieszczano zmumifikowane ciała faraonów i ich rodzin, w celu zapewnienia im nieśmiertelności, stosowano także zabezpieczenia piramid przed włamaniami i profanacją, jednak nie okazały się one wystarczająco skuteczne. Do aktów profanacji grobowców egipskich władców dochodziło już w starożytności, dzieła dopełnili uczestnicy mniej lub bardziej uzasadnionych wypraw badawczych na przełomie XIX i XX wieku. **********************************************************************

punkaharju02.jpg

Kwintesencja krajobrazu Finlandii – długi, stukilometrow ...

Kwintesencja krajobrazu Finlandii – długi, stukilometrowej długości pas wzgórz i... szerokości nieraz kilku metrów przesmyk dzielący jeziora Kokonselka i Puruvesi w zespole Wielkiego Saimaa. Bo Punkaharju to polodowcowy oz, czyli długi, nieraz kręty pas niewysokich pagórków. Powstał kilkanaście tysięcy lat temu, gdy topniał skandynawski lodowiec. Pod lodem płynęła rzeka, nanosząc piasek, żwir itp. Systematycznie warstwa osadów podnosiła się, zmuszając wodę do wytapiania lodu nad sobą. W końcu lodowiec stopił się cały, odsłaniając to, co naniosła rzeka, co miało teraz formę długiego pagórka. Punkaharju biegnie prostopadle do dłuższego, podwójnego ozu Salpausselkä. Być może był kiedyś jego dopływem... Od wieków jest ważnym szlakiem komunikacyjnym. Po nim biegnie jedne z najważniejszych w Finlandii dróg i linii kolejowych, łączące wybrzeże j. Ładoga (etnicznie fińskie, okupowane od ponad pół wieku przez Rosję) z leżącą w centrum kraju Jyväskylą. Punkaharju ma ok. stu kilometrów długości, ale najciekawszy jest odcinek pomiędzy Kulennoinen a Punkasalmi, gdzie oz dzieli w. wym. jeziora. Jest wąski i kręty, przypomina wijącego się zielonego węża. Jego piękno najlepiej dostrzec z powietrza, lecąc czymkolwiek ponad drzewami. Punkaharju jest rezerwatem przyrody. Mieszkańcy okolic uważają oz za najzdrowsze miejsce na świecie. A to ze względu na porastający teren las iglasty, emitujący dużo życiodajnych olejków eterycznych. Pod tym względem Punkaharju nie jest może lepsze od innych porośniętych fińską tajgą miejsc, ale na pewno jest piękniejszy. Zresztą i sami Finowie nie mają wątpliwości; Punkaharju to zdecydowanie najpiękniejsze miejsce na Pojezierzu Fińskim, a może i w całym kraju. Z tego też powodu przesmyk jest wielką atrakcją turystyczną. Zwłaszcza, że leży na trasie do twierdzy Olavinlinna w Savonlinnie, gdzie co roku tysiące melomanów zjeżdżają na festiwal operowy. Punkaharju to nie tylko piękna przyroda. To także wspaniała architektura i sztuka. Centrum Sztuki Retretti w Punkaharju (miejscowości na środku przesmyku), prezentujące sztukę współczesną, mieści się m. in. w... jaskiniach. Znalazła w nich pomieszczenie także sala koncertowa. Jaskinie zresztą odkryto nie tak dawno. A skąd granitowe groty na piasku? Ano powstały znacznie wcześniej, podczas geologicznych przemian, a potem na długie dziesiątki tysięcy lat przykrył je lodowiec i to, co po nim zostało. Miejscowe muzeum leśnictwa, uważane za jedno z najlepszych (a kto wie, czy nie najlepsze) na świecie, jest znane nie tylko z eksponatów i sposobu ich pokazywania, ale także z siedziby o niezwykle oryginalnej architekturze.

koloseum01.jpg

Koloseum jest jedną z najwspanialszych budowli antycznyc ...

