451.jpg

USS Wasp (CV-7) – lotniskowiec amerykański z okresu II wojny światowej. Zaprojektowany jako jednostka o wyporności 14 700 ton. W celu utrzymania narzuconego ograniczenia w tonażu posiadanych lotniskowców w 135 000 ton (traktat waszyngtoński) przebudowano pierwszy amerykański lotniskowiec USS "Langley" na transportowiec wodnosamolotów. Była to jedyna jednostka tego typu, jaka została zbudowana. Po jego wybudowaniu USN w zbliżonym tonażu budowała tylko lotniskowce lekkie (CVL).

USS "Wasp" został wcielony do służby w kwietniu 1941 jako siódmy amerykański lotniskowiec, otrzymując znak taktyczny CV-7. Kosztem słabszego opancerzenia kadłuba i uzbrojenia zwiększono nieznacznie liczbę samolotów. Jego strata została odczytana jako ważna nauczka na przyszłość. Jak wykazała komisja śledcza, "Wasp" został trafiony przez trzy torpedy, z których dwie pierwsze uszkodziły maszynownię, ale nie naruszyły struktury okrętu. Dopiero trzecia spowodowała uszkodzenie warstw kadłuba, co spowodowało serię spięć w instalacji elektrycznej, a w efekcie eksplozje bomb, torped, amunicji, a wreszcie zbiorników z paliwem.
Po wejściu do służby został skierowany na Atlantyk, gdzie jesienią osiągnął gotowość bojową. W marcu 1942 został skierowany na Morze Śródziemne, gdzie wykonał dwie operacje dostarczenia samolotów myśliwskich Spitfire na Maltę. Operację zostały wykonane w kwietniu (dostarczono 47 samolotów) i w maju (na jego pokładzie zaparkowano 64 samoloty). Po kilku miesiącach skierowano "Wasp" do bazy US Navy w San Diego, skąd wyszedł w lipcu 1942 na Pacyfik, gdzie od razu ruszył w stronę Wysp Salomona by uczestniczyć w siłach wsparcia lądującej 7 sierpnia 1942 na Guadalcanalu 1 Dywizji Marines. W czasie pierwszych tygodni samoloty z "Wasp" wykonały ponad 300 lotów bojowych.

"Wasp" nie uczestniczył w bitwie koło wschodnich Salomonów 24 sierpnia 1942, gdyż został skierowany do portu Noumea na Nowej Kaledonii celem uzupełnienia paliwa, amunicji i zabrania kilkudziesięciu samolotów dla walczących na Guadalcanalu marines. Wczesnym popołudniem 15 września 1942 samoloty te opuściły pokład lotniskowca, gdy niespodziewanie okręt został trafiony trzema torpedami wystrzelonymi przez japoński okręt podwodny I-19. Była to najskuteczniejsza salwa drugiej wojny światowej – jedna torpeda trafiła niszczyciel USS "O'Brien", druga uszkodziła pancernik USS "North Carolina", trzy kolejne "Wasp", szósta o mało nie trafiła USS "Hornet". "Wasp" - wstrząsany eksplozjami i ogarnięty pożarem został po niecałej godzinie opuszczony przez załogę, a po dalszych 3,5 godzinach płonący wrak zatopił czterema torpedami niszczyciel USS "Lansdowne" (DD-486).
pokład lotniczy (m): 224 x 24,4
siłownia:
2 turbiny parowe o mocy łącznej 55 950 kW (71 302 KM, oraz podczas prób 73 906 KM), 2 śruby, 6 kotłów
zapas paliwa: 1602 t.
uzbrojenie:
8 dział uniwersalnych (plot) kalibru 127 mm (pojedynczych)
16 działek plot 28 mm (4xIV)
30 wkm 20 mm
Wyporność po zbudowaniu
standardowa: 14 700 ton
pełna: 19,116 ton
Długość 226
Szerokość 24,6
Zanurzenie 8,5 m
Prędkość 29,5 węzła
Zasięg 12 000 mil morskich przy prędkości 15 węzłów
Załoga 2367 ludzi
Wyposażenie lotnicze 29 myśliwców
36 bombowców nurkujących
15 bombowców torpedowych