Stefan Żeromski.jpg

wieslaw45 / Galeria / POLSCY PISARZE / Stefan Żeromski.jpg

Download: Stefan Żeromski.jpg

Pobierz

3 KB

(150px x 214px)

Stefan Żeromski – urodzony 14 października 1864 r. w Strawczynie koło Kielc polski pisarz, publicysta i dramaturg. Wychował się w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Po zakończeniu gimnazjum Żeromski nie zdał egzaminu maturalnego i podjął pracę jako guwerner. Już wtedy pisał swoje dzienniki, zapiski, które prowadził przez całe swoje życie. W 1886 r. rozpoczął naukę w Szkole Weterynaryjnej w Warszawie, jednak zła sytuacja finansowa zmusiła go do przerwania studiów i powrócenia do zawodu korepetytora i guwernera. Pracował w dworach szlacheckich na Kielecczyźnie, Mazowszu, Podlasiu oraz w Nałęczowie. Tam też poznał swoją przyszłą żonę, Oktawię. W 1892 r. Stefan Żeromski zaczął pracować jako zastępca bibliotekarza w Muzeum Polski w Rapeswillu. Wkrótce potem zaczął publikować swoje pierwsze utwory. W 1895 r. ukazały się zbiory „Rozdziobią nas kruki, wrony” oraz „Opowiadania”, a w 1897 r. Żeromski wydał „Syzyfowe prace”. Od tego czasu do 1904 r. pracował w bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie. Dzięki ustabilizowanej sytuacji finansowej postanowił zająć się tylko pisarstwem. Przebywa we Włoszech i w Paryżu. Po powrocie do Polski rozwodzi się z Oktawią i wiąże z malarką, Anną Zawadzką. Stefan Żeromski był założycielem i pierwszym prezesem Związku Zawodowego Literatów Polskich oraz polskiego centrum PEN Clubu. W 1924 r. wydaje „Przedwiośnie”. Pozostałe dzieła Żeromskiego to m.in. „Ludzie bezdomni”, „Popioły”, „Dzieje grzechu”, „Siłaczka”. Pisarz zmarł 20 listopada 1925 r. w Warszawie.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

wieslaw45

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Julian Tuwim.jpg

Julian Tuwim – polski poeta i tłumacz urodzony 13 wrześn ...

Julian Tuwim – polski poeta i tłumacz urodzony 13 września 1894 r. w Łodzi. Julian Tuwim, będą jeszcze uczniem łódzkiego gimnazjum, pracował w piśmie „Pola esperantisimo”, gdzie dokonywał przekładów polskich wierszy na język esperanto. Julian Tuwim debiutował wierszem „Prośba” opublikowanym w „Kurierze Warszawskim” w 1915 r. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1916-1919 pisywał dla studenckiego pisma "Pro arte et studio". Tuwim współzałożył kabaret literacki „Pod Pikadorem” (1918) oraz sławną grupę poetycką „Skamander” (1919). Współpracował z pismami: „Skamander”, „Wiadomości literackie”, „Zdrój”. „Naród”, „Kurier polski”, „Cyrulik warszawski”, „Szpilka”. W 1927 r. Julian Tuwim związał się z Polskim Radiem, w 1935 r. został kierownikiem artystycznym działu humoru. W czasie II wojny światowej podróżował po Rumunii, Portugalii, Francji, Brazylii, Stanach Zjednoczonych. Współpracował z pismami polskimi wydawanymi na emigracji, jak np. „Wiadomości Polskie” i „Nowa Polska”. Julian Tuwim powrócił do polski w 1946 r. w latach 50. Został kierownikiem literackim Teatru Nowego. Jego najważniejsze tomy poezji to: „Sokrates tańczący”, „Słowa we krwi”, „Rzecz czarnoleska”. Jego utwory dla dzieci („Lokomotywa”, „Słoń Trąbalski”, „Zosia-Samosia”) na trwałe przeniknęły do kultury polskiej. Julian Tuwim zmarł 27 grudnia 1953 r. w Zakopanem.

