Włoski koń zimnokrwisty.jpg

Poitou.jpg

Missouri.jpg

Missouri Fox Trotter Pochodzenie: USA:Arkansas i Misso ...

Missouri Fox Trotter Pochodzenie: USA:Arkansas i Missouri Rasa Missouri Fox Trotter rozwijała się w dosyć surowych warunkach na terenie Ozark Moutains, pasma gór należących do Apallachów, rozciągającego się na południowy zachód od stanu Arkansas. Niewątpliwie zaczęła swój rozwój dzięki tamtejszym osadnikom, którzy potrzebowali koni o płynnym ruchu, a także wytrzymałych, aby mogły przebywać długie, górskie wędrówki. Około 19 wieku pionierzy, czyli pierwsi europejczycy, którzy osiedlali się w Ameryce (tutaj mowa zwłaszcza o podróżnikach przybyłych z Kentucky, Tennessee i Virginii), podróżowali wzdłuż rzeki Mississippi, aby osiedlić się w Apallachach. Przywozili ze sobą większą część cennego dobytku, w tym swoje najlepsze rasy koni. Hodowla ich wierzchowców oparta była głównie na rasach Arabskich, Morganach i koniach pochodzących z kolonii z dalekiego południa. Oczywiście nieuniknione, a w większości przypadków nawet porządane było krzyżowanie się tych ras z końmi miejscowymi. Tak więc w późniejszym czasie owe "perły" europejczyków zaczęły nabywać nowych, wspaniałych cech pochodzących od Amerykańskich koni wierzchowych oraz Tennessee Walking. Wkrótce dla wszystkich stało się jasne, że rasa, która przez długi czas powstawała i rozwijała się, zdolna do wykonania pewnego charakterystycznego kroku jest bardzo użyteczna w trudnych warunkach, na terenach zalesionych wzniesień i skał. Zaczęto selektywną hodowlę koni zdolnych do wykonania chodu, który byłby wygodny dla jeźdźca i wierzchowca i mógłby pomóc im znosić trudy wędrówki. Do Ameryki sprowadzono rasy charakteryzujące się takim chodem. Rasa "bazowa", powstała ze skrzyżowania Amerykańskich koni wierzchowych ze stanu Kentucky, Tennessee Walking horse z Tennessee oraz tych sprowadzonych z innych krajów. Cechą wyróżniającą tą rasę od innych jest charakterystyczny kłus nazywany "fox trot". Fot Trot jest w zasadzie chodem bardzo podobnym do zwykłego klusa - koń ustawia nogi w ten sam sposób, jednak kłusują tylko te tylnie. Jest to chód bardzo wygodny do wysiedzenia dla jeźdźca, w związku z tym Fox Trotter jest rasą odpowiednią do długich wędrówek. Średnia prędkość chodu tych koni wynosi od 6 do ok 11 km na godzinę. Dawniej konie te były bardzo lubiane przez lekarzy, szeryfów i innych mieszkańców Ameryki, którzy potrzebowali koni do przemieszczania się z miejsca na miejsce w dość szybkim tempie. W dzisiejszych czasach rasa jest kupowana do gospodarstw pod wierzch, wystawiana na pokazach oraz wykorzystywana w rajdach długodystansowych oraz jeździe terenowej. Najbardziej znanym ogierem rozpłodowym jest (nie żyjący już!) Old Fox. Ze względu na swoją wytrzymałość i płynne ruchy Missouri Fox Trotter stał się bardzo popularnym koniem "długodystansowym". W tej chwili zarejestrowanych jest około 52,000 koni tej rasy w USA, Kanadzie, Austrii i Niemczech. Wysokość w kłębie: 160-170 cm Umaszczenie: każde, przede wszystkim kasztanowate Pokrój: ostro zakończone uszy, jest inochodźcem, ma wygodny, pewny chód, kończyny przednie poruszają się żywym stępem a tylne kłusem. Na krótkich dystansach konie w tym chodzie mogą rozwijać prędkość do 16 k/h Użytkowanie: pokazy, wyścigi, wszechstronne

Oldenburski.jpg

Koń oldenburski Pochodzenie: Niemcy: Oldenburg, Oldenbu ...

