Magfdalena Abakanowicz.jpg
-
!■ Martynka mp3 -
& Klub 7 przygód -
_DZIECIĘCA - MŁODZIEŻOWA -
₪ POLSKA -
00 - Teatr Telewizji [lista 100] -
1Różni wykonawcy (Świat) -
Ania Shirley -
Bahdaj -
Broszkiewicz -
Burt Bacharach's 60 Greatest Hit Songs -
CD dzieci -
cd dzieci -
cd1 -
Cd1 -
cd2 -
Cd2 -
cd3 -
cd4 -
Cd5 -
Deotyma -
Domanska -
Dzieci wiedzą lepiej -
Generator Sampler 4 -
Jacek Fedorowicz(1) -
Jurgielewiczowa -
Kipling -
Konrad Kucz - Sny Polskie -
Krzysztof Daukszewicz(1) -
Kuczyński -
Makuszynski -
Mars -
Martynka -
MARTYNKA -
Martynka bawi się w teatr -
Martynka i braciszek -
Martynka i czarownica -
Martynka spadła z roweru -
martynka(1) -
Minkowski -
Montgomery -
Mrówczyński -
NASA -- zdjęcia -
Opowiadania -
Parada hits-60- -
Parada hits-70-80- -
Petecki -
PUSSYCAT -
SF — Siudmak Wojciech -
Szklarski -
Verne
Ukończyła studia w ASP w Warszawie w latach 1950-54 (malarstwo w pracowni M.Włodarskiego oraz tkaninę).
W latach 1965-90 była profesorem PWSSP w Poznaniu, wykładała także na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles i w Fullerton (USA) oraz na uczelniach w Kanadzie i Australii. Otrzymała doktoraty honorowe Royal College of Art w Londynie, Rhode Island School of Design (USA), Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi oraz wiele nagród krajowych i zagranicznych.
Po studiach zajęła się malowaniem monumentalnych gwaszy.
W latach 60. tworzyła wykonywane ręcznie tkaniny będące samodzielnymi, trójwymiarowymi obiektami, znanymi jako Abakany. W tych samych latach zrealizowała też ogromne cykle rzeźb figuratywnych i niefiguratywnych z tkaniny jutowej i żywicy, które nazwała Alterjacjami.
Lata 80. to prace plenerowe, zaprojektowane i zrealizowane w konkretnych przestrzeniach, wykonane z kamienia, drewna, metalu, eksponowane w naturalnym i kulturowym środowisku
(figury brązowe w Celle, Włochy 1985, kamienne kręgi dla Israel Museum w Jerozolimie, 1987, głowy zwierzęce z brązu w Parku Olimpijskim w Seulu, Korea Płd., 1988).
W latach 90. powstały figury dla Wilhelm Lehmbruck Museum w Duisburgu, Niemcy, 1990, Storm King Art. Centre w Mountainville, USA, 1994, Europos Park w Wilnie,1999, i in. Obok monumentalnych prac w przestrzeni artystka zrealizowała również mniejsze cykle.
Do najważniejszych z tego czasu a później kontynuowanych należy Tłum I (1986-87) oraz Gry wojenne (1987-95), wystawione w Nowym Jorku, za które to wyróżniona została nagrodą Distinction in Sculpture przyznawaną przez Nowojorskie Centrum Rzeźby (1993).
Na przełomie lat 80. i 90. rozpoczęła pierwsze grupy „kroczących figur” wykonanych z juty a potem z brązu.
W połowie lat 90. zajmowała się także choreografią, tworząc projekty i układy dla polskich i japońskich tancerzy.
W 2001 r. otrzymała nagrodę Visionaries Craft Museum w Nowym Jorku za całokształt twórczości.
Jest autorką ponad 100 wystaw indywidualnych w galeriach i muzeach Europy, obu Ameryk, Australii i Japonii.