Koloseum jest jedną z najwspanialszych budowli antycznych. Kiedyś demonstrowało potęgę Rzymu, dzisiaj budzi respekt i zachwyt zwiedzających. Wspaniały amfiteatr, mieszczący się na terenach parku Domus Aurea Nerona, został wzniesiony przez cesarzy z dynastii Flawiuszów. Budowa rozpoczęła się w 72 roku za panowania Wespazjana i wykończona w 80 roku przez Tytusa, stąd też budowla zwana jest amfiteatrem Flawiuszów. Z kolei nazwa Koloseum pochodzi od ogromnego posągu Nerona o wysokości 36 m., który znajdował się w pobliżu amfiteatru. Koloseum jest budowlą na planie owalu o obwodzie 527 m., długości 188 m. i szerokości 156 m., z 4 kondygnacjami sklepionymi krzyżowo, doskonale przemyślanym systemem korytarzy, schodów i wentylacji. Elewacja zewnętrzna o wysokości 50 m podzielona była 4 rzędami arkad: dorycką, jońską, koryncką i zwieńczona wysokim murem z małymi oknami oraz pilastrami korynckimi, między którymi pierwotnie były zawieszone tarcze z brązu. Amfiteatr nie posiadał dachu, ale w czasie deszczu czy silnego słońca rozciągano nad trybunami i areną zasłonę (velarium). Bogato dekorowane wewnętrzne korytarze prowadziły na widownię liczącą ponad 50 tysięcy miejsc siedzących, a także kilka tysięcy miejsc stojących. 80 wejść, w razie potrzeby umożliwiało bardzo szybkie opuszczenie amfiteatru. Labirynt we wnętrzu Koloseum przykrywała drewniana podłoga, pokryta wodoodpornym płótnem i kilkoma centymetrami piasku, który miał wchłaniać krew. W podłodze były zamontowano zapadnie oraz podnośniki, wykorzystywane przy wprowadzaniu i wyprowadzaniu zwierząt biorących udział w igrzyskach. Igrzyska były nieodzownym elementem zarówno życia społecznego jak i politycznego w Rzymie. W przedstawieniach brali udział gladiatorzy, którzy byli specjalnie szkoleni do walki i zabijania ku uciesze widowni. Występowali także niewolnicy, jeńcy wojenni oraz dzikie zwierzęta, takie jak lwy, tygrysy, słonie. Koloseum umożliwiało napełnienie areny wodą i staczanie bitew morskich. Pierwsze igrzyska w amfiteatrze Flawiuszów trwały 100 dni, podczas których zginęło 5000 zwierząt i wiele tysięcy gladiatorów. Pomimo rozwoju chrześcijaństwa ostatnie igrzyska w Koloseum odbyły się dopiero w 528 roku. W 445 roku Koloseum zostało uszkodzone przez trzęsienie ziemi. Kolejnych zniszczeń dokonali mieszkańcy Rzymy, którzy traktowali amfiteatr jako kopalnię materiału do budowy. Niszczenia budowli zaprzestano dopiero w 1744 roku, kiedy to ogłoszono Koloseum miejscem uświęconym krwią męczenników chrześcijańskich. Został umieszczony w amfiteatrze krzyż, a także Benedykt XIV odprawił pierwszą drogę krzyżową. ****************************************************************************************************

wieza_eiffla01.jpg

Obok Łuku Triumfalnego czy katedry Notre Dame jest jedny ...

Obok Łuku Triumfalnego czy katedry Notre Dame jest jednym z najbardziej znanych obiektów architektonicznych Paryża, uznawana również za symbol Francji. Została zbudowana w 1889 roku z okazji Wystawy Światowej według projektu Gustawa Eiffela. Po wystawie wieża miała zostać rozebrana jednakże postanowiono pozostawić ją na Polach Marsowych (Champ de Mars) na południowym brzegu Sekwany. Wieża Eiffla jest ażurową, stalową konstrukcją kratową o wysokości 320,75 m. Jej wysokość w ciągu lat zmieniała się za sprawą zamontowanej na szczycie anteny. Wysokość wieży bez anteny wynosi 300,5 m, a masa około 7 tysięcy ton. Jednakże przed renowacją ważyła ona 9600 ton. Konstrukcja wsparta jest na czterech podstawach, z których każda składa się z czterech bloków o wielkości 15 m na 8 m. Całość konstrukcji składa się z trzech platform odpowiednio na wysokości 57 m, 115 m oraz 276 m. Elementy użyte do budowy były produkowane w fabryce w Levallois-Perret, a na Polach Marsowych były one łączone ze sobą głównie za pomocą nitów. Konstrukcja wymagała 12 tysięcy części. Obecnie Wieża Eiffla jest odwiedzana przez około 5 milionów turystów w ciągu roku. Szczególnie atrakcyjnie wygląda ona w nocy, kiedy jest podświetlana światełkami, które z daleka przypominają brokat. W pogodny dzień natomiast widać krajobraz w promieniu 67 kilometrów. ****************************************************************************************************