Koń oldenburski Pochodzenie: Niemcy: Oldenburg, Oldenburgi powstały poprzez skrzyżowanie koni Fryzyjskich, Hanoverów, Normanów, Clevelands Bay i koni pełnej krwi angielskiej. W tej chwili rasa ta jest w Niemczech najbardziej popularna. We wczesnym dwudziestym wieku konie Oldenburskie były używane do pracy w polu i rekreacji. Taką rolę miały aż do II Wojny Światowej. Po wojnie hodowcy rozpowszechnili tą rasę. Od 1970 roku ludzie zaczęli zauważać w nich wiele zalet, które z czasem zaczęto doceniać. Ogierami, które pierwsze uzyskały rozgłos, były Kronprinz XX (1960), Furioso II (1965), Inschallah X (1968), Ultraschall (1978) i Tiro (1972). Od tamtych czasów, oldenburgi, są uznawane za najbardziej popularną rasę w Niemczech i Ameryce Północnej. I nie ma w tym nic dziwnego... Wysokość w kłębie: 160-176 cm Umaszczenie: wszystkie podstawowe Pokrój: głowa prosta lub lekko garbonosa, łagodny wyraz, ruch, choć z dość wysokim unoszeniem nóg jest wydajny i harmonijny, duże predyspozycje do skoków Użytkowanie: wierzchowe, zaprzęgi, skoki. W związku z ich naturalnymi zdolnościami, oldenburgi są często bardzo drogo kupowane i trenowane do skoków. Na oficjalnych zawodach jest bardzo wysoka konkurencja i każdy chce być najlepszy. W różnego rodzaju zawodach skokowych, co drugi koń to właśnie oldenburg. Mimo swojej bardzo wysokiej ceny, wiele z nich "zwraca się" w postaci nagród, których wartość najczęściej przekracza cenę, za którą kupiono konia. Większość koni Oldenburskich jest trenowana prywatnie. Pozostają one pod ścisłą kontrolą Oldenburg Breeding Society.

pinto.jpg

Pinto Pochodzenie: USA Wysokość w kłębie: bardzo zróżni ...

Pinto Pochodzenie: USA Wysokość w kłębie: bardzo zróżnicowana, 130-170 cm. W Niemczech, Austrii i Szwajcarii przeważają konie mniejsze. Umaszczenie: srokate Pokrój: zależny od typu konia Charakter: inteligentny, wytrwały Użytkowanie: wierzchowe, praca na ranczo, pokazy. Konie Pinto nie są właściwie rasą, lecz populacją o umaszczeniu srokatym. Do księgi stadnej Pinto można wpisać każdego konia srokatego. Zrozumiałe więc, że pod względem ekserieru konie te są bardzo zróżnicowane. Bywają małe w typie pony i duże, w typie koni gorącokrwistych.

Szwedzki koń wierzchowy(1).jpg

Szwedzki koń wierzchowy Pochodzenie: Szwecja, Jest to j ...

Szwedzki koń wierzchowy Pochodzenie: Szwecja, Jest to jedna z najstarszych ras gorącokrwistych na świecie. Zaczęto je hodować już w 12 wieku, w czasie, w którym duńscy arcybiskupi stworzyli wielkie fortece wojskowe, aby bronić się przed wrogami. Tworzyli też stajnie, które później zyskiwały miano królewskich. Jak wiele innych ras, konie Szwedzkie zasłużyły się na wojnie, stając się później wspaniałymi końmi wierzchowymi. W 1658 roku król Carl X Gustaf nagrodził Królewską stajnię w Flyinge. Wynikiem starannej hodowli i selekcji koni, która trwała przez wiele lat, jest dzisiejszy koń Szwedzki. Szwedzki koń Wierzchowy zdobył uznanie zdobywając sukces na Olimpiadzie w dyscyplinie ujeżdżenia i tym samym wstąpił do grona sportowych ras. Nie bez powodu - ma ładną sylwetkę, która jest jak najbardziej odpowiednia do sportu. Konie Szwedzkie zawsze były hodowane dla rekreacji i do ciągnięcia dorożek. Wojsko selekcjonowało konie, które mogły wydobyć z siebie wszystko, co najlepsze dla armii. Farmerzy również hodowali takie konie, które mogły przydać się dla wojska. To oni selekcjonowali te konie tak, aby miały w sobie trochę szlachetności jak i siły i wytrzymałości. Wyglądały one tak, jak teraz wyglądają konie tej rasy. Wysokość w kłębie: około 162 cm Umaszczenie: wszystkie jednolite Pokrój: głowa sympatyczna o wrażliwym wyrazie Użytkowanie: ujeżdżenie, skoki, wkkw.

Szwedzki koń wierzchowy.jpg

Szwedzki koń wierzchowy Pochodzenie: Szwecja, Jest to j ...

Szwedzki koń wierzchowy Pochodzenie: Szwecja, Jest to jedna z najstarszych ras gorącokrwistych na świecie. Zaczęto je hodować już w 12 wieku, w czasie, w którym duńscy arcybiskupi stworzyli wielkie fortece wojskowe, aby bronić się przed wrogami. Tworzyli też stajnie, które później zyskiwały miano królewskich. Jak wiele innych ras, konie Szwedzkie zasłużyły się na wojnie, stając się później wspaniałymi końmi wierzchowymi. W 1658 roku król Carl X Gustaf nagrodził Królewską stajnię w Flyinge. Wynikiem starannej hodowli i selekcji koni, która trwała przez wiele lat, jest dzisiejszy koń Szwedzki. Szwedzki koń Wierzchowy zdobył uznanie zdobywając sukces na Olimpiadzie w dyscyplinie ujeżdżenia i tym samym wstąpił do grona sportowych ras. Nie bez powodu - ma ładną sylwetkę, która jest jak najbardziej odpowiednia do sportu. Konie Szwedzkie zawsze były hodowane dla rekreacji i do ciągnięcia dorożek. Wojsko selekcjonowało konie, które mogły wydobyć z siebie wszystko, co najlepsze dla armii. Farmerzy również hodowali takie konie, które mogły przydać się dla wojska. To oni selekcjonowali te konie tak, aby miały w sobie trochę szlachetności jak i siły i wytrzymałości. Wyglądały one tak, jak teraz wyglądają konie tej rasy. Wysokość w kłębie: około 162 cm Umaszczenie: wszystkie jednolite Pokrój: głowa sympatyczna o wrażliwym wyrazie Użytkowanie: ujeżdżenie, skoki, wkkw.

srokaty.jpg

Srokaty koń wierzchowy Pochodzenie: USA Wysokość w kłę ...

Srokaty koń wierzchowy Pochodzenie: USA Wysokość w kłębie: 130 -170 cm Umaszczenie: srokate lub dereszowate Pokrój: zróżnicowany Charakter: spokojne usposobienie, zrównoważony temperament Użytkowanie: wierzchowe (chody specjalne)

Standardbred.jpg

Standardbred Pochodzenie: USA: Wschodnie wybrzeże Wysok ...

Standardbred Pochodzenie: USA: Wschodnie wybrzeże Wysokość w kłębie: 150-155 cm Umaszczenie: gniade, kasztanowate, ciemnogniade Pokrój: głowa niezbyt urodziwa, doskonały kłusak, porusza się inochodem Użytkowanie: wszechstronne, wyścigi kłusaków, rekreacja (chody specjalne)

Haflinger-200x300.jpg

Haflinger Rasa koni stworzona w Tyrolu pod koniec XIX wi ...

Haflinger Rasa koni stworzona w Tyrolu pod koniec XIX wieku. Haflinger jest efektem krzyżowania różnych ras koni: czystej krwi arabskiej, huculskiej, bośniackiej oraz nordyckiej. Hodowane są w krajach europejskich a także w Stanach Zjednoczonych. Jest to koń typu jucznego. Idealnie nadaje się to terenów górzystych, jednak równie dobrze sprawdza się pod siodłem. Są to najwyższe kuce, które mają mocno rozwinięty tułów oraz suche kończyny. Dosyć późno dojrzewają, ale są długowieczne i łagodne. Osiągają wysokość w kłębie 140-150 cm. Ważą od 400-500 kg. Umaszczenie najczęściej kasztanowate, z konopiastym ogonem i grzywą.

huculski-300x168.jpg

Koń huculski Jest to rasa konia górskiego. Koń ten pocho ...

Koń huculski Jest to rasa konia górskiego. Koń ten pochodzi z huculszczyzny, historycznej krainy położonej we wschodniej części Karpat. Mieszkali tam górale huculscy, którzy zajmowali sie hodowlą i pasterstwem. Dzięki surowemu klimatowi, konie te są bardzo odporne. Hucuły są silne i wytrzymałe. Najczęściej są maści gniadej lub myszatej. Często mają pręgę grzbietową i pręgowanie na kończynach. Konie te osiągają od 132 cm do 145 cm w kłębie. Maja silne i krótkie kończyny, krótki i zwarty tułów i bardzo mocny grzbiet. Są to konie niezwykle silne. W czasach wojny nosiły ważące do 120 kg ekwipunki. Mają łagodne usposobienie i szybko się uczą. Są bardzo wszechstronne. Sprawdzają się w zaprzęgu jak i w siodle. Wykorzystywane są również w hipoterapi. Są dobrymi końmi do nauki jazdy dla dzieci, ale również osiągają dobre wyniki w skokach

Włoski koń zimnokrwisty.jpg

tomok91