Leopold Tyrmand.jpg

Leopold Tyrmand – urodzony 16 maja 1920 r. w Warszawie p ...

Leopold Tyrmand – urodzony 16 maja 1920 r. w Warszawie polski pisarz i publicysta. Tyrmand wychował się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej W 1938 r. Leopold wyjechał do Paryża. Rozpoczął tam studia architektoniczne w Academie des Beaux-Arts. Kiedy wybuchła II wojna światowa, przebywał w Warszawie. Stamtąd uciekł do Wilna. Rodziców pisarza wywieziono do Majdanka. Tam zginął jego ojciec, matka przeżyła i wyjechała do Izraela. Tyrmand pracował w Wilnie w redakcji pisma „Prawda Komsomolska”. W 1941 r. pisarz został aresztowany przez NKWD za kontakty z Armią Krajową. Uciekł z transportu kolejowego, zdobył fałszywe dokumenty i przedostał się do Francji. Następnie przebywał w Niemczech i Szwecji, imając się dorywczych zajęć. Po powrocie do Polski pracował jako dziennikarz. Leopold Tyrmand rozpoczął współpracę z „Przekrojem”, „Tygodnikiem Powszechnym” i „Ruchem Muzycznym”. W 1950 r. w sprawozdaniu z turnieju bokserskiego niepochlebnie wypowiedział się na temat radzieckich sędziów, za co został wyrzucony z redakcji „Przekroju”. Później został objęty trzyletnim zakazem publikowania. W 1955 r. Tyrmand wydał swoją słynną powieść „Zły”. Pisarz zajmował się także popularyzowaniem muzyki jazzowej w Polce, współorganizował koncerty i festiwale. Wydał monografię „U brzegów jazzu” w 1957 r. Wkrótce potem powstała jego powieść „Wędrówki i myśli porucznika Stukułki” i zbiór opowiadań „Gorzki smak czekolady Lucullus”. W 1965 r. po wielu latach starań Leopold Tyrmand zdobył paszport i wyjechał z Polski, podróżował po Europie i Izraelu, przebywał w Stanach Zjednoczonych na stypendium. Tam związał się z pismem „The New Yorker”, publikował też swoje eseje. W 1971 r. pisarz poślubił doktorantkę iberystyki na Uniwersytecie Yale, Marry Ellen Fox. Leopold Tyrmand zmarł 19 marca 1985 r. podczas rodzinnych wakacji w Fort Meyers na Florydzie.

Adam Mickiewicz.jpg

Adam Mickiewicz - urodził się w 1798 roku na terenie dzi ...

Adam Mickiewicz - urodził się w 1798 roku na terenie dzisiejszej Litwy. Polski poeta, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli polskiego romantyzmu, uważany także za jedną z czołowych postaci literatury w Europie o czym świadczą porównania do Goethego i Byrona. Autor m.in. "Dziadów" i polskiej epopei narodowej "Pana Tadeusza". Jego ojciec - Mikołaj Mickiewicz był adwokatem sądowym, matka natomiast była córką ekonoma. Adam Mickiewicz wraz z Tomaszem Zanem był założycielem Towarzystwa Filomatów, które miało niepodległościowe aspiracje. W 1822 roku został magistrem filozofii. Wysłany w głąb Rosji za uczestnictwo w tajnych młodzieżowych organizacjach. W Rosji poznał Aleksandra Puszkina. W kolejnym okresie zycia Mickiewicz wybrał się w podróż po Europie. Po latach tułaczki na stałe osiedlił się w Paryżu. Podczas Wiosny Ludów założył we Włoszech legion polski. Był współzałożycielem Trybuny Ludu. Podczas wojny krymskiej wyjechał do Konstantynopola. Zmarł nagle podczas epidemii cholery w 1855 roku.

Aleksander Fredro.jpg

Aleksander Fredro – urodzony 20 czerwca 1793 r. w Suroch ...

Aleksander Fredro – urodzony 20 czerwca 1793 r. w Surochowie polski komediopisarz, poeta, pamiętnikarz. Fredro wychował się w zamożnej rodzinie szlacheckiej. Pobierał nauki domowe w dworku ziemiańskim. Gdy w 1806 r. w pożarze zginęła matka Aleksandra, przeniósł się wraz z ojcem do Lwowa. W wieku 16 lat Fredro dołączył do wojska Księstwa warszawskiego, potem do armii Napoleona, z którą brał udział w wyprawie na Moskwę w roku 1812. Powrócił do domu w 1815 r. W wieku 25 lat napisał komedię „Pan Geldhab”. W 1828 r. Aleksander Fredro poślubił ukochaną Zofię Skarbkową. Został członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W latach 1833-1842 był posłem do Sejmu Stanowego. W latach 50. przebywał wraz z rodziną w Paryżu. W 1873 r. został członkiem polskiej Akademii Umiejętności. Twórczość wychowanego w epoce oświecenia Aleksandra Fredy spotkała się z niezrozumieniem młodszego pokolenia romantyków, wskutek czego przez prawie 20 lat nie publikował większości swoich wierszy, poematów i aforyzmów. Zmarł 15 lipca 1876 r. we Lwowie. Najsławniejsze komedie Aleksandra Fredry: „Śluby panieńskie czyli Magnetyzm serca”, „Mąż i żona”, „Zemsta”, „Pan Jowialski”, „Wielki człowiek do małych interesów”.

Cyprian Kamil Norwid.jpeg

Cyprian Kamil Norwid – polski poeta, prozaik, dramatopis ...

Cyprian Kamil Norwid – polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz i malarz urodzony 24 września 1821 r. w Laskowie-Głuchach. Wcześnie utracił rodziców, wychowywał się w trudnych warunkach. Uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, jednak nie ukończył go, ponieważ przeniósł się do szkoły malarskiej. Jako poeta Norwid zadebiutował w 1840 r. na łamach warszawskich pism. W 1842 r. wyjechał za granicę i już nigdy nie powrócił do kraju. Kontynuował studia malarskie i rzeźbiarskie w Monachium i Florencji. W Paryżu w 1849 r. Cyprian Norwid poznał Mickiewicza, Słowackiego i Chopina. Nędza skłoniła artystę do emigracji do Ameryki, gdzie wykonując ilustracje dla jednego z wydawnictw. Po kilku latach powrócił do Europy. W 1877 r. Cyprian Norwid dostał się do domu św. Kazimierza w Paryżu, polskiego przytułku dla ubogich emigrantów, gdzie przebywał do śmierci, 23 maja 1883 r. Wybrane utwory Cypriana Norwida: „Bema pamięci żałobny rapsod”, „Do obywatela Johna Browna”, „Fortepian Szopena”, „W Weronie”, „Ad leones!”.

Gustaw Herling-Grudziński.jpg

Gustaw Herling-Grudziński – urodzony 20 maja 1919 r. w S ...

Gustaw Herling-Grudziński – urodzony 20 maja 1919 r. w Skrzelczycach polski pisarz. Rodzina Gustawa wyznawała judaizm. Herling-Grudziński studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Wcześnie zaczął publikować w prasie artykuły krytyczne i polemiki. W 1939 r. współzałożył jedną z pierwszych organizacji konspiracyjnych, Polską Ludową Akcję Niepodległościową. W grudniu 1939 r. próbował przekroczyć niemiecko-sowiecką linię demarkacyjną, by przedostać się na Zachód, gdzie formowały się polskie oddziały. Został jednak złapany i po śledztwie osadzony w łagrze koło Jercewa pod Archangielskiem. Gustaw Herling-Grudziński spędził rok i 4 miesiące w niewoli, po czym został zwolniony po ogłoszeniu „amnestii” dla Polaków. Opis życia w łagrze zawarł w książce „Inny świat”, wydanej w 1951 r. Następnie pisarz pełnił służbę w armii – służył w Iraku, Palestynie, Egipcie i we Włoszech. Za walkę w bitwie pod Monte Cassino został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Po zakończeniu II wojny światowej Gustaw Herling-Grudziński nie powrócił już do Polski. Wraz z żoną osiadł w Londynie, gdzie pracował jako publicysta londyńskich „Wiadomości”. Przez wiele lat współpracował z paryską „Kulturą”. Po śmierci żony przeprowadził się do Neapolu, gdzie mieszkał do śmierci. Tam poślubił swoją drugą żonę, Lidię. W 1991 r. Gustaw Herling-Grudziński dostał nagrodę literacką polskiego PEN Clubu. Przez wiele lat prowadził „Dziennik pisany nocą”. Pisarz zmarł 4 lipca 2000 r. w Neapolu.

Henryk Sienkiewicz.jpg

Henryk Sienkiewicz - polski powieściopisarz, nowelista, ...

Henryk Sienkiewicz - polski powieściopisarz, nowelista, laureat nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Urodził się 5 maja 1846 roku. Był synem Józefa i Stefani Sienkiewicz z domu Cieciszowska. Naukę rozpoczął w warszawskim gimnazjum. Świadectwo dojrzałości otrzymuje w 1866 i za namową rodziców zdaje na wydział lekarski Szkoły Głównej w Warszawie, który porzucił i przeniósł się na wydział Filologiczno-Historyczny. Studiów jednak nie ukończył. W latach 70 ukazuje się w prasie jego powieść "Na marne", z powodzeniem pisuje też felietony. Po ukazaniu się nowel „Hania” i „Stary sługa” Sienkiewicz udaje się w podróż po Ameryce Północnej. W 1881 powstaje nowela „Latarnik”. Kolejne lata okazują się przełomowe w życiu i twórczości Sienkiewicza, ukazuje się Trylogia, czyli „Ogniem i mieczem”, „Potop” i „Pan Wołodyjowski”. Powieści te przyniosły Sienkiewiczowi sławę i uznanie. Pod koniec XIX wieku powstaje „Quo Vadis”, a w roku 1900 „Krzyżacy”. Dzieła Sienkiewicza cieszą się sporą popularnością nie tylko w Polsce ale i na świecie, tłumaczone są one na wiele języków. Jedną z przyczyn jego popularności był rozgłos jaki przyniosła Sienkiewiczowi nagroda Nobla, którą otrzymał w 1905 roku za powieść „Quo Vadis”. Wybuch wojny wpłynął na decyzję o opuszczeniu Polski i wyjazdu do Szwajcarii. Zmarł w Vevey 15 listopada 1916, gdzie go pochowano.

Zofia Nałkowska.jpeg

Zofia Nałkowska – przyszła na świat w Warszawie w 1884 r ...

Zofia Nałkowska – przyszła na świat w Warszawie w 1884 roku. Polska pisarka, poetka, publicystka. Była córką Władysława Nałkowskiego, autora wielu podręczników dotyczących geografii. Jej literacki debiut przypadł na rok 1898, miał miejsce na łamach Przeglądu Tygodniowego. Nałkowska była absolwentką tzw. Latającego Uniwersytetu, członkinią wielu kobiecych organizacji. Dwukrotnie zamężna. Pracowała między innymi w biurze propagandy zagranicznej. Wchodziła w skład Głównej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich, na skutek tej działalności powstało jedno z bardziej poczytnych opowiadań - „Medaliony”. Zmarła na skutek wylewu krwi do mózgu w roku 1954.

Zbigniew Nienacki.jpg

Zbigniew Nienacki – urodzony 1 stycznia 1929 r. w Łodzi ...