strokkur01s.jpg

Strokkur to gejzer w południowo-zachodniej Islandii, oko ...

Strokkur to gejzer w południowo-zachodniej Islandii, około 80 km na wschód od jej stolicy - Rejkiawiku. Kilkakrotnie w ciągu godziny, niekiedy nawet co 4-10 minut niebieskawozielona kopuła wrzącej wodu pojawią się nad 3-metrowym otworem w basenie. Pióropusz wrzącej wody gwałtownie wznosi się w powietrze, na wysokośc 22 metrów. Para Ulatuje z sykiem i wody uspokajają się aż do nastepnej erupcji. Słowo gejzer wywodzi sie od Stori Geysir (Wielki Gejzer), gorącego źródła z okresowo wytryskującą wodą, znajdującego się w tym samym rejonie co Strokkur. Stori Geysir wykazywał niegdyś dużą aktywność. Obecnie woda wytryskuje z niego sporadycznie. Gejzery występują w miejscach, gdzie magma (płynna skała) zalega tuż pod powierzchnią ziemi. Woda zbierająca się w podziemnych zbiornikach podgrzewana jest przez gorące skały. **********************************************************************

fiordy_norwegii01s.jpg

W czasie ostatniego zlodowacenia Norwegia pokryta była p ...

W czasie ostatniego zlodowacenia Norwegia pokryta była potężnymi lodowcami. Te rzeki lodu przesuwały się z wolna w kierunku morza, żłobiąc w skale niezmiernie głębokie doliny o kształcie litery U. 10 tys. lat temu, gdy lody stajały, morze wypełniło doliny, które Norwedzy nazwali fiordami. Fiordy znajdują się również na obszarach Kanady, Nowej Zelandii i Chile, najwspanialsze jednak są w Norwegii. Zachodnie wybrzeże Norwegii pocięte jest przez te długie, wąskie, zalane wodą kanały. Fiordy są urzekająco piękne, chociaż jednocześnie ponure, odludne i niebezpieczne. **********************************************************************

pokrywa_lodowa_vatnajokull01s.jpg

Vatnajökull jest największą pokrywą lodową w Islandii, c ...

Vatnajökull jest największą pokrywą lodową w Islandii, często nazywaną krainą lodu i ognia. Ta ogromna masa lodu zajmuje obszar 8420 km², co stanowi około 1/12 powierzchni całego kraju. Niezwykłym zjawiskiem są kryjące się pod powłoką lodową strumienie lawy, kratery wulkaniczne i gorące źródła. Islandia kształtowana jest w dalszym ciągu przez naturę. Wiąże się to z jej położeniem na Grzbiecie Śródatlantyckim - masywie wulkanicznym, którego większa część znajduje się pod wodą. Grzbiet wypełnił długą rozpadlinę w skorupie ziemskiej, która powstała w wyniku rozdarcia się dwóch płyt tektonicznych. Islandia leży nieopodal koła polarnego i dlatego na wyspie panuje tak chłodny klimat. Na obszarze Vatnajökull znajduje się kaldera ( duży krater) o nazwie Grimsvötn. Jest to gorące jezioro o głębokości 488 m. Jego powierzchnia jest pokryta 200-metrową warstwą lodu, który jednak częściowo topnieje, ponieważ jezioro jest ogrzewane od środka. Kiedy lód zamienia się w wodę, jej objętość zwiększa się, aż w końcu woda z impetem wydostaje się na powierzchnię. To zjawisko nazywane jest po islandzku Jökulhaup. Woda płynie tak gwałtownie, że zbiera po drodze wszystko, nawet 20-metrowe bryły lodu. **********************************************************************

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin