mięta.bmp
-
50-letnia Chinka -
Ana Cheri -
bez makijażu -
bielizna -
bielizna dla facetów -
Boeing 777-300ER -
Candice Swanepoel -
doradca macierewicza -
dzien kobiet -
dżinsy -
humor 1 -
humor 5 -
i po wyborach -
Islandia -
IV RP wraca -
jego harem -
magdalena frąckowiak -
majówka -
malutki -
memy -
memy - ogórek -
memy-wybory -
moc w skorupce -
modelki zapraszają na mecze euro -
obieranie pomarańczy -
ogórek po wyborach -
Originals -
pis -
pis i nie tylko -
po wyborach -
polityczne -
polityczne 3 -
polityczne 4 -
polityczne 5 -
politycznie -
portrety karmiących -
pr.na smarfony -
psi przyjaciele -
romantycznie -
rysunki do zwyczajnych sytuacji -
sprawne i sprawni -
Victoria's Secret -
walentynki -
waszczykowski -
wielkanoc -
wkomponowane w naturę -
wulkany -
wybory 2015 -
z kina -
za kulisami
Najstarszy lek świata nadal górą !
Jej lecznicze właściwości wychwalano już w starożytności .
Chińczycy doceniali jej działanie uspakajające, Hipokrates
(zwany "ojcem medycyny") – przeciwbólowe i pobudzające,
świeżymi liśćmi leczono mdłości, bóle głowy, a nawet żółtaczkę …
Dziś lubimy ją przede wszystkim ze względu na charakterystyczny
przyjemny smak, mało kto zdaje sobie jednak sprawę z
nieocenionego wpływu, jaki wywiera na nasze zdrowie .
Warto przyjrzeć się bliżej jednemu z najstarszych leków
na Ziemi . Oto tajemnice mięty .
Skąd się wzięła ? Miętę spotkać można przede wszystkim na terenach Europy, Azji i Ameryki Północnej, tak naprawdę jednak roślina ta dobrze czuje się we wszystkich strefach umiarkowanych (zwłaszcza w miejscach wilgotnych, bogatych w próchnicę) . I mimo że istnieje ok. 30 gatunków, wszystkie mają takie same właściwości lecznicze i zastosowanie. Jedyną różnicę znajdziemy w składzie chemicznym olejków eterycznych, którym mięta zawdzięcza swoje zdrowotne właściwości . Najbardziej u nas znany gatunek – Mentha piperita (Mięta pieprzowa) to czyste dzieło przypadku - ok. 400 lat temu w Anglii doszło do naturalnej krzyżówki trzech dziko rosnących gatunków (Mentha rotundifolia, Mentha longifolia, Mentha aquatica) . A skąd w nazwie nawiązanie do pieprzu ? Najprawdopodobniej jest to sprawka charakterystycznego zapachu rośliny, który wielu kojarzy właśnie z popularną przyprawą .
W czym pomaga ? Mięta jest niezastąpiona w leczeniu dolegliwości układu pokarmowego – "relaksuje" mięśnie jelit, łagodząc kolkę, wzdęcia, pomaga w bólach i skurczach żołądka, zgadze, mdłościach i wymiotach (doskwierających również w chorobie lokomocyjnej) . Flawonoidy zawarte w olejku zwiększają produkcję żółci, co korzystnie wpływa na proces trawienia, zaś gorzkie składniki (tzw. gorycze) oczyszczają wątrobę i pęcherzyk żółciowy, chroniąc przed pojawieniem się kamieni żółciowych . Ulgę w dolegliwościach żołądkowo-trawiennych może przynieść napar z mięty: łyżkę suszonych liści miętowych zalej 150 ml. wrzątku, pozostaw pod przykryciem 10-15 minut. Pij filiżankę po każdym posiłku . Z powodzeniem wykorzystuje się ją podczas grypy, przeziębienia i gorączki (stosowane wewnętrznie poprawia krążenie i działa napotnie) . W nieżytach górnych dróg oddechowych (uporczywy kaszel, zapalenie oskrzeli) zaleca się często inhalacje z wykorzystaniem olejku lub liści mięty (garść suszonych liści lub kilka kropli olejku na miseczkę wrzątku) . Roślina ta działa relaksująco i uspokajająco, łagodzi niepokój, nerwowość, napięcia ale także różnego rodzaju bóle, w tym migrenowe (dobrze sprawdzają się inhalacje) . Napar z mięty możemy stosować podczas bólów miesiączkowych lub gdy mamy problemy ze snem . Pomaga na problemy skórne: świąd, podrażnienia, opryszczkę, a nawet grzybice (olejek eteryczny rozcieńcz w oleju roślinnym w proporcji 1:20, stosuj miejscowo) . Pamiętaj, jeżeli objawy nie ustąpią, koniecznie skonsultuj się z lekarzem !
Suszenie (jest to bardzo ważna czynność, od niej bowiem zależy zachowanie składników chemicznych rośliny, a tym samym jej leczniczych właściwości) . Ziele suszymy powiązane w pęczki i zawieszone łodyżkami do góry, liście rozkładamy cienką warstwą, suszymy w przewiewnym, suchym i ciepłym (temp. ok. 20-30 stopni Celsjusza) miejscu . Suszone części roślin należy zużyć w ciągu sześciu miesięcy od wysuszenia, po ok. roku tracą one zapach i część ważnych związków czynnych . Jeśli mają być wykorzystane surowe (np. do napojów orzeźwiających), dokładnie je myjemy (ze względu na ryzyko utratę cennych składników, nie moczymy ich jednak zbyt długo w wodzie); zanurzając miętę na kilka minut w wodzie z octem usuniemy wszystkie żyjące na niej organizmy – po zabiegu roślinę dokładnie płuczemy . Świeżych ziół nie przechowujemy w plastikowych pojemnikach i torbach, co przyspiesza procesy gnilne . Można je przechowywać 1-2 dni w pojemniku na warzywa na dole lodówki .