Zbigniew Nienacki – urodzony 1 stycznia 1929 r. w Łodzi polski pisarz. Pochodził z rodziny inteligenckiej. W 1940 jego rodzina została wysiedlona do Słupi Skierniewickiej, gdzie przyszły pisarz musiał podjąć się ciężkiej fizycznej pracy. Po zakończeniu wojny rodzina powróciła do Łodzi, a Zbigniew rozpoczął naukę w liceum. Zadebiutował w wieku 17 lat powieścią „Związek poszukiwaczy skarbów”, którą wydrukowano w odcinkach w tygodniku „Przyjaciel”. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi oraz scenopisarstwo w Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii w Moskwie. Tam uzyskał opinię „antystalinowca” i został wydalony do Polski, wyrzucony ze studiów, a druk jego książki „Chłopcy” został wstrzymany. Znalazł pracę w „Głosie Robotniczym”. Ożenił się z Heleną Dąbską w 1952 r. która rok później urodziła mu syna. Nienacki opuścił rodzinę w 1964 r., by oddać się karierze pisarskiej. W tym samym roku wydał powieść dla młodzieży „Wyspa Złoczyńców”, która zapoczątkowała serię książek o Panu Samochodziku. Jednocześnie pisał powieści dla dorosłych, jak „Laseczka i tajemnica”, „Mężczyzna czterdziestoletni”, „Uwodziciel”, „Raz do roku w Skiroławkach”. Jego książki przetłumaczono na wiele języków, cześć z nich doczekała się ekranizacji. Zbigniew Nienacki zmarł 23 września 1994 r. w Morągu.

Witkacy.jpg

Witkacy – a raczej: Stanisław Ignacy Witkiewicz – polski ...

Witkacy – a raczej: Stanisław Ignacy Witkiewicz – polski malarz, pisarz, dramaturg oraz filozof urodzony 24 lutego 1885 r. w Warszawie. Był synem artysty oraz nauczycielki muzyki. Kwestią edukacji syna zajął się ojciec. Lekcji udzielali mu często znani artyści oraz profesorowi akademiccy. W 1905 r. Witkacy został studentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Po studiach ponownie osiadł w Zakopanem. Kiedy jego narzeczona, Jadwiga Janiszewska, popełniła samobójstwo, Witkacy wyjechał wraz z Bronisławem Malinowskim w podróż do Nowej Gwinei. Wskutek konfliktu z Malinowskim wrócił do Europy akurat w momencie rozpoczęcia I wojny światowej. Dołączył do armii carskiej Rosji. Artysta został ranny w walce i w 1917 r. zwolniony ze służby. W tym czasie Witkacy zaczął malować portrety. Jeszcze w Rosji zaczął pisać teksty o swoich poglądach artystycznych (które wydano później pod tytułem „Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd porozumienia”). Witkacy stworzył koncepcję tzw. Czystej Formy. Według niej najistotniejszym składnikiem dzieła jest jego forma, która oddziałuje na odbiorcę, wywołując u niego „uczucia metafizyczne”. Artysta przyłączył się do Formistów, grupy malarzy, wraz z którymi organizował wspólne wystawy. W 1923 r. Stanisław Ignacy Witkiewicz poślubił wnuczkę Juliusza Kossaka, Jadwigę Unrug. Małżeństwo nie przetrwało. W 1927 wydał swoją powieść „Pożegnanie jesieni”, a w 1930 r. – „Nienasycenie”. W latach 30. artysta doskonalił się jako portrecista. W 1935 r. napisał „Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie Istnienia”, które stanowiły wykładnię jego poglądów filozoficznych. Uhonorowano go Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Za najwybitniejszy utwór dramatyczny Witkacego uważa się „Szewców” z 1934 r. 18 września 1939 r. Stanisław Ignacy Witkiewicz popełnił samobójstwo na wieść o ataku Związku Radzieckiego na Polskę.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin