Camus - Obcy r07 zk.mp3
-
Adam Agraham - Psychomanipulacja -
Andrzej Batko - Manipulacja w praktyce -
Andrzej Batko - Manipulacja w praktyce(1) -
Angielski 120 lekcji 20 minut dzięnnie -
Aronson, Elliot - Człowiek - istota społeczna -
Balzac H - Blaski i Nędze Życia Kurtyzany -
Balzac H - Kuzynka Bietka -
Balzac H - Małe Niedole Pożycia Małżeńskiego -
Balzac H - Stracone złudzenia -
Brian Tracy - Maksimum Osiągnięć -
Cierpienia Młodego Wertera -
Czerwone liście -
Dama Kameliowa -
Discovery -
DLA KOBIET -
Dostojewski Fiodor - Biesy -
Dostojewski Fiodor - Gracz -
Dostojewski Fiodor - Potulna -
Dostojewski Fiodor - Potulna(1) -
Drama of the Week -
Dumas Aleksander - Naszyjnik królowej -
Ekspert perswazji -
Hrabina de Charny -
Instrukcja obsługi człowieka -
Jedenascie godzin -
Józef Balsamo -
Kawaler de Maison-Rouge -
Klub Trójki -
LOUISE HAY -
Louise Hay Pokochaj swoje życie -
Norbert Lechleitner - witaminy dla duszy -
Odrodenie feniks -
Paul McKenna - Grunt to pewność siebie -
Paul McKenna - Zmień swoje życie w 7 dni -
podcasty -
Polska za Nerona -
Rafał Dorobek - Zbuduj swój wizerunek -
Rafał Woś - To Nie Jest Kraj Dla Pracowników -
słówka angielski 2 -
Smith Tom Rob - System. Ofiara 44 - Child 44 -
Szczygiel Mariusz---Laska.Nebeska -
Vladimir Volkoff - Werbunek -
Vladimir Volkoff - Werbunek(1) -
Volkoff Vladimir - Gość Papieża - synyetyk -
Voltaire -
W dwadzieścia lat później -
Weź się w garść 78 MB -
Wicehrabia de Bragelonne -
Wilczyce -
Wołkoński Jurij -Spirala nienawiści
Tutaj rozpoczyna się druga część powieści Camusa. Powolne budowanie napięcia towarzyszącego rozprawie sądowej jest równoległe z narastającą samoświadomością głównego bohatera. Można "Obcego" czytać jako napiętnowanie zasad, którymi kieruje się społeczeństwo w stosunku do swoich członków. Można również widzieć w tej książce demaskację pełnej hipokryzji świadomości zbiorowej, dopatrywać się swego rodzaju mobbingu, rozumiejąc przezeń agresję tłumu. Jest w tym coś paradoksalnego, lecz charyzmatyczny prokurator, trochę nieporadny adwokat czy osoby postronne śledzące sprawę nie sądzą przecież zbrodniarza za popełnioną zbrodnię. Piętnują jego obojętność, brak poczucia więzi z ogółem, brak łez na pogrzebie matki i związanie się z kobietą dzień po nim. Słowem – za jego inność, niekoniecznie indywidualizm.
Mersault postrzegany bywa jako buntownik, w myśl Camusowego „buntujemy się, więc jesteśmy”. Lecz ów moment buntu jest tylko jeden: wybuch w obecności księdza, kiedy zbrodniarz, który zgadza się na to, jak widzą go inni, jednocześnie nie pozwala sobie narzucić tych cech, które z punktu widzenia społeczeństwa byłyby najbardziej pożądane. Dojrzewa do świadomości samego siebie i do końca pragnie zachować swą tożsamość, nawet pozbawioną elementarnych uczuć. Warto wspomnieć, że przeprowadzono swego czasu badania nad Algierczykami. Wykazały brak płata kory mózgowej, odpowiadającego za wyższe uczucia. Stąd dają się poznać jako osoby apatyczne, obojętne, często wiedzione instynktem. Objawy były identyczne z tymi, które występują po zabiegu leukotomii. Stąd wniosek, który na podstawie badań wysnuto, można z powodzeniem uwzględnić przy ocenie bohatera powieści. Mersault to „Europejczyk po lobotomii”.