Download: Warus- ( ur. ok. 46 p.n.e., zm. 9 n.e.) - w 8-7 r.p.n.e. namiestnik Afryki, następnie Syrii a os, od 7 rn.r. namiestnik Germanii.jpg
Rzeźba Pokonany Warus) Wilfrieda KochaPubliusz Kwinktyliusz Warus (Publius
Quinctilius Varus; ur. ok. 46 p.n.e., zm. 9 n.e.) – rzymski polityk i dowódca, dowodził trzema legionami rzymskimi zniszczonymi w Lesie Teutoburskim przez Germanów pod wodzą Arminiusza.
Pochodził ze zubożałej rodziny patrycjuszowskiej. Jego ojciec, Sekstus Kwinktyliusz Warus był senatorem związanym z konserwatywno-republikańskim skrzydłem senatu. Wziął udział w wojnie domowej przeciwko Cezarowi. Przeżył klęskę republikanów, by po zabójstwie Cezara w 44 p.n.e. znów stanąć po ich stronie. Po przegranej republikanów w bitwie pod Filippi popełnił samobójstwo.
Syn zajął odmienne stanowisko wobec przemian politycznych. Stał się poplecznikiem sukcesora Cezara, Oktawiana Augusta. Poślubił Wipsanię Marcelę Agrypinę – córkę Marka Agrypy, przyjaciela i współpracownika Augusta. Przez to stał się szwagrem przyszłego cesarza Tyberiusza, żonatego z Wipsanią Agrypiną. W 23 lub 21 p.n.e. był kwestorem, towarzyszył Oktawianowi w podróży do wschodnich prowincji.
W 13 p.n.e. został wraz z Tyberiuszem konsulem. Pomiędzy 8 i 7 p.n.e. był namiestnikiem prowincji Afryka, a potem namiestnikiem Syrii, gdzie pod jego komendą znajdowały się 3 legiony. Jego zadaniem było między innymi utrzymanie pokoju w wasalnych królestwach. Wielu interwencji wymagała sytuacja w Judei rządzonej przez króla Heroda i jego następców. Doszło nawet do tak zwanej wojny Warusa.
Po powrocie z Syrii pozostawał przez kilka lat w Rzymie. Jako powiązany blisko z Tyberiuszem został odsunięty przez Augusta na boczny tor. W tym czasie poślubił Klaudię Pulchrę – wnuczkę Oktawii, siostry Augusta. W pierwszych latach I wieku najważniejszym teatrem działań militarnych i politycznych stała się Germania. Długie kampanie wojskowe, zakończone pacyfikacją kilku plemion germańskich prowadzili w tym rejonie Tyberiusz, jego brat Druzus i bratanek Germanik.
W 7 roku n.e. namiestnikiem Germanii został Warus. W 9 roku stacjonował w obozie nad Wezerą z trzema legionami (XVII, XVIII i XIX), gdy nadeszły wieści o rozszerzającej się rewolcie nad Renem. Warus zaufał Arminiuszowi, zromanizowanemu germańskiemu księciu, dowódcy pomocniczych oddziałów jazdy i dał się wciągnąć w zasadzkę. 9 września w bitwie w Lesie Teutoburskim Rzymianie ponieśli klęskę. Trzy legiony zostały wybite do nogi. Utracono też orły legionowe, co było dodatkową ujmą dla honoru Rzymian. Sam Warus popełnił samobójstwo, a jego uciętą głowę zwycięzcy odesłali do Rzymu. Oktawian pochował ją w rodzinnym mauzoleum. Klęska w Lesie Teutoburskim była jedną z największych w historii Rzymu i powstrzymała dalszy podbój Germanii. Antyczne źródła podają, że w bezsenne noce Oktawian August chodził po korytarzach swojego pałacu wołając "Quinctili Vare, legiones redde – Warusie, zwróć mi moje legiony" (według Swetoniusza "Żywoty Cezarów" Boski August 23).
(Fragment)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Publiusz_Kwinktyliusz_Warus&oldid=48 910279”